หลวงปู่หลง สมาจาโร วัดบ้านหนองหน่อง ต.ยางสีสุราช อ.ยางสีสุราช จ.มหาสารคาม

หลวงปู่หลง สมาจาโร
วัดบ้านหนองหน่อง ต.ยางสีสุราช อ.ยางสีสุราช จ.มหาสารคาม

“หลวงปู่หลง สมาจาโร” อดีตเจ้าอาวาสวัดบ้านหนองหน่อง ต.ยางสีสุราช อ.ยางสีสุราช จ.มหาสารคาม เป็นพระเกจิอาจารย์เรืองวิทยาคมสายเขมร มีชื่อเสียงโด่งดังในพื้นที่จังหวัดมหาสารคาม สืบทอดปฏิปทาจากพระครูจันดา วัดทองนพคุณ อ.พยัคฆภูมิพิสัย จ.มหาสารคาม บูรพาจารย์รุ่นเก่า

เกิดในสกุล ฤทธิ์ไธสง เมื่อปี พ.ศ.2473 ที่บ้านหนองหน่อง ต.ยางสีสุราช อ.ยางสีสุราช จ.มหาสารคาม ครอบครัวประกอบอาชีพทำไร่ทำนา

ช่วงวัยเด็ก ช่วยงานครอบครัวด้วยความขยันขันแข็ง จนเมื่ออายุได้ 14 ปี บิดามารดา เห็นว่าบุตรชายเป็นผู้ใฝ่เรียนรู้ทางธรรม จึงนำไปฝากที่วัดบ้านหนองหน่อง เพื่อบรรพชาได้บวชเรียน

จนอายุครบบวช 20 ปีบริบูรณ์ เข้าพิธีอุปสมบท ที่พัทธสีมาบ้านมะโบ่ ต.ยางสีสุราช อ.ยางสีสุราช จ.มหาสารคาม โดยมีพระครูจันดา วัดทองนพคุณ อ.พยัคฆภูมิพิสัย จ.มหาสารคาม เป็นพระอุปัชฌาย์ และหลวงพ่อเสาร์ เป็นพระกรรมวาจาจารย์

หลังอุปสมบท จำพรรษาศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัย ที่สำนักเรียนวัดบ้านหนองหน่อง มุมานะเล่าเรียนจนสอบได้นักธรรมชั้นเอก

นอกจากนี้ ยังให้ความสนใจด้านวิทยาคม ในยุคนั้น พระครูจันดา มีชื่อเสียงโด่งดังในภาคอีสาน ท่านจึงขอฝากตัวเป็นศิษย์เรียนวิทยาคมกับพระครูจันดา ได้รับการถ่ายทอดวิทยาคมสายเขมรจนหมดสิ้น

ศึกษามูลกัจจายน์ บาลี อักษรขอม ไทยน้อย อักษรลาว ทำให้มีความรู้ทางด้านอักขระโบราณอีกแขนงหนึ่ง ในช่วงนั้นวัดบ้านหนองหน่องขาดแคลนพระผู้ใหญ่ บรรดาญาติโยมบ้านหนองหน่อง จึงนิมนต์ให้ท่านกลับมาจำพรรษาที่วัดบ้านเกิด ซึ่งท่านได้รับนิมนต์เพราะต้องการกลับมาพัฒนาสร้างความเจริญให้กับท้องถิ่น และได้จำพรรษาปฏิบัติศาสนกิจอยู่ที่วัดแห่งนี้ตราบจนวาระสุดท้าย

แม้กลับมาจำพรรษาอยู่ที่วัดบ้านหนองหน่อง แต่วัตรปฏิบัติของท่านยังคงเหมือนเดิม คือ ช่วงหลังเทศกาลออกพรรษาทุกปี จะออกเดินธุดงควัตรไปตามป่าเขาหลายแห่งในภาคอีสาน รวมทั้งลาว และเขมร

จากความเคร่งครัดในพระธรรมวินัย วัตรปฏิบัติจำเริญรอยตามพระครูจันดา ทำให้มีชื่อเสียงโด่งดังเป็นที่รู้จักอย่างรวดเร็ว พร่ำสอนอยู่เสมอว่าอย่าดำรงชีวิตด้วยความประมาท เมื่อมีเกิดแล้วก็มีแก่ เจ็บ ตาย จงอย่ายึดมั่นถือมั่น ขณะยังมีชีวิตขอให้ทุกคนหมั่นประกอบแต่กรรมดีศีล 5 รักษาให้ได้จะทำให้ชีวิตพานพบแต่ความสุข

ยังได้ชื่อว่าเป็นพระนักการศึกษา เนื่องเพราะท่านทราบดีว่าพระภิกษุสามเณรที่มาบวชเรียน ล้วนมาจากครอบครัวที่ยากจน ท่านจึงเปิดสำนักเรียนพระปริยัติธรรมและรับหน้าที่เป็นครูสอนเอง ส่วนปัจจัยที่ได้จากจากการบริจาค ก็นำมาสนับสนุนการเรียนของพระภิกษุ-สามเณร

นำปัจจัยส่วนหนึ่งไปพัฒนาสร้าง ความเจริญรุ่งเรืองให้กับวัดแห่งนี้ไม่ว่า จะเป็นการสร้างศาลาการเปรียญ กำแพงแก้ว กุฏิ เป็นต้น ทำให้วัดบ้านหนองหน่อง เจริญรุ่งเรือง รวมทั้งพัฒนาบรรยากาศภายในบริเวณวัด มีแต่ความสงบวิเวกเหมาะสำหรับการปฏิบัติธรรม

ถึงแม้จะมีอายุเพียง 50 ปี แต่จากการตรากตรำทำงานหนักตลอดเวลา ทำให้สุขภาพของท่านไม่ค่อยแข็งแรง แต่ท่านยังรับงานนิมนต์ และต้อนรับญาติโยมที่มาหาอย่างไม่เห็นแก่ความเหน็ดเหนื่อย บางครั้งไม่สบายเจ็บป่วย ท่านยังฝืนสังขารรับนิมนต์ แต่ท่านก็ไม่เคยปริปากบ่น

สุดท้ายถึงแก่มรณภาพอย่างสงบ เมื่อ ปี พ.ศ.2524

สิริอายุ 51 ปี พรรษา 31 ข่าวสดออนไลน์