๓๒. แม้จะทุกข์ยากลำบาก แต่หัวใจจะไม่ท้อแท้
ข้อวัตรปฏิปทาในพ่อแม่ครูอาจารย์นี้ จะเป็นหลักปฏิบัติอันมั่นคง เพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนาไปตราบเท่านานแสนนาน แม้คำสอนที่พ่อแม่ครูอาจารย์ได้เมตตาแสดงไว้ ย่อมถือเป็นมรดกธรรมอันล้ำค่า และเป็นหัวใจของพระพุทธศาสนาอันสำคัญยิ่ง ที่จะนำไปสู่ แดนแห่งความหลุดพ้น คือ พระอมตมหานฤพาน พ่อแม่ครูอาจารย์เคยบอกว่า
"ปฏิปทาของพ่อแม่ครูอาจารย์นี้ เป็นปฏิปทาที่อดอยาก และทรหดอดทนยิ่งนัก"
แต่ศิษย์ทั้งหลาย จะขอก้าวเดินตามรอยปฏิปทาของพ่อแม่ครูอาจารย์ไป แม้จะเป็นเสมือนหนึ่ง เหยียบย่ำลงไปบนเส้นทางอันเต็มไปด้วยขวากหนามที่ทุรกันดารอย่างยิ่ง แต่ศิษย์ก็จะไม่มีวันท้อแท้ ถึงจะต้องผ่านความทุกข์ยากลำบาก และจะต้องอาศัยความทรหดอดทนสักเพียงใดก็ตาม
ศิษย์ทุกคนจะขอมอบกายถวายชีวิต และยอมตายอยู่กับข้อวัตรปฏิปทาที่พ่อแม่ครูอาจารย์พาดำเนินไปนี้ ด้วยความสำนึกในพระคุณอันยิ่งใหญ่ ที่พ่อแม่ครูอาจารย์มีต่อปวงศิษย์ทุกคน อย่าว่าแต่หนทางจะต้องเหยียบย่ำลงไปบนขวากหนาม ต่อให้มันเป็นหลุมถ่านเพลิงที่มีไฟลุกโชติช่วงอยู่ ศิษย์ทั้งหลายก็จะขอก้าวเท้าตามรอยพ่อแม่ครูอาจารย์ไป อย่างไม่ลังเลสงสัย และไม่มีวันสะทกสะท้าน
ศิษย์ทุกคนจะขอสละชีพบูชาธรรม และบูชาคุณของพ่อแม่ครูอาจารย์ ด้วยข้อวัตรปฏิบัติ ที่มุ่งตรงต่อ มรรค ผล นิพพาน อย่างไม่มีเบี่ยงเบน พ่อแม่ครูอาจารย์ได้บรรลุถึงฝั่งอันเป็นแดนแห่งความเกษม คือ พระนิพพานไปแล้ว หากแม้นศิษย์ทั้งหลายไม่อาจเดินตามพ่อแม่ครูอาจารย์ได้ทัน ด้วยบุญวาสนาบารมีที่สร้างสมมายังไม่แก่กล้าเพียงพอ ปวงศิษย์จะขอตะเกียกตะกาย เดินตามรอยเท้าของพ่อแม่ครูอาจารย์ไป จนกว่าจะหมดสิ้นเรี่ยวแรงล้มลง แม้ร่างกายจะเหน็ดเหนื่อย แม้ลมหายใจจะอ่อนล้า แม้นัยน์ตาจะพร่ามัว แต่หัวใจจะไม่มีวันท้อแท้ ยังเต็มเปี่ยมด้วยความสุข ที่ได้เห็นรอยเท้าของพ่อแม่ครูอาจารย์อยู่ตรงหน้า แม้เพียงเลือนลาง ณ จุดสุดท้ายบั้นปลายชีวิต อันเป็นสักขีพยานได้ว่า
“ศิษย์ทั้งหลายยังเดินตามรอยปฏิปทาของพ่อแม่ครูอาจารย์อยู่ ณ ลมหายใจสุดท้าย และตายใจได้ว่า จะไม่มีวันพลัดพรากจากมรรค ผล นิพพาน แม้จะต้องดับดิ้นสิ้นลมปราณลาลับจากโลกนี้ไป”เอวัง
ขอขอบคุณที่มา วัดป่าดอยแสงธรรมญาณสัมปันโน