พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๗๕ ขุรัปปชาดก : ผู้กล้าที่เหนือกว่า

พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๗๕ ขุรัปปชาดก
ผู้กล้าที่เหนือกว่า

พระโพธิสัตว์เกิดในตระกูลเจ้าหน้าที่รักษาป่า เมื่อโตเป็นหนุ่มได้มีบริวารทั้งหมด ๕๐๐ คน บริวารเหล่านั้นล้วนมีอาชีพรักษาป่าเช่นกัน โดยมีพระโพธิสัตว์เป็นหัวหน้า
พระโพธิสัตว์มีลูกชายพ่อค้าชาวเมืองพาราณสีกับบริวารทั้งหลาย ขับเกวียน ๕๐๐ เล่ม มาถึงกลางป่า จ้างพระโพธิสัตว์ให้พาข้ามป่าเป็นเงิน ๑๐๐๐ กหาปณะ เมื่อรับเงินแล้ว พระโพธิสัตว์ทำหน้าที่พาคณะพ่อค้าเหล่านั้นเข้าป่าไปตามปกติ แต่พอไปถึงกลางป่า พวกโจร ๕๐๐ ได้แอบมาดักซุ่มอยู่ พระโพธิสัตว์จึงส่งสัญญาณให้พ่อค้าระวังตัวนอนราบลงกับพื้น แล้วนำลูกน้องใช้อาวุธเข้าประหัตประหารกับพวกโจรจนหนีไปกันหมดสิ้น จากนั้นก็พาคณะพ่อค้าข้ามป่าไปโดยสวัสดิภาพ และได้พากินข้าวปลาอาหาร ลูกชายพ่อค้าให้พระโพธิสัตว์พักอยู่ในที่ปลอดภัย และให้อาหารที่รสเป็นเลิศอย่างอิ่มหนำสำราญ แล้วจึงถามขึ้นว่า “ท่านสหาย พวกโจรนั้นดูร้ายกาจนะ อาวุธครบมือ ทั้งดาบ ทั้งธนู ทำไมท่านไม่หวาดกลัวเลยสักนิดเดียว”
พระโพธิสัตว์กล่าวตอบว่า “เมื่อเราจะเป็นผู้กล้าหาญแล้ว กลับยังรักชีวิต จะไม่สามารถทำกิจของผู้กล้าหาญในยามถึงคราวได้”
พระโพธิสัตว์ส่งลูกพ่อค้าและบริวารข้ามป่าไปได้แล้ว ได้กลับเข้าบ้านไป จากนั้นบำเพ็ญตนรักษาศีลและให้ทานตลอดชีวิต

นิทานชาดกเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“คนที่กล้าแท้จริง คือ คนที่สละชีวิตตนได้”
“เมื่อยามถึงคราว ผู้กล้าต้องออกมาทำหน้าที่ของตน”

พุทธศาสนสุภาษิตประจำเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
อุกฺกฏฺเฐ สูรมิจฺฉนฺติ
เมื่อเกิดเหตุร้ายแรง ย่อมต้องการคนกล้าหาญ (๒๗/๙๒)

ที่มา : นิทานชาดกจากพระไตรปิฎก : พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ ฉบับสมบูรณ์ จัดพิมพ์เผยแพร่ธรรมโดย ธรรมสภา สถาบันบันลือธรรม