ชาวฮิมบา ("คนสีแดง") กลุ่มชาติพันธุ์ในนามิเบีย

หญิงชาวฮิมบา (ทางตอนเหนือของนามิเบีย) ประดับประดาด้วยสีแดงสด

ชาวฮิมบา กลุ่มชาติพันธุ์ในนามิเบีย

ชาวฮิมบา (Himba people) เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ผู้เลี้ยงสัตว์ กึ่งเร่ร่อน เป็นที่รู้จักกันทั่วไปในชื่อ "คนสีแดง" มีที่อยู่อาศัยเป็นฐานสำหรับเพาะปลูกพืชผล แต่อาจต้องย้ายออกไปภายในปี ขึ้นอยู่กับปริมาณน้ำฝนและบริเวณที่มีน้ำเข้าถึง มีประชากรประมาณ ๕๐,๐๐๐ คน อาศัยอยู่ทางตอนเหนือของนามิเบีย ในภูมิภาคคูเนเน่ (Kunene) (เดิมชื่อเคาโคแลนด์ - Kaokoland) และอาศัยอยู่อีกฟากหนึ่งของแม่น้ำคูเนเน่ ทางตอนใต้แองโกลา ถิ่นที่อยู่มีสภาพอากาศแบบทะเลทรายที่รุนแรง มีความแห้งแล้งและมีฝนตกน้อยมาก พวกเขาได้รับการยอมรับในเรื่องสีทาตัวสีแดงอันโดดเด่น เครื่องประดับที่ซับซ้อน และประเพณีทางวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ ผู้หญิง Himba จะปกปิดผิวด้วย otjize paste ซึงเป็นส่วนผสมของไขมันบัตเตอร์และเม็ดสี ochre ในขณะที่ผู้ชายประดับเฉพาะส่วนล่างของร่างกายของพวกเขาเท่านั้น

Himba people ถือเป็นชนเผ่าเร่ร่อนกลุ่มสุดท้ายของนามิเบีย เป็นเกษตรกรผู้เลี้ยงสัตว์ ส่วนใหญ่ได้แก่แกะและแพะหางอ้วน ซึ่งเป็นแหล่งของน้ำนมและเนื้อสัตว์ แต่นับความมั่งคั่งด้วยจำนวนของวัว พวกเขาเพาะพืชปลูกไร่ ได้แก่ข้าวโพด ลูกเดือย โดยอาศัยน้ำฝนตามธรรมชาติ อาหารหลักของพวกเขาคือนมเปรี้ยวและโจ๊กข้าวโพด และเนื่องจากการขาดแคลนน้ำนมและเนื้อสัตว์ อาหารของพวกเขายังเสริมด้วยข้าวโพดป่น ไข่ไก่ สมุนไพรป่า และน้ำผึ้ง สัตว์ที่พวกเขาเลี้ยงยังนำไปขายเป็นเงินสดเป็นครั้งคราวตามโอกาสเท่านั้น การดำรงชีพส่วนใหญ่ได้มาจากเงินบำนาญวัยชรา และความช่วยเหลือบรรเทาภัยแล้งจากรัฐบาลนามิเบีย

ในชีวิตประจำวัน หญิงชาวฮิมบา ใช้ควันซึ่งได้จากการเผาสมุนไพรอะโรมาติกและเรซิน มีกลิ่นหอม เป็นสารทำความสะอาดร่างกาย ช่วยต้านเชื้อโรคและระงับกลิ่นกาย

ผู้หญิงและเด็กผู้หญิงมีแนวโน้มที่จะทำงานหนักมากกว่าผู้ชายและเด็กผู้ชาย เช่น ตักน้ำเข้าหมู่บ้าน ฉาบดินเผาบ้านไม้โมเพนด้วยส่วนผสมแบบดั้งเดิมจากดินเหนียวสีแดงและสารยึดเกาะได้แก่มูลวัว เก็บฟืน ดูแลงานเถาน้ำเต้าที่ใช้ในการผลิตและที่จัดเก็บนมเปรี้ยว การปรุงอาหาร การเสิร์ฟอาหาร รวมถึงช่างฝีมือที่ทำหัตถกรรมเสื้อผ้าและเครื่องประดับ รวมถึงความรับผิดชอบในการรีดนมวัวและแพะก็ตกอยู่กับผู้หญิงและเด็กผู้หญิงด้วย ภารกิจหลักของผู้ชายคือดูแลฟาร์มปศุสัตว์ ต้อนสัตว์ การฆ่าสัตว์ การก่อสร้าง และจัดสภาร่วมกับหัวหน้าเผ่าหมู่บ้าน และผู้ชายมักจะอยู่ห่างจากบ้านเป็นเวลานาน

สมาชิกของครอบครัวขยายมักอาศัยอยู่ในบ้านไร่ ซึ่งเป็นกระท่อมเล็กๆ ทรงกลม และที่พักคนงานที่ล้อมรอบโอคุรุโว (ไฟศักดิ์สิทธิ์แสดงถึงการปกป้องของบรรพบุรุษ ) ทั้งไฟและปศุสัตว์มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับความเคารพบรรพบุรุษ

ชาวฮิมบา ("คนสีแดง") กลุ่มชาติพันธุ์ในนามิเบีย

      หญิงชาวฮิมบากำลังเตรียมธูป เพื่อควันใช้เป็นสารทำความสะอาดร่างกาย
   ต้านจุลชีพ ระงับกลิ่นกาย และมีกลิ่นหอม ซึ่งเกิดจากการเผาสมุนไพร
   อะโรมาติกและเรซิน

ชาวฮิมบา ("คนสีแดง") กลุ่มชาติพันธุ์ในนามิเบีย

เด็กสาวฮิมบามีผมดก มีทรงผมที่ไว้คลุมหน้า

เสื้อผ้าและทรงผม เด็กสาวฮิมบามีผมดก ไว้ทรงผมที่คลุมใบหน้า หญิงสาวฮิมบาทางตอนเหนือของนามิเบียจะใช้ Erembe โพกศีรษะ ซึ่งจะบ่งบอกว่าพวกเขาไม่ใช่เด็กอีกต่อไป

ทั้งชายและหญิงชาวฮิมบาคุ้นเคยกับการสวมเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมที่เหมาะกับสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยในสภาพอากาศกึ่งแห้งแล้งในพื้นที่ของตน ส่วนใหญ่ประกอบด้วยเสื้อผ้าคล้ายกระโปรงที่ทำจากหนังลูกวัวและหนังแกะ หรือจากสิ่งทอที่ทันสมัยมากขึ้นเรื่อยๆ และบางครั้งก็เป็นรองเท้าแตะซึ่งรองเท้าของผู้หญิงทำจากหนังวัว ในขณะที่รองเท้าของผู้ชายทำจากยางรถยนต์เก่า และผู้หญิงที่คลอดบุตรจะสวมกระเป๋าหนังใบเล็กติดกับชุดแบบดั้งเดิม

ชาวฮิมบา โดยเฉพาะผู้หญิง มีชื่อเสียงในการปกปิดตัวเองด้วยโอจิเซ่ (otjize) ซึ่งเป็นส่วนผสมของเครื่องสำอางที่มีไขมันเนยและเม็ดสีสีเหลืองสด

โอจิเซ่ ช่วยทำความสะอาดผิวได้เป็นเวลานานเนื่องจากการขาดแคลนน้ำ และยังช่วยปกป้องผิวจากสภาพอากาศที่ร้อนและแห้งของ Kaokoland รวมถึงป้องกันแมลงสัตว์กัดต่อย ช่วยให้ผิวหนังและเส้นผมของชาวฮิมบามีเนื้อสัมผัส สไตล์ ที่โดดเด่น โอจิเซ่ มีสีส้มหรือสีแดง เป็นสัญลักษณ์ของสีแดงและเลือดที่อุดมสมบูรณ์ของโลก มีกลิ่นหอมของไม้พุ่มจึงเป็นเครื่องสำอางความงามที่เป็นที่ต้องการอย่างสูง

ในช่วงวัยรุ่น เด็กผู้ชายจะยังคงมีเปียแบบถักหนึ่งเปีย ในขณะที่เด็กผู้หญิงจะมีเปียแบบ otjize หลายแบบ ซึ่งบางส่วนจะถักไว้เพื่อปกปิดใบหน้าของหญิงสาว เปียมักจะผูกติดกันและแยกออกจากใบหน้า ผู้หญิงที่แต่งงานมาได้ประมาณหนึ่งปีหรือมีบุตรแล้ว จะสวมเครื่องประดับศีรษะอันหรูหราที่เรียกว่า เอเรมเบ ซึ่งแกะสลักจากหนังแกะ โดยมีผมถักเปียหลายสายและจัดรูปทรงด้วยครีมโอจิเซ ชายหนุ่มที่ยังไม่ได้แต่งงานยังคงถักเปียยาวไปทางด้านหลังศีรษะ ในขณะที่ผู้ชายที่แต่งงานแล้วจะไม่ถักผมแต่จะสวมหมวกแก๊ปหรือผ้าโพกศีรษะ ส่วนผู้ชายที่เป็นม่ายจะถอดหมวกหรือผ้าโพกศีรษะออก และเผยให้เห็นผมที่ไม่ได้ถักเปีย ชาวฮิมบา ยังคุ้นเคยกับการใช้ขี้เถ้าไม้ในการทำความสะอาดเส้นผมเนื่องจากขาดแคลนน้ำ

ธรรมเนียมปฏิบัติ
โดยเฉลี่ยแล้วชายชาวฮิมบาจะเป็นสามีของภรรยาสองคนในเวลาเดียวกัน พวกเขายังถือปฏิบัติในเรื่องของการเตรียมการแต่งงานไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ ด้วย เด็กสาวฮิมบาแต่งงานกับชายที่พ่อเลือกไว้ สิ่งนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เริ่มเข้าสู่วัยแรกรุ่น ซึ่งอาจหมายความว่าเด็กผู้หญิงอายุ ๑๐ ปีหรือต่ำกว่าจะต้องแต่งงานกัน การปฏิบัตินี้ผิดกฎหมายในนามิเบีย และแม้แต่ชาวฮิมบาบางส่วนก็โต้แย้ง แต่ก็ยังแพร่หลายอยู่

ธรรมเนียมปฏิบัติสำหรับเด็กผู้ชายคือต้องเข้าพิธีสุหนัตก่อนวัยแรกรุ่น เมื่อแต่งงานแล้วเด็กชายฮิมบาถือเป็นผู้ชาย ส่วนเด็กหญิงไม่ถือว่าเป็นผู้หญิงที่เต็มเปี่ยมจนกว่าเธอจะมีลูก

ในการแต่งงานระหว่างชาวฮิมบา ใช้ปศุสัตว์คือ “วัว” เป็นเครื่องบรรณาการที่ฝ่ายชายนำไปสู่ขอเจ้าสาว เรื่องนี้สามารถต่อรองได้ระหว่างครอบครัวของเจ้าบ่าวและพ่อของเจ้าสาว ซึ่งขึ้นอยู่กับฐานะความร่ำรวยของบิดาเจ้าบ่าว และเพื่อให้ครอบครัวของเจ้าสาวยอมรับความเป็นเจ้าสาว วัวจะต้องมีคุณภาพสูงอีกด้วย

ศาสนา
ชาวฮิมบา เป็นกลุ่มคนที่นับถือบูชาเทพเจ้า Mukuru และบรรพบุรุษของกลุ่ม (ความเคารพนับถือบรรพบุรุษ) มูคูรูเพียงให้พร ในขณะที่บรรพบุรุษสามารถอวยพรและสาปแช่งได้ แต่ละครอบครัวจะมีไฟบรรพบุรุษอันศักดิ์สิทธิ์ของตัวเอง ซึ่งผู้ดูแลไฟจะเป็นผู้เก็บรักษาไว้ เจ้าหน้าที่ผู้ดูแลไฟจะเข้าใกล้ไฟศักดิ์สิทธิ์ของบรรพบุรุษทุก ๆ เจ็ดถึงแปดวันเพื่อสื่อสารกับมูคูรูและบรรพบุรุษในนามของครอบครัวของเขา