"เกี๊ยว" อาหารโอชะที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลก

เกี๊ยว
อาหารโอชะที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลก
source : Wikipedia, the free encyclopedia

เกี๊ยวเป็นอาหารจีนโบราณ รับประทานกันแพร่หลายทั่วประเทศจีน แต่เกี๊ยวกวางตุ้งกลับได้รับความนิยมมากที่สุดในโลกตะวันตก เนื่องจากร้านอาหารกวางตุ้งแพร่หลายในต่างประเทศ

เกี๊ยวซึ่งมีต้นกำเนิดในประเทศจีน ได้รับความนิยมอย่างมากในฐานะอาหารอันโอชะ หยาง ซง (Yang Xiong) จากราชวงศ์ฮั่นตะวันตก กล่าวถึง "ปิง เว่ย จี ถุน" (bing wei zhi tun) ซึ่งหมายถึงเกี๊ยว ว่า เป็นขนมปังประเภทหนึ่ง ความแตกต่างก็คือเกี๊ยวมีไส้อยู่ภายในและรับประทานได้หลังจากนึ่งหรือต้ม

เกี๊ยวมีต้นกำเนิดมาจากทางตอนเหนือของประเทศจีน เกี๊ยวชนิดนี้จะใช้แผ่นแป้งที่บาง เมื่อต้มสุกแล้ว จะมองเห็นไส้ที่อยู่ข้างใน มักจะกินกับน้ำซุปใสรสกลมกล่อม ไม่มัน ไม่เลี่ยน

เกี๊ยว (wonton wantan wanton หรือ wuntun) ทำจากแป้งที่มีส่วนผสมของแป้งสาลี ไข่ น้ำ และเกลือ นวดให้เข้ากันแล้วตัดเป็นแผ่นสี่เหลี่ยม ใส่ใส้เล็กน้อยตรงกลางแล้วห่อให้ได้รูปทรงที่ต้องการ ไส้ที่นิยมคือหมูบดหรือไก่และกุ้ง โดยเติมแป้งเล็กน้อยเป็นสารยึดเกาะ ส่วนผสมปรุงรสด้วยเกลือหรือซีอิ๊วขาว ใส่กระเทียมสับ ต้นหอมซอย ทำให้สุกโดยการนึ่งหรือต้ม กินกับน้ำซุปแบบก๋วยเตี๋ยว เรียก เกี๊ยวน้ำ

แต่ละภูมิภาคของจีนมีเกี๊ยวหลากหลายรูปแบบ ตัวอย่าง ได้แก่ ปักกิ่ง เสฉวน หูเป่ย เจียงหนาน เจียงซี กวางตุ้ง (แคนตัน) และฝูเจี้ยน

ในอาหารกวางตุ้ง เกี๊ยวไส้กุ้งในหมูสับมักเสิร์ฟพร้อมกับบะหมี่เส้นเล็กในซุปร้อนๆ เรียก "บะหมี่เกี๊ยว" อาจรับประทานร่วมกับน้ำส้มสายชู ส่วนน้ำซุปทำจากเปลือกกุ้งต้ม กระดูกหมู และปลาลิ้นหมาแห้ง เกี๊ยวมีให้บริการหลายขนาด ขนาดที่เล็กที่สุดคือเกี๊ยว 2 อันผสมรวมกับบะหมี่ที่เรียกว่า ไซยุง

ในเสฉวน เกี๊ยวกึ่งห้าเหลี่ยมเรียกว่า "แขนพับ" เนื่องจากหลังจากเริ่มพับเกี๊ยวเป็นรูปสามเหลี่ยมมุมฉากแล้ว ปลายแต่ละด้านของด้านตรงข้ามมุมฉากจะถูกกดตรงกลางของด้านตรงข้าม สร้างความรู้สึกของการกอดอก/มือ มักเสิร์ฟในซอสงาและซอสน้ำมันพริกเป็นอาหารที่เรียกว่า เกี๊ยวน้ำมันแดง

ในเซี่ยงไฮ้และพื้นที่โดยรอบ (เจียงหนาน ปัจจุบันคือสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแยงซี) ไส้เกี๊ยวมักทำด้วยเนื้อสับ (มักเป็นเนื้อหมู) เสิร์ฟในซุปไก่ อย่างไรก็ตาม อาหารเซี่ยงไฮ้สร้างความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างเกี๊ยวขนาดเล็กและเกี๊ยวขนาดใหญ่ แบบแรกถูกห่อแบบไม่เป็นทางการโดยปิดฝ่ามือบนกระดาษห่อที่มีไส้หมู เป็นเครื่องเคียงยอดนิยมสำหรับอาหารเช้าหรืออาหารมื้อสาย เกี๊ยว "ใหญ่" ได้รับการห่ออย่างระมัดระวังในรูปทรงคล้ายกับทอร์เทลลินี และชามเดียวสามารถใช้เป็นมื้อกลางวันหรือมื้อเย็นมื้อเบาได้ มีให้เลือกหลากหลายไส้ เครือร้านอาหารฟาสต์ฟู้ดชื่อดังในเซี่ยงไฮ้มีอาหารให้เลือกมากกว่า 50 รายการ วาไรตี้ยอดนิยมอย่างหนึ่งในเซี่ยงไฮ้ซึ่งมีต้นกำเนิดในซูโจวคือ "เกี๊ยวสามอย่าง" (ซานเซียนฮุนถุน) ซึ่งมีเนื้อหมู กุ้ง และตับเนื้อวัวเป็นส่วนผสมหลัก

ในหนิงโป เกี๊ยวหนิงโปมีสองประเภท เกี๊ยวนึ่ง และซุปเกี๊ยว มีทั้งไส้หมูและกุ้ง เกี๊ยวเหล่านี้ได้รับความนิยมในร้านอาหารจีนอเมริกันหลายแห่งเนื่องจากการจัดเตรียมแบบดั้งเดิม

ในพื้นที่เจียงเจ๋อ มักเรียกกันว่า "เกี๊ยว" เกี๊ยวมีสองประเภท ได้แก่ เกี๊ยวเล็กและเกี๊ยวใหญ่ เกี๊ยวชิ้นใหญ่มีลักษณะเป็นแท่งขนาดใหญ่ โดยทั่วไปน้ำซุปมักใส่ไข่เจียวบางๆ สาหร่าย ผักกาดเขียว และกุ้ง

นอกประเทศจีน
ในอาหารจีนแบบอเมริกัน (และบางครั้งในแคนาดาด้วย) เกี๊ยวจะเสิร์ฟในสองวิธี ได้แก่ เกี๊ยวในน้ำซุปใส และอาหารเรียกน้ำย่อยเรียกว่าเกี๊ยวทอด เกี๊ยวทอดเสิร์ฟพร้อมกับไส้เนื้อ (มักเป็นเนื้อหมู) และรับประทานกับน้ำจิ้มเป็ด น้ำจิ้มบ๊วย น้ำจิ้มเปรี้ยวหวาน หรือมัสตาร์ดร้อน เกี๊ยวทอดไส้ครีม ชีส เกี๊ยวทอดอีกแบบหนึ่งสอดไส้ครีมชีส ต้นหอม ซีอิ๊ว และกระเทียม

แผ่นเกี๊ยวเป็นแผ่นทอดที่ทำจากแผ่นเกี๊ยว เสิร์ฟพร้อมมัสตาร์ดร้อนหรือน้ำจิ้มอื่นๆ เป็นอาหารเรียกน้ำย่อยทั่วไปที่ให้บริการฟรีในร้านอาหารจีนสไตล์อเมริกัน

ในฟิลิปปินส์ เกี๊ยวทอดมักเรียกว่า pinseques fritos ปริตอง ปินเสก เป็นเกี๊ยวห่อในน้ำซุป

เกี๊ยวมักรับประทานกันทั่วไปในสิงคโปร์โดยเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมหาบเร่ของประเทศ นิยมรับประทานกับบะหมี่และเรียกว่าหมี่ป่าแห้ง

ในอาหารจีนอินโดนีเซีย เรียกว่าปังสิต เสิร์ฟแบบทอดหรือซุป มักรับประทานคู่กับบะหมี่จีน

ในอาหารฟิวชั่นแบบเปรู เป็นเกี๊ยวไส้เนื้อ ทอดเพื่อรับประทานกับข้าว และเกี๊ยวในน้ำซุป

ในประเทศไทย เกี๊ยวเรียกว่า เกี๊ยว (kía̯w) เป็นเกี๊ยวที่ทำจากไส้หมู เรียกว่าเกี๊ยวน้ำ เป็นที่นิยมมากในประเทศไทย

ในยุโรปตะวันออก ส่วนใหญ่ในรัสเซีย เรียกว่า เพลเมนยี (pelmenyi) และเอสโตเนีย เรียกว่า เพลมีนิด (pelmeenid) เกี๊ยวมักจะเต็มไปด้วยเนื้อสับ พวกเขาจะต้มหรือทอด หลายคนรับประทานกับน้ำส้มสายชูและครีมเปรี้ยว

ในอาหารเวียดนาม เรียกว่า ฮหว่าน ทันห์ (Hoành thánh)

"เกี๊ยว" อาหารโอชะที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลก

หยาง ซง (Yang Xiong) (คริสตศักราช 53 – ค.ศ.18)
เป็นนักปรัชญา กวี และนักการเมืองชาวจีนแห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันตก
เป็นที่รู้จักจากงานเขียนเชิงปรัชญาและบทประพันธ์ฟู่