ความยากจน คืออะไร?

ความยากจน

ความยากจน (Poverty) เป็นสภาพซึ่งบุคคลขาดการครอบครองทรัพยากรหรือเงิน ความยากจนสัมบูรณ์ (absolute poverty) หรือความยากจนข้นแค้น (destitution) หมายถึง บุคคลที่ขาดความต้องการพื้นฐานของมนุษย์ ซึ่งโดยทั่วไปได้แก่ น้ำจืดและอาหารที่สะอาด โภชนาการ สาธารณสุข การศึกษา เครื่องนุ่งห่มและที่พักอาศัย มีการประเมินว่า ปัจจุบันมีประชากรราว 1,700 ล้านคนอาศัยอยู่ในความยากจนสัมบูรณ์ ซึ่งเปรียบเทียบรายได้กับจำนวนเงินที่จำเป็นในการตอบสนองความต้องการส่วนบุคคลขั้นพื้นฐาน เช่น อาหาร เสื้อผ้า และที่อยู่อาศัย ประการที่สอง การวัดความยากจนสัมพัทธ์ เมื่อบุคคลไม่สามารถบรรลุมาตรฐานการครองชีพขั้นต่ำ เมื่อเปรียบเทียบกับผู้อื่นในเวลาและสถานที่เดียวกัน คำจำกัดความของความยากจนสัมพัทธ์แตกต่างกันไปในแต่ละประเทศหรือแต่ละสังคม

แรงกดดันทางสังคม เช่น เพศ ความพิการ เชื้อชาติ และชาติพันธุ์ สามารถทำให้ปัญหาความยากจนเลวร้ายลงได้ โดยผู้หญิง เด็ก และกลุ่มชาติพันธุ์มักแบกรับภาระความยากจนที่ไม่เท่าเทียมกัน นอกจากนี้ บุคคลที่ยากจนยังเสี่ยงต่อผลกระทบจากปัญหาทางสังคมอื่น ๆ เช่น ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมจากอุตสาหกรรม ผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ภัยธรรมชาติอื่น ๆ หรือสภาพอากาศเลวร้าย ความยากจนอาจทำให้ปัญหาทางสังคมอื่น ๆ เลวร้ายลงได้เช่นกัน แรงกดดันทางเศรษฐกิจที่มีต่อชุมชนที่ยากจนมักมีส่วนทำให้เกิดการตัดไม้ทำลายป่า การสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ และความขัดแย้งทางชาติพันธุ์ ด้วยเหตุนี้ เป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืนของสหประชาชาติและโครงการนโยบายระหว่างประเทศอื่น ๆ เช่น การฟื้นตัวในระดับนานาชาติจาก COVID-19 จึงเน้นย้ำถึงการเชื่อมโยงระหว่างการบรรเทาความยากจนกับเป้าหมายทางสังคมอื่น ๆ