ต้นกำเนิดของการถักนิตติ้ง (knitting)

การถักนิตติ้ง (knitting)

การถักนิตติ้งป็นวิธีการผลิตผ้า โดยการสานห่วงเส้นด้ายเข้ากับห่วงของเส้นด้ายชนิดเดียวกันหรือชนิดอื่น วิธีนี้ใช้ในการผลิตเสื้อผ้าหลายประเภท การถักอาจทำด้วยมือหรือเครื่องจักรก็ได้

การถักนิตติ้งจะสร้างตะเข็บ : ห่วงของเส้นด้ายที่เรียงกันเป็นแถว ซึ่งอาจใช้เข็มแบนตรงหรือเป็นวงกลมโดยใช้เข็มถักที่มีท่อพลาสติก (มักเป็นท่อพลาสติก) เชื่อมต่อกับปลายทั้งสองข้างของเข็มถัก โดยปกติแล้วเข็มถักจะมีตะเข็บที่ใช้งานได้หลายอันในคราวเดียว ผ้าถักประกอบด้วยแถวที่ต่อเนื่องกันของห่วงที่เชื่อมต่อกันซึ่งสอดประสานกับแถวถัดไปและแถวก่อนหน้า เมื่อสร้างแถวแต่ละแถว ห่วงที่สร้างขึ้นใหม่แต่ละอันจะถูกดึงผ่านห่วงหนึ่งอันหรือมากกว่าจากแถวก่อนหน้าและวางบนเข็มที่เพิ่มเข้ามา เพื่อให้สามารถดึงห่วงจากแถวก่อนหน้าออกจากเข็มอีกอันได้โดยไม่คลายออก

ความแตกต่างของเส้นด้าย (แตกต่างกันตามประเภทของเส้นใยน้ำหนักความสม่ำเสมอและการบิด) ขนาดเข็ม และประเภทของการเย็บทำให้สามารถผลิตผ้าถักได้หลายประเภทโดยมีคุณสมบัติที่แตกต่างกัน เช่น สี เนื้อสัมผัส ความหนา การกักเก็บความร้อน การทนน้ำ และความสมบูรณ์ตัวอย่างงานถักขนาดเล็กเรียกว่าตัวอย่างผ้า

ประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม (History and culture)

ต้นกำเนิด ที่แน่ชัดของการถักนิตติ้งนั้นไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด ตัวอย่างที่เก่าแก่ที่สุดที่พบคือถุงเท้าฝ้ายซึ่งมีอายุย้อนไปถึงศตวรรษที่ ๑๑ ซึ่งพบในซากปรักหักพังของเมืองฟุสตัท ซึ่งปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของกรุงไคโร

กิลด์ถักนิตติ้งเชิงพาณิชย์แห่งแรกปรากฏขึ้นในยุโรปตะวันตกในช่วงต้นศตวรรษที่ ๑๕ (เมืองตูร์แนในปี ค.ศ.๑๔๒๙ เมืองบาร์เซโลนาในปี ค.ศ.๑๔๙๖) กิลด์แห่งแซ็งต์ฟิอาเครก่อตั้งขึ้นในปารีสในปี ค.ศ.๑๕๒๗ แต่เอกสารในคลังเอกสารระบุว่ามีองค์กรของช่างถักนิตติ้งตั้งแต่ปี ค.ศ.๑๒๖๘

การประดิษฐ์เครื่องถักถุงเท้า ในปี ค.ศ.๑๕๘๙ ถือเป็นเครื่องถักในยุคแรกการถักด้วยมือจึงกลายเป็นงานฝีมือที่ชาวชนบทใช้กันเพราะหาเส้นใยได้ง่าย การถักด้วยมือก็กลายเป็นกิจกรรมยามว่างสำหรับคนรวยเช่นเดียวกับการเย็บผ้าการปั่นด้ายและการปักผ้า นักบวชโรมันคาธอลิกชาวอังกฤษและอดีตบิชอปแห่งนิกายแองกลิกัน ริชาร์ด รัตต์ ได้เขียนประวัติศาสตร์ของงานฝีมือนี้ในหนังสือ A History of Hand Knitting (Batsford, 1987) ปัจจุบันหนังสือสะสมเกี่ยวกับการถักของเขาถูกเก็บรักษาไว้ที่ Winchester School of Art (University of Southampton)

ประโยชน์ต่อสุขภาพ

การศึกษาวิจัยแสดงให้เห็นว่าการถักด้วยมือควบคู่ไปกับงานเย็บปักถักร้อยรูปแบบอื่นๆ มีประโยชน์ต่อสุขภาพหลายประการ การศึกษาวิจัยเหล่านี้พบว่าการถักด้วยมือเป็นจังหวะและซ้ำ ๆ กัน สามารถช่วยป้องกันและจัดการความเครียด ความเจ็บปวด และภาวะซึมเศร้าได้ ซึ่งจะช่วยเสริมสร้างระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย]รวมถึงสร้างการตอบสนองที่ผ่อนคลายในร่างกายซึ่งสามารถลดความดันโลหิต อัตราการเต้นของหัวใจ ช่วยป้องกันโรค และมีผลในการสงบสติอารมณ์ ผู้เชี่ยวชาญด้านความเจ็บปวดยังพบอีกว่าการถักด้วยมือจะเปลี่ยนเคมีในสมอง ส่งผลให้ฮอร์โมน "รู้สึกดี" (เช่นเซโรโทนินและโดปามีน ) เพิ่มขึ้น และฮอร์โมนความเครียดลดลง

การถักนิตติ้งสามารถช่วยให้มือและนิ้วมีความคล่องตัวมากขึ้น ซึ่งจะทำให้ปลายนิ้วยืดหยุ่นและเป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับผู้ที่เป็นโรคข้ออักเสบ การถักนิตติ้งสามารถช่วยลดความเจ็บปวดจากโรคข้ออักเสบได้ หากทำเป็นประจำทุกวัน

การถักไหมพรมด้วยมือและกิจกรรมนันทนาการอื่น ๆ มีส่วนช่วยลดความเสี่ยงในการเกิดโรคสมองเสื่อมได้ โดยป้องกันการสูญเสียความจำ การออกกำลังกายช่วยให้สมองของมนุษย์แข็งแรงขึ้นเช่นเดียวกับการออกกำลังกายที่ช่วยเสริมสร้างร่างกาย การถักไหมพรมสามารถทำได้ทุกที่และต้องใช้วัสดุและอุปกรณ์เพียงเล็กน้อยในการพกพา ทำให้เป็นงานอดิเรกที่สนุกสนานและเรียบง่ายซึ่งให้ประโยชน์มากมาย

การถักนิตติ้งยังช่วยในเรื่องของการมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคมอีกด้วย การถักนิตติ้งช่วยให้ผู้คนมีโอกาสเข้าสังคมกับผู้อื่นและสร้างชุมชนขึ้น วิธีหนึ่งในการเพิ่มปฏิสัมพันธ์ทางสังคมด้วยการถักนิตติ้งคือการเชิญเพื่อน ๆ มาถักนิตติ้งและพูดคุยกัน ห้องสมุดสาธารณะและร้านขายไหมพรมหลายแห่งจัดกลุ่มการถักนิตติ้งขึ้น ซึ่งผู้ถักนิตติ้งสามารถมาพบปะกันในท้องถิ่นเพื่อพบปะกับผู้ที่สนใจงานหัตถกรรมทำมือคนอื่น ๆ

การถักนิตติ้งได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นรูปแบบศิลปะบำบัดที่มีประสิทธิภาพในการรับมือกับความเจ็บปวดหรือความเศร้าโศก ไม่ว่าจะถักนิตติ้งเป็นรายบุคคลหรือเป็นกลุ่มก็ตาม กระบวนการสร้างสรรค์และสร้างสรรค์ร่วมกับการเคลื่อนไหวร่างกายซ้ำ ๆ กันได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพ

คลังข้อมูลงานวิจัยเกี่ยวกับผลกระทบต่อสุขภาพจากการถักมือสามารถพบได้ที่ Stitch links ซึ่งเป็นองค์กรที่ก่อตั้งในเมืองบาธ ประเทศอังกฤษ

นักถักที่มีชื่อเสียง

- แคท บอร์ดิ - ผู้บุกเบิกการสอนเทคนิคการถักนิตติ้งแบบใหม่และมีประสิทธิภาพ
- กาเฟ ฟาสเซตต์ (Kaffe Fassett) ศิลปินชาวอเมริกันที่อาศัยอยู่ในอังกฤษ มีชื่อเสียงจากผลงานการออกแบบที่หลากสีสันในงานศิลปะตกแต่ง
- สเตฟานี เพิร์ล-แม็คฟี (Stephanie Pearl-McPhee) - เป็นนักเขียน นักถัก และนักออกแบบเครื่องถัก
- แม็กด้า ซาเยก (Magda Sayeg) ผู้สร้างกระแสกราฟฟิตี้ Knitta Please
- บาร์บารา จี. วอล์คเกอร์ (Barbara G. Walker) - ผู้เขียนหนังสืออ้างอิงเกี่ยวกับการถักนิตติ้งหลายเล่ม
- สตีเฟน เวสต์ นักถักชาวอเมริกัน นักออกแบบแฟชั่น นักการศึกษา และนักเขียนที่โด่งดังจากรูปแบบการถักและการใช้สีที่โดดเด่น
- เอลิซาเบธ ซิมเมอร์มันน์ (Elizabeth Zimmermann) ครูสอนถักมือและนักออกแบบชาวอังกฤษ
- ทอม เดลีย์ - นักกีฬาเหรียญทองโอลิมปิกชาวอังกฤษ และนักออกแบบงานถักและโครเชต์
- เอลิซาเบตตา มัตสึโมโตะ - นักฟิสิกส์ชาวอเมริกัน ผู้มีความสนใจทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับการศึกษาคุณสมบัติทางคณิตศาสตร์และทางกลพิเศษของผ้าถัก