บทสวด ปฏิกูลมนสิการบรรพ มหาสติปัฏฐานสูตร ฉบับ บาลีอักษรไทย(แปล) วัดป่ามหาชัย

   มหาสติปัฏฐานสูตร ฉบับ บาลีอักษรไทย(แปล)
   ปฏิกูลมนสิการบรรพ
   วัดป่ามหาชัย จ.นครพนม

(นำ) หันทะ มะยัง ปะฏิกูละมะนะสิการะปัพพะปาฐัง ภะณามะ เส ฯ

(รับ) ปุนะ จะปะรัง ภิกขะเว ภิกขุ
   - ภิกษุทั้งหลาย อีกข้อหนึ่ง

อิมะเมวะ กายัง - ภิกษุพิจารณาเห็นกายนี้แล

อุทธัง ปาทะตะลา - เบื้องบนแต่พื้นเท้าขึ้นมา

อะโธ เกสะมัตถะกา - เบื้องต่ำแต่ปลายผมลงไป

ตะจะปะริยันตัง - มีหนังหุ้มอยู่เป็นที่สุดรอบ

ปูรันนานัปปะการัสสะ - เต็มไปด้วยของไม่สะอาดมีประการต่างๆ

อะสุจิโน ปัจจะเวกขะติ,

อัตถิ อิมัส๎มิง กาเย - มีอยู่ในกายนี้

เกสา - คือผมทั้งหลาย

โลมา - คือขนทั้งหลาย

นะขา - คือเล็บทั้งหลาย

ทันตา - คือฟันทั้งหลาย

ตะโจ - หนัง

มังสัง - เนื้อ

นะหารู - เอ็นทั้งหลาย

อัฏฐี - กระดูกทั้งหลาย

อัฏฐิมิญชัง - เยื่อในกระดูก

วักกัง - ม้าม

หะทะยัง - หัวใจ

ยะกะนัง - ตับ

กิโลมะกัง - พังผืด

ปิหะกัง - ไต

ปัปผาสัง - ปอด

อันตัง - ไส้ใหญ่

อันตะคุณัง - ไส้น้อย

อุทะริยัง - อาหารใหม่

กะรีสัง - อาหารเก่า

ปิตตัง - น้ำดี

เสมหัง - น้ำเสลด

ปุพโพ - น้ำหนอง

โลหิตัง - น้ำเลือด

เสโท - น้ำเหงื่อ

เมโท - น้ำมันข้น

อัสสุ - น้ำตา

วะสา - น้ำมันเหลว

เขโฬ - น้ำลาย

สิงฆาณิกา - น้ำมูก

ละสิกา - น้ำมันไขข้อ

มุตตันติ - น้ำมูตร ดังนี้

เสยยะถาปิ ภิกขะเว อุภะโต มุขา มูโตฬี
   - ภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนไถ้ มีปากสองข้าง

ปูรา นานาวิหิตัสสะ ธัญญัสสะ เสยยะถีทัง
   - เต็มด้วยธัญญชาติต่างชนิด คือ

สาลีนัง วีหีนัง มุคคานัง
   - ข้าวสาลี ข้าวเปลือก ถั่วเขียว

มาสานัง ติลานัง ตัณฑุลานัง
   - ถั่วเหลือง งา ข้าวสาร

ตะเมนัง จักขุมา ปุริโส มุญจิต๎วา ปัจจะเวกเขยยะ
   - บุรุษผู้มีตาดี แก้ไถ้นั้นแล้ว พึงเห็นได้ว่า

อิเม สาลี อิเม วีหี อิเม มุคคา
   - นี้ข้าวสาลี นี้ข้าวเปลือก นี้ถั่วเขียว

อิเม มาสา อิเม ติลา อิเม ตัณฑุลาติ
   - นี้ถั่วเหลือง นี้งา นี้ข้าวสาร

เอวะเมวะ โข ภิกขะเว ภิกขุ
   - ภิกษุทั้งหลาย ฉันใดก็ฉันนั้น

อิมะเมวะ กายัง
   - ภิกษุพิจารณาเห็นกายนี้แล

อุทธัง ปาทะตะลา
   - เบื้องบนแต่พื้นเท้าขึ้นมา

อะโธ เกสะมัตถะกา
   - เบื้องต่ำแต่ปลายผมลงไป

ตะจะปะริยันตัง
   - มีหนังหุ้มอยู่เป็นที่สุดรอบ

ปูรันนานัปปะการัสสะ อะสุจิโน ปัจจะเวกขะติ
   - เต็มไปด้วยของไม่สะอาดมีประการต่างๆ

อัตถิ อิมัส๎มิง กาเย
   - มีอยู่ในกายนี้

เกสา โลมา นะขา ทันตา ตะโจ
   - ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง

มังสัง นะหารู อัฏฐี อัฏฐิมิญชัง วักกัง
   - เนื้อ เอ็น กระดูก เยื่อในกระดูก ม้าม

หะทะยัง ยะกะนัง กิโลมะกัง ปิหะกัง ปัปผาสัง
   - หัวใจ ตับ พังผืด ไต ปอด

อันตัง อันตะคุณัง อุทะริยัง กะรีสัง
   - ไส้ใหญ่ ไส้น้อย อาหารใหม่ อาหารเก่า

ปิตตัง เสมหัง ปุพโพ โลหิตัง เสโท เมโท
   - น้ำดี เสลด หนอง เลือด เหงื่อ มันข้น

อัสสุ วะสา เขโฬ สิงฆาณิกา ละสิกา มุตตันติ
   - น้ำตา มันเหลว น้ำลาย น้ำมูก ไขข้อ มูตร ดังนี้

อิติ อัชฌัตตัง วา กาเย กายานุปัสสี วิหะระติ
   - ด้วยอาการอย่างนี้ ภิกษุพิจารณาเห็นกายในกาย ภายในบ้าง

พะหิทธา วา กาเย กายานุปัสสี วิหะระติ
   - พิจารณาเห็นกายในกาย ภายนอกบ้าง

อัชฌัตตะพะหิทธา วา กาเย กายานุปัสสี วิหะระติ
   - พิจารณาเห็นกายในกาย ทั้งภายในและภายนอกบ้าง

สะมุทะยะธัมมานุปัสสี วา กายัส๎มิง วิหะระติ
   - พิจารณาเห็นธรรม คือความเกิดขึ้น ในกายบ้าง

วะยะธัมมานุปัสสี วา กายัส๎มิง วิหะระติ
   - พิจารณาเห็นธรรม คือความเสื่อมไป ในกายบ้าง

สะมุทะยะวะยะธัมมานุปัสสี วา กายัส๎มิง วิหะระติ
   - พิจารณาเห็นธรรม ทั้งความเกิดขึ้นและเสื่อมไป ในกายบ้าง

อัตถิ กาโยติ วา ปะนัสสะ สะติ ปัจจุปัฏฐิตา โหติ
   - อีกอย่างหนึ่ง สติของเธอที่ตั้งมั่นอยู่ว่า กายมีอยู่

ยาวะเทวะ ญาณะมัตตายะ ปะติสสะติมัตตายะ
   - เพียงสักว่ารู้ เพียงสักว่าอาศัยระลึกเท่านั้น

อะนิสสิโต จะ วิหะระติ
   - เธอเป็นผู้อันตัณหาและทิฏฐิอาศัยไม่ได้

นะ จะ กิญจิ โลเก อุปาทิยะติ
   - ไม่ถือมั่นอะไรๆ ในโลก

เอวัมปิ ภิกขะเว ภิกขุ กาเย กายานุปัสสี วิหะระติ
   - ภิกษุทั้งหลาย อย่างนี้แล ภิกษุชื่อว่าพิจารณาเห็นกายในกายอยู่