กุ้งมังกรยุโรป

กุ้งมังกรยุโรป

กุ้งมังกรยุโรป หรือกุ้งมังกรธรรมดา เป็นกุ้งมังกรสายพันธุ์หนึ่งที่มีก้าม พบได้ทางมหาสมุทรแอตแลนติกตะวันออก ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน และบางส่วนของทะเลดำ โดยส่วนใหญ่อยู่ในหมู่เกาะบริติช มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับกุ้งมังกรอเมริกัน H. americanus มันสามารถโตได้ถึง 60 ซม. (24 นิ้ว) และมีน้ำหนัก 6 กิโลกรัม (13 ปอนด์) และมีก้ามคู่หนึ่งที่โดดเด่น

ในชีวิตจริง กุ้งมังกรจะมีสีฟ้า และจะเปลี่ยนเป็น "สีแดงของกุ้งมังกร" เมื่อปรุงสุกเท่านั้น การผสมพันธุ์จะเกิดขึ้นในฤดูร้อน โดยจะผลิตไข่ซึ่งตัวเมียจะอุ้มไว้นานถึงหนึ่งปีก่อนจะฟักออกมาเป็นตัวอ่อนของแพลงก์ตอน Homarus gammarus เป็นอาหารยอดนิยม

กุ้งมังกรมีโครงกระดูกแข็ง ภายนอกต้องลอกคราบเพื่อเจริญเติบโต ซึ่งเรียกว่าการลอกคราบ (ecdysis) ซึ่งอาจเกิดขึ้นหลายครั้งต่อปีสำหรับกุ้งมังกรตัวเล็ก แต่จะลดลงเหลือ 1–2 ปีเมื่อกุ้งมีขนาดใหญ่

เพริโอพอดคู่แรกมีเท้าคู่ใหญ่ที่ไม่สมมาตร เท้าคู่ที่ใหญ่กว่าเรียกว่า "ครัชเชอร์" ซึ่งมีปุ่มกลมๆ ใช้สำหรับบดเหยื่อ อีกข้างเรียกว่า "คัตเตอร์" ซึ่งมีขอบด้านในที่คม ใช้สำหรับจับหรือฉีกเหยื่อ (กรงเล็บซ้ายคือครัชเชอร์ และขวาคือคัตเตอร์)

โดยทั่วไปแล้ว โครงกระดูกภายนอกจะมีสีฟ้าด้านบน มีจุดรวมตัวกัน และสีเหลืองด้านล่าง สีแดงที่พบในกุ้งมังกรจะปรากฏหลังจากปรุงสุกแล้วเท่านั้น สาเหตุนี้เกิดขึ้นเนื่องจากในชีวิต แอสตาแซนธิน ซึ่งเป็นรงควัตถุสีแดงจะจับกับโปรตีนเชิงซ้อน แต่โปรตีนเชิงซ้อนจะแตกตัวออกด้วยความร้อนจากการปรุงอาหาร ทำให้หมูแดงหลุดออกมา

ตัวอ่อนกุ้งมังกรยุโรป

ตัวเมียจะเข้าสู่วัยเจริญพันธุ์เมื่อกระดองมีความยาว 80–85 มิลลิเมตร (3.1–3.3 นิ้ว) ในขณะที่ตัวผู้จะโตเต็มวัยเมื่อมีขนาดเล็กกว่าเล็กน้อย โดยทั่วไปแล้ว การผสมพันธุ์จะเกิดขึ้นในฤดูร้อน ระหว่างตัวเมียที่เพิ่งลอกคราบซึ่งมีกระดองอ่อน และตัวผู้ที่มีกระดองแข็ง ตัวเมียจะอุ้มไข่ที่ติดอยู่กับเพลโอพอดนานถึง 12 เดือน ขึ้นอยู่กับอุณหภูมิ ตัวเมียที่อุ้มไข่จะเรียกว่า "เบอร์รี่" และสามารถพบได้ตลอดทั้งปี

ไข่จะฟักออกมาในเวลากลางคืน และตัวอ่อนจะว่ายขึ้นสู่ผิวน้ำ ซึ่งพวกมันจะลอยไปตามกระแสน้ำเพื่อล่าแพลงก์ตอนสัตว์ ระยะนี้ประกอบด้วยการลอกคราบสามครั้งและกินเวลา 15–35 วัน หลังจากการลอกคราบครั้งที่สาม ตัวอ่อนจะเปลี่ยนรูปร่างให้ใกล้เคียงกับตัวเต็มวัยมากขึ้น และใช้ชีวิตแบบอยู่ใต้น้ำ ตัวอ่อนเหล่านี้พบเห็นได้ยากในป่า และไม่ค่อยเป็นที่รู้จักนัก ถึงแม้ว่าพวกมันจะสามารถขุดโพรงได้กว้างใหญ่ก็ตาม คาดว่าตัวอ่อนเพียง 1 ตัวจาก 20,000 ตัวเท่านั้นที่รอดชีวิตจนถึงระยะเบนทิก เมื่อพวกมันมีความยาวกระดอง 15 มิลลิเมตร (0.59 นิ้ว) ตัวอ่อนจะออกจากโพรงและเริ่มชีวิตวัยผู้ใหญ่