น้ำผึ้ง ความสำคัญในวัฒนธรรมอียิปต์โบราณ

น้ำผึ้ง ความสำคัญในวัฒนธรรมอียิปต์โบราณ

การเลี้ยงผึ้งเป็นเรื่องปกติในอียิปต์โบราณ เชื่อกันว่าผึ้งคือน้ำตาของเทพรา มัมมี่ถูกดองด้วยน้ำผึ้ง โลงศพถูกปิดผนึกด้วยขี้ผึ้ง และน้ำผึ้งถูกทิ้งไว้ในสุสานเพื่อเป็นเครื่องบูชาแด่ผู้ล่วงลับ น้ำผึ้งยังถูกใช้เพื่อจ่ายภาษีอีกด้วย

น้ำผึ้ง เป็นสมบัติล้ำค่าทั้งในเชิงรูปธรรมและเชิงสัญลักษณ์ น้ำผึ้งใช้เพิ่มความหวานให้กับขนมปังและเบียร์ อีกทั้งยังเป็นยารักษาโรคอันทรงคุณค่าอีกด้วย โดยนำมาทาแผลเพื่อป้องกันการติดเชื้อ

ตามตำนานอียิปต์ เมื่อเทพแห่งดวงอาทิตย์เรทรงกันแสง น้ำตาของพระองค์ก็กลายเป็นผึ้งเมื่อสัมผัสพื้นดิน ดังนั้น ผึ้งจึงไม่เพียงแต่เป็นสัตว์ที่ขยันขันแข็งเท่านั้น แต่ยังเป็นสัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งชีวิตและพระหรรษทานอันศักดิ์สิทธิ์ ในภาพสลักนูนต่ำในวิหาร เช่น ของกษัตริย์เซติที่ 1 ผึ้งปรากฏเป็นส่วนหนึ่งของสัญลักษณ์ราชวงศ์ แสดงถึงอียิปต์ตอนล่าง ความอุตสาหะ และหน้าที่ของฟาโรห์ในการธำรงรักษามาอัตหรือระเบียบจักรวาล การปรากฏตัวของผึ้งยังเปรียบเสมือนรังผึ้งที่กลมกลืน เจริญเติบโตภายใต้พระหัตถ์อันทรงนำของฟาโรห์

ความเคารพนับถืออย่างสูงต่อน้ำผึ้งปรากฏชัดในบันทึกอันน่าทึ่งเกี่ยวกับการใช้น้ำผึ้ง ผู้เลี้ยงผึ้งถือเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ได้รับการยกย่อง และแม้แต่ผู้เลี้ยงผึ้งหลวงก็ยังถูกกล่าวถึงบนแผ่นศิลาจารึก รังผึ้งที่มนุษย์สร้างขึ้นจากโคลนและดินเหนียวจากแม่น้ำไนล์ในรูปแบบท่อ ถูกเคลื่อนย้ายตามฤดูกาลไปตามแม่น้ำเพื่อให้มั่นใจว่าจะมีการผสมเกสรตลอดทั้งปี เช่นเดียวกับที่ผู้เลี้ยงผึ้งชาวอียิปต์ทำในปัจจุบัน แม้ว่าปัจจุบันจะใช้การขนส่งสมัยใหม่แทนเรือไม้ โถน้ำผึ้งมีคุณค่ามากจนถึงขนาดที่ปรากฏอยู่ในสัญญาการแต่งงาน ซึ่งเจ้าบ่าวอาจให้คำมั่นสัญญาว่าจะมอบน้ำผึ้งสิบสองโถแก่เจ้าสาวเป็นประจำทุกปี เพื่อยกระดับสถานะของน้ำผึ้งให้กลายเป็นสกุลเงินแห่งความรักและสัญลักษณ์แห่งความเจริญรุ่งเรือง ควบคู่ไปกับข้าวสาลีและแหวนทองคำ