จิตใจแห่งการเสียสละ

http://img512.imageshack.us/img512/8121/0b240923538c2f04d14d8d2.gif

จิตใจแห่งการเสียสละ

1.ทาน คือ การให้ผู้อื่นที่สมควรให้
2.ปิยวาจา การพูดจาอ่อนโยน
3.อัตถจริยา การประพฤติประโยชน์
4.สมานัตตา การวางตัวสมฐานะ ให้นำพาไปในทางที่เป็นประโยชน์ตามสถานการณ์
รู้จักใช้วิธีการต่อการนำพาเวไนย บังเกิดจิตศรัทธาแม้ต้องรับทุกข์แทนเวไนยก็ไม่ย่อท้อ
ในวิมลเกียรติสูตรกล่าว.........................................
การเจ็บป่วยของพระโพธิสัตว์นั้น บังเกิดจากจิตพระมหากรุณา เพราะเห็นเวไนยป่วยข้า ฯ จึงป่วย หากมวลเวไนยไม่ป่วย การป่วยของข้า ฯ ก็หาย ด้วยเหตุที่พระโพธิสัตว์ทำเพื่อเวไนย ในเรื่องของการเกิดตาย หากเวไนยยังมีการเกิดตายก็มีการป่วย หากเวไนยสามารถพ้นการเกิดตายได้ พระโพธิสัตว์ก็จะไม่กลับมาป่วย
ประดุจดังมารดาที่มีบุตรเมื่อเวลาที่บุตรของเขาเกิดการป่วย บิดามารดาก็พลอยป่วยไปด้วย หากบุตรหายป่วยบิดามารดาก็หายป่วยได้ พระโพธิสัตว์ก็เป็นเช่นนี้ รักมวลเวไนยดั่งบุตรตน
การเข้าใจในเหตุ ปัจจัยของเวไนย และคล้อยตามเหตุปัจจัยของเวไนย
ด้วยมหาปณิธานของพระโพธิสัตว์ที่บังเกิดจากจิต เมตตามหากรุณา ขอเพียงให้ตนได้ทำคุณประโยชน์ต่อมวลเวไนยก็จะให้ความช่วยเหลืออย่างสุดความสามารถ ยามเมื่อเวไนยป่วยก็จะรู้การให้เป็นอย่างดี เมื่อเวไนยอยู่ในที่มืดก็จะจุดประทีปแห่งแสงสว่างให้แก่เวไนย เมื่อเวไนยลุ่มหลงไร้ทิศทางก็แสดงวิถีทางตรงให้ เมื่อได้ยินว่าเวไนยมีงานกุศลจิตก็ยินดีและกล่าวสรรเสริญไปด้วย เมื่อเห็นกุศลกิจก็ให้ความช่วยเหลือมิหนำซ้ำยังเข้าใจและคล้อยตามเหตุปัจจัย ของเวไนย ไม่เพียงแต่มนุษย์เท่านั้น ยังครอบคลุมไปถึงเวไนยทั้งหมด
แน่นอนผู้เริ่มฝึกฝนจะคล้อยตามเวไนยทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องยากที่จะทำได้ แต่ในศาสนาปราชญ์ได้กล่าวว่า..........................................
รักคนที่ชิดเชื้อ เมตตามวลประชา รักสรรพสิ่ง
โดยเริ่มจากบิดา มารดา ครูบาอาจารย์ มิตรสหาย ค่อยขยายกว้างออกไปสู่ผู้คนทั้งหลายก็สามารถทำได้ ในอาณาจักธรรมกำลังส่งเสริมธรรมะเข้าสู่ครัวเรือนก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่สุดธรรมะสู่ครัวเรือนก็เป็นการบำเพ็ญ ในจริยวัตรของพระโพธิสัตว์ที่เป็นแบบอย่างที่มั่นคงที่สุด
พระพุทธะตถาคตทั้งมวล อาศัยจิตมหากรุณาเป็นหลักเนื่องด้วยเวไนยจึงบังเกิดจิตมหากรุณา เนื่องด้วยมหากรุณาจึงบังเกิดจิตโพธิสัตว์เนื่องด้วยจิตโพธิสัตว์จึงบรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณ
การเป็นพระโพธิสัตว์ต้องอาศัยเวไนย หากไร้เวไนยพระโพธิสัตว์ทั้งหลายย่อมไม่สามารถบรรลุอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณได้ฉะนั้นขณะที่สร้างสรรค์ประโยชน์ต่อเวไนยจึงจะต้องปฏิบัติด้วยจิตเสมอภาคเสมือนกับ การเคารพบิดามารดาหรือการทำงานให้กับครูบาอาจารย์ ที่มีการกระทำที่เปี่ยมด้วยความเคารพ ในขณะที่เราปฏิบัติธรรมนั้นจะต้องเตือนสติตัวเองอยู่เสมอ.....................................