ถ่ายภาพประกอบเนื้อหาสาระธรรมโดย Sometime สงวนลิขสิทธิ์ภาพตามกฏหมายที่บัญญัติไว้
From A Consigned Legacy มรดกธรรมที่ขอฝากไว้ By buddahadasa bhikkhu
ไสยศาสตร์ คือ ลัทธิหลับ {ด้วยอวิชชา} พุทธศาสตร์ คือ ลัทธิตื่นจากหลับ {ประกอบอยู่ด้วยวิชชา} ดังนั้น จงระวังการกระทำ ที่เกี่ยวกับ
พระพุทธรูป หรือ พระเครื่อง เพราะมีได้ทั้งที่เป็นพุทธศาสตร์ และไสยศาสตร์ แล้วแต่ว่า ผู้นั้น ทำไปด้วยวิชชา หรือ ด้วยอวิชชาอุปาทานสิ่งที่เรียกว่า อภิธรรม นั้น สมมติว่า เอาไปทิ้งทะเลเสีย ทั้งกระบิ เราก็ ไม่ขาดความรู้เรื่อง การปฏิบัติ เพื่อการดับทุกข์ เพราะเกิดขึ้น สำหรับ{สติปัญญา} ที่เฟ้อ เกินจำเป็น ทำให้ เนิ่นช้า แก่สติปัญญาทั่วไป ดังนั้น ใคร ๆ ไม่ต้องเสียใจ หรือน้อยใจ ว่าไม่มีโอกาส จะเรียน หรือ
เรียนไม่ไหว ธรรมะ คือ สิ่งที่เรียกกันในภาษาไทยว่า {หน้าที่} ของ ทุกสิ่ง ที่มีชีวิต อันเขาจะต้องทำ เพื่อความรอด ทั้งทางกาย และทางจิต ทั้งเพื่อตนเอง และ เพื่อสังคม แม้จะแปลคำ คำนี้ กันว่า คำสั่งสอน การเรียน การปฏิบัติ ความหมายสำคัญ ก็ยังคงอยู่ที่ ความเป็นหน้าที่ เพื่อความรอด ดังนั้น เมื่อใด มีการทำหน้าที่ เมื่อนั้น ก็คือ การปฏิบัติธรรม
สิ่งที่เรียกกันว่า {ตัวตน}นั้น เป็นเพียงมายา คือ เป็นเพียงความรู้สึก ที่เกิดขึ้นในใจ อันปรุงแต่งขึ้นมาจากตัณหา หรือ ความอยาก ด้วยอำนาจอวิชชา ที่เกิดขึ้นในจิต โดยธรรมชาติ อัตโนมัติ เป็นเพียงความรู้สึกผิด ๆ ของสิ่งที่เรียกว่า อุปาทาน อันเกิดมาจากตัณหา มิได้เป็นตัวตนอันแท้จริง เป็นเพียงความรู้สึกลม ๆ แล้ง ๆ แต่ก็มีความเข้มข้น จนผู้รู้สึก รู้สึกว่า เป็นตัวตน
พระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ทุกขอริยสัจจ์
ทรงรู้แจ้งเหตุให้เกิดทุกข์ ทรงรู้แจ้งธรรมที่ดับทุกข์
ทรงรู้แจ้งหนทางปฏิบัติที่ทำให้บรรลุธรรมที่ดับทุกข์
ที่เรารู้ทุกข์นี้เรารู้ทุกข์ธรรมดาสามัญ เช่น
เจ็บป่วยก็เป็นทุกข์ นั่งเมื่อยก็เป็นทุกข์ หิวก็เป็นทุกข์
บุคคลทั่วไปรู้ว่าโลกนี้มีทุกข์อย่างนี้เท่านั้น ซึ่งก็เป็นธรรมดา
แต่ว่าพระอริยเจ้านั้นท่านรู้สภาพซึ่งเป็นทุกข์ที่แท้จริง
คือ รู้ทุกขอริยสัจจ์
รู้ลักษณะที่เกิดขึ้นและดับไปของสภาพธรรมทั้งหลายที่ปรากฏ
ความหมาย ของศัพท์
พฤษภ = วัว
กาสร = ควาย
กุญชร = ช้าง
ปลดปลง = ตาย
โท = สอง
ทนต์ = ฟัน
เสน่ห์ = เขา
นรชาติ ={มนุษย์}
วางวาย = ตาย
มลาย = นี้ไป
แปลความเป็นร้อยแก้ว ก็คือ วัวควายและช้าง เมื่อตายลงแล้วมีฟัน และเขาทั้งสองข้างเหลืออยู่ส่วนมนุษย์ เมื่อตายทุกสิ่งในร่างกายสิ้น ไปคงเหลือแต่ความชั่ว หรือความดี คงอยู่ในโลก{สัพพะธานังธัมมะทานัง ชินาติ} การให้ธรรมเป็นทานชนะการให้ทั้งปวงผู้ปฏิบัติธรรมย่อมอยู่เย็นเป็นสุขทั้งในโลกนี้และใน โลกหน้าด้วยการมี ศีล สมาธิ ปัญญา คือ การงดเว้นไม่กระทำความชั่วทั้งปวงประพฤติแต่ความดีทำจิตใจให้ผ่องแผ้ว จะบังเกิดความสุขอันแท้จริงที่สุขสงบ ผู้ประพฤติ ปฏิบัติธรรมเท่านั้นจึงจะหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้ และการเคารพรัก ดูแลบิดามารดา หรือผู้มีพระคุณ ของตนให้เป็นสุข เป็นมงคลอันสูงสุด เทวดาจะปกปัก รักษาปกป้องคุ้มครองให้ท่านปราศจากโรคาพยาธิ มีความเจริญทั้งแก่ตนเองและผู้ที่อยู่รอบข้างอันจะมีผลให้ท่าน กินก็ เป็นสุข หลับก็เป็นสุข ตื่นก็เป็นสุข
และเมื่อท่านสิ้นอายุขัยจากโลกนี้แล้วท่านก็จะมีแต่ความสุขในเบื้องหน้าผลบุญที่ข้าพเจ้าได้ทำไม่ว่าในวันใด ๆ ขอส่งผลให้กับเจ้ากรรมนายเวรของคุณพ่อ - คุณแม่และญาติพี่น้องพร้อมทั้งตัวข้าพเจ้า รวมถึงได้รับบุญกุศลในการที่ ข้าพเจ้าได้เผยแพร่พระธรรม ขออุทิศส่วนบุญส่วนกุศลนี้ให้กับญาติผู้ล่วงลับไปแล้ว มีปู่ย่าตา ยายทั้งหลายได้มารับผลบุญนี้ด้วย หากผลบุญที่ข้าพเจ้าส่งไปไม่ถึงญาติข้าพเจ้าอาจอยู่ในที่ ๆ ไม่พร้อมที่จะรับบุญนี้ ข้าพเจ้าขอมอบบุญกุศลนี้ให้กับพยายมราชและขอฝากผลบุญไว้กับพยายมราชช่วยนำส่งให้กับญาติของข้าพเจ้าต่อไปด้วยเทอญ.....................................