พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระบวรเจ้าในสามรัชกาลแรกแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ทรงมีพระราโชบายร่วมกันที่จะสร้างกรุงเทพฯ ให้มั่นคงและงดงามตามแบบ “ครั้งบ้านเมืองดี” แห่งกรุงศรีอยุธยา พระมหากษัตริย์ในฐานะที่เป็นองค์พุทธมามกะ ได้ทรงเป็นผู้นำและร่วมมือกับพระบรมวงศานุวงศ์ ข้าราชการ และประชาชน สร้างและปฏิสังขรณ์วัดวาอารามขึ้นมากมายหลายวัดด้วยกัน และให้ถือเป็นประเพณีสืบต่อกันมาว่า เมื่อพระมหากษัตริย์ขึ้นเสวยราชย์แล้ว มักจะสร้างวัดประจำรัชกาลทุกพระองค์
วัดประจำรัชกาลที่ ๑ คือ วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม
วัดประจำรัชกาลที่ ๒ คือ วัดอรุณราชวราราม
วัดประจำรัชกาลที่ ๓ คือ วัดราชโอรส
วัดประจำรัชกาลที่ ๔ คือ วัดราชประดิษฐ์
วัดประจำรัชกาลที่ ๕ คือ วัดราชบพิธ
ถึงสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว พระองค์มิได้ทรงสร้างวัดประจำรัชกาลขึ้นใหม่ เพราะทรงมีพระราชดำริว่า พระอารามหลวงมีอยู่มากจนเกินที่จะรักษาให้ดีได้เห็นควรที่จะบูรณะวัดทั้งในพระนครและหัวเมืองที่ชำรุดทรุดโทรมให้ดีขึ้น นอกจากนั้นยังทรงเห็นว่า สถานศึกษาเป็นสิ่งจำเป็นในขณะนั้น ควรเปลี่ยนประเพณีการสร้างวัดเป็นการสร้างโรงเรียนขึ้นแทน
“ข้อมูลสนับสนุนจากหนังสือ ๑๐๘ ซองคำถาม / สำนักพิมพ์สารคดี”








