ปริศนาธรรมะ ตอน ห้าอย่า

ทุกวันนี้ มีบางคนปรารถนาอะไร ก็มุ่งจะให้ได้ตามใจปรารถนา และเวลาที่กำหนด บางคนก็สร้างข่าวลือ เพื่อผลทางจิตวิทยา บางคนจะทำอะไร ก็มัวแต่ถือโชคเชื่อลาง บางคนก็เดินทางผิด บางแห่งก็ตัดสิทธิคนดี เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงทำให้เกิดความสับสน ทั้งในวงการต่างๆ ตลอดถึงสังคมทั่วๆ ไป ดังนั้น เพื่อไม่ให้สังคมเกิดความสับสน และทุกคนอยู่อย่างมีความสุข จึงขอฝากเรื่องห้าอย่าไว้เพื่อเป็นแนวปฏิบัติ ดังนี้
๑. อย่าเร่งเวลา กิจบางอย่าง เรื่องบางอย่าง ต้องค่อยเป็นค่อยไป รีบร้อนจะเสียการ ดังคำโบราณที่ว่า "ช้าเป็นการ นานเป็นคุณ" หรือ "ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม " ต้องรู้จักรอจังหวะและคอยโอกาส ดุจผลไม้บ่มแก๊ส
๒. อย่าบ้าข่าวลือ ข่าวลือมักเป็นข่าวไม่จริง ลือกันไป ลือกันมาก็เงียบ บางครั้งทั้งคนลือ และคนถูกลือ ได้รับผลกระทบทั้งคู่ เพราะฉะนั้น ข่าวลือจึงเป็นอันตราย อย่าใส่ใจและให้ความสำคัญ วิธีปฏิบัติที่ดีที่สุด คือ อย่าสร้างข่าวลือ อย่าเชื่อข่าวลือ และอย่านำไปลือ

๓. อย่าถือโชคลาง การทำงานและการทำดีทุกชนิด ไม่มีกำหนดว่า จะต้องถือหรือรอสิ่งนั้น สิ่งนี้ มาบันดาล จึงถือความดีและเหตุผลเป็นที่ตั้ง อย่าถือสิ่งเหลวไหลภายนอกมาเป็นตักำหนด จะทำให้วุ่นไม่เลิก
๔. อย่าเดินทางผิด ทางที่ทุกชีวิต ต้องเดินนั้น มีมากมายหลายทาง ทั้งทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ แต่ทางเหล่านั้นเป็นเพียงทางสัญจร เพื่อสู่จุดหมายปลายทางธรรมดา ยังหาใช่ทางที่ถูก ที่ประเสริฐและพ้นทุกข์ไม่ ทางที่ถูกที่ประเสริฐ และพ้นทุกข์นั้น มี ๘ สาย และรวมกันเป็นเส้นทางเดียวคือ เห็นถูก คิดถูก พูดถูก ทำถูก เลี้ยงชีพถูก พยายามถูก ระลึกถูก และตั้งใจถูก
๕. อย่าตัดสิทธิ์คนดี คนดี คือคนที่มีความรู้ดี ความสามารถดี ความประพฤติดี สังคมควรจะให้โอกาส ให้เวลา ให้กำลังใจ และให้อภัย ทำให้คนดีมีกำลังใจ ไม่ท้อแท้ในการสร้างประโยชน์ เสียสละเพื่อบ้านเมืองและส่วนรวม ดังนั้นต้องช่วยกันสร้างความดี สร้างคนดี สนับสนุนและยกย่องคนดี สังคมจึงจะเกิดความสวัสดี