กวางหนุ่ม กับเขาแสนสวย : นสพ.ธรรมลีลา

กวางหนุ่มตัวหนึ่งเดินทางออกจากป่า
ผ่านมาเห็นลำธารใสในทุ่งหญ้าโล่ง
ก็หยุดพักกินน้ำให้ชื่นใจ
แต่เมื่อมองไปในลำธารน้ำ
ก็เห็นเงาตัวเองสะท้อนอย่างชัดเจนอยู่ในนั้น
มันมองแล้วมองอีก ก็รู้สึกไม่ชอบใจขา
ของตนเองเอาซะเลย ตรงนั้นคด ตรงนี้งอ
ความสวยงามไม่มี
แต่พอเจ้ากวาง หนุ่มมองเห็นเขาของมัน ก็นึกในใจว่า

“ดูซิ !! เขาของข้า ช่างสวยงาม
ดูภาคภูมิ สง่า และน่าเกรงขาม
...แต่ขา นี่ซิ กลับทำให้หมดราศีไป ช่างไม่เข้ากันเลย”
เจ้ากวางหนุ่มยังคงมองร่างกายของมันอยู่อย่างนั้น
ขาที เขาที ขาที เขาที เล็งซ้าย ขวา

ขณะนั้นเองมีเสือตัวหนึ่งผ่านมา
เห็นเจ้ากวางยืนเก้ๆ กังๆ อยู่ที่ลำธาร
จึงหวังจะจับมากินเป็นอาหาร
เจ้าเสือค่อยๆ ย่องเข้าไปช้าๆ เงียบๆ
แต่กวางหนุ่ม ก็ไหวตัวทัน มันรีบวิ่งหนีเสือร้ายทันที
และด้วยขาที่แข็งแรงของกวางหนุ่ม
ทำให้มันทิ้งห่างจากเสือได้ไกล
และด้วยความเหนื่อยอ่อน
มันจึงหลบเข้าไปในพุ่มไม้เพื่อซ่อนตัว
แต่เมื่อเสือร้ายเริ่มเข้ามาใกล้
กวางหนุ่มก็กลัวว่า เสือจะเห็น
จึงตัดสินใจออกจากที่ซ่อน เพื่อวิ่งหนีไปให้ไกลที่สุด
แต่ทว่า...มันไม่สามารถ หลุดออกจากพุ่มไม้นั้นได้ดังใจ
เพราะเขาของมันไปเกาะเกี่ยวกับกิ่งก้านเถาวัลย์ของต้นไม้
กวางหนุ่มสลัดเขาอยู่นาน
จึงหลุดพ้นจากเถาวัลย์ไม้ออกมาได้
มันเริ่มต้นวิ่งอย่างสุดชีวิต เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้
จนกระทั่งรอดพ้นจากการตกเป็นอาหารของเสือร้าย

เมื่อวิ่งมาถึงลำธารอีกแห่งหนึ่ง
และเห็นว่าตัวเองปลอดภัยจากเสือร้าย
เจ้ากวางหนุ่มจึงหยุดพักเหนื่อย กินนำในลำธาร
มันมองเห็นเขากับขาของตัวเองอีกครั้ง จึงรำพึงขึ้นว่า

“ดูซิ !! ขาของข้า ถึงมันจะไม่สวย ถึงข้าจะไม่ชอบมัน
แต่มันก็ทำให้ข้ารอดชีวิตมาได้
...แต่เขาอันสวยงามนี่สิ กลับจะทำให้ข้าเกือบเอาชีวิตไม่รอด”

..........

บางครั้งคนเราก็มักจะตัดสินสิ่งต่างๆ จากสายตา
โดยมองภาพลักษณ์เพียงภายนอก
และมองข้ามคุณความดีที่ซ่อนอยู่ภายใน
ดังนั้นโบราณท่าน จึงสอนไว้ว่า

คนจะงาม งามน้ำใจ ใช่ใบหน้า
คนจะสวย สวยจรรยา ใช่ตาหวาน
คนจะแก่ แก่ความรู้ ใช่อยู่นาน
คนจะรวย รวยศีลทาน ใช่บ้านโต

(จากหนังสือพิมพ์ธรรมลีลา ฉบับที่ 76 มี.ค. 50 โดยลีลา)
โดย ผู้จัดการออนไลน์