The last smile

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 576px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-mplayer2" src="http://www.fungdham.com/download/song/allhits/23.wma" width="800px" height="576px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" ShowControls="True" autostart="false" autoplay="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://www.fungdham.com/download/song/allhits/23.wma" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.fungdham.com/download/song/allhits/23.wma</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>

(:LOVE:)ถ่ายภาพประกอบเนื้อหาโดยข้าพเจ้า(บางครั้ง)ภาพนี้เก็บอยู่ที่ ตากล้อง DOTCOM รัก

ชีวิตในโลกมนุษย์มันนิดเดียวเท่านั้นไม่มีนิมิตหมายว่าจะละโลกเมื่อไรที่ใด ด้วยอาการอย่างไรเราไม่อาจจะเลือกสถานที่
เลือกโรคภัยไข้เจ็บ หรือเลือกวิธีการตายได้เพราะฉะนั้น เราต้องสั่งสมบุญเอาไว้มาก ๆ และพร้อมเสมอที่จะเดินทางไปสู่ปรโลกถ้าเราได้สั่ง
สมบุญเอาไว้
แม้ต้องตายอย่างกะทันหัน โดยอุบัติเหตุเราก็จะอยู่ตรงนั้นเหมือนฝันชั่วคราวประเดี๋ยวเดียวกระแสบุญก็จะตามเรามาแล้ว ฉุดเราไปสู่ภพภูมิ
อันประเสริฐ ตามกำลังบุญของเราเพราะฉะนั้น บุญกุศลที่เราได้สั่งสมมามีความจำเป็นอย่างมากสำหรับตัวของเรา
เราต้องพร้อมเสมอในอริยาบถทั้ง ๔ ไม่ว่าจะ นั่ง นอน ยืน เดินแล้วเราจะ อยู่บนเตียงผู้ป่วยอย่างสง่างาม
ละจากโลกนี้ไปอย่างสมศักดิ์ศรี ที่ได้เกิดมาสร้างบารมียิ้มสุดท้าย................จะเป็นยิ้มที่งดงามกว่า ยิ้ม ของเทพบุตรและเทพธิดาบนสวรรค์
เป็นยิ้มที่ใคร ๆ เห็นแล้วเกิดปีติเกิด กำลังใจในสร้างบารมีต่อไป...........................

พุทธศาสนิกชนควรพิจารณาและศึกษาให้รู้ว่า

ธรรมและความจริงที่ทรงตรัสรู้นั้นคืออะไร

ความจริงที่ทรงตรัสรู้ต่างกับความจริงที่เราคิดนึก

หรือเข้าใจอย่างไรบ้าง

ความจริงที่ทรงตรัสรู้ และทรงเทศนาสั่งสอนพุทธบริษัท

ให้เข้าใจและปฏิบัติตามจนเห็นความ จริงนั้น ๆ ก็คือ

สิ่งทั้งหลายที่ปรากฏนั้นเป็นธรรมแต่ละชนิดแต่ละประเภท

ธรรมทั้งหลายเกิดขึ้นเพราะปัจจัย ปรุงแต่งจึงเกิดขึ้นได้

สภาพธรรมแต่ละประเภทต่างกัน

เพราะเกิดจากเหตุปัจจัยต่าง ๆ กัน

วันหนึ่ง ๆ สุขทุกข์ตามเรื่องราวที่ใจคิดนึก

มากกว่าสุขทุกข์ทางกาย

คิดนึกเกิดขึ้นแล้ว

ดับไปอย่างรวดเร็วทุก ๆ ขณะ

จิตคิดตามเสียงที่ได้ยิน

คิดถึงความหมายของคำที่เป็นเสียงสูง ๆ ต่ำ ๆ

คิดถึงแต่เพียงชื่อทั้งตายหรืออยู่ก็เหมือนกัน

ความคิดหลงชอบเรื่องราวบัญญติที่ไม่มีอะไรเลย

การกระทำสิ่งที่ไม่สมควรด้วยความไม่รู้ว่าเป็นโทษนี้ก็เป็นโทษของวัฏฏะอย่างหนึ่ง

เพราะอวิชชาเป็นเครื่องกางกั้นสัตว์ทั้หลายจึงกระทำกุศลกรรมบ้าง - กระทำอกุศลกรรมบ้าง

บัณฑิตผู้มีปัญญาจึงเห็นโทษของกิเลสอันเป็นเหตุของการกระทำกรรมต่างๆนั้น

อกุศลกรรม ในอดีตที่กระทำไปแล้วก็เป็นอันกระทำไปแล้วจะให้กลับมาแก้ไขใหม่ย่อม

ไม่ได้อนาคตก็ยังไม่มาถึงปัจจุบันขณะนี้สำคัญที่สุด ควรเป็นผู้สำรวมระวังในกาย

วาจา และใจควรเป็นผู้สะสมบุญ ควรเป็นผู้สะสมอบรมเจริญปัญญาด้วยการศึกษา

พระธรรมคำสอนของท่านผู้ตรัสรู้เพราะคำสอนของท่านนำออกจากความไม่รู้นำออก

จากกิเลสนำออกจากวัฏฏทุกข์ทั้งปวง......................................................................