พึงคบสหายผู้ประเสริฐสุดเสมอกัน

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 576px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-mplayer2" src="http://www.fungdham.com/download/song/allhits/18.wma" width="800px" height="576px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" ShowControls="True" autostart="false" autoplay="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://www.fungdham.com/download/song/allhits/18.wma" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.fungdham.com/download/song/allhits/18.wma</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>

พระปัจเจกพุทธเจ้าได้ตรัสว่า

เราย่อมสรรเสริญสหายผู้ถึงพร้อมด้วยศีลขันธ์เป็นต้น

พึงคบสหายผู้ประเสริฐสุด ผู้เสมอกัน

กุลบุตรไม่ได้สหายผู้ประเสริฐสุดและผู้เสมอกันเหล่านี้แล้ว

พึงเป็นผู้บริโภคโภชนะไม่มีโทษ

เที่ยวไปผู้เดียวเหมือน{นอแรด}ฉะนั้น

ในชีวิตประจำวันย่อมปฏิเสธไม่ได้ว่า ไม่มีใครที่ไม่มีเพื่อนมีด้วยกันทั้งนั้น ขึ้นอยู่

กับว่าจะเป็นเพื่อนประเภทใดสำหรับเพื่อนที่ดีหรือ มิตรที่ดี เป็นบุคคลผู้ประกอบ

ด้วยคุณธรรมมี ศรัทธา ศีล ปัญญา เป็นต้น สามารถแนะนำประโยชน์ในโลกนี้

ประโยชน์ในโลกหน้าและประโยชน์อย่างสูงสุด ได้บุคคลผู้เป็นกัลยาณมิตร

สูงสุด คือ พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า

เป็นความจริงที่ว่าบุคคลที่เราคบนั้นเป็นส่วนที่จะทำให้ชีวิตของเราเป็นไปใน

ทางกุศล หรือ ทางอกุศล เป็นไปในทางเสื่อมหรือเป็นไปในทางเจริญ ได้ดังนั้น

การได้คบเพื่อนที่ดีซึ่งเป็นเพื่อนที่ทำให้เราได้เข้าใจธรรมเพิ่มขึ้น เป็นเพื่อนที่แนะ

นำให้เราตั้งอยู่ในกุศลธรรม แนะนำให้เห็นโทษของอกุศลแล้วให้ออกจากอกุศล นั้น

จึงเป็นไปเพื่อความเจริญขึ้นของปัญญา{สูงสุดคือการดับกิเลส พ้นจากทุกข์ทั้งปวง}

และกุศลธรรมประการอื่น ๆ ก็ย่อมจะเจริญขึ้นตามระดับของความเข้าใจด้วยไม่พบกับ

ความเสื่อมเลย

เราย่อมสรรเสริญสหายผู้ถึงพร้อมด้วยศีลขันธ์เป็นต้น

สหายหรือเพื่อนผู้ถึงพร้อมด้วยคุณธรรมคือศีลไม่ใช่แค่ศีลเท่านั้นสมาธิและปัญญา

พระปัจเจกพุทธเจ้าย่อมยกย่องสรรเสริญผู้ถึงพร้อมคือผู้ที่ประกอบด้วยคุณธรรมมี{ศีล}

สมาธิและปัญญา

พึงคบสหายผู้ประเสริฐสุดผู้เสมอกัน

บุคคลควรคบบุคคลที่มีคุณธรรม เป็นเพื่อน เป็นกัลยาณมิตร ผู้มีคุณธรรมมาก เพราะ

เมื่อบุคคลคบคนที่มีคุณธรรมคุณธรรมที่ยังไม่มีย่อมมีได้เพราะอาศัยการคบบุคคลที่มี

คุณธรรม คุณธรรมที่ยังไม่มีเช่นศีล เมื่อคบบุคคลที่ถึงพร้อมด้วยศีล ศีลย่อมเจริญขึ้น

เพราะอาศัยการฟัง การแสดงธรรมของผู้มีคุณธรรมนั้น ย่อมเห็นประโยชน์ในคุณธรรม

คือศีล รวมทั้งคุณธรรมประการอื่น ๆ รวมทั้งปัญญาด้วย เมื่อได้คนที่มีปัญญาเป็นเพื่อน

เป็นสหายย่อมทำให้ได้ความเจริญในทางปัญญาเพิ่มขึ้นเพราะอาศัยการฟังธรรมจาก

ผู้มีปัญญานั่นเองเพราะฉะนั้นพึงคบสหายผู้ประเสริฐสุดและแม้ไม่ไ่ด้สหายเพื่อน

ที่มีคุณธรรมประเสริฐสุดหรือสูงกว่าตนก็พึงคบผู้ที่มีคุณธรรมเสมอตนเพราะเมื่อคบ

เพื่อนที่มีคุณธรรมเสมอกันกุศลธรรมและคุณธรรมประการต่าง ๆ ก็ย่อมไม่เสื่อมไปเพราะ

เพื่อนนั้นย่อมกล่าวย่อมแสดง ย่อมสรรเสริญในคุณธรรมดังเช่นบุคคลนั้นเป็นอยู่

กุลบุตรไม่ได้สหายผู้ประเสริฐสุดและผู้เสมอกันเหล่านี้แล้ว

พึงเป็นผู้บริโภคโภชนะไม่มีโทษ เที่ยวไปผู้เดียวเหมือนนอ{แรด}ฉะนั้น

แต่่เมื่อไม่ได้สหายหรือเพื่อนที่มีคุณธรรมที่สูงกว่าหรือเสมอตนแล้วก็พึงเป็นผู้

บริโภคโภชนะไม่มีโทษการเป็นผู้บริโภคโภชนะไม่มีโทษ หมายถึง เมื่อได้รับอาหาร

จากใครที่ถวายบิณฑบาตรไม่ว่าดีหรือไม่ดีก็ไม่ยินดีและยินร้ายในสิ่งที่ได้ และไม่

หลอกลวงเที่ยวไปในการดำรงชีวิต ผู้นั้นชื่อว่าเป็นผู้บริโภคโภชนะไม่มีโทษ(หมายถึง

เพศบรรพชิต) และเมื่อไม่ไ่ด้สหาย เพื่อนที่มีคุณธรรมสูงกว่าประเสริฐสุดหรือเสมอกับ

ตนก็ควรเที่ยวไปผู้เดียวเหมือนนอแรด คือไม่คบกับบุคคลใด เป็นผู้เดียวเหมือนกับนอ

แรดที่มีนอเดียวเพราะว่าเมื่อไปคบบุคคลที่คุณธรรมต่ำกว่าก็ทำให้คุณธรรมของผู้

นั้นเสื่อมไปตามบุคคลนั้นเพราะฉะนั้นเมื่อไม่ไ่ด้สหายที่ดีประเสริฐกว่าหรือเสมอ

ตนการเที่ยวไปผู้เดียวจึงประเสริฐ

การคบสัตบุรุษจึงเป็นธรรมประการหนึ่งที่จะทำให้ถึงฝั่งคือการดับกิเลส สหายหรือ

มิตรที่ประเสริฐสูงสุดคือพระผู้มีพระภาคเจ้าแม้พระองค์จะปรินิพพานไปแล้วแต่พระ

ธรรมที่พระองค์ทรงแสดง ก็เปรียบเหมือนมิตรที่แนะนำ พร่ำสอนให้สัตว์โลกที่เต็มไป

ด้วยความไม่รู้และกิเลสค่อย ๆ ละคลายกิเลสขึ้นด้วยพระธรรมของพระองค์ให้สัตว์โลก

ผู้กำลังหลับด้วยความไม่รู้ตื่นขึ้นด้วยปัญญาที่เกิดขึ้นเพราะอาศัยมิตรที่ประเสริฐคือ

พระธรรมของพระผู้มีพระภาคเจ้าเพราะฉะนั้นหมู่สัตว์ทั้งหลายที่สะสมปัญญามาจึง

ควรเห็นประโยชน์ในการเสพคุ้นกับสิ่งที่ประเสริฐคือการศึกษาพระธรรม ฟังพระธรรม

อันจะเป็นไปเพื่อประโยชน์สุขส่วนเดียวนำมาซึ่งกุศลธรรมและปัญญากับสัตว์โลกที่

ได้ศึกษาและเข้าใจจึงควรคบพระธรรม คบด้วยความเข้าใจ

กุศลขั้นทานก็ควรเจริญ

กุศลขั้นศีลก็ควรเจริญ

กุศลขั้นความสงบก็ควรเจริญ คือ.................................................

มีเมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขาต่อบุคคลอื่น

ระลึกถึงคุณของพระผู้มีพระภาค คุณของพระธรรม คุณของพระสงฆ์

ระลึกถึงคำสอนที่ทำให้จิตใจพ้นจาก

ความโลภ ความโกรธ ความหลง

ในขณะนั้นก็เป็นกุศลขั้นความสงบ

เป็นการอบรมเจริญสมถะในชีวิตประจำวัน

ขอเชิญร่วมการสนทนาธรรม

เนื่องในวันวิสาขบูชา

โดยท่านอาจารย์ สุจินต์ บริหารวนเขตต์ และคณะวิทยากร

ณ. มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา

โดยมีรายการดังนี้

๐๙:๐๐ - ๑๒:๐๐ น. สนทนาพระธรรมวินัย

๑๒:๐๐ - ๑๔:๐๐ น. เชิญร่วมรับประทานอาหารกลางวัน

๑๔:๐๐ - ๑๖:๐๐ น. สนทนาเรื่องปฏิบัติธรรม

สอบถามรายละเอียดโทรศัพท์สอบถาม 02 - 4680239

http://www.facebook.com/itsariyathanakorn

http://twitter.com/soka45

http://forums.212cafe.com/boxser/

......................................มัชฌิมประภาสปุญสถาน.........................

ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำนี้จงเป็นปัจจัยเกื้อหนุนสรรพชีวิตทั้งหลายให้ได้บำเพ็ญอนุตรวิถี กลับจิตแปรใจ ได้คืนจิตเดิม มีความสงบเย็นใจกาย ปราศจากเสียซึ่งสรรพกำทุกข์ ปลอดพ้นจากภัยเวร สงครามข้าวยาก ด้วยเดชะบุญนี้ จงช่วยค้ำชูบิดา - มารดา ครูบาอาจารย์ - ผู้มีพระคุณ ญาติสนิท - มิตรรัก ศัตรูหมู่มาร สรรพเจ้ากรรมนายเวร เทวาทุกชั้นฟ้า อารักษ์ทั่วชั้นดิน เหล่าภูติ นาคา - นาคี เหล่าวิญญา - หมู่เปรต - อสูรกายเหล่าสัตว์ใด ๆ จงเป็นผู้ได้รับอานิสงค์เดชะแห่งผลบุญนี้ท่วนทั่วทุกคนเทอญ............................