[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้
03 ธันวาคม 2567 19:08:46 *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
 
  หน้าแรก   เวบบอร์ด   ช่วยเหลือ ห้องเกม ปฏิทิน Tags เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก ห้องสนทนา  

หน้า: [1]   ลงล่าง
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: พิภพมัจจุราช (พญายมราช)  (อ่าน 17500 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 4 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
sithiphong
ชมรมพระวังหน้า
สมาชิกขาประจำ
นักโพสท์ระดับ 10
*

คะแนนความดี: +7/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
Thailand Thailand

กระทู้: 918


ชมรมพระวังหน้า

ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 7.0 MS Internet Explorer 7.0


ดูรายละเอียด
« เมื่อ: 01 พฤษภาคม 2553 20:01:01 »

พิภพมัจจุราช (พญายมราช)

ปะโตเมตัง ปะระชีวินัง สุขะโตจุติ
จิตะเมตะ นิพพานัง สุขะโตจุติ

Share this topic on AskShare this topic on DiggShare this topic on FacebookShare this topic on GoogleShare this topic on LiveShare this topic on RedditShare this topic on TwitterShare this topic on YahooShare this topic on Google buzz

บันทึกการเข้า

คณะหลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดร 1.หลวงปู่พระอุตรเถระเจ้า 2.หลวงปู่พระโสณเถระเจ้า 3.หลวงปู่พระมูนียะเถระเจ้า(หลวงปู่อิเกสาโร)4.หลวงปู่พระฌาณียะเถระเจ้า(หลวงปู่ขรัวขี้เถ้า) 5.หลวงปู่พระภูริยะเถระเจ้า(หลวงปู่หน้าปาน)
 
sithiphong
ชมรมพระวังหน้า
สมาชิกขาประจำ
นักโพสท์ระดับ 10
*

คะแนนความดี: +7/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
Thailand Thailand

กระทู้: 918


ชมรมพระวังหน้า

ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 7.0 MS Internet Explorer 7.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #1 เมื่อ: 01 พฤษภาคม 2553 20:01:48 »

พิภพมัจจุราช
โดย หลวงตาแพรเยื่อไม้

จัดพิมพ์โดย ธรรมสภา



พระพุทธเจ้าทรงตรัสถึงบุรพจริยา (ความเป็นมาแต่อดีต) ของพระองค์ ขออัญเชิญมาถอดใจความ ตามประสาของข้าพเจ้าดังนี้ :-

ในกาลอันล่วงมาแล้วนานไกล พระราชาองค์หนึ่ง ทรงพระนามว่า มฆเทว ครองนครมิถิลา วิเทหรัฐ มีพระราชจริยาเป็นที่นิยมเลื่อมใสของปวงชน จนสามารถกลายมาเป็นประเพณีของราชวงศ์ เพราะอนุชนผู้เกิดภายหลังยึดถือเอาเป็นแบบอย่างในการดำรงชีวิต ทรงรับสั่งกับเจ้าพนักงานกัลบกผู้มีหน้าที่เจริญพระเกศา (ตัดผม) ไว้ว่า เมื่อพบว่าเส้นผมบนพระเศียรเปลี่ยนสี (หงอก) เส้นแรกเมื่อใด จงทูลให้พระองค์ทรงทราบ

ครั้นกาลต่อมา เมื่อช่างกัลบกถอนผมเส้นแรกที่หงอกถวายให้ ทรงทอดพระเนตรผมเปลี่ยนสี ภายใต้เส้นผมคือสมอง ก็พลอยเปลี่ยน ทรงสลดสังเวช ดวงพระทัยกระทบกับอนิจจังลักษณะอย่างรุนแรง เห็นความไม่เที่ยงไม่แน่นอนของชีวิต เห็นความไม่น่าไว้วางใจของความสมบูรณ์พูนสุข ทรงรางวัลแก่กัลบกและประชุมโอรสธิดา รับสั่งเป็นบาทคาถา ซึ่งต่อมาภายหลังมีชื่อว่า คาถาหัวหงอกออกบวช

อุตฺตมงฺครุหา มยฺหํ อิเม ชาตา วโยหรา
ปาตุภูตา เทวภูตา ปพฺพชฺชาสมโย มมํ

“ผมหงอกงอกขึ้นบนหัวของพ่อแล้ว มันนำความหนุ่มของพ่อไป แต่ก็เป็นสิ่งที่นำความสว่างมามอบให้ (เทวทูต) จึงเป็นสมัยที่พ่อจะออกบวช.....”

ถ้าเป็นสมัยนี้ ปัญหาเรื่องหัวหงอก ก็คงจะแก้กันด้วยวิธีหาซื้อยามาย้อม เพราะอะไร ก็เพราะภายใต้เส้นผม (สมอง) ที่เปลี่ยนสียังไม่ยอมเปลี่ยนวิธีคิดนั่นเอง ส่วนพระเจ้ามฆเทว ทรงเปลี่ยนทุกอย่างในชีวิต ถอดถอนพระองค์จากความเป็นผู้ทรนงว่าทรงมีอำนาจ ความเป็นกษัตริย์ ถูกสลัดเปลี่ยนมือ เลิกถือเลิกกุม เพราะผมหงอกเส้นนั้นมันทำให้สะดุ้งวิตกดุจเห็นความตาย มาตีตราเตือนตัวอยู่บนหน้าผาก
บันทึกการเข้า

คณะหลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดร 1.หลวงปู่พระอุตรเถระเจ้า 2.หลวงปู่พระโสณเถระเจ้า 3.หลวงปู่พระมูนียะเถระเจ้า(หลวงปู่อิเกสาโร)4.หลวงปู่พระฌาณียะเถระเจ้า(หลวงปู่ขรัวขี้เถ้า) 5.หลวงปู่พระภูริยะเถระเจ้า(หลวงปู่หน้าปาน)
sithiphong
ชมรมพระวังหน้า
สมาชิกขาประจำ
นักโพสท์ระดับ 10
*

คะแนนความดี: +7/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
Thailand Thailand

กระทู้: 918


ชมรมพระวังหน้า

ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 7.0 MS Internet Explorer 7.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #2 เมื่อ: 01 พฤษภาคม 2553 20:02:18 »

ความรู้สึกสำนึกตัว ก่อให้เกิดความเสงี่ยมเจียมใจ ความเสงี่ยมทำให้ลดความอหังการ และเป็นหนทางให้ควบคุมความประพฤติ มิให้ก่อกรรมทำกิจในทางที่จะเกิดความเดือดร้อนแก่เพื่อนร่วมแผ่นดิน ความดีอันใดที่จะเกิดจากกายซึ่งกำลังเสื่อมอยู่ทุกขณะ จะถูกปรารภกระทำ เพราะค่าที่สำนึกเกรงว่าจะสายเกินกาล หัวหงอกแบบพระเจ้ามฆเทว ก่อให้เกิดคุณานุคุณแก่แผ่นดินอย่างมหามหัศจรรย์นักแล

พระจริยาวัตรของมฆเทวราช เป็นที่ประทับใจของอนุราชกษัตริย์ (ผู้สืบวงศ์ดำรงยศต่อมา) กษัตริย์แห่งวงศ์มฆเทวราชเมื่อพบว่า เส้นพระเกศาเส้นแรกบนเศียรหงอกเป็นต้องสละราชสมบัติปลงพยศลดมานะออกบวชทุกพระองค์ จนได้ชื่อว่า “วงศ์บรรพชิต”

สำหรับมฆเทวราชบรมกษัตริย์องค์แรก เมื่อสิ้นชีพก็ทรงอุบัติเป็นพรหม เมื่อทอดพระเนตรดูโลกโดยเฉพาะผู้สืบสายวงศ์กษัตริย์พบว่าทุกพระองค์ยังมั่นคงในการดำรงราชประเพณีสืบต่อกันมาก็ทรงชื่นชม

แม้กษัตริย์ต่อมาเมื่อสิ้นชีพสวรรคตแล้ว ก็อุบัติในสุคติภพพรหมโลก ประชาชนซึ่งตั้งตนตามพระโอวาทของกษัตริย์ ก็ประสบสวรรคสมบัติเมื่อสิ้นชีวิตลง ทำให้เทพยดาทวีจำนวน เมื่อเข้าสู่เทพสภาต่างสนทนาซักถามกันว่า ท่านได้สวรรค์สมบัติเพราะอาศัยใคร ทุกท่านตอบตรงกันว่าอาศัยมฆเทว จึงต่างยอมรับว่ามีอาจารย์เดียวกัน ต่างเทิดทูนยกย่องมฆเทวด้วยอำนาจกตัญญู เพราะต่างก็รู้กันอยู่ทั่วไปว่า พระองค์ทรงชี้ทางสวรรค์ให้แก่ตนๆ

ต่อมา มฆเทวพรหม ทรงจินตนาปริวิตกว่า อนาคตข้างหน้าวงศ์บรรพชิตของพระองค์ จักสืบต่อไปได้สักเพียงไหน ? ทราบด้วยญาณวิสัยว่า ประเพณีจักขาดตอนเมื่อสืบไปถึงกษัตริย์องค์ที่ ๘๓๙๙๘ (หย่อน ๘๔๐๐๐ สององค์) เพราะอัธยาศัยคนจะจืดจางจากความดี เหยียบย่ำประเพณีดูหมิ่นผู้ทรงศีลธรรม ไม่ยอมรับนับถือภูมิปัญญาของนักบวช หันไปนิยมแบบแผนขนบธรรมเนียมของคนนอกลัทธิศาสนา เด็กจักไม่เคารพผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่จักเลิกทำตัวเป็นแบบอย่างที่ดี หัวหงอกจะเลิกออกบวช แต่จะขวนขวายหาอุบายอำพราง

พรหมไม่อาจวางอุเบกขาตามพรหมวิสัยได้ หวั่นไหวสังเวชเพราะกรุณาทรงสละพรหมสุข ลงปฏิสนธิในครรภ์มเหสีกษัตริย์มิถิลา เพื่อหวังสืบวงศ์กษัตริย์แม้เพียงชั่วรัชสมัยก็ยังดี ได้รับขนานพระนามว่า เนมิกุมาร ก็ทรงรับช่วงเสวยราชสมบัติเป็นกษัตริย์องค์ที่ ๘๓๙๙๙ ทรงดำเนินกุสโลบายขจัดกวาดล้างความคิดเห็นนิยมผิดๆ ของวิตถารชน และส่งเสริมฟื้นฟูวัฒนธรรมประเพณีอีกวาระหนึ่ง ช่วยให้คนมีใจสะอาด มีหิริโอตตัปปะอายชั่วกลัวบาป พระเจ้าพระสงฆ์ซึ่งมีทีท่าว่าจะหมดความหมายค่อยมีราคาขึ้นบ้าง เศรษฐีคหบดีมีใจกว้างด้วยเมตตาการุณย์

อีกวาระหนึ่ง ซึ่งปวงเทพเสพสังสันทนาการรำลึกถึงคุณผู้ยกระดับฐานะแห่งตนๆ ใคร่จะได้เห็นองค์มฆเทวซึ่งอวตารลงบริหาร กลียุคแห่งโลกสันนิวาสในนามว่าเนมิราช พากันวิงวอนท้าวสักกะให้ช่วยนำพาเนมิราชขึ้นมาสู่สวรรค์ เพื่อจะได้โอกาสถวายคารวะด้วยกตัญญู องค์อินทรเทพก็ทรงอนุโลมด้วยโมทนจิต รับสั่งให้มาตลีเทพสารถีนำเวชยันตราราชรถลงไปรับพระเจ้าเนมิราช ณ กรุงมิถิลา

ก่อนจากพิภพมนุษย์สู่เทวโลกทิพยสถาน เนมิราชทรงประสาธน์โอวาทแก่ประชาชน มิให้ประมาท ตลอดเวลาที่ทรงจากไปนี้ ขอให้ทุกคนวางตนเหมือนทารกกำพร้า เสงี่ยมสังวรอย่าระเริงเหลิงสุข ประสบทุกข์แล้วจะเป็นเหมือนเด็กน้อยที่ไม่มีคนปลอบประโลม หมู่ชนที่ขาดผู้นำที่ตั้งอยู่ในศีลธรรมก็ฉันเดียวกัน แต่หากได้ผู้นำที่อสัตย์แล้วไซร้ จะวิบัติรวดเร็วยิ่งกว่าทารกกำพร้าอนาถาเสียอีก

เมื่อมาตลีเทพสารถีชักเทวรถทยานเข้าสู่กรรมวิถีถึงทางสองแพร่ง ไม่แน่ใจว่าเนมิราชจักสมัครพระทัยเสด็จทางใด จึงหันมาทูลถามว่า “ทางหนึ่งไปสู่สถานที่ของคนบาป ส่วนอีกทางหนึ่งไปสู่ถิ่นสำนักของคนใจบุญ ข้าพเจ้าจะนำพระองค์เสด็จทางใดสุดแต่จะโปรด พระเจ้าค่ะ !”

เนมิราชทรงจินตนาว่า เทวโลกเราต้องไปอยู่แล้ว ควรจะถือโอกาสดูแดนนรกเป็นผลพลอยได้ จึงตรัสตอบมาตลีว่า “เราจะดูนรกอันเป็นที่อยู่แห่งเหล่าชนผู้มีกรรมเป็นบาปสถาน ที่อยู่แห่งเหล่าสัตว์มีกรรมหยาบร้ายกาจ แลคติแห่งเหล่าชนผู้มีศีลอันโทษประทุษร้ายแล้ว คือผู้ทำบาปด้วยอำนาจอกุศลกรรมบถ ๑๐ ก่อน”
บันทึกการเข้า

คณะหลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดร 1.หลวงปู่พระอุตรเถระเจ้า 2.หลวงปู่พระโสณเถระเจ้า 3.หลวงปู่พระมูนียะเถระเจ้า(หลวงปู่อิเกสาโร)4.หลวงปู่พระฌาณียะเถระเจ้า(หลวงปู่ขรัวขี้เถ้า) 5.หลวงปู่พระภูริยะเถระเจ้า(หลวงปู่หน้าปาน)
sithiphong
ชมรมพระวังหน้า
สมาชิกขาประจำ
นักโพสท์ระดับ 10
*

คะแนนความดี: +7/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
Thailand Thailand

กระทู้: 918


ชมรมพระวังหน้า

ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 7.0 MS Internet Explorer 7.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #3 เมื่อ: 01 พฤษภาคม 2553 20:02:56 »

แม่น้ำ “นรก” เวตรณี

เทพสารถี แสดงแม่น้ำเวตรณี ซึ่งเป็นด่านแรกของเมืองนรก แม่น้ำนรกนี้ข้ามยากเต็มไปด้วยมหาภัยคอยซัดสาดทุกข์โทษอันแสบเผ็ด แก่ผู้ตกไปสู่ห้วงกระแสของมัน ตามสำนวนโวหารของคัมภีร์ ที่ปราชญ์ทางภาษาท่านแปลไว้อ่านแล้วยากที่จะเข้าใจ สำนึกว่าทั้งผู้เขียนและผู้อ่านต่างก็เป็นคนธรรมดา ด้วยกันมิใช่ปราชญ์ จึงขอปรับปรุงภาษาเพื่อให้เกิดภาพพจน์ง่ายๆ ดังนี้

แม่น้ำ “นรก” เวตรณี นอกจากจะมีสายน้ำอันเผ็ดร้อนเป็นพิษเป็นภัยแล้ว ยังเต็มอยู่ด้วยเถาไม้น้ำปกแผ่ไปทั่วแผ่นผิวนที เครือเถาไม้มีหนามงอกออก เห็นแล้วน่าเสียวสยอง ขนาดหนามโตเท่าหอกใบพาย ประกายคมเป็นเปลวเพลิง สัตว์นรกตกไปสู่ห้วงนทีนี้จำนวนมาก กระแสน้ำพัดพาร่างไปกระทบหนามไม้เลื้อยถูกคมหนามกรีดขาดจากกัน เป็นท่อนเป็นตอน และยังมีเปลวไฟแลบรนซ้ำอีก

บางแห่งจะมีหลาวเหล็กโตเท่าลำตาล โผล่จากท้องน้ำลุกโพลง คอยเสียบแทง รับร่างสัตว์นรกที่พากันป่ายปีนเครือเถาเพื่อให้พ้นจากการเผาต้มของน้ำร้อน และตกหล่นลงยังคมหอกดุจปลาที่ถูกเสียบด้วยไม้แหลมแล้วย่างไฟ ต่ำจากดงหลาวเหล็กลงไปมีใบบัวเหล็ก ขอบใบแหลมคมดุจมีดโกน สัตว์ดิ้นรนหล่นจากการถูกทรมานของหลาวหอก แล้วยังต้องตกลงสัมผัสกับคมขอบใบบัว ปรากฏเห็น ดังเฉือนเชือดอวัยวะออกเป็นชิ้นๆ หยาดเลือดพร่างพรูจากร่างส่งกลิ่นคาวคลุ้ง มีแต่ควันและเปลวเพลิงคลุ้มตลบอยู่ชั่วนิจนิรันดร์

เนมิราชพักตร์ซีดด้วยความกลัว รับสั่งถามถึงสาเหตุที่สัตว์นรกต้องมาถูกธรรมชาติ เหนือแม่น้ำเวตรณีลงโทษเช่นนี้นั้นเพราะกระทำอะไรมา สารถีทูลว่า สัตว์เหล่านั้นครั้งที่เป็นมนุษย์ประพฤติ แต่บาปหยาบคาย เบียดเบียนข่มเหงผู้ที่ต่ำต้อยกว่า จ้องหาโอกาสแต่จะเอาเปรียบผู้อื่น ใจของเขาปราศจากเมตตาการุณย์ ไม่เคยเห็นใจใคร

จากนั้นเวชยันตรถก็พาเข้าสู่แดนสัตว์ร้าย เนมิราชทอดพระเนตรเห็น ตรัสถามอีก ฝูงหมา มีทั้งด่าง แดง ฝูงนกร้าย มีทั้งแร้งแลกามากมาย มีรูปลักษณะน่ากลัวนัก สีหน้าอาการแสดงความดุร้ายคุกคามอยู่ตลอดเวลา สัตว์เหล่านี้กำลังพากันเคี้ยวและจิกทึ้งสัตว์นรกอยู่ นั่น (สัตว์นรก) เขาทำบาปอันใด ?

ทูลว่า พวกนี้เห็นแก่ตัวอย่างร้ายกาจ มิเคยเอื้อเอ็นดูใคร ด่าว่าแม้กระทั่งสมณะ เบียดเบียนผู้ทรงศีลทรงธรรม คุกคามผู้มีปกติไม่เป็นพิษเป็นภัยต่อใครๆ คือพระเจ้า พระสงฆ์ ถูกเปรียบเปรยด้วยคารมและกระทบกระแทก ด้วยกรรมอันทารุณ เขาพากันเสวยผลบาป ถูกแร้งกาและหมู่หมานรกเคี้ยวกิน น่าอนาถกรรมของสัตว์

อีกแห่งหนึ่ง ที่เวชยันตรถผ่านไปถึงพื้นที่ สัตว์เหยียบยืนและย่างเดิน เป็นแผ่นเหล็กลุกรุ่งด้วยเปลวร้อน มีนายนิรยบาลควบคุมบังคับต้อนให้ฝูงสัตว์ผ่านไป จะหลีกเลี่ยงก็ไม่ได้ เพราะถูกนายนิรยบาลเอาท่อนเหล็กเคาะแข้งและหวดโบยอย่างไม่ปรานี สัตว์เหล่านี้เมื่อเป็นมนุษย์ชอบทรมานสัตว์ ทั้งเล็กและใหญ่ ด้วยเห็นเป็นความสนุกหาความสุข บนความทุกข์ของผู้อื่น จึงต้องเดินบนแผ่นเหล็กแดง ทุรกันดารเหลือ ใครก็ช่วยเขาไม่ได้ เขาทำของเขาเอง

สัตว์นรกร่ำไห้ มีกรัชกายไหม้เกรียมด้วยพิษเพลิง เสียงครวญครางราวกะพายุสะบัดพัดป่า สัตว์พวกนี้ขี้โกงเป็นหนี้แล้วหาทางหลีกเลี่ยง โกงเพื่อนได้ก็ชอบใจชมตัวเองว่าฉลาด ฉ้อราษฎร์บังหลวงเป็นหนี้ประชาชน บ้างก็เรี่ยรายทรัพย์เพื่อบุญกุศล แต่ยักยอกเสพสุขส่วนตน อนาถนัก

หม้อเหล็กใหญ่ ลุกโพลงด้วยไฟแสนร้อน สัตว์นรกบางจำพวกถูกจับโยนใส่ ถูกต้ม ถูกเคี่ยว ชั่วกาลนาน เพราะบาปเบียดเบียนประทุษร้ายสมณพราหมณ์ผู้มีศีล จึงตกโลหกุมภี นายนิรยบาลผูกคอสัตว์นรกด้วยโซ่เหล็กแดง กดคอให้หน้าก้ม รั้งดึงเส้นโซ่ทรมานแล้วสับคอด้วยมีดใหญ่โยนใส่กะทะทองแดง พวกนี้เป็นพรานนิยมการฆ่าว่าเป็นกีฬา จนแทบจะทำให้สัตว์ป่าสูญพันธุ์ แม้วิหคปักษาจะบินหลบภัยมาอาศัยร่มไม้ในอาราม ก็หาพ้นจากพวกพรานใจบาปเหล่านี้ไม่ สมแล้ว

แม่น้ำแห่งนี้น่ารื่นรมย์นัก มีท่าสะอาดขึ้นลงสะดวกมองเห็นสายน้ำฉ่ำชื่นปริ่มฝั่ง ผู้สัญจรจากถิ่นไกลเห็นแล้วน่าโผลงดื่มอาบระงับร้อน สัตว์นรกพวกนี้ถูกต้อนให้เดินฝ่าแดนเพลิงมาไกลแสนไกล พอถึงฝั่งน้ำก็ตะลีตะลานโผลงดับร้อน แต่ก็กลายเป็นล้มตัวลงคลุกฝุ่นทรายอันระอุ ที่ตั้งใจดื่มน้ำที่กอบด้วยฝ่ามือก็กลายเป็นแกลบกลืนไม่ลง ผิดหวัง พวกนี้มีอาชีพไม่บริสุทธิ์หากินทางหลอกลวง เอาฝุ่นทรายและแกลบปนลงในข้าวเปลือก ด้วยตั้งใจจะเอากำไรมากๆ เขาถูกคิดบัญชีในนรก ฯลฯ

สัตว์บางพวกถูกนายนิรยบาลตัดเฉือนร่างออกเป็นชิ้นๆ บางจำพวกดื่มกินมูตร (เยี่ยว) คูถ (ขี้) เคี้ยวกินบุพโพ (น้ำเหลือง) โลหิต (เลือด) บางพวกถูกจับแผ่ลงยังพื้น แล้วเอาขออันคมสับดึงลากทรมาน บางพวกถูกเบ็ดเกี่ยวลิ้นดึงเข้าๆ ออกๆ มีน้ำลายไหลเยิ้ม ฯลฯ

เปล่าเลย นายนิรยบาลมิได้ทำเล่นตามอำเภอใจ แต่ได้รับการยินยอมจากความเลวของเขาเอง

บันทึกการเข้า

คณะหลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดร 1.หลวงปู่พระอุตรเถระเจ้า 2.หลวงปู่พระโสณเถระเจ้า 3.หลวงปู่พระมูนียะเถระเจ้า(หลวงปู่อิเกสาโร)4.หลวงปู่พระฌาณียะเถระเจ้า(หลวงปู่ขรัวขี้เถ้า) 5.หลวงปู่พระภูริยะเถระเจ้า(หลวงปู่หน้าปาน)
sithiphong
ชมรมพระวังหน้า
สมาชิกขาประจำ
นักโพสท์ระดับ 10
*

คะแนนความดี: +7/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
Thailand Thailand

กระทู้: 918


ชมรมพระวังหน้า

ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 7.0 MS Internet Explorer 7.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #4 เมื่อ: 01 พฤษภาคม 2553 20:03:24 »

เทพประชุม

ในคัมภีร์ได้ประมวลภาพแลเหตุการณ์ในนรกมากล่าวไว้ว่าด้วยนิรยาบาย ยังมีรายละเอียดพิสดารมาก ว่าแดนอบายนิรยภพ เป็นแดน เป็นภพ สำหรับรองรับสนองผลอันแสบเผ็ดแก่สัตว์ผู้ประมาท ประกอบกรรม บาปทุจริต ในสมัยเป็นมนุษย์ซึ่งไม่เลือกว่าเขาจะเป็นคนชั้นไหน ยากดีมีจน สูงศักดิ์ หรือน้อยวาสนา ผู้ยิ่งใหญ่ที่ทรงอำนาจหรือไพร่ หากทำความชั่วแล้วเสมอกันในนรก

จากนั้นเนมิราชก็ถูกนำไปสู่เทวโลก พลางชมสมบัติเมืองสวรรค์ ท่านพรรณนาไว้ มีทั้งเทพบุตรเทพธิดา ทำให้จิตใจซึ่งสลดหดหู่มาตลอดเวลาที่ผ่านเรื่องเมืองนรก ค่อยแช่มชื่นขึ้น สรรพสิ่งบำเรอสุขที่ปรากฏอยู่ในมนุษย์ประการใดๆ ถูกประมวลพรรณนาไว้อย่างไม่บกพร่อง ซ้ำยังวิจิตรประณีตกว่าสมบัติมนุษย์ เทพบุตรเทพธิดาแต่ละตนล้วนแต่มีอดีตอันดีงามมาด้วยวิธีต่างๆ กันไป ทิพยสมบัติก็หยาบและประณีตผิดแผกกันไปตามเหตุ เช่น เทวธิดา ชื่อวารุณี มีวิมานปราสาท ๕ ยอด ล้วนแล้วไปด้วยแก้วอลงกรณ์งามบวรเกินเปรียบ ในอดีตนางมีความเลื่อมใสในพระสงฆ์ ผู้ทรงศีลาจารวัตร มีคุณสมบัติของอุบาสิกาสมบูรณ์ เทพบุตร ชื่อโสณทินนะฯ มีวิมานทองถึง ๗ องค์ อดีตกาลเขาผู้นี้สร้างวิหารถวายอุทิศต่อบรรพชิต และมีปกติบริจาคทานเนืองๆ รักษาอุโบสถศีลทุกวันอุโบสถ หากจะประยุกต์ตามกาลสมัย ก็ได้แก่ทำประโยชน์แก่สังคม

สวรรค์แดนแห่งความสุข ทวยเทพต่างตื่นเต้นต้อนรับเนมิราชกษัตริย์ แห่งมิถิลานคร แม้ท้าวสักกะจอมสวรรค์ก็ตรัสเชื้อเชิญ มอบดาวดึงส์ให้เป็นสิทธิ์ ขอพระองค์เสด็จอยู่ในหมู่เทพเจ้าผู้สำเร็จด้วยทิพยกามทั้งมวล เสวยทิพยกามารมณ์ในหมู่เทพยดาชาวดาวดึงส์ เนมิราช ทรงตอบรับไมตรีของจอมเทพด้วยบาทคาถาที่น่าฟัง ขอยกมาแสดงไว้ด้วย ฯลฯ

“สิ่งอันใดได้มาเพราะผู้อื่นให้ สิ่งนั้นสมบูรณ์เหมือนยืมยานพาหนะเขาใช้ หรือทรัพย์ที่ได้ด้วยการหยิบยืมผู้อื่น หม่อมฉันไม่ปรารถนาสมบัติที่ผู้อื่นให้ สมบัติของหม่อมฉันควรจะเกิดจากบุญซึ่งหม่อมฉันได้ลงมือกระทำเอง จึงควรอิ่มใจในสิทธิแห่งทรัพย์นั้น หม่อมฉันจักกลับไปบำเพ็ญกุศลให้มาก ร่วมกับเพื่อนมนุษย์ ด้วยการบริจาคทาน ประพฤติสม่ำเสมอด้วยไตรทวาร อันฝึกแล้วด้วยศีล และฝึกอินทรีย์ ซึ่งจะเป็นบ่อเกิดแห่งความสุข และไม่ตามเดือดร้อนหวั่นไหวภายหลัง”

การเสด็จสู่นรก – สวรรค์ ของเนมิราช เป็นผลดีแก่มวลมนุษย์ในยุคนั้นสมัยนั้นยิ่งนัก เพราะพระองค์ได้นำออกเป็นเนื้อหาแห่งพระโอวาท ประกาศเตือนสอนสั่งประชาชนให้ตั้งตนอยู่ในศีลธรรม ความดีแม้จะทำยากลำบากเพียงใด ก็ควรมีความอดทน ไม่ละทิ้ง ประกอบไปจนกว่าจะสำเร็จ ส่วนความเลวแม้จะสนุกสนานบานชื่นอย่างไรขณะทำ ก็พึงสังวรอย่าผ่อนตาม เพราะปลายทางของมันเสมือนยาพิษที่มีรสหวาน ฉะนั้นเมื่อสรุปพระโอวาทเนมิราช ก็มีความดังนี้

สัตว์ทั้งปวงตั้งอยู่ในอธรรมก็ตกนรกเบื้องต่ำ สัตว์ทั้งปวงย่อมหมดจดพิเศษเพราะประพฤติธรรมสูงสุด ความดีกับความชั่ว หามีผลเสมอเหมือนกันไม่ ความชั่ว (อธรรม) นำไปนรก ส่วนความดี (ธรรม) ส่งไปสวรรค์

มวลมนุษย์ยุคนั้น พากันมอบทิฐิ (ความเห็น) ศรัทธา (ความเชื่อ) ไว้ในพระโอวาทของเนมิราช บรมกษัตริย์แห่งวงศ์บรรพชิต จรรยามนุษย์ อันเป็นบาปทุจริตใดๆ ไม่มีปรากฏเป็นมลทินแก่โลกสันนิวาส นับว่าโลก ถูกนำดำเนินโดยการประคองของพระ เกิดสันติสุข สันติภาพ อันเป็นยอดปรารถนาของสังคม เนมิราช ทรงนำโลกด้วยธรรมอยู่ชั่วระยะหนึ่ง จากนั้นเมื่อเส้นพระเกศาบนเศียรหงอก ก็ทรงปลงภาระหลีกจากฆราวาสวิสัยเข้าสู่ไพรพฤกษ์ ประพฤติพรหมจรรย์ มีความวิเวกเป็นสหายที่สนิท กษัตริย์องค์ที่ ๘๔๐๐๐ มิได้ดำเนินตามรอยบาทของราชบรรพบุรุษจึงสิ้นสุดวงศ์สมณะแต่เพียงนั้น

โลกก็เริ่มวุ่นวายด้วยความฉลาดแกมโกงของมวลมนุษย์ ของเก่า ธรรมเก่า แบบแผนธรรมเนียมเดิม ถูกกล่าวหาว่าคร่ำครึ มนุษย์ที่สำคัญตัวเองว่าฉลาดก็พากันรื้อถอนโค่นล้าง ทำลายให้เสื่อมและสูญ แม้กระทั่งความเชื่อที่เคยมอบไว้กับนรก – สวรรค์มาชั่วกาลนานก็พลอยพินาศ จึงมีหิริโอตตัปปะ ความชั่วกลัวบาปกันเฉพาะในที่แจ้งเท่านั้น อนิจจา !


(ถอดความจากมหานิบาตชาดก ส.อ.ส.)



.......................... เอวัง ..........................


โพสโดยคุณamai
ลานธรรมจักร
:: Œ??Ã?ѡà:: :: ͨҹ - ?Ԁ????؃Ҫ (˅ǧ?ҡ?à—荤?)
บันทึกการเข้า

คณะหลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดร 1.หลวงปู่พระอุตรเถระเจ้า 2.หลวงปู่พระโสณเถระเจ้า 3.หลวงปู่พระมูนียะเถระเจ้า(หลวงปู่อิเกสาโร)4.หลวงปู่พระฌาณียะเถระเจ้า(หลวงปู่ขรัวขี้เถ้า) 5.หลวงปู่พระภูริยะเถระเจ้า(หลวงปู่หน้าปาน)
เงาฝัน
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 15
*

คะแนนความดี: +58/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
Thailand Thailand

กระทู้: 7493


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0 MS Internet Explorer 8.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #5 เมื่อ: 02 พฤษภาคม 2553 06:29:39 »



พิภพมัจจุราช
โดย หลวงตาแพรเยื่อไม้

จัดพิมพ์โดย ธรรมสภา



พระพุทธเจ้าทรงตรัสถึงบุรพจริยา (ความเป็นมาแต่อดีต) ของพระองค์ ขออัญเชิญมาถอดใจความ ตามประสาของข้าพเจ้าดังนี้ :-

ในกาลอันล่วงมาแล้วนานไกล พระราชาองค์หนึ่ง ทรงพระนามว่า มฆเทว ครองนครมิถิลา วิเทหรัฐ มีพระราชจริยาเป็นที่นิยมเลื่อมใสของปวงชน จนสามารถกลายมาเป็นประเพณีของราชวงศ์ เพราะอนุชนผู้เกิดภายหลังยึดถือเอาเป็นแบบอย่างในการดำรงชีวิต ทรงรับสั่งกับเจ้าพนักงานกัลบกผู้มีหน้าที่เจริญพระเกศา (ตัดผม) ไว้ว่า เมื่อพบว่าเส้นผมบนพระเศียรเปลี่ยนสี (หงอก) เส้นแรกเมื่อใด จงทูลให้พระองค์ทรงทราบ

ครั้นกาลต่อมา เมื่อช่างกัลบกถอนผมเส้นแรกที่หงอกถวายให้ ทรงทอดพระเนตรผมเปลี่ยนสี ภายใต้เส้นผมคือสมอง ก็พลอยเปลี่ยน ทรงสลดสังเวช ดวงพระทัยกระทบกับอนิจจังลักษณะอย่างรุนแรง เห็นความไม่เที่ยงไม่แน่นอนของชีวิต เห็นความไม่น่าไว้วางใจของความสมบูรณ์พูนสุข ทรงรางวัลแก่กัลบกและประชุมโอรสธิดา รับสั่งเป็นบาทคาถา ซึ่งต่อมาภายหลังมีชื่อว่า คาถาหัวหงอกออกบวช

อุตฺตมงฺครุหา มยฺหํ อิเม ชาตา วโยหรา
ปาตุภูตา เทวภูตา ปพฺพชฺชาสมโย มมํ

“ผมหงอกงอกขึ้นบนหัวของพ่อแล้ว มันนำความหนุ่มของพ่อไป แต่ก็เป็นสิ่งที่นำความสว่างมามอบให้ (เทวทูต) จึงเป็นสมัยที่พ่อจะออกบวช.....”


ถ้าเป็นสมัยนี้ ปัญหาเรื่องหัวหงอก ก็คงจะแก้กันด้วยวิธีหาซื้อยามาย้อม เพราะอะไร ก็เพราะภายใต้เส้นผม (สมอง) ที่เปลี่ยนสียังไม่ยอมเปลี่ยนวิธีคิดนั่นเอง ส่วนพระเจ้ามฆเทว ทรงเปลี่ยนทุกอย่างในชีวิต ถอดถอนพระองค์จากความเป็นผู้ทรนงว่าทรงมีอำนาจ ความเป็นกษัตริย์ ถูกสลัดเปลี่ยนมือ เลิกถือเลิกกุม เพราะผมหงอกเส้นนั้นมันทำให้สะดุ้งวิตกดุจเห็นความตาย มาตีตราเตือนตัวอยู่บนหน้าผาก





 



อนุโมทนาสาธุธรรมค่ะคุณหนุ่ม สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ
บันทึกการเข้า
เงาฝัน
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 15
*

คะแนนความดี: +58/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
Thailand Thailand

กระทู้: 7493


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0 MS Internet Explorer 8.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #6 เมื่อ: 02 พฤษภาคม 2553 08:43:03 »




Of Death... ว่าด้วย ความตาย


ผู้ที่มัจจุราชมองไม่เห็น

"บุคคลรู้กายนี้ว่า เป็นเสมือนฟองน้ำ
(คือแตกทำลายง่าย)

รู้กายนี้ว่า มีธรรมดาเหมือนพยับแดด
(คือมีลักษณะลวงตา)

ตัดพวงดอกไม้ของพญามาร (คือความวนเวียนในภูมิทั้งสาม)
พึงบรรลุสภาพที่พญามัจจุราชมองไม่เห็น."



ห้วงน้ำใหญ่-มฤตยู

"มฤตยูย่อมพานรชน ผู้มัวเก็บดอกไม้
(คือกามารมณ์)

มีใจข้องในอารมณ์ต่าง ๆ ไม่อิ่มในกาม
ให้ไปสู่อำนาจ."




หากคิดถึง ความตาย สบายนัก
มักหักรัก หักหลง ในสงสาร
ขจัดมืด โมหันต์ อันธกาล
ทำให้หาญ หายสะดุ้ง ไม่นุงนัง

หมั่นเจริญ สมาธิ จิตแก่กล้า
ให้ปัญญา แทงทะลุ จะสุขัง
สติพร้อม คุมเสริม เพิ่มพลัง
จะลุก ยืน นั่งหนอ ก็สบาย






คลิ๊กอ่านเนื้อหารายละเอียดเพิ่มเติมได้

ที่นี่ค่ะ  :
  http://www.sookjai.com/index.php?action=post2
บันทึกการเข้า
เงาฝัน
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 15
*

คะแนนความดี: +58/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
Thailand Thailand

กระทู้: 7493


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0 MS Internet Explorer 8.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #7 เมื่อ: 02 พฤษภาคม 2553 08:50:35 »



ชีวิตหลังความตาย Life After Death sub Eng


 เหงื่อตก     http://www.sookjai.com/index.php?topic=1568.0#quickreply
บันทึกการเข้า
sometime
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #8 เมื่อ: 02 พฤษภาคม 2553 08:57:00 »



ช๊อค ช๊อค ช๊อค


(:SHOCK:)ตั้งตนอยู่ในความไม่ประมาททุกเวลา - ทุกขณะจิต ช๊อค



http://i46.photobucket.com/albums/f112/thavee/october/1-1.jpg
พิภพมัจจุราช (พญายมราช)



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02 พฤษภาคม 2553 09:00:03 โดย บางครั้ง » บันทึกการเข้า
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
*

คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
United Kingdom United Kingdom

กระทู้: 7865


• Big Bear •

ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0 MS Internet Explorer 8.0


ไม่มี ไม่ใช้ ไม่รู้
ดูรายละเอียด เว็บไซต์
« ตอบ #9 เมื่อ: 02 พฤษภาคม 2553 11:08:37 »

สาธุ ๆ ๆ ๆ


 กลอกตา กลอกตา
บันทึกการเข้า

B l a c k B e a r : T h e D i a r y
sithiphong
ชมรมพระวังหน้า
สมาชิกขาประจำ
นักโพสท์ระดับ 10
*

คะแนนความดี: +7/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
Thailand Thailand

กระทู้: 918


ชมรมพระวังหน้า

ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 6.0 MS Internet Explorer 6.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #10 เมื่อ: 13 พฤษภาคม 2553 15:16:11 »


การไต่สวนของพญายมราชและหน้าที่ของพญายม





คตินิยมทางพระพุทธศาสนาที่ปรากฏในไตรภูมิพระร่วง และตามเรื่องราวของพระมาลัยเถระนั้น กล่าวเอาไว้อย่างชัดเจนว่าองค์พญายมราชนี้เป็นเทวดาชั้นผู้ใหญ่ที่มีคุณธรรมและมีจิตใจเมตตาเป็นอย่างยิ่ง มิได้เป็นภูตผีปีศาจแต่อย่างใด หากแต่พระองค์ทรงรับหน้าที่ในการปกครองดินแดนนรก ดินแดนแห่งการลงทัณฑ์มีหน้าที่ไต่สวนดวงวิญญาณต่างๆ ที่จำบุญบาปของตนไม่ได้


สำหรับการไต่สวนดวงจิตวิญญาณเพื่อตัดสินความนั้น พญายมจะตั้งคำถาม 5 ข้อ ให้ดวงวิญญาณตอบโดยมีรายละเอียดดังนี้

ข้อที่ ๑.พญายมราชจำทำการไต่ถามถึงปัญหาข้อที่ว่า “ดูกรท่านผู้เจริญ ท่านเคยเห็นเด็กแดงๆ ยังอ่อนนอนแบเบาะ นอนเปื้อนมูตรคูถของตนบ้างไหม เห็นแล้วรู้สึกอย่างไร?” ถ้าตอบว่าเห็น แต่ไม่มีความรู้สึกอย่างไร พญายมราชก็จะบอกให้ทราบว่าเจ้าเป็นผู้มีความประมาท ไม่กระทำความดีทางกาย วาจา ใจ ไม่เคยคิดเลยว่าการเกิดมานั้นเป็นทุกข์ ดังที่เห็นอยู่เมื่อท่านประมาทเช่นนี้นายนิรยะบาลจะทำการลงโทษท่าน แล้วพญายมราชก็ปลอบใจผู้กระทำบาปเหล่านี้ โดยถามเป็นปัญหาที่สองเพื่อว่าดวงวิญญาณนั้นๆ อาจคิดถึงบุญได้ยามเมื่อฟังปัญหาต่อไป


ข้อที่ ๒. เมื่อพญายมราชได้ปลอบโยนเอาอกเอาใจแล้วก็ได้ถามปัญหาข้อที่๒ว่า ”ดูกรท่านผู้เจริญ ท่านเคยเห็นคนแก่อายุ ๘0,๗0,๑00 ปี หลังโก่ง คดงอ ถือไม้เท้า เดินงกเงิ่น ผมหงอก หนังเหี่ยว ตกกระ ในหมู่มนุษย์บ้างไหม เห็นแล้วท่านรู้สึกอย่างไร?” ถ้าตอบว่าเห็นแต่ไม่มีความรู้สึกอย่างไร พญายมราชก็กล่าวชี้แจงให้ทราบว่าท่านเป็นผู้ประมาท ไม่พิจารณาเห็นโทษของความแก่ ไม่ขวนขวายในการทำบุญทำกุศล ตั้งอยู่ในความประมาทนายนิรยบาลจะลงโทษท่านต่อจากนั้นพญายมราชก็จะพูดปลอบใจ และถามปัญหาต่อไป


ข้อที่ ๓. พญายมราชจะถามว่า “ท่านเคยเห็นคนป่วยไข้ที่กำลังได้รับความทุกข์เวทนาบ้างหรือไม่ เมื่อเห็นแล้วรู้สึกอย่างไร?” ถ้าตอบว่าเห็น แต่ไม่รู้สึกอย่างไร พญายมก็จะชี้แจงให้ทราบถึงเหตุผลว่าการเจ็บป่วยนั้นเป็นทุกข์ที่ไม่สามารถจะหลีกเลี่ยงได้ จะต้องขวนขวายในการกระทำความดียิ่งๆขึ้น เพื่อให้พ้นจากสิ่งเหล้านี้ ท่านได้ชื่อว่าเป็นผู้ประมาทนายนิรยบาลจะลงโทษท่าน พญายมราชจะพูดปลอบอกปลอบใจและถามปัญหาข้อที่ ๔ ต่อไป


ข้อที่ ๔.พญายมราชได้ภามปัญหาด้วยจิตเมตตาต่อไปว่า “ท่านเคยเห็นคนที่ถูกจองจำ เช่น โจร ผู้ร้าย ผู้กระทำผิด ซึ่งถูกลงโทษด้วยวิธีต่างๆ เช่น การโบยด้วยแส้ โบยด้วยหวาย ตีด้วยกระบอง ตัดมือบ้าง ตัดเท้าบ้าง ตัดหูตัดจมูกบ้าง ตลอดจนยิงเป้า แขวนคอ นั่งเก้าอี้ไฟฟ้า หรือการฉีดยาพิษเข้าสู้ร่างกายเพื่อให้เสียชีวิตบ้างหรือไม่ เห็นแล้วรู้สึกอย่างไร?” ถ้าตอบว่าเห็น แต่ไม่รู้สึกอย่างไร พญายมราชจะชี้แจงให้ทราบว่าท่านเป็นผู้ตกอยู่ในความประมาท ไม่ขวนขวายในการทำบุญทำกุศล เพื่อให้พ้นจากวัฏสงสารเหล่านี้ นายนิรยบาลจะลงโทษท่านพญายมก็พูดปลอบโยนเอาอกเอาใจและถามปัญหาในข้อต่อไป


ข้อที่ ๕.พญายามราชก็จะถามปัญหาว่า “ท่านเคยเห็นคนตายบ้างหรือไม่ เห็นแล้วรู้สึกอย่างไร” ถ้ายังตอบเหมือนเดิมอีก คือเห็นแล้วไม่มีความรู้สึกอย่างไร และไม่ได้ขวนขวายในการที่จะกระทำคุณงามความดียิ่งๆขึ้น ก็ได้ชื่อว่าเป็นผู้ตกอยู่ในความประมาท ซึ่งไม่ใช่ความผิดของบิดามารดา ญาติพี่น้อง มิตรสหายหรือเทวดาดลใจแต่เห็นความผิดของท่านเอง นายนิรยบาลจะลงโทษท่าน เมื่อพญายมราชได้พูดปลอบใจแล้ว นายนิรยบาลก็จะจับผู้ประมาทนั้นมาจองจำ๕ ประการด้วยกัน คือ นำมือข้างที่ ๑ มาตรึงด้วยตะปูด้วยเหล็กแดง นำมือข้างที่ ๒ มาตรึงด้วยตะปูเหล็กแดง น้ำเท้าข้างที่ ๑ มาตรึงด้วยตะปูเหล็กแดง นำเท้าข้างที่ ๒ มาตรึงด้วยตะปูเหล็กแดง และตรึงตะปูที่ทรวงอกตรงกลางสัตว์เหล่านั้นย่อมเสวยทุกขเวทนาอย่างแรงกล้าอยู่ในนรก แต่ก็ยังไม่ตายตราบเท่าที่บาปกรรมยังไม่หมดสิ้น


ในการถามปัญหา ๕ ข้อนี้ ท่านจะคอยถามว่า ยามเมื่อมีชีวิตอยู่นั้นได้ทำบุญทำบาปอะไรไว้บ้าง นอกจากนี้ยังถามว่าเคยเห็นเด็กทารกที่นอนจมกองอาจมหรือไม่ เมื่อเห็นแล้วเคยรู้สึกสังเวชในการเกิดการเป็นการอยู่ เคยตรึงตรองถึงธรรมการเกิดขึ้นของมนุษย์หรือไม่ ต่อจากนั้นพญายมราชก็จะซักถามต่อไปอีกว่า เคยเห็นคนเจ็บป่วยไม่สบายหรือไม่เห็นแล้วรู้สึกอย่างไร สังเวชในธรรมของการเป็นการอยู่ของมนุษย์เราหรือไม่ เป็นคติเตือนใจเราเองได้หรือไม่ แล้วถามอีกว่าเคยเห็นคนแก่ชราหรือไม่ เมื่อเห็นแล้วเคยน้อยกลับมาดูตัวเองหรือไม่ว่าเราเองต้องแก่เหมือนกัน และไม่อาจหลีกเลี่ยงไปได้ เคยได้ตรึกตรองในสัจธรรมความจริงข้อนี้หรือไม่ สุดท้ายก็ถามย้ำอีกว่า แล้วเคยเห็นคนตายไหม เคยคิดหรือไม่ว่าตัวเราเองหรือไม่ว่าตัวเองต้องแก่ชราเช่นนั้นเหมือนกันไม่ว่าวันใดก็วันหนึ่งเคยนึกได้เช่นนี้บ้างไหม


การที่ท่านถามนี้ก็เพื่อว่าบุคคลใดก็ตามที่เคยเห็นแล้วพิจารณานึกได้ เกิดความสังเวชในชีวิตบ้าง นับว่าบุคคลนั้นยังมีจิตใจเป็นบุญกุศลยังมีจิตใจเป็นบุญเป็นกุศล เพราะจิตเคยเข้าสู่การพิจารณาสังเวชในธรรมเป็นไปตามที่พระองค์ท่านให้พิจารณา จิตที่พิจารณาถึงธรรมสังเวชเห็นความเกิด แก่ เจ็บ ตายได้ นับว่าบุคคลผู้นั้นมีปัญญาและมีจิตระเอียดอ่อน การที่จิตตกอยู่ในธรรมสังเวชนั้นแล จะเป็นบุญแก่จิตรของบุคคลผู้นั้นและนับเป็นบุญมหาสารได้ หากขณะที่องค์พญายมราชไต่สวนเราหมดแล้ว ยังไม่อาจระลึกในสิ่งที่เป็นบุญกุศลได้เลย แน่นอนว่าย่อมมีทุคติภูมิหรือนรกเป็นที่ไป


ก่อนที่พญายมราชจะส่งดวงวิญญาณทั้งหลายไปลงนรกนั้น พระองค์จะไต่สวนให้เที่ยงธรรมเสียก่อนว่า ดวงวิญญาณทั้งหลายนั้นเคยทำบุญกุศลอะไรบ้างหรือไม่ หากเคยทำบุญกุศลบ้างพระองค์จะได้ไปส่งไปยังสุคติ แต่หากดวงวิญญาณทั้งหลายเหล่านั้นไม่สามารถระลึกถึงกุศลได้เลย ก็แน่นอนว่าย่อมถูกส่งไปยังนรกชั้นต่างๆตามโทษทัณฑ์ที่ดวงวิญญาณนั้นจะได้รับอย่างสาสม


หากผู้ใดได้ประกอบกุศลกรรมอยู่เป็นนิจ ในดวงจิตก็จะมีความสำนึกในกุศลกรรมนั้น เมื่อถึงวันที่ต้องอยู่ต่อหน้าพระพักตร์ของพญายมราช ยามที่ได้ยินคำถามของท่านก็จะสามารถระลึกถึงจิตอันเป็นกุศลของตนได้และยอมได้ไปสู่สุคติภพในที่สุด

ที่มา : ไตรภูมิพระร่วง



.
http://board.palungjit.com/f124/การไต่สวนของพญายมราชและหน้าที่ของพญายม-89575.html

.
บันทึกการเข้า

คณะหลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดร 1.หลวงปู่พระอุตรเถระเจ้า 2.หลวงปู่พระโสณเถระเจ้า 3.หลวงปู่พระมูนียะเถระเจ้า(หลวงปู่อิเกสาโร)4.หลวงปู่พระฌาณียะเถระเจ้า(หลวงปู่ขรัวขี้เถ้า) 5.หลวงปู่พระภูริยะเถระเจ้า(หลวงปู่หน้าปาน)
sithiphong
ชมรมพระวังหน้า
สมาชิกขาประจำ
นักโพสท์ระดับ 10
*

คะแนนความดี: +7/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
Thailand Thailand

กระทู้: 918


ชมรมพระวังหน้า

ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 6.0 MS Internet Explorer 6.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #11 เมื่อ: 13 พฤษภาคม 2553 16:00:30 »


การไต่สวนของพญายมราชและหน้าที่ของพญายม





คตินิยมทางพระพุทธศาสนาที่ปรากฏในไตรภูมิพระร่วง และตามเรื่องราวของพระมาลัยเถระนั้น กล่าวเอาไว้อย่างชัดเจนว่าองค์พญายมราชนี้เป็นเทวดาชั้นผู้ใหญ่ที่มีคุณธรรมและมีจิตใจเมตตาเป็นอย่างยิ่ง มิได้เป็นภูตผีปีศาจแต่อย่างใด หากแต่พระองค์ทรงรับหน้าที่ในการปกครองดินแดนนรก ดินแดนแห่งการลงทัณฑ์มีหน้าที่ไต่สวนดวงวิญญาณต่างๆ ที่จำบุญบาปของตนไม่ได้


สำหรับการไต่สวนดวงจิตวิญญาณเพื่อตัดสินความนั้น พญายมจะตั้งคำถาม 5 ข้อ ให้ดวงวิญญาณตอบโดยมีรายละเอียดดังนี้

ข้อที่ ๑.พญายมราชจำทำการไต่ถามถึงปัญหาข้อที่ว่า “ดูกรท่านผู้เจริญ ท่านเคยเห็นเด็กแดงๆ ยังอ่อนนอนแบเบาะ นอนเปื้อนมูตรคูถของตนบ้างไหม เห็นแล้วรู้สึกอย่างไร?” ถ้าตอบว่าเห็น แต่ไม่มีความรู้สึกอย่างไร พญายมราชก็จะบอกให้ทราบว่าเจ้าเป็นผู้มีความประมาท ไม่กระทำความดีทางกาย วาจา ใจ ไม่เคยคิดเลยว่าการเกิดมานั้นเป็นทุกข์ ดังที่เห็นอยู่เมื่อท่านประมาทเช่นนี้นายนิรยะบาลจะทำการลงโทษท่าน แล้วพญายมราชก็ปลอบใจผู้กระทำบาปเหล่านี้ โดยถามเป็นปัญหาที่สองเพื่อว่าดวงวิญญาณนั้นๆ อาจคิดถึงบุญได้ยามเมื่อฟังปัญหาต่อไป


ข้อที่ ๒. เมื่อพญายมราชได้ปลอบโยนเอาอกเอาใจแล้วก็ได้ถามปัญหาข้อที่๒ว่า ”ดูกรท่านผู้เจริญ ท่านเคยเห็นคนแก่อายุ ๘0,๗0,๑00 ปี หลังโก่ง คดงอ ถือไม้เท้า เดินงกเงิ่น ผมหงอก หนังเหี่ยว ตกกระ ในหมู่มนุษย์บ้างไหม เห็นแล้วท่านรู้สึกอย่างไร?” ถ้าตอบว่าเห็นแต่ไม่มีความรู้สึกอย่างไร พญายมราชก็กล่าวชี้แจงให้ทราบว่าท่านเป็นผู้ประมาท ไม่พิจารณาเห็นโทษของความแก่ ไม่ขวนขวายในการทำบุญทำกุศล ตั้งอยู่ในความประมาทนายนิรยบาลจะลงโทษท่านต่อจากนั้นพญายมราชก็จะพูดปลอบใจ และถามปัญหาต่อไป


ข้อที่ ๓. พญายมราชจะถามว่า “ท่านเคยเห็นคนป่วยไข้ที่กำลังได้รับความทุกข์เวทนาบ้างหรือไม่ เมื่อเห็นแล้วรู้สึกอย่างไร?” ถ้าตอบว่าเห็น แต่ไม่รู้สึกอย่างไร พญายมก็จะชี้แจงให้ทราบถึงเหตุผลว่าการเจ็บป่วยนั้นเป็นทุกข์ที่ไม่สามารถจะหลีกเลี่ยงได้ จะต้องขวนขวายในการกระทำความดียิ่งๆขึ้น เพื่อให้พ้นจากสิ่งเหล้านี้ ท่านได้ชื่อว่าเป็นผู้ประมาทนายนิรยบาลจะลงโทษท่าน พญายมราชจะพูดปลอบอกปลอบใจและถามปัญหาข้อที่ ๔ ต่อไป


ข้อที่ ๔.พญายมราชได้ภามปัญหาด้วยจิตเมตตาต่อไปว่า “ท่านเคยเห็นคนที่ถูกจองจำ เช่น โจร ผู้ร้าย ผู้กระทำผิด ซึ่งถูกลงโทษด้วยวิธีต่างๆ เช่น การโบยด้วยแส้ โบยด้วยหวาย ตีด้วยกระบอง ตัดมือบ้าง ตัดเท้าบ้าง ตัดหูตัดจมูกบ้าง ตลอดจนยิงเป้า แขวนคอ นั่งเก้าอี้ไฟฟ้า หรือการฉีดยาพิษเข้าสู้ร่างกายเพื่อให้เสียชีวิตบ้างหรือไม่ เห็นแล้วรู้สึกอย่างไร?” ถ้าตอบว่าเห็น แต่ไม่รู้สึกอย่างไร พญายมราชจะชี้แจงให้ทราบว่าท่านเป็นผู้ตกอยู่ในความประมาท ไม่ขวนขวายในการทำบุญทำกุศล เพื่อให้พ้นจากวัฏสงสารเหล่านี้ นายนิรยบาลจะลงโทษท่านพญายมก็พูดปลอบโยนเอาอกเอาใจและถามปัญหาในข้อต่อไป


ข้อที่ ๕.พญายามราชก็จะถามปัญหาว่า “ท่านเคยเห็นคนตายบ้างหรือไม่ เห็นแล้วรู้สึกอย่างไร” ถ้ายังตอบเหมือนเดิมอีก คือเห็นแล้วไม่มีความรู้สึกอย่างไร และไม่ได้ขวนขวายในการที่จะกระทำคุณงามความดียิ่งๆขึ้น ก็ได้ชื่อว่าเป็นผู้ตกอยู่ในความประมาท ซึ่งไม่ใช่ความผิดของบิดามารดา ญาติพี่น้อง มิตรสหายหรือเทวดาดลใจแต่เห็นความผิดของท่านเอง นายนิรยบาลจะลงโทษท่าน เมื่อพญายมราชได้พูดปลอบใจแล้ว นายนิรยบาลก็จะจับผู้ประมาทนั้นมาจองจำ๕ ประการด้วยกัน คือ นำมือข้างที่ ๑ มาตรึงด้วยตะปูด้วยเหล็กแดง นำมือข้างที่ ๒ มาตรึงด้วยตะปูเหล็กแดง น้ำเท้าข้างที่ ๑ มาตรึงด้วยตะปูเหล็กแดง นำเท้าข้างที่ ๒ มาตรึงด้วยตะปูเหล็กแดง และตรึงตะปูที่ทรวงอกตรงกลางสัตว์เหล่านั้นย่อมเสวยทุกขเวทนาอย่างแรงกล้าอยู่ในนรก แต่ก็ยังไม่ตายตราบเท่าที่บาปกรรมยังไม่หมดสิ้น


ในการถามปัญหา ๕ ข้อนี้ ท่านจะคอยถามว่า ยามเมื่อมีชีวิตอยู่นั้นได้ทำบุญทำบาปอะไรไว้บ้าง นอกจากนี้ยังถามว่าเคยเห็นเด็กทารกที่นอนจมกองอาจมหรือไม่ เมื่อเห็นแล้วเคยรู้สึกสังเวชในการเกิดการเป็นการอยู่ เคยตรึงตรองถึงธรรมการเกิดขึ้นของมนุษย์หรือไม่ ต่อจากนั้นพญายมราชก็จะซักถามต่อไปอีกว่า เคยเห็นคนเจ็บป่วยไม่สบายหรือไม่เห็นแล้วรู้สึกอย่างไร สังเวชในธรรมของการเป็นการอยู่ของมนุษย์เราหรือไม่ เป็นคติเตือนใจเราเองได้หรือไม่ แล้วถามอีกว่าเคยเห็นคนแก่ชราหรือไม่ เมื่อเห็นแล้วเคยน้อยกลับมาดูตัวเองหรือไม่ว่าเราเองต้องแก่เหมือนกัน และไม่อาจหลีกเลี่ยงไปได้ เคยได้ตรึกตรองในสัจธรรมความจริงข้อนี้หรือไม่ สุดท้ายก็ถามย้ำอีกว่า แล้วเคยเห็นคนตายไหม เคยคิดหรือไม่ว่าตัวเราเองหรือไม่ว่าตัวเองต้องแก่ชราเช่นนั้นเหมือนกันไม่ว่าวันใดก็วันหนึ่งเคยนึกได้เช่นนี้บ้างไหม


การที่ท่านถามนี้ก็เพื่อว่าบุคคลใดก็ตามที่เคยเห็นแล้วพิจารณานึกได้ เกิดความสังเวชในชีวิตบ้าง นับว่าบุคคลนั้นยังมีจิตใจเป็นบุญกุศลยังมีจิตใจเป็นบุญเป็นกุศล เพราะจิตเคยเข้าสู่การพิจารณาสังเวชในธรรมเป็นไปตามที่พระองค์ท่านให้พิจารณา จิตที่พิจารณาถึงธรรมสังเวชเห็นความเกิด แก่ เจ็บ ตายได้ นับว่าบุคคลผู้นั้นมีปัญญาและมีจิตระเอียดอ่อน การที่จิตตกอยู่ในธรรมสังเวชนั้นแล จะเป็นบุญแก่จิตรของบุคคลผู้นั้นและนับเป็นบุญมหาสารได้ หากขณะที่องค์พญายมราชไต่สวนเราหมดแล้ว ยังไม่อาจระลึกในสิ่งที่เป็นบุญกุศลได้เลย แน่นอนว่าย่อมมีทุคติภูมิหรือนรกเป็นที่ไป


ก่อนที่พญายมราชจะส่งดวงวิญญาณทั้งหลายไปลงนรกนั้น พระองค์จะไต่สวนให้เที่ยงธรรมเสียก่อนว่า ดวงวิญญาณทั้งหลายนั้นเคยทำบุญกุศลอะไรบ้างหรือไม่ หากเคยทำบุญกุศลบ้างพระองค์จะได้ไปส่งไปยังสุคติ แต่หากดวงวิญญาณทั้งหลายเหล่านั้นไม่สามารถระลึกถึงกุศลได้เลย ก็แน่นอนว่าย่อมถูกส่งไปยังนรกชั้นต่างๆตามโทษทัณฑ์ที่ดวงวิญญาณนั้นจะได้รับอย่างสาสม


หากผู้ใดได้ประกอบกุศลกรรมอยู่เป็นนิจ ในดวงจิตก็จะมีความสำนึกในกุศลกรรมนั้น เมื่อถึงวันที่ต้องอยู่ต่อหน้าพระพักตร์ของพญายมราช ยามที่ได้ยินคำถามของท่านก็จะสามารถระลึกถึงจิตอันเป็นกุศลของตนได้และยอมได้ไปสู่สุคติภพในที่สุด

ที่มา : ไตรภูมิพระร่วง



.
http://board.palungjit.com/f124/การไต่สวนของพญายมราชและหน้าที่ของพญายม-89575.html

.

เรื่องของการทำบุญ ที่เกี่ยวข้องกับองค์มัจจุราช ผมเคยบอกไว้ในกระทู้พระวังหน้าฯนี้แล้ว ลองไปหาอ่านดู

ส่วนท่านสมาชิกชมรมรักษ์พระวังหน้า , สมาชิกคณะพระวังหน้า และสมาชิกคณะกองทุนหาพระถวายวัด ผมเองได้เคยบอกไปหลายๆท่านแล้ว ว่า ต้องทำอย่างไร หากท่านใดที่ยังไม่ทราบ ให้โทร.มาสอบถามผม หรือวันที่ประชุมชมรมรักษ์พระวังหน้า หรือวันที่พบกับผม สอบถามผมอีกครั้งก็ได้ครับ

ปกติแล้ว หากไม่ได้ตายในฌาณ หรือ ตายในญาณ จะเรียกว่า หลงตาย ทั้งสิ้น เมื่อใครหลงตาย เวลาที่ต้องไปเจอกับองค์มัจจุราชเจ้า ผู้ที่หลงตายจะระลึกถึงบุญ ความดีต่างๆไม่ได้เลย ดังนั้น ผู้ที่หลงตายก็จะต้องไปนรกเพียงสถานเดียว

ที่มา กระทู้พระวังหน้า ที่หลวงปู่เทพโลกอุดรเสก ถ้าต้องการที่จะได้ เว็บพลังจิต
บันทึกการเข้า

คณะหลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดร 1.หลวงปู่พระอุตรเถระเจ้า 2.หลวงปู่พระโสณเถระเจ้า 3.หลวงปู่พระมูนียะเถระเจ้า(หลวงปู่อิเกสาโร)4.หลวงปู่พระฌาณียะเถระเจ้า(หลวงปู่ขรัวขี้เถ้า) 5.หลวงปู่พระภูริยะเถระเจ้า(หลวงปู่หน้าปาน)
sithiphong
ชมรมพระวังหน้า
สมาชิกขาประจำ
นักโพสท์ระดับ 10
*

คะแนนความดี: +7/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
Thailand Thailand

กระทู้: 918


ชมรมพระวังหน้า

ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 6.0 MS Internet Explorer 6.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #12 เมื่อ: 13 พฤษภาคม 2553 16:11:48 »

เรื่องของการทำบุญ ที่เกี่ยวข้องกับองค์มัจจุราช ผมเคยบอกไว้ในกระทู้พระวังหน้าฯนี้แล้ว ลองไปหาอ่านดู

 

ส่วนท่านสมาชิกชมรมรักษ์พระวังหน้า , สมาชิกคณะพระวังหน้า และสมาชิกคณะกองทุนหาพระถวายวัด ผมเองได้เคยบอกไปหลายๆท่านแล้ว ว่า ต้องทำอย่างไร หากท่านใดที่ยังไม่ทราบ ให้โทร.มาสอบถามผม หรือวันที่ประชุมชมรมรักษ์พระวังหน้า หรือวันที่พบกับผม สอบถามผมอีกครั้งก็ได้ครับ

 

ปกติแล้ว หากไม่ได้ตายในฌาณ หรือ ตายในญาณ จะเรียกว่า หลงตาย ทั้งสิ้น เมื่อใครหลงตาย เวลาที่ต้องไปเจอกับองค์มัจจุราชเจ้า ผู้ที่หลงตายจะระลึกถึงบุญ ความดีต่างๆไม่ได้เลย ดังนั้น ผู้ที่หลงตายก็จะต้องไปนรกเพียงสถานเดียว

บันทึกการเข้า

คณะหลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดร 1.หลวงปู่พระอุตรเถระเจ้า 2.หลวงปู่พระโสณเถระเจ้า 3.หลวงปู่พระมูนียะเถระเจ้า(หลวงปู่อิเกสาโร)4.หลวงปู่พระฌาณียะเถระเจ้า(หลวงปู่ขรัวขี้เถ้า) 5.หลวงปู่พระภูริยะเถระเจ้า(หลวงปู่หน้าปาน)
คำค้น:
หน้า: [1]   ขึ้นบน
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  


คุณ ไม่สามารถ ตั้งกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ ตอบกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ แนบไฟล์ได้
คุณ ไม่สามารถ แก้ไขข้อความได้
BBCode เปิดใช้งาน
Smilies เปิดใช้งาน
[img] เปิดใช้งาน
HTML เปิดใช้งาน

Powered by MySQL Powered by PHP
Bookmark and Share

www.SookJai.com Created By Mckaforce | Sookjai.com Sitemap | CopyRight All Rights Reserved
Mckaforce Group | Sookjai Group
Best viewed with IE 7.0 , Chrome , Opera , Firefox 3.5
Compatible All OS , Resolution 1024 x 768 Or Higher
Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.776 วินาที กับ 28 คำสั่ง

Google visited last this page 17 พฤศจิกายน 2567 14:43:02