หลวงปู่มี กันตสีโล วัดป่าสันติธรรม (ดงส้มป่อย) อ.ยางสีสุราช จ.มหาสารคาม

หลวงปู่มี กันตสีโล
วัดป่าสันติธรรม (ดงส้มป่อย) ต.แวงดง อ.ยางสีสุราช จ.มหาสารคาม

"หลวงปู่มี กันตสีโล" วัดป่าสันติธรรม (ดงส้มป่อย) ต.แวงดง อ.ยางสีสุราช เป็นพระสงฆ์ในดวงใจชาวมหาสารคาม ผู้เคร่งครัดในวัตรปฏิบัติเสมอต้นเสมอปลาย

ดำรงตนอย่างสมถะ มุ่งมั่นวิปัสสนากรรมฐานอย่างเด็ดเดี่ยว แสวงหาความหลุดพ้น

มีนามเดิมว่า มี ลุนศิลา ถือกำเนิด เมื่อปี พ.ศ.2441 ที่บ้านปอพาน อ.พยัคฆภูมิพิสัย จ.มหาสารคาม

บรรพชา เมื่ออายุได้ 12 ปี ที่ วัดดงบัง โดยมีพระครูจันดี เป็นพระอุปัชฌาย์

ศึกษาวิชามูลกัจจายน์ควบคู่กับสรรพวิชาไสยเวทจากพระครูจันดี จนแตกฉาน

เมื่ออายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ ได้เข้าอุปสมบทที่วัดทองนพคุณ อ.พยัคฆภูมิพิสัย จ.มหาสารคาม โดยมีพระครูจันทรสีตลคุณ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูจันดี วัดดงบัง เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระครูบาทูล วัดดอนหลี่ เป็นพระอนุสาวนาจารย์

ออกเดินธุดงค์ไปตามป่าเขาลำเนาไพรทั่วประเทศ ไปไกลถึงต่างแดนไม่ว่าจะเป็น ลาว เขมร พม่า พร้อมกับไปเรียนวิชาเพิ่มเติมกับครูบาอาจารย์ที่เชี่ยวชาญด้านไสยเวทศาสตร์หลายท่าน อาทิ หลวงปู่พระครูสีหราช วัดบ้านแก่นท้าว อ.พยัคฆภูมิพิสัย หลวงปู่จันดา วัดทองนพคุณ หลวงปู่สา วัดบ้านเหล่า พระครูปลัดดำ พระอาจารย์ปี เป็นต้น

เป็นพระที่มีปฏิปทางดงาม พูดน้อย รักความสงบ กอปรด้วยเมตตาธรรม จนร่ำลือว่าท่านสามารถล่องหนหายตัวหรือย่นระยะทางที่ไกลให้ใกล้ได้ แต่ท่านไม่เคยแสดงอวดอิทธิฤทธิ์ให้ใครเห็น มีเพียงคณะศิษยานุศิษย์เท่านั้นที่เฝ้าสังเกต

สำหรับสหธรรมิกของหลวงปู่มี ที่มีชื่อเสียง อาทิ หลวงปู่พระครูวรพรตวิธาน วัดแวงน้อย จ.ขอนแก่น พระครูพิสัยนวการ (ดือ) วัดดงบังนาดูน สมัยบรรพชาเป็นสามเณร เคยเรียนด้วยกัน (ปัจจุบันมรณภาพ) พระครูพิสัยรังสี (แสง) วัดหัวช้างยางสีสุราช และหลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ วัดบ้านไร่ เคยมาจำพรรษาเพื่อขอคำชี้แนะการวิปัสสนากรรมฐานกับหลวงปู่ ที่วัดป่าสันติธรรมแห่งนี้

ในปี พ.ศ.2495 กลับมาจำพรรษาที่วัดบ้านเกิด และบุกเบิกสร้างวัดป่าสันติธรรม (ดงส้มป่อย) จนเจริญรุ่งเรืองถึงปัจจุบัน

ด้วยชื่อเสียงของท่านโด่งดังมาก บรรดาญาติโยมทั้งใกล้และไกลต่างเดินทางมารับฟังธรรมและขอประพรมน้ำ พุทธมนต์ที่เข้มขลังจากหลวงปู่มี

สำหรับปัจจัยที่ได้จากการบริจาคจากศรัทธาของญาติโยม นำมาพัฒนาสร้างความเจริญรุ่งเรืองให้กับวัดแห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นอุโบสถ กุฏิ ศาลาการเปรียญ ฯลฯ

หลวงปู่มี ยังให้ความสำคัญด้านการศึกษาสงฆ์ สนับสนุนให้พระภิกษุ-สามเณร ศึกษาค้นคว้านำภูมิปัญญาท้องถิ่นมาบันทึกไว้เพื่อการศึกษา และท่านยังให้ทุนอุปถัมภ์ การศึกษาแก่พระสงฆ์รวมทั้งนักเรียนที่เรียนดี

บริจาคปัจจัยส่วนตัวเป็นเงินจำนวนมากก่อสร้างสาธารณประโยชน์หลายแห่ง

หลวงปู่มี มรณภาพเมื่อวันที่ 3 พ.ค.2542 สิริอายุ 100 ปี

ปัจจุบันสังขารหลวงปู่มีได้ถูกบรรจุอยู่ในโลงแก้ว ตั้งอยู่ในมณฑปภายในวัดป่าสันติธรรม ต.แวงดง อ.ยางสีสุราช จ.มหาสารคาม

อย่างไรก็ตาม แม้หลวงปู่จะละสังขารไปนานหลายปี แต่ช่วงวันหยุดหรือวันครบรอบวันมรณภาพ ยังคงมีคณะศิษยานุศิษย์ เข้ามากราบไหว้สังขารหลวงปู่ที่วัดแห่งนี้ เป็นประจำ

อริยะโลกที่ 6 ข่าวสดออนไลน์