หลวงปู่แพงจันทร์ อินทสโร วัดบ้านโนน ต.ขามป้อม อ.วาปีปทุม จ.มหาสารคาม

หลวงปู่แพงจันทร์ อินทสโร
วัดบ้านโนน ต.ขามป้อม อ.วาปีปทุม จ.มหาสารคาม

หลวงปู่แพงจันทร์ อินทสโร พระเกจิฯ รุ่นเก่าผู้เรืองวิทยาคม มีชื่อเสียงโด่งดังในพื้นที่มหาสารคามและจังหวัดข้างเคียง แม้ท่านจะละสังขารไปนานกว่า 20 ปีแล้ว

มีนามเดิม แพงจันทร์ ประจะนัง เกิดเมื่อวันที่ 11 ธ.ค.2459 ณ บ้านโนน ต.ขามป้อม อ.วาปีปทุม จ.มหาสารคาม

หลังเรียนจบชั้นประถม 4 จากโรงเรียนในหมู่บ้าน ได้ออกมาช่วยครอบครัวทำไร่ทำนาตามวิถีชีวิตคนอีสาน จนอายุย่าง 20 ปีบริบูรณ์ เข้าพิธีอุปสมบท ณ วัดบ้านหนองไฮ อ.วาปีปทุม มี พระครูสุนทรสาธุกิจ หรือ หลวงปู่ซุน เจ้าอาวาสวัดบ้านเสือโก้ก เป็นพระอุปัชฌาย์

ศึกษาพระปริยัติธรรมอยู่ที่วัดบ้านเกิด จนสอบได้นักธรรมชั้นเอก

ในยุคนั้นชื่อเสียงของหลวงปู่ซุน วัดบ้านเสือโก้ก ต.เสือโก้ก อ.วาปีปทุม จ.มหาสารคาม พระอุปัชฌาย์มีชื่อเสียงโด่งดัง ในฐานะพระเกจิอาจารย์ผู้เรืองวิทยาคม

หลวงปู่แพงจันทร์มีจิตใจชมชอบด้านวิทยาคมอยู่แล้ว จึงเดินทางขอฝากตัวเป็นศิษย์จำพรรษาอยู่กับหลวงปู่ซุน ณ วัดบ้านเสือโก้ก อยู่หลายพรรษา

ได้รับความเมตตาถ่ายทอดวิทยาคม รวมทั้งยังสอนด้านการอ่านเขียนอักษรลาว ขอม และไทยน้อย

หลังจากย้ายกลับมาจำพรรษาอยู่วัดบ้านโนนแล้ว ออกท่องธุดงควัตรไปตามป่าเขาลำเนาไพรหลายแห่งในภาคอีสาน

ด้วยความเคร่งครัดในพระธรรมวินัย ทำให้ชื่อเสียงหลวงปู่แพงจันทร์โด่งดังขจรขจายในหมู่ญาติโยมอย่างรวดเร็ว ได้รับการยกย่องว่าเป็นพระปฏิปทาแตกฉาน ทั้งธรรมวินัยและวิปัสสนากัมมัฏฐาน

ในแต่ละวันมีญาติโยมจากทั่วสารทิศเดินทางมา กราบนมัสการอย่างล้นหลาม เพื่อรับฟังธรรมคำสอนและวัตถุมงคลเสริมความเป็นสิริมงคล โดยเฉพาะตะกรุดโทนที่จารด้วยมือ มีพุทธคุณรอบด้าน มีประสบการณ์มากมาย

สำหรับปัจจัยที่ได้จากการบริจาคนำไปพัฒนาสร้างความเจริญรุ่งเรืองให้กับวัดแห่งนี้อย่างรวดเร็ว อาทิ อุโบสถ กุฏิ ศาลาการเปรียญ

ขณะเดียวกัน ยังมีความรอบรู้ด้านการเขียนศิลปะลายไทย ดังนั้นเสนาสนะต่างๆ ในวัด หลวงปู่จะออกแบบลวดลายตกแต่งเอง

ได้รับการแต่งตั้งเป็นครูสอนพระปริยัติธรรมประจำสำนักศึกษาวัดบ้านโนน รวมทั้งยังมีตำแหน่งงานด้านการปกครองคณะสงฆ์

พ.ศ.2500 ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดบ้านโนน และได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นโท ในราชทินนามที่ พระครูวิจักษ์โคจรคุณ

พ.ศ.2505 เป็นพระอุปัชฌาย์ เป็นเจ้าคณะตำบลขามป้อม พ.ศ.2511 ดำรงตำแหน่งรองเจ้าคณะอำเภอวาปีปทุม

พ.ศ.2519 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูชั้นเอก ในราชทินนามเดิม

ยังได้ชื่อว่าเป็นพระนักพัฒนาชุมชน โดยย้อนหลัง 50 ปีที่ผ่านมาถนนจากหมู่บ้านที่ออกไปเชื่อมถนนสายหลักเข้าตัววาปีปทุม มีสภาพเป็นทางเกวียน หลวงปู่ได้ขอบิณฑบาตที่ดินข้างเคียงพร้อมระดมแรงงานชาวบ้านขยายถนน ทำให้การสัญจรไปมาสะดวก

ช่วงบั้นปลายชีวิต สังขารเริ่มโรยรา มีอาการอาพาธจากโรคมะเร็งในเม็ดเลือด เมื่ออาการหนักขึ้นญาติโยมได้นำส่งโรงพยาบาล สุดท้ายท่านมรณภาพอย่างสงบ เมื่อช่วงปลายปี พ.ศ.2529

สิริอายุ 70 ปี พรรษา 50

อริยะโลกที่ 6 ข่าวสดออนไลน์