หลวงปู่นาค โชติพโล วัดดินดอน อ.ลานสกา จ.นครศรีธรรมราช

หลวงปู่นาค โชติพโล
วัดดินดอน อ.ลานสกา จ.นครศรีธรรมราช

พระครูสุนทรดิตถคณี หรือ หลวงปู่นาค โชติพโล วัดดินดอน อ.ลานสกา จ.นครศรีธรรมราช เป็นพระอีกรูปที่มีวัตรปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ มีเมตตาธรรมสูง อยู่ในศรัทธาของชาวนครศรีธรรมราชโดยตลอด

เดิมมีชื่อว่า นาค ไม่ทราบนามสกุล เกิดเมื่อวันเสาร์ที่ 18 ส.ค.2420 ที่บ้านบางชัน ต.กำแพงเซา อ.เมือง จ.นครศรีธรรมราช

ปู่มีศักดิ์เป็นหมื่น ชื่อ หมื่นเดช เป็นผู้มีฝีมือทางการช่างและการก่อสร้าง ได้รับราชการเป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายปกครอง ส่วนตาก็มีบรรดาศักดิ์เป็นขุน เป็นพราหมณ์ที่มีความรอบรู้ในฤกษ์พิธีตลอดทั้งพิธีกรรมแต่โบราณ

ในช่วงวัยเยาว์ อายุ 6 ขวบ บิดาออกบวชเป็นพระ หมื่นศรีซึ่งเป็นปู่ ได้สอนหนังสือให้ ครั้นพอเห็นหลานอ่านออกเขียนได้บ้างแล้ว จึงพาไปถวายตัวเป็นศิษย์วัดสระเรียง ต.ในเมือง อ.เมืองนครศรีธรรมราช เพื่อเรียนหนังสือต่อ

พ.ศ.2435 บรรพชาที่วัดขัน ก่อนย้ายไปอยู่ที่วัดหน้าพระบรมธาตุ อยู่กับพระสมุห์ศรีเป็นบิดา อยู่ได้ 1 ปีก็ลาสิกขาออกมา

ครั้นอายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ เข้าพิธีอุปสมบท ที่วัดสวนหลวงตก ได้ฉายาว่า โชติพโล

หลังจากนั้นมาอยู่จำพรรษาที่วัดพระบรมกับพระครูกาแก้ว (ศรี) บิดา ศึกษาพระธรรมวินัยกับหัดเทศน์มหาชาติจนชำนาญ และมีชื่อเสียง พอพรรษาที่สาม จึงเข้ามาศึกษาพระปริยัติธรรมที่วัดมหาธาตุ กรุงเทพฯ เมื่อมีความรู้พอสมควรแล้ว จึงเดินทางกลับนครศรีธรรมราช มาอยู่จำพรรษาที่วัดหน้าพระบรมธาตุ และได้รับแต่งตั้งเป็นพระปลัด ฐานานุกรมของพระครูกาแก้ว (ศรี)

ราวปี พ.ศ.2472 พระอุปัชฌาย์เกลี้ยง เจ้าอาวาสวัดดินดอน มรณภาพ ชาวบ้านได้เดินทางมานิมนต์พระปลัดนาค ไปปกครองอารามวัดดินดอน

วัดดินดอน ตั้งอยู่ในเขต ต.ท่าดี อ.ลานสกา จ.นครศรีธรรมราช เป็นวัดที่ตั้งขึ้นมาในสมัยรัตนโกสินทร์แผ่นดินรัชกาลที่ 3

พระปลัดนาค ได้รักษาการอยู่จนถึง พ.ศ.2475 จึงได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดดินดอน พอปีถัดมาพ.ศ 2476 ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าคณะหมวด พ.ศ.2476 ได้เป็นกรรมการศึกษาฝ่ายสงฆ์

วันที่ 1 มี.ค.2480 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรที่พระครูสุนทรดิตถคณี เมื่อถึงปี พ.ศ.2481 ได้รับแต่งตั้งเป็นพระอุปัชฌาย์

พระครูสุนทรดิตถคณี หรือ หลวงปู่นาค วัดดินดอน นอกจากมีความรู้ทางด้านพระปริยัติธรรมและการบริหารการปกครอง ท่านยังรอบรู้ในวิทยาคมและเชี่ยวชาญวิปัสสนากรรมฐานรูปหนึ่งของเมืองนครศรีธรรมราชในยุคนั้น

ท่านได้จัดสร้างวัตถุมงคลมาตั้งแต่ก่อนสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 วัตถุมงคลของท่านมีหลายชนิด เช่น รูปเหมือน พระเครื่อง เนื้อดินเผา เครื่องรางของขลังตะกรุด ผ้ายันต์ และลูกอม เป็นต้น

แต่ที่สร้างชื่อเสียงให้กับท่านมากที่สุด คือ เครื่องรางของขลังเชือกคาดเอวหลวงปู่นาค วัดดินดอน หลวงปู่นาค เรียนวิชาสร้างเชือกคาดเอวมาจากพระครูกาแก้ว (ศรี) ผู้เป็นบิดา ส่วนพระครูกาแก้ว (ศรี) ได้เรียนวิชาการสร้างเชือกคาดเอวมาจากเจ้าอาวาสวัดบางกล้วย จ.สุราษฎร์ธานี เชือกคาดเอวของหลวงพ่อปู่นาค ลักษณะจะไม่เหมือนเชือกคาดเอวของพระเกจิอาจารย์ภาคใต้ยุคหลัง

แต่เชือกคาดเอวของหลวงปู่นาค จะเอาผ้ามาฉีกเป็นริ้วยาวๆ หลายเส้น แล้วลงอักขระไปตามแนวยาวของริ้วผ้า เวลาถักจะขมวดส่วนหัวก่อน จากนั้นก็ถักเป็นเกลียวไปตลอดจนถึงสวนห่างก็ขมวดปมอีกปมหนึ่ง เวลาถักเชือกก็จะบริกรรมคาถาไปพร้อมกัน

เมื่อขมวดส่วนปมของหางเสร็จก็จะให้พร้อมกับภาวนาคาถาจบพอดี

มรณภาพอย่างสงบ เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 16 ต.ค.2512 สิริอายุ 93 ปี

อริยะโลกที่ 6 ข่าวสดออนไลน์