ธรรมคำสอนหลวง ปู่มั่น ภูริทัตโต

http://img193.imageshack.us/img193/5147/49406890.jpg

<a href="http://www.luangpee.net/forum/?action=mgallery;sa=media;id=397" target="_blank">http://www.luangpee.net/forum/?action=mgallery;sa=media;id=397</a>

เป็นธรรมคำสอนโอวาทที่หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต เทศน์สอนในอดีต พ.ศ. 2483 ณ วัดป่าโนนนิเวศน์ จังหวัดอุดรธานี

ซึ่งเก่าแก่ และ มีคุณค่าสูงส่งมาก ผู้จดบันทึกธรรมคำสอนไว้ คือ หลวงปู่หลุย จันทสโร

1. ในโลกนี้เป็นธาตุทั้งนั้น ให้รู้เท่าทันกับธาตุอย่าหลงตามธาตุ

2. ให้เห็นปัจจุบันธรรม อย่าส่งจิตอนาคต และ อดีต

3.ธาตุ 84,000 ธาตุออกมาจากจิตหมด

4.นิโรธเป็นของดับเพราะรู้เท่าทันแล้ว จิตไม่เกิดยินดี ยินร้าย ดับไปเช่นนี้ ชื่อว่านิโรธ

5.แสดงฌานเป็นที่พักชั่วคราวแล้วเจริญจิตต่อ ๆ ไป

6.ให้เอากาย วาจา ใจนี้ยกขึ้นพิจารณา อย่าเพิ่ม อย่าเอาออก ให้เห็นเป็นปรกติ

7.มรรค 8 นั้น สมาธิมรรค์เป็นองค์ 1 นอกนั้นเป็นปริยาย

8.ให้รู้ธรรมะและอาการของธรรมถึงขั้นละเอียด แล้วก็จะรู้เอง เห็นเอง

9.ถ้าส่งจิตรู้เห็นภายนอกกายเป็นมิจฉาทิฐิ ให้รู้เห็นอยู่ในกายกับจิตนั้น เป็นสัมมาทิฐิ

10.นักปฏิบัติใจต้องเด็ดเดี่ยวกล้าหาญที่สุด จึงจะรู้ธรรมเห็นธรรม

11.เกิดตาย เกิดแล้วตาย ชมแต่หนังของเก่า ไม่หันไปหาที่จะพ้นทุกข์

12.ทำจิตให้เสมออย่าขึ้นอย่าลง อย่าไปอย่ามา ให้รู้เฉพาะปรกติของจิต

13.แสดงฐานของธรรมเป็นบ่อเกิดอริยสัจของจริง

14.แสดงตนดูถูกท่านว่าท่านเป็นคนโกรธ เพราะผู้ฟังไม่เห็นตามความเป็นจริง เพราะยุ่งแต่จิตของตัวเท่านั้น

15.เกิดความรู้อย่างวิเศษแล้วย่อมหาอานิสงส์ประมาณไม่ได้

16.อัตตาหิ…................................ฯลฯ เป็นของลึกลับเหลือที่สุด

17.ให้รู้ธาตุเห็นธาตุ จิตจึงไม่มติดทางราคะ

18.คนเราจะดีจะชั่วต้องเกิดวิบัติเสียก่อน

19.ท่านแสดงไม่อ้างสวรรค์ นิพพาน ไม่อ้างทุคติ อ้างความเป็นไปทางปัจจุบันอย่างเดียว เพราะชั่วดีก็ปัจจุบันที่ยังเป็นชาติมนุษย์

20.ความรู้ของพระพุทธเจ้าเป็นอนันตนัย มากมายยิ่งกว่า 84,000 พระธรรมขันธ์เป็นอุบายที่จะทรมานสัตว์

พ้นวิสัยของสาวกที่จะรู้ตามเห็นได้ สาวกกำหนดรู้แต่เพียง 84,000 เท่านี้ก็เป็นอัศจรรย์

21.ท่านกำชับว่าอย่าให้จิตเพ่งนอก ให้รู้ในตัวเห็นในตัว เมื่อรู้ในตัวแล้วรู้ทั่วไป เพราะตัวเป็นต้นเหตุ

22.ให้แก้ปัจจุบัน เมื่อแก้ปัจจุบันได้แล้ว ภพ 3 นั้นหลุดหมดไม่ต้องส่งอดีต อนาคตให้ลบอารมณ์ภายนอกให้หมด

จึงจะเข้าอารมณ์ภายในได้ เพ่งนอก

เป็นตัวสมุทัย เป็นทุักข์ และเป็นตัวมิจฉาทิฐิเพ่งในเป็นตัวสัมมาทิฐิ เพ่งในตัวเป็นสัมมาทิฐิ

23.เล่นนิมิตก็ดี ยินดียินร้ายก็ดี เรียกว่าคุ้มเงาตน เชื่อนิมิตเป็นบ้า