[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้
10 ธันวาคม 2567 16:28:23 *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
 
  หน้าแรก   เวบบอร์ด   ช่วยเหลือ ห้องเกม ปฏิทิน Tags เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก ห้องสนทนา  

หน้า: [1]   ลงล่าง
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: นิทานธรรม (ฉบับพิเศษ)  (อ่าน 3327 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
sometime
บุคคลทั่วไป
« เมื่อ: 06 พฤษภาคม 2553 09:36:08 »



<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 576px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><!-- // --><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-mplayer2" src="http://www.fungdham.com/download/song/allhits/18.wma" width="800px" height="576px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" ShowControls="True" autostart="false" autoplay="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://www.fungdham.com/download/song/allhits/18.wma" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.fungdham.com/download/song/allhits/18.wma</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>



ถ่ายภาพประกอบเนื้อหาโดยข้าพเจ้า(บางครั้ง)ภาพนี้เก็บอยู่ที่ ตากล้อง DOTCOM



..........................วัวดำยอดกตัญญู.....................



ที่เมืองพาราณสี แคว้นกาสี ในรัชกาลของพระเจ้าพรหมทัต มีวัวดำตัวหนึ่งถูกเจ้าของทอดทิ้ง ครั้งนั้น พระพุทธเจ้าของเราเกิดเป็นวัวดำ ส่วนพระอุบลวรรณาเถรีเกิดเป็นหญิงแก่ผู้รับเลี้ยงวัวดำ
วัวดำนั้นมีสีดำปลอดมาตั้งแต่กำเนิด พอโตเป็นวัวหนุ่มเจ้าของกลัวว่าจะไม่เป็นมงคล จึงจูงไปมอบให้แก่หญิงแก่คนหนึ่งช่วยเลี้ยงดู นางเลี้ยงดูเป็นอย่างดี เพราะเหตุที่นางรักวัวดำนั้นมากนั่นเอง คนเลยเรียกวัวดำนั้นว่า อัยยิกากาฬก แปลว่า เจ้าดำของคุณยาย
วัวดำนั้นยิ่งโตยิ่งมีสีดำเข้ม ออกไปหากินกับวัวของพวกชาวบ้านอยู่ทุกวัน และได้รับยกย่องจากพวกวัวด้วยกันให้เป็นจ่าฝูงนำพวกตนออกหากิน
อย่าแตกฝูงไปไกลนะพวกเราเดี๋ยวจะเป็นอันตราย” วัวดำจะบอกเพื่อนวัวด้วยกันอยู่เสมอ ๆ ก่อนออกหากิน ในป่าทึบนั้นมักจะมีสัตว์ป่าดุร้ายอย่างเสือและราชสีห์อาศัยอยู่ สัตว์พวกนี้จะคอยกัดกินพวกเราเป็นอาหาร ขอให้ระวังตัวไว้ด้วย
นอกจากมีความรักต่อบรรดาเพื่อนวัวด้วยกันแล้ว วัวดำยังมีความรักต่อบรรดาเด็กลูก ๆ ของชาวบ้านด้วย พวกเด็กเองก็รักวัวดำด้วยเช่นกัน เวลาที่วัวดำมาเดินเล่นอยู่ในหมู่บ้านพวกเด็กก็จะพากันมารุมล้อมและเล่นกับ วัวดำ บ้างก็จับเขาโหนบ้างก็จับหูดึง บ้างก็จับคอโหน บ้างก็จับหางดึง บ้างก็ขึ้นขี่หลัง วัวดำเองก็จะเล่นกับเด็กพวกนั้นอย่างสนุกสนาน เหมือนกับว่าเป็นคนหรือเป็นวัวด้วยกัน
วัวดำเป็นวัวยอด กตัญญู ยายที่เลี้ยงดูเขาเป็นคนยากจน เขาเห็นยายเป็นอยู่อย่างลำบากแล้วให้รู้สึกสงสาร และยิ่งเห็นยายรักเขาจริงเลี้ยงดูเป็นอย่างดี ก็ยิ่งคิดถึงพระคุณของยายมากยิ่งขึ้นและคิดหาทางตอบแทนอยู่ตลอดเวลา
แม่ของเรายากจน แต่ก็สู้อุตส่าห์เลี้ยงเรามาเหมือนลูก เราควรจะรับจ้างหารายได้มาช่วยเหลือแม่ ให้พ้นจากความยากจนให้ได้”
ตั้งแต่นั้นมา วัวดำออกหากินหรือเดินผ่านไปทางไหนก็คอยดูงานจ้างไปด้วย ซึ่งก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง ถึงได้มาก็มีรายได้เพียงนิดหน่อย ยังไม่พอถึงขั้นจะช่วยให้หญิงแก่พ้นจากความยากจนไปได้วัวดำยังหางานจ้างไปเรื่อย ๆ แล้ววันหนึ่งก็ได้งานใหญ่ค่าจ้างแพง เพราะเกวียน ๕๐๐ เล่ม บรรทุกสินค้าเต็มมาติดหล่มอยู่ใกล้ๆ หมู่บ้าน หัวหน้ากองเกวียนซึ่งเป็นชายหนุ่มลูกเจ้าของกองเกวียน สั่งการให้บริวารพยายามหาทางเอาเกวียนขึ้นจากหล่มให้ได้

Share this topic on AskShare this topic on DiggShare this topic on FacebookShare this topic on GoogleShare this topic on LiveShare this topic on RedditShare this topic on TwitterShare this topic on YahooShare this topic on Google buzz

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06 พฤษภาคม 2553 10:13:54 โดย บางครั้ง » บันทึกการเข้า
sometime
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #1 เมื่อ: 06 พฤษภาคม 2553 09:41:54 »




เอ้า...พวกเราช่วยกันหน่อยเขาสั่งการอย่างแข็งขันช่วยแล้วเจ้านาย แต่ว่าวัวของเราแรงไม่พอที่จะลากเกวียนขึ้นได้ พวกบริวารร้องบอก
หล่มมันลึกมาก อีกทั้งเกวียนก็หนักมีสินค้าอยู่เต็ม
แล้วจะทำอย่างไรกันดี หัวหน้ากองเกวียนถามอย่างท้อแท้
ถ่ายสินค้าลงก่อนบริวารคนหนึ่งเสนอ
เป็นความคิดที่ดีหัวหน้ากองเกวียนพยักหน้ารับ
แต่ว่ามันจะช้ากันใหญ่ เอาไว้เป็นวิธีสุดท้ายก็แล้วกัน ลองหาวิธีอื่นดูก่อน
พวกบริวารต่างช่วยกันคิดหาวิธีลากเกวียนขึ้นจากหล่มด้วยวิธีต่าง ๆ นับตั้งแต่ตัดกิ่งไม้ใส่ลงไปในหล่มและเปลี่ยนวัวลากเกวียน ผลก็คือเกวียนยังติดหล่มลึกอยู่เหมือนเดิม ตะวันเริ่มร้อนแรงขึ้นทุกขณะ ทุกคนเริ่มท้อแท้
ขณะนั้นเอง วัวดำกับบรรดาเพื่อนวัวเริ่มออกหากิน หัวหน้ากองเกวียนเห็นวัวดำแล้วเกิดความหวังขึ้นมาทันที วัวตัวนี้ร่างกายใหญ่โต ดูท่าจะแข็งแรงพอที่จะลากเกวียนขึ้นจากหล่มได้ เขาคิดพร้อมกับร้องถามพวกเด็กเลี้ยงวัว
เฮ้ย.........ไอ้หนู วัวตัวนี้ของใครวะ
ของยายในหมู่บ้าน พวกเด็กตอบถามทำไมล่ะน้า
เกวียนข้าทั้งหมดนี้ติดหล่มหัวหน้ากองเกวียนตอบ
อยากจะได้วัวแรงดีมาช่วยลาก ข้าเห็นวัวตัวนี้แข็งแรงดีเลยถามหาเจ้าของ เพื่อว่าจะจ้างมันมากช่วยลาก
เอาเลยนาย เอามันไปใช้ได้ ตอนนี้มันไม่มีเจ้าของหรอก”พวกเด็กร้องบอกหัวหน้ากองเกวียนด้วยความหวังดี
ฝ่ายวัวดำได้ยิน เรื่องที่หัวหน้ากองเกวียนกับพวกเด็กเลี้ยงวัวพูดกันตลอด และรู้สึกดีใจที่ได้ยินหัวหน้ากองเกวียนบอกว่าจ้าง
แม่จ๋า.....เขาคิดคราวนี้แม่คงไม่จนต่อไปอีกแล้วลูกจะได้ลากเกวียนตั้งห้าร้อยเล่ม ค่าจ้างครั้งนี้คงจะงามทีเดียว
หัวหน้ากองเกวียน ครั้นได้ยินพวกเด็กร้องบอกเช่นนั้นก็ดีใจ รีบเดินเอาเชือกมาสนตะพายวัวดำ แล้วจูงด้วยหมายจะให้มาลากเกวียน แต่ก็ต้องผิดหวังเพราะวัวดำไม่ยอมขยับเท้าก้าวเลยแม้แต่น้อย
ถ้าไม่ได้ตกลงเรื่องค่าจ้างเราก็ไม่ไปวัวดำยืนคิดนิ่งอยู่ในใจ
หัวหน้ากองเกวียนทราบความต้องการของวัวดำเป็นอย่างดีจึงเข้าไปใกล้ ๆ แล้วบอกว่า
เจ้าวัวดำ ขอให้เจ้าช่วยข้าหน่อยเถอะ ช่วยลากเกวียน ๕๐๐ เล่มขึ้นจากหล่ม แล้วข้าจะให้ค่าจ้างเล่มละสองกหาปณะ รวมทั้งหมดก็หนึ่งพันกหาปณะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06 พฤษภาคม 2553 10:12:24 โดย บางครั้ง » บันทึกการเข้า
sometime
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #2 เมื่อ: 06 พฤษภาคม 2553 09:48:18 »




วัวดำพอใจมากต่อราคา ที่หัวหน้ากองเกวียนเสนอ ดังนั้น เขาจึงตอบตกลงและเดินไปที่เกวียนเล่มแรกทันที พวกบริวารของนายกอง
เกวียนก็จับเทียมเกวียนเล่มแรกนั้น จากนั้นก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของวัวดำลาก แล้วชั่วเวลาอึดใจเดียววัวดำก็ลากเกวียนเล่มแรกนั้นขึ้นมา
จากหล่มได้สำเร็จ หัวหน้ากองเกวียนและบริวารต่างดีใจมาก
วัวดำลากเกวียนขึ้นหล่มได้ตามลำดับ แม้จะเหน็ดเหนื่อยบ้างแต่ก็ไม่อ่อนล้า เพราะมีความหวังอยู่ที่ค่าจ้าง ๑,๐๐๐ กหาปณะซึ่งตนเชื่อมั่นว่าจะ
สามารถช่วยให้แม่พ้นจากความยากจนได้ วัวดำลากเกวียนไปเรื่อย ๆ ท่ามกลางพวกพ่อค้าเกวียนที่มองดูด้วยความชื่นชม จนกระทั่งสามารถลาก
หัวหน้ากองเกวียนรีบ นับเงินแล้วห่อเป็นมัดไปคล้องคอวัวดำ แต่แทนที่วัวดำจะออกเดินทางไปบ้านหรือออกหากินต่อ เขากลับไปยืนขวางหน้าเกวียนของหัวหน้ากองเกวียนไว้ ทำให้ไม่สามารถออกเดินทางได้ เหตุที่วัว ดำไปยืนขวางทางเช่นนั้นก็เพราะรู้ว่าหัวหน้ากองเกวียนให้ค่าจ้างไม่ครบตาม ที่ตกลงไว้ตอนแรก คือตกลงไว้ ๑,๐๐๐ กหาปณะ แต่ให้จริงเพียงแค่ ๕๐๐ กหาปณะ ฝ่ายหัวหน้ากองเกวียนก็เข้าใจได้ดีถึงกิริยาอาการของวัวดำ จึงยอมให้เพิ่มอีก ๕๐๐ กหาปณะ รวมเป็น ๑,๐๐๐ กหาปณะได้หมดทั้ง ๕๐๐ เล่ม
ครั้นได้ค่าจ้างครบ แล้ว วัวดำก็หลีกทางให้เกวียนของนายกองเกวียนไปได้ แล้วตนเองก็รีบนำห่อกหาปณะ (ห่อเงิน) กับมาให้หญิงแก่ผู้เป็นเสมือนแม่ของตนที่กระท่อมในหมู่บ้าน หญิงแก่ดีใจมากที่ได้เห็นเงินจำนวนมาก แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกสงสารวัวดำที่มาทำงานหนักเพื่อตน
ยาย..เจ้าดำมันเก่งมาก มันรับจ้างลากเกวียนขึ้นจากหล่มตั้ง ๕๐๐ เล่มเกวียน พอได้เงินค่าจ้างมันก็รีบนำมาให้ยายเลยมันดีนะเจ้าดำนี่
หญิงแก่น้ำตาไหลพรากทันทีที่ได้ยินพวกเด็กเล่าเรื่องราวของวัวดำให้ฟัง นางเดินไปลูบหัววัวดำ ซึ่งบัดนี้นอนอยู่ใกล้ๆ เพราะความอ่อนเพลีย นางเอาน้ำอุ่นมาลูบตัวและทาน้ำมันให้เพื่อบรรเทาความปวดเมื่อย จากนั้นก็หาน้ำ - หญ้าที่มีรสอร่อยมาให้วัวดำกิน
วัวดำกับหญิงแก่อยู่ด้วยกันจนถึงวัน ตายอย่างมีความสุข เพราะเงิน ๑,๐๐๐ กหาปณะที่วัวดำหามาให้นั้นมากพอที่จะเลี้ยงดูกันไปได้ตลอดชีวิต
นิทานธรรมเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความกตัญญูเป็นคุณธรรมสำคัญที่ทำให้คนเข้มแข็งและอดทน เหมือนวัวดำมีความกตัญญูต่อหญิงแก่แล้วยอมทำงานหนักเพื่อตอบแทนพระคุณของนางฉะนั้น



....................................จบแค่นี้..................................


อ้างอิงจาก.............................http://www.dhammajak.net/
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06 พฤษภาคม 2553 10:12:48 โดย บางครั้ง » บันทึกการเข้า
คำค้น:
หน้า: [1]   ขึ้นบน
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  


คุณ ไม่สามารถ ตั้งกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ ตอบกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ แนบไฟล์ได้
คุณ ไม่สามารถ แก้ไขข้อความได้
BBCode เปิดใช้งาน
Smilies เปิดใช้งาน
[img] เปิดใช้งาน
HTML เปิดใช้งาน

Powered by MySQL Powered by PHP
Bookmark and Share

www.SookJai.com Created By Mckaforce | Sookjai.com Sitemap | CopyRight All Rights Reserved
Mckaforce Group | Sookjai Group
Best viewed with IE 7.0 , Chrome , Opera , Firefox 3.5
Compatible All OS , Resolution 1024 x 768 Or Higher
Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.347 วินาที กับ 26 คำสั่ง

Google visited last this page 16 พฤศจิกายน 2567 09:21:30