พระธรรมปาโมกข์ (นพ อังกุรปัญโญ) วัดธาตุทอง แขวงพระโขนงเหนือ เขตวัฒนา กรุงเทพฯ

พระธรรมปาโมกข์ (นพ อังกุรปัญโญ)
วัดธาตุทอง แขวงพระโขนงเหนือ เขตวัฒนา กรุงเทพฯ

“พระธรรมปาโมกข์” (นพ อังกุรปัญโญ) อดีตเจ้าอาวาสวัดธาตุทอง แขวงพระโขนงเหนือ เขตวัฒนา กรุงเทพฯ พระดีอีกรูปหนึ่งที่ชุมชนชาวพระโขนงให้ความเคารพเลื่อมใส

มีนามเดิมว่า นพ ผลพิบูลย์ เกิดวันที่ 27 ต.ค.2455 ตรงกับวันแรม 2 ค่ำ เดือน 11 ปีชวด ที่บ้านคลองสะแก หมู่ 2 ต.ลาดหลุมแก้ว อ.ลาดหลุมแก้ว จ.ปทุมธานี

อายุครบบวช เข้าพิธีอุปสมบทที่วัดปทุมวนาราม ต.ปทุมวัน จ.พระนคร โดยมีพระภาวนาพิศาลเถร เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูปทุมธรรมธาดา เป็นพระกรรมวาจาจารย์ ได้รับฉายา อังกุรปัญโญ เมื่อวันที่ 4 ก.ค.2476

เรื่องการศึกษา ได้เรียนพระปริยัติธรรมและสอบได้ชั้นต่างๆ พ.ศ.2473 สอบได้นักธรรมชั้นเอก และพ.ศ.2487 สอบได้เปรียญ 7 ประโยคเป็นลำดับ มาในสำนักเรียนวัดปทุมวนาราม

หน้าที่การงานมีปรากฏดังนี้ เป็นครูสอนพระปริยัติธรรมแผนกธรรม-บาลี ประจำวัดปทุมวนาราม เป็นกรรมการสนามหลวงแผนกธรรม เป็นพระอุปัชฌาย์

วันที่ 20 ก.ค.2482 ได้ย้ายสังกัดจากวัดปทุมวนาราม มาสังกัดวัดธาตุทอง

ต่อมาปี พ.ศ.2487 สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณวงศ์ ทรงมีพระบัญชาให้ดำรงตำแหน่งรักษาการแทนเจ้าอาวาสวัดธาตุทอง ควบคุมดูแลการก่อสร้างวัด และได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาสวัดธาตุทองอย่างเป็นทางการ ในปี พ.ศ.2503

สำหรับลำดับสมณศักดิ์ พ.ศ.2491 ได้รับพระราชทานตั้งสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญที่ พระญาณดิลก พ.ศ.2500 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นราชที่ พระราชญาณดิลก

พ.ศ.25096 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นเทพ ที่ พระเทพญาณกวี

วันที่ 5 ธ.ค.2523 ได้รับพระราชทานตั้งสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นธรรม ที่ พระธรรมปาโมกข์

เป็นผู้มีวิสัยทัศน์กว้างไกล ประกอบด้วยอุตสาหวิริยะเป็นอย่างยิ่ง ได้ทุ่มเทแรงกายแรงใจอุทิศชีวิตพัฒนาวัดธาตุทอง จากสภาพท้องทุ่งนา ให้เจริญรุ่งเรือง

รวมทั้งมีความห่วงใยต่อความเป็นอยู่ของประชาชน สร้างวัดให้เป็นศูนย์กลางของชุมชนเพื่อสาธารณประโยชน์มากมาย เช่น ศูนย์บริการสาธารณสุข คลินิกบำบัดยาเสพติด สถานรับเลี้ยงเด็กอ่อนก่อนวัยเรียน โรงเรียน ศูนย์เยาวชน ศูนย์พัฒนาฝีมือแรงงาน ชมรมผู้สูงอายุ เป็นต้น

โดยปกติแล้ว มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง ไม่เจ็บป่วยใดๆ ทั้งสิ้น แต่ในปี 2543-2544 เริ่มมีอาการอ่อนเพลีย เหนื่อยหอบ ฉันภัตตาหารได้น้อย มีอาการไอและมีเสมหะ ซึ่งเป็นโรคถุงลมโป่งพอง และได้เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์

จนกระทั่งในเดือนเมษายน พ.ศ.2544 หลังเสร็จสิ้นประเพณีสงกรานต์ วัดธาตุทอง ท่านได้เข้ารับการรักษาพยาบาลอีกครั้ง ต้องพักรักษาเป็นเวลานาน และต้องผ่าตัดหลายครั้ง ระยะหลังมีอาการแทรกซ้อนหลายอย่าง

คืนวันพุธที่ 7 พ.ย.2544 เวลา 21.50 น. จึงมรณภาพอย่างสงบ ที่ ร.พ.จุฬาลงกรณ์

สิริอายุ 89 ปี 11 วัน พรรษา 69 … ที่มา นสพ.ข่าวสด