[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้
12 กรกฎาคม 2568 20:39:39 *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
 
  หน้าแรก   เวบบอร์ด   ช่วยเหลือ ห้องเกม ปฏิทิน Tags เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก ห้องสนทนา  

หน้า: [1]   ลงล่าง
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: [ข่าวมาแรง] - ‘แบมบู ภัคภิญญา’ อดีตบรรณารักษ์ เหยื่อ ม.112 สู่ผู้ลี้ภัยในออสเตรเลีย  (อ่าน 213 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
สุขใจ ข่าวสด
I'm Robot
สุขใจ บอทนักข่าว
นักโพสท์ระดับ 15
****

คะแนนความดี: +101/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
Italy Italy

กระทู้: มากเกินบรรยาย


บอท @ สุขใจ


ดูรายละเอียด เว็บไซต์
« เมื่อ: 14 มิถุนายน 2567 15:46:26 »

‘แบมบู ภัคภิญญา’ อดีตบรรณารักษ์ เหยื่อ ม.112 สู่ผู้ลี้ภัยในออสเตรเลีย
 


<span>‘แบมบู ภัคภิญญา’ อดีตบรรณารักษ์ เหยื่อ ม.112 สู่ผู้ลี้ภัยในออสเตรเลีย</span>
<span><span>Pazzle</span></span>
<span><time datetime="2024-06-12T20:11:13+07:00" title="Wednesday, June 12, 2024 - 20:11">Wed, 2024-06-12 - 20:11</time>
</span>

            <div class="field field--name-field-byline field--type-text-long field--label-hidden field-item"><p>ศิชา รุ่งโรจน์ธนกุล : สัมภาษณ์/เรียบเรียง</p></div>
     
            <div class="field field--name-body field--type-text-with-summary field--label-hidden field-item"><p>ชวนรู้จัก ‘แบมบู ภัคภิญญา’ อดีตบรรณารักษ์ห้องสมุดที่ตกเป็นเหยื่อ ม.112 และต้องกลายเป็นผู้ลี้ภัย ประชาไทพูดคุยกับภัคภิญญาถึงตัวตน มุมมองการต่อสู้ในแบบคนธรรมดา และชีวิตก้าวใหม่ที่กำลังเริ่มขึ้นในออสเตรเลีย
&nbsp;</p><p>12&nbsp;มิ.ย.&nbsp;2567 &nbsp;การปราบปรามการชุมนุมประท้วงภายใต้การนำของคนรุ่นใหม่เมื่อปี 2563 เป็นต้นมา ทำให้มีนักกิจกรรมทางการเมืองและประชาชนอย่างน้อย 30 ราย จำนวนมากเป็นคนหนุ่มสาว ตัดสินใจหนีไปแสวงหาเสรีภาพยังนอกประเทศ และต้องกลายเป็น ‘ผู้ลี้ภัยทางการเมือง’ ทั้งด้วยเหตุผลเรื่องการถูกตั้งข้อหามาตรา 112 ที่มองไม่เห็นหนทางสู้คดี และความหวาดกลัวจากการถูกข่มขู่คุกคามสารพัดรูปแบบ</p><p dir="ltr">แบมบู ภัคภิญญา (สงวนนามสกุล) อดีตบรรณารักษ์ วัย 34 ปี เป็นหนึ่งในนั้นที่กำลังเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ออสเตรเลีย&nbsp;และอยู่ในระหว่างเข้าสู่กระบวนการขอสถานะผู้ลี้ภัย</p>
<p dir="ltr">“สวัสดีค่ะ แบมบูนะคะ อยู่ไทยก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่งเลย กลางวันทำงานออฟฟิศ กลางคืนเป็นนักดนตรีค่ะ ชีวิตก็เหมือนทั่วๆ ไป สนุกกับการทำงานทั้งสองของตัวเอง” แบมบู กล่าว</p>
<p dir="ltr">งานออฟฟิศที่เธอว่าหมายถึงงานบรรณารักษ์ของห้องสมุดในโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ส่วนงานดนตรี ก็มีทั้งทำเพลงและออกงาน ซึ่งแรกเริ่มทำเป็นงานอดิเรกต่อมาก็กลายเป็นรายได้อีกทาง</p><p dir="ltr">ขณะนี้ เธออาศัยอยู่ที่เมืองเมลเบิร์น เลี้ยงชีวิตด้วยงานด้านดนตรีเต็มตัว รายได้หลักเพียงทางเดียวก็เพียงพอสำหรับการใช้จ่ายทั่วๆ ไป แม้ยังไม่มีเงินเก็บมากนัก</p>
<p dir="ltr">“เรารู้แค่ว่าเราเกิดมาไม่ค่อยมี ก็ต้องขยันเรียนเพื่อไปหางาน ได้เงินมาใช้จ่าย” แบมบู กล่าว</p>
<p dir="ltr">ด้วยความที่เติบโตมาในครอบครัวชนชั้นกลางล่างที่ง่วนอยู่กับการหารายได้ให้ทันในแต่ละเดือน ตอนที่มีเหตุการณ์รัฐประหารปี 2557 หรือเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ภัคภิญญายังใช้ชีวิตตามปกติ และไม่รู้สึกว่าต้องสนใจการเมือง</p><p dir="ltr">เธอจบการศึกษาด้านบรรณารักษ์โดยตรง ชอบอ่านหนังสือหลายประเภท ทั้งนิยายสืบสวน หนังสือพัฒนาตัวเอง ที่ไม่ค่อยได้แตะคือพวกประวัติศาสตร์และการเมือง</p><p dir="ltr">จนกระทั่งมีการก่อตั้งพรรคอนาคตใหม่ที่มากระตุ้นความสนใจ บวกกับได้ตามข่าวสารในโซเชียลมีเดีย ทำให้เริ่มสงสัยและตั้งคำถามเชื่อมโยงเรื่องการเมืองกับชีวิตที่ต้องดิ้นรน</p><p dir="ltr">ต่อมาในปี 2562 ศาลรัฐธรรมนูญสั่งยุบพรรค จุดชนวนความไม่พอใจจนลุกลามไปเป็นการชุมนุมทั่วประเทศ ภัคภิญญาในวัย 20 ปลายๆ ก็เป็นพลังเล็กๆ ในคลื่นความเคลื่อนไหวนั้น</p>
<p dir="ltr">“ตั้งแต่โดนคดี เหมือนเราไม่มีอนาคต เราอยากทำอะไรก็ต้องเบรกตัวเองไว้ก่อน ไม่รู้ว่าถึงจุดนั้นไหมแต่ก็ไม่ถึงกับไม่ทำอะไรเลย เราทำแหละ แต่เราทำในสิ่งที่ตอนนี้เรายังมองเห็น อย่างเล่นดนตรี เราก็ฝึกทักษะเราให้ดีขึ้น หาคอนเนกชัน เพราะไม่รู้ว่าจะต้องออกมาเมื่อไหร่ เราก็ทำในสิ่งที่เราพอทำได้ไปก่อน แต่ถ้างานอื่นๆ ที่คิดว่าเราอยากทำ ความฝันตรงนั้นก็ต้องตัดออกเลย เพราะไม่รู้จะทำได้ไหม” แบมบู อธิบาย</p>
<p dir="ltr">สภาพชีวิตที่มองไม่เห็นอนาคต ที่ภัคภิญญาเปรียบเปรยว่า&nbsp;“เหมือนขับรถแล้วเห็นแค่ฝากระโปรงรถ”&nbsp;คือผลกระทบทางใจที่หนักที่สุด หลังจากเมื่อปี 2564 เธอถูกดำเนินคดี ม.112 จากการถูกกล่าวหาว่าแชร์ข้อความในโซเชียลมีเดียที่เข้าข่ายหมิ่นประมาทกษัตริย์</p>
<p dir="ltr">“ตอนที่เราโดน เราไม่ใช่แกนนำ ไม่ใช่คนที่อยู่ข้างหน้า เราก็เป็นผู้ทำกิจกรรมร่วมกับคนอื่นเวลาเขามีกิจกรรมอะไร เราไปได้ เราก็ไป ช่วยแชร์ข้อมูล ที่เราโดนก็ไม่ใช่ที่เราเขียนนะ เรากดแชร์ข้อมูลเป็นโพสต์สาธารณะ เราก็โดนโพสต์นั้น หลังจากโดนคดีก็ยังแชร์อยู่เหมือนเดิม เราไม่มองว่าการแชร์มันร้ายแรงอะไร เราไม่ได้ฆ่าใคร” แบมบู กล่าว</p>
<p dir="ltr">คดีนี้เริ่มจากประชาชนคนหนึ่งที่ชื่อว่า&nbsp; พสิษฐ์ จันทร์หัวโทน&nbsp;ได้เข้าแจ้งความดำเนินคดีกับภัคภิญญา&nbsp;ที่ สภ.สุไหงโก-ลก&nbsp;จ.นราธิวาส นั่นจึงทำให้เธอต้องเดินทางจากกรุงเทพฯ ไปสู้คดีไกลถึงที่นั่น</p>
<p dir="ltr">“เครื่องบินมีแค่รอบเดียว ต้องไปก่อน 1 วันล่วงหน้า เพราะไม่รู้ศาลจะเสร็จกี่โมง ไม่มีขนส่งสาธารณะ โดนที่อำเภอสุไหงโก-ลก ต้องนั่งรถจากตัวเมืองนราธิวาสไปอีกชั่วโมงหนึ่ง แต่ไปสุไหงฯ แค่ครั้งเดียว ที่เหลือก็ขึ้นมาที่นราฯ ก็ต้องหารถเช่าเพื่อเอาตัวเองไปถึงศาล” แบมบู กล่าว</p>
<p dir="ltr">การเดินทางไปศาลในแต่ละครั้งต้องลางานอย่างน้อย 3 วัน และมีค่าใช้จ่ายสูงราวหนึ่งหมื่นบาท เธอเก็บวันลาทั้งหมดไว้ใช้กับเรื่องคดี&nbsp;ต่อมาตัดสินใจลาออกจากงานประจำ ในช่วงก่อนที่ศาลชั้นต้นจะมีคำตัดสิน ด้วยความกังวลว่าอาจทำให้องค์กรและคนรอบข้างเดือดร้อน</p><p dir="ltr">เดือนตุลาคม ปี 2565 ศาลจังหวัดนราธิวาสพิพากษาจำคุก 9 ปี&nbsp;ถือได้ว่าเป็นคดี ม.112 ที่มีการพิพากษาลงโทษจำคุกสูงที่สุดแล้วในปีนั้น</p><p dir="ltr">ในตอนนั้นจุดยืนของภัคภิญญาคือการสู้คดีจนถึงที่สุด เพราะเชื่อว่าตนเองไม่ได้ทำอะไรผิดและยังคงมีหวังกับกระบวนการยุติธรรม จนกระทั่งเดือนสิงหาคมปี 2566 มีจัดตั้งรัฐบาลข้ามขั้วที่นำโดยพรรคเพื่อไทย ภัคภิญญาตั้งข้อสังเกตว่า อาจมีส่วนทำให้สถานการณ์คดีการเมืองมีแนวโน้มเลวร้ายลง พร้อมยกตัวอย่างกรณีของหนุ่มโรงงานชาวปราจีนบุรีที่ชื่อ อุดม&nbsp;ซึ่งเป็นจำเลยคดี ม.112 ที่นราธิวาสเช่นเดียวกับเธอ&nbsp;โดยมีคนชื่อ&nbsp;พสิษฐ์ เป็นผู้แจ้งความดำเนินคดีเช่นกัน</p>
<p dir="ltr">“ตอนแรกอยากสู้ถึงฎีกาไปเลย มัน 9 ปี เหมือนเราฆ่าคนตาย เพราะเราแชร์ข้อความ 3 โพสต์ ก็เลยตั้งใจจะสู้ถึงฎีกา แต่ปี 66 เปลี่ยนรัฐบาล ปกตินราธิวาสไม่ขังใครเลย ถ้ามาปกติ รายงานตัว ก็ให้ประกันตัวได้…ปลายเดือนสิงหาคม พี่อุดมไปฟังอุทธรณ์ ศาลไม่ให้ประกันตัว ศาลอุทธรณ์ยืนยันคำพิพากษาเดิม โทษเดิม คือศาลอุทธรณ์ไม่ได้ใช้คำสั่งตัวเอง ให้ศาลฎีกาสั่งว่าจะให้ประกันตัวไหม แต่ก็ต้องอยู่ในคุกก่อน ศาลฎีกาก็สั่งไม่ให้ประกันตัว เราก็คิดว่ามันเกี่ยวข้องกันไหม พอเปลี่ยนรัฐบาลปุ๊บก็เข้มขึ้นเลย” แบมบู กล่าว</p>
<p dir="ltr">เมื่อไม่เห็นความหวังในการสู้คดี ภัคภิญญาเร่งจัดการชีวิตทั้งหมดที่ไทยด้วยความคิดที่ว่าคงไม่น่าจะได้กลับมาอีกแล้ว จากนั้นก็บินมายังออสเตรเลียอย่างฉุกละหุก โชคดีที่มีคนรอบตัวและเพื่อนๆ คอยช่วยเหลือ</p><div class="more-story"><p><strong>เรื่องที่เกี่ยวข้อง</strong></p><ul><li>Stand Together ส่งใจให้ผู้ต้องหา ก่อนเผชิญคำพิพากษา 112 ในเดือน ต.ค. 66 [คลิป]</li><li>ศาลอุทธรณ์พิพากษาจำคุกหนุ่มโรงงาน 4 ปี คดีม.112 ถูกขังรอประกันชั้นฎีกาที่นราฯ</li></ul></div><p>&nbsp;</p><h3>มุมมองเรื่องการต่อสู้-การกลับบ้าน</h3><p dir="ltr">สำหรับกระแสผู้ลี้ภัยทยอยกันกลับบ้านและความหวังต่อพรรคการเมือง ภัคภิญญากล่าวว่า เธอไม่ดูถูกการต่อสู้ทุกรูปแบบ แต่ละคนมีเส้นทางหรือวิธีการต่อสู้ที่อาจจะไม่ได้พูดออกมา</p><p dir="ltr">เธอในฐานะคนธรรมดาที่ชอบอ่านหนังสือก็สามารถทำสิ่งเล็กๆ ที่มีพลังได้ เช่น บอกเล่าเรื่องราวของตัวเองผ่านงานเขียน หรือพูดคุยแลกเปลี่ยนความเห็นกับคนใกล้ตัว</p><p dir="ltr">อย่างกรณีของ “บัสบาส” (มงคล ถิระโคตร จำเลยคดี ม.112 ปัจจุบันถูกคุมขังอยู่ที่เรือนจำกลางเชียงราย) ที่ก่อนหน้านี้ได้มีโอกาสคุยกันบ้าง เขาเลือกต่อสู้ในเรือนจำเพื่อให้โลกรู้ว่ามีคนถูกจำคุก 50 ปี จากการแชร์โพสต์ในโซเชียลมีเดีย ฉะนั้นแต่ละคนมีเส้นทางของตัวเองอยู่แล้ว อาจจะมีพักบ้าง แต่สุดท้ายปลายทางก็ที่เดียวกัน</p>
<p dir="ltr">“ถ้าเราจะเป็นต้นแบบของอะไรก็เป็นของประชาชนคนหนึ่งเลย เพราะบูเป็นประชาชนเลยค่ะ ไม่มียศ ตำแหน่งอะไรเลย เป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ก็แค่เอ๊ะ อยากรู้ มีคำถาม พอได้เห็นว่าประเทศตัวเองมีการเคลื่อนไหวทางการเมือง เราเริ่มสนใจแล้วก็เริ่มออกไปและแสดงความคิดเห็น</p><p dir="ltr">เราเป็นคนหนึ่งที่เป็นเหยื่อ จะบอกว่าก็เราทำตัวเอง การทำตัวเองในแง่นี้คืออะไร เราไปชี้หน้าแล้วด่าแบบนี้เหรอ ไม่ใช่นะ เราแสดงความคิดเห็นและแชร์ในพื้นที่ของเรา คุณอาศัยช่องว่างกฎหมายมาแจ้งความ แล้วคุณบอกว่าอ่านเจอของเราที่นราธิวาส แล้วคุณก็แจ้งความที่นราธิวาส ประเทศไทยไม่สามารถยกคดีทำที่อื่นได้ ต้องไปรายงานตัวที่นั่นเท่านั้น ไม่สามารถรายงานตัวทางไกลได้ อันนี้เราไม่เป็นเหยื่อแล้วเรียกว่าอะไร” แบมบู กล่าว</p>
<p dir="ltr">ภัคภิญญาเป็นคนสดใสร่าเริงที่เด็ดเดี่ยวและมองโลกตามความเป็นจริง วันที่มีความสุขก็ดื่มด่ำ วันที่ทุกข์ก็อนุญาตให้ตัวเองเศร้าได้ แม้ภาพอนาคตจะยังไม่แน่นอน แต่ก็พยายามทำปัจจุบันให้ดีเท่าที่จะทำได้</p>
<p dir="ltr">“เราอยากกลับบ้านอยู่แล้ว มันมีทุกอย่างที่เราสร้างมา แต่ถ้าเขายกโทษให้แต่ทุกอย่างยังเหมือนเดิม บูก็ยังไม่กลับ เราสู้มันมา ถ้าเราอยู่ข้างนอกแล้วทำให้มันดีกว่านี้ได้ เราก็จะอยู่จนกว่ามันจะดีขึ้น จนกว่ามันจะไม่ใช่แบบนี้ ไม่ใช่ความทุเรศ”&nbsp;เธอให้ความเห็นเรื่องนิรโทษกรรมทิ้งท้าย</p>
<p dir="ltr">&nbsp;</p><p dir="ltr">&nbsp;</p></div>
      <div class="node-taxonomy-container">
    <ul class="taxonomy-terms">
          <li class="taxonomy-term"><a href="http://prachatai.com/category/%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B8%A1%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%A9%E0%B8%93%E0%B9%8C" hreflang="th">สัมภ
บันทึกการเข้า

นักข่าวหัวเห็ด แห่งเวบสุขใจ
อัพเดตข่าวทันใจ ตลอด 24 ชั่วโมง

>> http://www.SookJai.com <<
คำค้น:
หน้า: [1]   ขึ้นบน
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  


คุณ ไม่สามารถ ตั้งกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ ตอบกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ แนบไฟล์ได้
คุณ ไม่สามารถ แก้ไขข้อความได้
BBCode เปิดใช้งาน
Smilies เปิดใช้งาน
[img] เปิดใช้งาน
HTML เปิดใช้งาน

Powered by MySQL Powered by PHP
Bookmark and Share

www.SookJai.com Created By Mckaforce | Sookjai.com Sitemap | CopyRight All Rights Reserved
Mckaforce Group | Sookjai Group
Best viewed with IE 7.0 , Chrome , Opera , Firefox 3.5
Compatible All OS , Resolution 1024 x 768 Or Higher
Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.16 วินาที กับ 28 คำสั่ง

Google visited last this page 06 มิถุนายน 2568 13:50:35