ชาวดินกา (Dinka people) : กลุ่มชาติพันธุ์ในแอฟริกา

ชาวดินกา (Dinka people)
กลุ่มชาติพันธุ์ในแอฟริกา

ชาวดินกา (Dinka people) เป็นกลุ่มชาติพันธุ์นิโลติก (Nilotic) ที่มีถิ่นกำเนิดในซูดานใต้ ชาวดินกาส่วนใหญ่อาศัยอยู่ริมแม่น้ำไนล์ตั้งแต่มังกัลลา-บอร์ (Mangalla-Bor) ไปจนถึงเรงค์ (Renk) ในภูมิภาค Bahr el Ghazal , Upper Nile (๒ ใน ๓ จังหวัดที่เคยเป็นส่วนหนึ่งของซูดานใต้) และ พื้นที่แอบบี้ (Abyei) ของง็อก ดิงกา (Ngok Dinka) ในซูดานใต้

ชาวดินกาส่วนใหญ่ดำรงชีวิตด้วยการเกษตรและการเลี้ยงสัตว์แบบดั้งเดิม โดยอาศัยการเลี้ยงวัวเป็นความภาคภูมิใจทางวัฒนธรรม ไม่ใช่เพื่อผลกำไรทางการค้าหรือเพื่อเนื้อสัตว์ แต่เพื่อการแสดงทางวัฒนธรรม พิธีกรรม สินสอดทองหมั้น และการเลี้ยงนมสำหรับทุกวัย

จากการสำรวจสำมะโนประชากรซูดานในปี ๒๕๕๑ พบว่ามีชาวดินกาอาศัยอยู่ราวๆ ๔.๕ ล้านคน ซึ่งคิดเป็นประมาณร้อยละ ๔๐ ของประชากรองประเทศ และเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุดในซูดานใต้ ชาวดินกาเรียกตัวเองว่ามอยจัง (Muonyjang - เอกพจน์) และเจียง (jieng - พหูพจน์)

ชาวดินกามีต้นกำเนิดจากเกซีราในพื้นที่ที่ต่อมากลายเป็นซูดานในยุคกลาง ภูมิภาคนี้ถูกปกครองโดยอาณาจักรอโลเดีย ซึ่งเป็นอาณาจักรคริสเตียนหลายเชื้อชาติในนูเบีย ชาวดินกาอาศัยอยู่ในบริเวณรอบนอกทางใต้และโต้ตอบกับชาวนูเบีย โดยเรียนรู้คำศัพท์ของชาวนูเบียจำนวนมาก ตั้งแต่ศตวรรษที่ ๑๓ เมื่ออโลเดียล่มสลาย ชาวดินกาก็เริ่มอพยพออกจากเกซีรา โดยหลบหนีการจู่โจมของทาส ความขัดแย้งทางทหาร และภัยแล้ง

ความขัดแย้งเรื่องทุ่งหญ้าและการจู่โจมปศุสัตว์เกิดขึ้นระหว่างชาวดินกาและนูเออร์ขณะที่พวกเขากำลังแย่งชิงพื้นที่เลี้ยงสัตว์

ความเชื่อและการปฏิบัติทางศาสนาของชาวดินกาสะท้อนถึงวิถีชีวิตของพวกเขา ศาสนาของชาวดินกาเช่นเดียวกับศาสนานิโลติกอื่นๆ ส่วนใหญ่นับถือเทพเจ้าหลายองค์แต่มีผู้สร้างเพียงคนเดียวคือนีอาลิกซึ่งเป็นผู้นำกลุ่มเทพเจ้าและวิญญาณของชาวดินกา เขามักจะอยู่ห่างจากมนุษย์และไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์กับมนุษย์โดยตรง การสังเวยวัวโดย "ผู้เชี่ยวชาญหอกจับปลา" ถือเป็นศูนย์กลางของการปฏิบัติทางศาสนาของชาวดินกา ชายหนุ่มจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ผ่านพิธีกรรมการเริ่มต้นซึ่งรวมถึงการทำเครื่องหมายหน้าผากด้วยวัตถุมีคม ในระหว่างพิธีกรรมนี้ พวกเขาจะได้รับชื่อสีวัวที่สอง ชาวดินกาเชื่อว่าพวกเขาได้รับพลังทางศาสนาจากธรรมชาติและโลกที่อยู่รอบตัวพวกเขา มากกว่าจากคัมภีร์

ผู้ชายและผู้หญิงรับประทานอาหารแยกกัน เมื่อปริมาณน้ำนมต่ำ เด็กจะได้รับความสำคัญก่อน เด็กจะได้รับนมตั้งแต่อายุ ๙-๑๒ เดือน หลังจากนั้นประมาณ ๑ ปี เด็กจะเริ่มกินอาหารแข็ง (โจ๊ก) เมื่อเด็กอายุครบ ๓ ขวบ เด็กจะรับประทานอาหาร ๒ มื้อต่อวัน ผู้ใหญ่ก็รับประทานอาหาร ๒ มื้อต่อวันเช่นกัน

ในเขตดินแดนของชาวดินกามีเนินดินอยู่หลายแห่ง ซึ่งชาวดินกาเรียกว่า "ปิรามิด" ซึ่งมีความสำคัญทางศาสนาต่อผู้ที่ดูแลเนินดินเหล่านี้ เนินดินเหล่านี้สร้างขึ้นเป็นรูปกรวย และใช้วัสดุเป็นขี้เถ้าวัว มูลวัว ดินฝ้าย ดินเหนียว และเศษวัสดุ ในทุกกรณี ประวัติความเป็นมาของเนินดินแต่ละแห่งมีความเกี่ยวข้องกับนักบวชชาวดินกาผู้มีชื่อเสียงซึ่งสั่งให้ชาวบ้านสร้างเนินดินขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์แด่ชื่อของเขา

ชาวดินกามีประเพณีและพิธีกรรมที่หลากหลาย รวมถึงดนตรีและการเต้นรำ