ปลาโปร่งใส ไซยาโนกาสเตอร์ โนคติวากา

ปลาโปร่งใส

ไซยาโนกาสเตอร์ โนคติวากา (Cyanogaster noctivaga) ปลาตัวเล็กโปร่งแสง ถูกค้นพบในริโอเนโกร ประเทศบราซิล ชื่อของมันแปลว่า "ปลาพเนจรกลางคืนท้องสีฟ้า" และมันจะปรากฏตัวเฉพาะในสภาวะจำเพาะในเวลากลางคืนเท่านั้น

เป็นปลาน้ำจืดครีบกระเบนชนิดหนึ่งอยู่ในวงศ์ Characidae พบได้ในแม่น้ำริโอเนโกร ประเทศบราซิล ชื่อวิทยาศาสตร์ของปลาชนิดนี้แปลว่า ปลาบลูเบลดไนท์เวนเดอร์ ซึ่งหมายถึงลักษณะเฉพาะตัวและพฤติกรรมหากินเวลากลางคืน ปลาชนิดนี้ถูกพบครั้งแรกในปี พ.ศ. 2556 โดยถูกค้นพบในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2554 ระหว่างการสำรวจทางวิทยาศาสตร์ที่จัดโดยมหาวิทยาลัยเซาเปาโล ประเทศบราซิล

Cyanogaster noctivaga ได้รับการอธิบาย อย่างเป็นทางการครั้งแรก ในปี 2013 โดยนักมีนวิทยา ชาวบราซิล George Mendes Taliaferro Mattox , Ralf Britz , Mônica de Toledo-Piza Ragazzo และ Manoela Maria Ferreira Marinho โดยมีถิ่นกำเนิดเป็น "Santa Isabel do Rio Negro" ที่ราบสูงหินตามแนว Rio Negro ใกล้ปากแม่น้ำ Río Urubaxi ปลา characins แก้ว ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของวงศ์ Characidae ในอันดับย่อย Characoidei ของอันดับ Characiformes

เมื่อยังมีชีวิตอยู่ Cyanogaster noctivaga เป็นปลาโปร่งใส ท้องสีฟ้าและเหงือกสีแดง แต่หลังจากตายมันจะสูญเสียสีสันสดใสไปอย่างรวดเร็ว ดวงตามีขนาดใหญ่ รูปร่างของจมูกและฟันของมันแตกต่างจากปลาคาราซินชนิดอื่น ทำให้มันเป็นสกุลใหม่ ตัวอย่างที่ยาวที่สุดที่พบมีความยาว 17.4 มม. (0.69 นิ้ว) มันแตกต่างจากปลาชนิดอื่นๆ ในวงศ์ย่อย Stevardiinae ตรงที่มีก้านครีบหลัง 8 ก้าน และฟัน 4 ซี่ในชุดฟันหน้าขากรรไกรบนด้านใน และก้านครีบเชิงกราน 1+5 ก้าน และมีฟันรูปกรวย 1 ซี่ในชุดฟันหน้าขากรรไกรบนด้านนอก ในปลาตัวผู้ที่โตเต็มวัยจะมีก้านครีบของครีบเชิงกรานและครีบก้น

การกระจายพันธุ์และถิ่นที่อยู่อาศัย ปลาชนิดนี้พบได้เพียงแห่งเดียวในแม่น้ำริโอเนโกร แต่เนื่องจากเป็นปลาขนาดเล็กมากและดูเหมือนจะหากินเวลากลางคืน จึงมักถูกมองข้าม พบในน้ำนิ่งที่เป็นกรด ซึ่งเป็นแหล่งที่อยู่อาศัยคล้ายกับปลาสายพันธุ์เล็กที่สุดที่รู้จัก คือ Paedocypris progenetica ซึ่งพบในป่าพรุและลำธารน้ำดำในเอเชีย