มหาปณิธาน ของ พระมัญชุศรีมหาโพธิสัตว์ 10 ประการ

มหาปณิธานของพระมัญชุศรีมหาโพธิสัตว์ 10 ประการ

พระมัญชุศรีมหาโพธิสัตว์กับสิงห์โตนั้น เป็นเพียง
ภาคหนึ่งของท่านมัญชุศรีมหาโพธิสัตว์ ด้วยสรีระสี
ทองบริสุทธิ์ ศีรษะสวมมงกุฎ 5 พุทธะ เกศารวบเป็นมวย
เดียวหรือ 5 มวย สร้อยสังวาลรัตนะ อาภรณ์เพริศพริ้ว
เครื่องประดับพราวสง่า

หัตถ์ทั้งสองประสานอยู่เบื้องหน้าอกเป็นพุทธลักษณ์
จับก้านดอกอูผอหลอ ซึ่งชูช่ออยู่ข้างใบหู
ดอกข้างขวามีมีดแห่งปัญญา
ดอกข้างซ้ายมีคัมภีร์บัญญัติ

นั่งกึ่งขัดสมาธิบนหลังสิงห์โตเขียว
ด้านหน้าเบื้องล่างมีองค์พระแม่กิมกังเหมี่ยวอิมบ้อ
(พระแม่วัชรเสนาะสำเนียง)

พระพักตร์เดียวสองกร กายสีน้ำเงิน
มือถือเหมือนดั่งองค์มหาโพธิสัตว์ ยืนอยู่บนยานดอกบัว

พระมัญชุศรีมหาโพธิสัตว์ ดูแลรับผิดชอบคัมภีร์บัญญัติ
อันเป็นหลักการของเหล่าพุทธะทุกๆพระองค์

มหาปณิธาน 10 ของพระมัญชุศรีมหาโพธิสัตว์
ประกอบด้วย :-

มหาาปณิธาน 1

หากสรรพสัตว์ทั้งหลายที่อุบัติขึ้นในสามภพ โดยบุญนำ
กรรมแต่ง จะเป็นประธานแห่งอรูปพรหมโลก 4 หรือ
สุทธาวาส 5 ชั้น (อวิหา, อตัปปา, สุทัสสา, สุทัสสี,
อกนิฏฐา), ประธานแห่งสมาบัติ 8, จตุตถฌานภูมิ,
ท้าวมหาพรหม ประธานแห่งกามาพจร 6, พระอินทร์ผู้เป็น
จอมทัพ, ประธานแห่งจักร 4 ของเทวดา และมนุษย์,
ท้าวจตุมหาราชา ประธานแห่งคติทั้ง 8
(คนธรรพ์, อสูร, กุมภัณฑ์, เปรต, นาค, รากษสี,
ยักษ์, รากษส), ประธานผู้คุ้มพุทธกฎ, ประธานแห่ง
อารามเวียงวังทั้งหลาย, ประธานทั้งสี่ ผู้ค้ำชูโลก,
ประธานแห่งวัชระเกรียงไกร, ประธานแห่งเทพผู้คุ้มกฎ,
ประมุขประเทศใหญ่น้อยทั้งหลาย, แม่โพสพผู้ดูแลข้าว
พันธุ์ธัญญาหาร, ผู้บัญชาการเหล่าทัพทั้งหลาย, เจ้าเมือง
ผู้ดูแลอาณาจักร, จตุรโยนิ (กำเนิด 4) ทั้งหลาย อันมี
ชลาพุชะ, อัณฑชะ, สังเสทชะ, โอปปาติกะ,สรรพสัตว์
ผู้มีจิตวิญญาณทั้งหลาย ให้องค์พุทธะทั่ว 3 ภพได้โปรด
รับรู้ หากใครที่ยังไม่เคยได้ยินได้รับรู้นามของเรา จงได้
ยินได้รับรู้นามของเรา เราผู้อยู่ในศาสนจักร ให้ทุกท่านที่
มีจิตใฝ่ธรรมทั้งหลาย จงได้ถึงซึ่งโพธิ หันหน้ามาศึกษา
พระอภิธรรมอันเป็นมรรคสูงสุด หากสรรพสัตว์ใดใช้ธรรม
โอสถ รักษาสรรพโรคให้ชาวโลก, สร้างตารางปฏิทิน,
วิชาคำนวณ, วิชาช่างฝีมือ, จารีตประเพณี เอนกอนันต์,
รูปแบบ-กฎเกณฑ์ สากลต่างๆ, วรรณกรรม, ร้อยแก้ว-
ร้อยกรอง, บทสรรเสริญนานา, บทสารคดีวิจารณ์, การละ
เล่น-บันเทิงทั้งหลายทั้งปวง, ที่สามารถชักจูง, นำพาสรรพ
สัตว์ให้บังเกิดโพธิ เห็นจริง เห็นแจ้ง เห็นทางสว่าง
ล้วนมีบุญสัมพันธ์กับเรา และจะได้ร่วมสู่พุทธมรรคา

มหาปณิธาน 2

หากสรรพสัตว์ใดให้ร้ายต่อเรา
เคียดแค้นเดือดดาลต่อเรา ทำร้ายต่อเรา
บุคคลเหล่านี้เป็นผู้มีความจงเกลียดจงชัง
เป็นผู้มีความพยาบาทเป็นอาจิณที่ไม่อาจแก้ไขได้
ให้สรรพสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น จงเป็นผู้มีบุญสัมพันธ์ต่อเรา
และให้บังเกิดโพธิจิตขึ้นในสรรพสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น

มหาปณิธาน 3

หากสรรพสัตว์ใดระลึกถึงเรา มีจิตใคร่พบเรา
ใคร่ขอพรจากเรา โดยใช้การสอพลอหรือ
อธรรมวิถีต่อเราหรือต่อผู้อื่น คือผู้ที่หลงใหลการเกิดในแดน
พิสุทธิ์ แต่การปฏิบัติหาได้พิสุทธิ์ไม่ สร้างแต่บาปเวร
โดยไม่คำนึงถึงกุศลบุญ ให้สรรพสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น
จงเป็นผู้มีบุญสัมพันธ์ต่อเราและให้บังเกิดโพธิจิตขึ้นใน
สรรพสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น

มหาปณิธาน 4

หากสรรพสัตว์ใดเย่อหยิ่งต่อเรา เคลือบแคลงในเรา
ชิงชังต่อเรา บุ่มบ่ามต่อเรา ให้ร้ายต่อองค์พุทธะ
ชิงชังต่อผู้ดีมีคุณธรรม เมตตาธรรม ระรานสรรพสัตว์
ฝักใฝ่ในบาป ให้สรรพสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น
จงเป็นผู้มีบุญสัมพันธ์ต่อเราและให้บังเกิดโพธิจิตขึ้นใน
สรรพสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น

มหาปณิธาน 5

หากสรรพสัตว์ใดเหยียดหยามเรา เย็นชาต่อเรา
สร้างความอับอายแก่เรา เคารพนบน้อมต่อเรา
ไม่เคารพนบน้อมต่อเรา คอยขัดขวางเรา ไม่ขัดขวางเรา
ใช้เรา ไม่ใช้เรา แสวงหาเรา ไม่แสวงหาเรา
ขอความช่วยเหลือจากเรา ไม่ขอความช่วยเหลือจากเรา
เรียกหาเรา ไม่เรียกหาเรา เชื่อฟังเรา ไม่เชื่อฟังเรา
พบเรา ไม่พบเรา ให้สรรพสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น
จงเป็นผู้มีบุญสัมพันธ์ต่อเรา
และให้บังเกิดโพธิจิตขึ้นในสรรพสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น

มหาปณิธาน 6

หากสรรพสัตว์ใดเข่นฆ่าชีวิตเป็นเนืองนิตย์
เป็นพรานล่าสัตว์ จับปลา ชอบตัดพ้อต่อชีวิต
ปัจจุบัน เอาแต่เข่นฆ่าไม่วายเว้น ทุกภพทุกชาติ
ไฟอำมหิตในใจอันรุนแรงไม่เสื่อมถอย ไม่สำนึก,
ขายเนื้อสัตว์เพื่อทรัพย์ เพื่อเลี้ยงชีพตน
ผู้มีจิตสำนึกเหล่านี้ย่อมสูญเสียความเป็นมนุษย์
เป็นวิบากที่ไม่อาจจะหลีกพ้น ให้โพธิจิตจงได้บังเกิดขึ้น
หากมีใครหยิบฉวยทรัพย์สินของเรา ให้ทรัพย์สินแก่เรา
หรือบริจาคทรัพย์สินแก่เรา หรือเราบริจาคแก่เขา
ผู้ได้รับและผู้ไม่ได้รับทั้งหลาย จงมีบุญสัมพันธ์กับเรา
และให้โพธิจิตจงบังเกิดขึ้นกับสรรพสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น

มหาปณิธาน 7

หากสรรพสัตว์ใดเลี้ยงดูเรา หรือเราเลี้ยงดูสรรพสัตว์ใด
หรือเราสร้าง, เขาสร้างวัดวา กุฏิสงฆ์ เจดีย์ อาราม
ห้องปฏิบัติธรรม ลานสงบ หรือเราสร้าง,
ท่านสร้างสิ่งที่เป็นบุญกุศลทั้งหลายทั้งปวง รวมทั้ง
การหล่อสร้างพระปฏิมาทั้งหลาย
เพื่อพุทธคุณจะได้เบ่งบานไปทั่วทุกมณฑล
บุญกุศลทั้งหลายทั้งปวงนี้ องค์พุทธะทุกๆ พระองค์
ล้วนโมทนาในกุศลบุญกับทุกท่านโดยทั่วหน้ากัน
และผู้ใด ไม่ว่าจะเป็นตัวเอง เพื่อนสนิทมิตรสหาย
ครูบาอาจารย์ หรือศิษยานุศิษย์ กระทำทุกขกริยา
อดอาหาร ถือศีล ละศีล ปฏิบัติ งดปฏิบัติ
พระภิกษุผู้เป็นอาจารย์ได้สั่งสอนไว้ว่า…
ผู้ใดที่รับการสั่งสอนจากเรา หรือสั่งสอนให้กับเรา
โดยสายงานอาชีพเดียวกัน จงมีบุญสัมพันธ์กับเรา
และให้โพธิจิตจงบังเกิดแก่สรรพสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น

มหาปณิธาน 8

หากสรรพสัตว์ต้องตกนรกด้วยมหันตบาป
โดยไม่มีวันหลุดพ้นทนทุกข์ทรมานนับไม่ถ้วน
จากขุมนรกไปเกิดใน 5 ภูมิ (นรก, เปรต, เดียรัจฉาน,
อสูรกาย, มนุษย์) ให้เป็นสัตว์ก่อน เพื่อชดใช้หนี้ชีวิต
แล้วให้ไปเกิดเป็นสัตว์สี่เท้า จำพวก อูฐ ลา หมู หมา
แพะ ช้าง ม้า ข้าทาส เพื่อชดใช้หนี้กรรมด้วยแรงงาน
แรงกาย แม้กระทั่งชีวิต เพราะเคยได้ไปปล้นชิงเขา
เป็นดั่งนี้ไม่มีสิ้นสุด จาก 5 ภูมิ ก่อเป็นร่าง รับการ
กล่อมเกลาเป็นนิจ เรียนรู้ขนบธรรมเนียมประเพณี
ในการเป็นคน บางครั้งก็ต้องเกิดเป็นคนยากจนค่นแค้น
ตาบอด หูหนวก เป็นใบ้ เป็นขอทานขั้น
ต่ำสุด อาศัยเพื่อนร่วมโลก ร่วมชะตา ร่วมวาสนา
ร่วมงาน ร่วมอาชีพ ชักพาเข้าหาทางพุทธะ
ให้สรรพสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้นจงมีบุญสัมพันธ์กับเรา
และให้โพธิจิตจงบังเกิดแก่สรรพสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น

มหาปณิธาน 9

หากสรรพสัตว์ใดปล่อยตัวปล่อยใจ ให้กำเริบเสิบสาน
เรียกหาแต่เครื่องเซ่นสักการะ
จัดเป็นโคลนตมในพระพุทธศาสนา ทั้งครูบาอาจารย์,
ลูกศิษย์ ล้วนไร้ซึ่งความละอายต่อบาป
ใช้เงินปัจจัยของพระ, ของโพธิสัตว์, เข่นฆ่า, ปล้นชิง,
เดียรถีพฤติกรรม, วาจาสามหาว, ปากหวาน, ปากร้าย,
ลิ้นสองแฉก, ก่อความวุ่นวาย, ปล่อยตัวปล่อยใจ,
ตาวาวด้วยโลภะ, ไม่เลือกสิ่งดีงาม, ปล้นชิงทรัพย์ผู้อื่น,
หยิ่งยโสโอหัง, ไม่ยำเกรงผู้อื่น, ไม่รู้ผิดชอบชั่วดี,
ก่อกรรมทำเข็ญสารพัด ความผิดทั้งหลายเหล่านี้
ต้องลงนรกอเวจี จากนรกไปเวียนว่ายใน 6 ภูมิ
(นรก, เปรต, เดียรัจฉาน, อสุรกาย, มนุษย์, สวรรค์)
วนเวียนในวัฏฏะ ล้วนอยู่ในภูมิต่ำทั้งสิ้น ให้มีวาสนา
แปรเปลี่ยนชะตากรรม ช่วยให้หลุดพ้น
ให้มีบุญสัมพันธ์กับเรา และให้บังเกิดโพธิจิต
ใฝ่หามรรคผลนิพพาน

มหาปณิธาน 10

หากสรรพสัตว์เข้าถึงปณิธานของเรา
แม้จะมีบุญสัมพันธ์ก็ดี ไร้บุญสัมพันธ์ก็ดี เพียงใฝ่ใน
ปณิธานของเรา ก็เปรียบเป็นตัวเรา หาแตกต่างจากเราไม่
ปฏิบัติ 4 ไพศาลจิต (เมตตา, กรุณา, มุทิตา, อุเบกขา)
ทุกจิตว่างเปล่า อยู่ในโลกิยะ ไม่อาจพักหยุด
ให้โพธิจิตพาเดินเข้าสู่วิสุทธิมรรค
อานุภาพแห่งมหาปณิธานของมหาบุรุษมัญชุศรี
ไม่เข้าสามภพ และไม่ออกสามภพ ด้วยสูญญจิต
มักจะประทับอยู่ในแดนวิสุทธิแห่งพุทธะ
ด้วยความรู้แจ้ง แดนธรรมล้วนอยู่ในจิตสำนึกของสรรพสัตว์

วาจาแห่งพระมัญชุศรีมหาโพธิสัตว์
มหาปณิธานของเรา ด้วยอานุภาพแห่งบารมีอันสูงส่ง
ให้สรรพสัตว์ที่มีสติทั้งหลาย
ได้สลายวิบาก เคราะห์กรรมหมดสิ้น
ให้ได้ถึงโพธิจิต โพธิผลแห่งพุทธะทั้งปวง

นี่คือ…….มหาปณิธาน 10 ของพระมัญชุศรีมหาโพธิสัตว์

蓮台胜會說偈言。 เน้ยไท้เซ่งหวยส่วยกี๋หงั่ง。

皆大歡喜在–生。 ไกไต่ฮัวฮี่ต่อเจ็กแซ。

十方諸佛諸萬德。 จับฮึงจูฮุกจูบ่วงเต็ก。

普照世界大光明。 โพวเจี่ยสี่ไก่ไต่กวงเม้ง。

千祥萬法來降下。 โชยเซี้ยงบ่วงหวบไล้กั่งเหีย。

見性明心進如來。 เกี้ยงแส่เม้งซิมจิ้งหยู่ไล้。

文殊菩薩智慧大。 บุนซู้ผ่อสักตีหุยไต๋。

座前獅子道路開。 จ่อโจ๊ยไซจื้อเต่าโหล่วไค。

http://www.navagaprom.com/oldsite/con1.php?con_id=84