บาปของใคร ?? :พุทธทาสภิกขุ

บาปของใคร ??
...พุทธทาสภิกขุ...

...เราไม่มีความรู้มาแต่ในท้อง, หมายความว่าว่างมา;
พอออกมาจากท้องก็บรรจุความรู้ผิด ๆ เข้าไป ๆ
ความรู้ถูก ๆ มันไม่ได้สอนนี่.... ไม่เคยสอน
ใครบ้างที่สอนเด็ก ๆ ทารกให้มันรู้เรื่องดับทุกข์ มันไม่มี,
มีแต่ป้อนเข้าไปให้กินเข้าไป ประเล้าประโลมเข้าไป,
ประคบประหงมเข้าไป เอาอกเอาใจเข้าไป จนเด็กมันเสียนิสัย;

นี่มันเป็นอย่างนี้ มันเป็นบาปของใคร?

ที่เราไม่มีความรู้ที่ถูกต้องมาโดยธรรมชาติ
โดยกำเนิดออกมาแต่ในท้อง ว่างออกมา,
พอมาถึงก็ได้ รับการบรรจุผิด ๆ ผิด ๆ ....เห็นแก่ตัว ๆ ๆ,
หลงใหลในความเอร็ดอร่อยทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจเพิ่มขึ้น ๆ
จนถึงขนาดที่เรียกว่าบูชา บูชาความสนุกสนานเอร็ดอร่อย
ทางตา หู จมูก ลิ้น กายใจ จนเงินไม่พอใช้,
เงินเดือนไม่พอใช้ ที่เอามาหล่อเลี้ยงความสุขทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ.

รู้สึกกันเสียทีว่า ปัญหามีอยู่อย่างนี้,
ความยากลำบากนั้นมันมีอยู่ถึงขนาดนี้,
ความเป็นอย่างนี้มันชิน ๆ เพิ่มความชินซ้ำ ๆ ซาก ๆ ชิน ๆ ๆ
นี้เขาเรียกว่า อนุสัย. กิเลสแล้ว เคยชินเพิ่มขึ้น,
ความเคยชินแห่งกิเลสนั้นเขาเรียกอนุสัย. กิเลส
ก็เป็นกิเลสที่มันเกิดขึ้นตามเหตุปัจจัยเป็นคราว ๆ
เกิดโลภบ้าง เกิดโกรธบ้าง เกิดหลงบ้าง, นี้เรียกว่ากิเลส

แต่พอเกิดแล้วมันก็เกิดความเคยชินที่จะเกิดนั้นเพิ่มขึ้น ๆ ;
นี่มันได้เปรียบอย่างนี้ กิเลสเกิดทีหนึ่งมีความเคยชิน
เพิ่มขึ้นทีหนึ่ง,
มันก็เกิดความเคยชินที่จะเกิดกิเลส มันก็เหนียวแน่น.
เพราะฉะนั้นเราจึงสู้มันไม่ได้ .....มันเกิดเสียทุกที,
กิเลสมันชิงเกิดเสียทุกที....
เพราะมันมีความเคยชินในการเกิด... มากกว่าที่จะไม่เกิด

" ต้องต่อสู้ด้วยธรรมะมิให้กิเลสเกิด."

เอ้า, ทีนี้มาตั้งป้อมธรรมะต่อสู้ไม่ให้มันเกิด,
มีสติสัมปชัญญะต่อสู้ไม่ให้เกิด. ถ้าต่อสู้ได้ครั้งหนึ่ง
ความเคยชินมันลดไปเหมือนกันแหละ,
อำนาจกิเลสมันลดไปเหมือนกัน, มันลดไปเหมือนกัน.
เพราะฉะนั้นเราระวัง อย่าให้กิเลสเกิดซิ ด้วยเราควบคุมได้นะ,
ไม่ให้กิเลสเกิดโดยเราควบคุมได้นี้
กิเลสมันจะลดอำนาจลดความเคยชินลงไป หน่วยหนึ่ง ๆ
นี่มันจะเป็นทางรอดที่มันดีขึ้น.

ฉะนั้นทุกคนอย่ายอมแพ้, อย่าท้อถอย
ที่จะบังคับกิเลสให้ได้มากขึ้น หรือทุกคราวก็ยิ่งดี,
แล้วความเคยชินนั้นจะหมดไป. กิเลสจะไม่มีเกิด.

...พุทธทาสภิกขุ...

โดย ตามรอย ท่านพุทธทาส
http://www.facebook.com/