[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้
28 มีนาคม 2567 21:31:35 *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
 
  หน้าแรก   เวบบอร์ด   ช่วยเหลือ ห้องเกม ปฏิทิน Tags เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก ห้องสนทนา  
บุคคลทั่วไป, คุณถูกห้ามตั้งกระทู้หรือส่งข้อความส่วนตัวในฟอรั่มนี้
Fuck Advertise !!

หน้า: [1]   ลงล่าง
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: นึกขึ้นได้ว่า.. แม่อยากกิน...  (อ่าน 1667 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
เงาฝัน
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 15
*

คะแนนความดี: +58/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
Thailand Thailand

กระทู้: 7493


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
Chrome 21.0.1180.75 Chrome 21.0.1180.75


ดูรายละเอียด
« เมื่อ: 11 สิงหาคม 2555 14:40:38 »





ผู้หญิงคนเดียวที่อยากกอดตลอดชีวิต ก็คือ ‘แม่’
และได้บอกท่านบ่อยๆ
ว่าภูมิใจที่สุดในชีวิตนี้ที่ได้เกิดมาเป็นลูกพ่อและแม่
ผมมีเรื่องเล่ามาฝาก


นึกขึ้นได้ว่า.. แม่อยากกิน...

เป็นเรื่องราวของแม่แก่ๆ ที่อยากจะกินแอปเปิ้ล
เนื่องจากสมัยก่อนแอปเปิ้ลมีราคาแพงมาก คนรวยเท่านั้น
จึงจะมีสิทธิ์ซื้อกินได้

แม่อยากจะกินแอปเปิ้ลกับเขาดูบ้าง
ว่าจะอร่อยลิ้นเพียงใด
จึงให้เงินที่บรรจงเก็บออมมานาน
ให้ลูกสาวไปสิบบาท

วานให้เข้าไปตลาดซื้อหามาให้กินสักลูก
ลูกสาวก็ไปที่ร้านค้า
เห็นราคาแอปเปิ้ลเข้าก็ซื้อไม่ลง
เหลือบไปเห็นฝรั่งที่มีราคาถูกกว่า ซื้อสิบบาทได้ตั้งห้าลูก
คิดว่าซื้อไปแม่น่าจะชอบใจเป็นแน่



เสร็จสรรพ แม่ค้าก็บรรจงห่อฝรั่งห้าลูก
ให้ลูกสาวนำไปฝากแม่
เมื่อกลับถึงบ้านด้วยความดีใจที่จะได้กินแอปเปิ้ล
ผู้เป็นแม่เปิดห่อกระดาษออกถึงกับผงะ
อ้าว ไม่ใช่แอปเปิ้ลนี่นา

ลูกสาวจึงบอกออกไปว่า อย่ากินเลยแม่แอปเปิ้ลมันของแพง
ลูกซื้อไม่ลง กินฝรั่งดีกว่า ห้าลูกสิบบาทกินกันได้ทั้งบ้าน
 
ถึงจะผิดหวังเสียใจที่ไม่ได้กินแอปเปิ้ล แต่แม่
ก็ไม่ได้ว่าอะไรลูกสาว
ได้แต่เก็บความน้อยใจเอาไว้ในใจ
จนวันหนึ่ง เมื่อถึงวันสิ้นลมของแม่
ลูกสาวจัดงานศพให้แม่ใหญ่โต
ก็นึกขึ้นได้ว่า.. แม่อยากกิน... แอปเปิ้ล
จึงจัดแจงซื้อหามาจัดใส่สำรับ
อุทิศส่วนกุศลไปให้แม่

ลูกสาวสำนึกได้ก็ร้องไห้ฟูมฟาย เคาะฝาโลง
เรียกแม่จ๋าๆ แม่ลุกขึ้นมา
กินแอปเปิ้ลสิจ๊ะ ลูกซื้อหามาให้แล้ว
มากมายก่ายกอง
กินกันได้ทั้งบ้าน อนิจจา แม่จะลุกขึ้นมาก็หาไม่ …


นิทานเรื่องนี้ก็จบเพียงเท่านี้ครับ
อ่านแล้วได้ข้อคิดอย่างไรกันบ้างครับ
อย่าลืมนะครับ
วันแม่ไม่ได้มีแค่วันเดียว ขอให้รักแม่ ตอบแทนบุญคุณท่าน
ทุกวันนะครับ


http://dc-danai.com/archives/2258

Share this topic on AskShare this topic on DiggShare this topic on FacebookShare this topic on GoogleShare this topic on LiveShare this topic on RedditShare this topic on TwitterShare this topic on YahooShare this topic on Google buzz

บันทึกการเข้า
คำค้น:
หน้า: [1]   ขึ้นบน
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  


คุณ ไม่สามารถ ตั้งกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ ตอบกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ แนบไฟล์ได้
คุณ ไม่สามารถ แก้ไขข้อความได้
BBCode เปิดใช้งาน
Smilies เปิดใช้งาน
[img] เปิดใช้งาน
HTML เปิดใช้งาน

Powered by MySQL Powered by PHP
Bookmark and Share

www.SookJai.com Created By Mckaforce | Sookjai.com Sitemap | CopyRight All Rights Reserved
Mckaforce Group | Sookjai Group
Best viewed with IE 7.0 , Chrome , Opera , Firefox 3.5
Compatible All OS , Resolution 1024 x 768 Or Higher
Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.397 วินาที กับ 32 คำสั่ง

Google visited last this page 03 กันยายน 2566 17:08:36