๓๑.
ความนิ่งเงียบ อีกคราวหนึ่ง ท่านครูบาของเรานั่งอยู่ในห้องน้ำชา ท่าน นาน-ฉึ่น ได้ลงมาและถามท่านว่า “
ข้อที่ว่า ญาณทัศนะอันแจ่มแจ้งต่อพุทธสภาวะย่อมเป็นผลเกิดมาจากการศึกษาธฺยานะ และปรัชญา นั้นมันหมายความว่าอย่างไรกัน ? ท่านครูบาของเราได้ตอบว่า “
มันหมายความว่า ตั้งแต่เช้าจนค่ำเราตั้งไม่ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งใดเลยแม้แต่สิ่งเดียว”
“
แต่นั่น มิใช่เป็นเพียงการตีความหมายเอาตามความเห็นส่วนตัวของท่านที่เคารพเอง ดอกหรือ ?” ท่าน นาน-ฉึ่น กล่าว
“ข้าพเจ้าเป็นคนทะลึ่งอวดดีถึงเพียงนั้นได้อย่างไรกันหนอ ?” ท่านครูบาของเราตอบ
“ดีแล้ว ท่านที่เคารพ คนเป็นอันมากอาจจะยอมจ่ายเงินสด ๆ ออกไปเพื่อเป็นค่าน้ำข้าว แต่กับคนพวกไหนนะ ที่ท่านจะขอร้องให้เขาบริจาคอะไร ๆ เพื่อรองเท้าฟางที่ถักเองในครัวเรือนชนิดนั้นสักคู่หนึ่ง ?”
ตอนนี้ ท่านครูบาของเราคงนิ่งเงียบอยู่
ต่อมา เว่ยซานได้เอ่ยถึงเหตุการณ์ตอนนี้กับยางซาน และถามว่า การนิ่งของครูบาของเรานั้น หมายถึงการแพ้ได้หรือไม่
“โอ ไม่ได้ดอก ! คุณก็รู้อยู่แน่ ๆ แล้วนี่ว่า ท่านครูบาฮวงโปนั้นมีความเฉลียวฉลาดอย่างกะเสือ มิใช่หรือ ?”
“ความลึกซึ้งของคุณช่างไม่มีขอบเขตเสียจริง ๆ” เว่ยซานอุทาน
![[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้](http://www.sookjai.com/external/Black-Ribbon.png)
