วัดมหาธาตุ พระนครศรีอยุธยา ชมเศียรพระพุทธรูปในรากโพธิ์

THE HEAD OF THE SANDSTONE BUDDHA IMAGE
พระพุทธรูปหินทราย ศิลปะอยุธยาตอนต้น เหลือแต่ส่วนเศียร
อยู่ในรากโพธิ์ข้างวิหารราย ในวัดมหาธาตุ พระนครศรีอยุธยา
สำหรับองค์พระนั้นหายไป

วัดมหาธาตุ
Wat Maha That

วัดมหาธาตุ ตั้งอยู่ในเกาะเมืองอยุธยา ทางด้านทิศตะวันออกของพระราชวังหลวง เป็นพระอารามหลวง ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ ซึ่งเป็นศูนย์กลางของเมืองในสมัยกรุงศรีอยุธยา สร้างในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนต้น ในช่วงต้นพุทธศตวรรษที่ ๒๐ เป็นวัดที่มีความสำคัญมาก จึงมีงานสร้างและปฏิสังขรณ์สืบต่อมาตลอดสมัย เช่น เจดีย์ประธานทรงปรางค์ของวัด เมื่อผ่านมาถึงสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย คงมีการก่อมุมเพิ่มเติมให้ครบสี่มุมสี่ทิศ เช่นเดียวกับก่อเพิ่มเจดีย์รายขนาดเล็กแทรกระหว่างเจดีย์ขนาดใหญ่กว่า เป็นต้น

พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ได้ระบุว่า องค์พระศรีรัตนมหาธาตุเริ่มก่อสร้างเมื่อปี พ.ศ.๑๙๑๗ ในรัชสมัยสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ ๑ (ขุนหลวงพระงั่ว) แต่ยังไม่แล้วเสร็จ สมเด็จพระราเมศวร ได้เสด็จออกทรงศีลยังพระที่นั่งมังคลาภิเษก จึงทรงสร้างเพิ่มเติมอีก และได้ทอดพระเนตรเห็นพระบรมสารีริกธาติเสด็จปาฏิหาริย์ทางทิศตะวันออก จึงโปรดให้สร้างพระปรางค์มหาธาตุด้วยศิลาแลง สูง ๑๙ วา ยอดสูง ๓ วา จนเสร็จบริบูรณ์ต่อมา แล้วพระราชทานนามว่า “วัดมหาธาตุ”

ในสมัยสมเด็จพระเจ้าทรงธรรม พระปรางค์องค์ใหญ่ ได้พังทลายลงมาจนถึงชั้นครุฑ คือชั้นที่มีรูปครุฑประดับอยู่พื้นอัษฎงค์ แต่ไม่ปรากฏว่ามีการซ่อมแซมในสมัยนี้ จนกระทั่งในสมัยสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง จึงได้ทำการบูรณะปฏิสังขรณ์ใหม่ทั้งหมด และก่อเพิ่มให้สูงขึ้นกว่าเดิม ๒๕ วา ครั้งเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ ๒ ในปี พ.ศ.๒๓๑๐ วัดมหาธาตุถูกไฟไหม้เสียหายและทิ้งร้างเรื่อยมา จนในสมัยสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๖ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ องค์ปรางค์ประธานได้พังทลายลงมาอีกครั้ง จนปัจจุบันมีสภาพเหลือเพียงซากสิ่งก่อสร้างได้แก่ พระปรางค์ เจดีย์ วิหาร พระอุโบสถ รวม ๘๙ แห่ง ซึ่งยังคงปรากฏร่องรอยศิลปกรรมในสมัยอยุธยาตอนต้นให้เห็นอยู่บ้าง

เศียรพระพุทธรูปในรากโพธิ์ นับว่าเป็นสิ่งแปลกมหัศจรรย์
เป็นจุดสนใจเมื่อมีการเผยแพร่ข้อมูลและภาพเพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยว
ชาวต่างชาติมักไม่พลาดโอกาสที่จะต้องแวะเวียนเข้ามาเยี่ยมชม
ภายในวัดมหาธาตุจึงเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวทั้งพวกฝรั่ง เกาหลี จีน ญี่ปุน ฯลฯ

พระพุทธรูปบุทองคำ ปางมารวิชัย ศิลปะอยุธยา (พุทธศตวรรษที่ ๑๙-๒๐)
พบในกรุพระปรางค์วัดมหาธาตุ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
เป็นส่วนหนึ่งของเครื่องทองสมัยกรุงศรีอยุธยาที่ขุดได้จากกรุและเจดีย์ต่างๆ
ปัจจุบันเก็บรักษาไว้ที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาติเจ้าสามพระยา
จังหวัดพระนครศรีอยุธยา (เปิดให้เข้าชม)