รวมเรื่องราวดี ๆ อ่านทีไรก็มีแต่ความรู้สึกดี ๆ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเกาะหนึ่งซึ่งรวบรวมความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยุ่ด้วยกัน
ความสุข ความเศร้า ความรู้ และอื่นๆๆอีกมากมาย

วันหนึ่ง มีประกาศไปยังความรู้สึกทั้งหมดว่าเกาะกำลังจะจมน้ำดังนั้นทั้งหมดจึงได้
เตรียมเรือเพื่อจะหนีออกจากเกาะ ความรักเท่านั้นที่ตัดสินใจอยุ่บนเกาะ
ความรักต้องการที่จะอยู่จนกระทั่งวินาทีสุดท้ายเมื่อเกาะจะจมน้ำ
ความรักจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือ.......

ความรวยแล่นเรือผ่านมา และตอบว่า "ไม่ได้หรอกเรารับเธอไม่ได้ เพราะว่า
เรือฉันเต็มไปด้วยทองและเงิน แล้ว ฉันไม่มีที่ให้เธอ"

ความรักจึงตัดสินใจจะถามเห็นแก่ตัวซึ่งผ่านมาเหมือนกันด้วย
"เรือลำงาม ความเห็นแก่ตัวช่วยฉันด้วย ฉันช่วยคุณไม่ได้หรอก ความรัก...
คุณนะตัวเปียกอาจทำให้เรือฉันเปียกไปด้วย"

ความเศร้าได้พายเรือเข้ามา ความรักก็ได้เอ่ยขอความช่วยเหลืออีก
"ความเศร้าอนุญาติให้ฉันขึ้นเรือคุณนะ โอ้ความรัก ฉันกำลังเศร้ามากเลย
ฉันต้องการอยุ่คนเดียว ขอโทษนะ"

ความสุขได้ผ่านความรักไปแล้วเหมือนกัน แต่เขามิได้ยิน.....แม้แต่เสียงร้อง...
เรียกขอความช่วยเหลือของความรักเพราะมันมัวแต่กำลังสุข

ทันใดนั้น มีเสียงดังขึ้นมา "มานี่ความรัก ฉันจะรับคุณไปเอง"
ความรักขอบคุณและดีใจเป็นอย่างมากจนลืมถามชื่อว่า ใครคือผู้ใจดีผู้นั้น
เมื่อพวกเขาถึงแผ่นดินที่แห้งก็จากไปตามทางของแต่ละคน

ความรักนึกขึ้นมาได้ว่า ลืมถามชื่อผู้ที่ช่วยเหลือเขา ความรักจึงถามความรู้
"ใครเหรอที่เป็นคนช่วยฉัน" ความรู้ตอบด้วยความภาคภูมิใจในความรอบรู้ของตนเองว่า
"เวลา" ความรักถามต่อว่า "แต่ทำไมเวลาถึงช่วยฉันละ"
ความรู้ยิ้มในความรอบรู้ของตัวเอง แล้วตอบความรักว่า "ก็เพราะว่า
เพียงเวลาเท่านั้น ที่เข้าใจว่า ความรักที่ยิ่งใหญ่แค่ไหน"

แต่ว่า...มีสิ่งหนึ่งที่เราลืมเลือนไป ถ้าหากจะไม่กล่าวถึงเสียเลยขณะที่ความรักกำลัง
มองหาคนช่วยเหลือออกจากเกาะ ความรัก คงยุ่งอยุ่กับการมองหาผู้อื่น..จนลืมมองหาที่
ความเป็นเพื่อน ซึ่งเลือกที่จะ อยุ่เคียงข้างความรักตั้งแต่แรกแล้ว เพราะความเคยชิน
จึงทำให้ความรักมองไม่เห็นความสำคัญของความเป็นเพื่อน...

ความเป็นเพื่อนรู้ดีว่า ตนไม่จากไปเหมือนกาลเวลา ความเป็นเพื่อนรู้้สึกดีว่า
ตนไม่รังเกียจความเห้นแก่ตัว ความเป็นเพื่อนรู้ดีว่าตนไม่แบ่งชั้นเหมือนความรวย
ความเป็นเพื่อนรู้ดีว่าตน ไม่อ้างว้างเหมือนความเศร้า และความเป็นเพื่อนรู้ดีว่าตน ...
ไม่เปลี่ยนแปลงเหมือนความสุขทั้งนี้เพราะ ความเป็นเพื่อนจะอยุ๋ในใจเราตลอดไป