ลูกตาลแห่งความคิดถึง...

ลูกตาลแห่งความคิดถึง...
Posted by Sweetsea

สัปดาห์ก่อนข้าพเจ้ามีโอกาสเดินทางไปรับประทานอาหารทะเลนอกเมืองเพราะตั้งใจจะไปไหว้พระที่จังหวัดสมุทรสาคร

จึงทำให้ข้าพเจ้ามีโอกาสไปรับประทานอาหารที่ได้บรรยากาศของป่าชายเลน

ขากลับข้าพเจ้ามีโอกาสได้ไปแวะที่ตลาดในตัวอำเภอสมุทรสาคร

คุณแม่เลยถือโอกาสหาซื้อ “ลูกตาลสด”

ซึ่งในปัจจุบันกรุงเทพมหานครเราจะหาซื้อได้ไม่ง่ายนักและราคาออกจะสูงกว่า

ที่สำคัญคือ “ความสดของลูกตาล” ซึ่งได้มาซื้อถึงแหล่งยอมเป็นที่พอใจของคุณแม่มาก

ครันมาถึงบ้านคุณแม่ลงมือจัดการกับลูกตาล 3 ถุง....

ที่ท่านได้มาด้วยความเพลิดเพลิน

จนลืมไปว่าต้องยืนปลอกลูกตาล 3 กิโลนั้นด้วยเวลา “นับเป็นชั่วโมงๆ”

คุณแม่บรรจง “หั่นลูกตาลที่ละลูก” ให้เป็น “ชิ้นๆพอคำ”

หลังจาก นั้นก็จัดแจงต้มน้ำให้เดือดแล้วใส่ “ลูกตาลหลายร้อยชิ้น” ลงในน้ำตาลเชื่อม

แล้วต้มให้เดือดดังนั้นลูกตาลลอยแก้วของคุณแม่จึงมีกลิ่นหอมหวานและรสชาดชวนลิ้มลอง...

ตลอดจนสามารถเก็บรักษาไว้ในตู้เย็นได้เป็นเดือนโดยไม่เสีย

ข้าพเจ้ารู้ดีว่าคุณแม่ “ใส่ใจ” ในทุกรายละเอียดของความสดและความสะอาดของลูกตาลหม้อนี้

ด้วยเจตนาว่า..“ในวันสงกรานต์ที่จะมาถึง” จะได้เห็นรอยยิ้มของหลานสาวคนโตที่เริ่มเขาสู่วัยรุ่น...

แต่ก็ยังไม่วายทำ“ตาโตพร้อมกับรอยยิ้มพริ่มใจ” ที่ได้รู้ว่าคุณยายทำลูกตาลลอยแก้วเอาไว้คอยท่า...

ทำเอาคุณยายวัย 70 ปีหายเหนื่อยกับเวลาที่หมดไปกับการเตรียมลูกตาลลอยแก้วให้กับ “หลานสาวคนโปรด”

ในที่สุดวันครอบครัวของวันสงกรานต์ปีนี้ก็มาถึง แต่ในปีนี้สำหรับคุณแม่ของข้าพเจ้าหรือ “คุณยายของหลานๆ”

กับมีความรู้สึกสลับกัน เพราะท่านทราบมาว่าหลานสาวคนโตเกิดป่วยทำให้ไม่ได้มาเยี่ยมคุณยายเหมือนทุกปี

คุณแม่เลยขอถือโอกาส ให้ข้าพเจ้าพาท่านไปหาหลานสาวเสียเองที่บ้าน

ข้าพเจ้าไม่รู้ว่า “คุณแม่รู้สึกอย่างไรที่ต้องนั่งรถมาหาหลานสาวด้วยตนเอง”

แต่ที่แน่ๆ ข้าพเจ้าได้เห็นถึง“ความตั้งใจ…ความรัก....และความใส่ใจของคุณยายท่านหนึ่ง”

คุณแม่ตัก.... “ลูกตาลแห่งความคิดถึง” ของท่านใส่ภาชนะที่เป็นลักษณะเหมือนกระป๋องที่มีหูหิ้ว 2 ใบ

จนเกือบเต็มใบ...ทำเอาพี่สาวของข้าพเจ้าเป็นห่วงไม่ได้ว่า ลูกตาลจะหกตกหล่นลงระหว่างกลางทาง

..แล้วในที่สุดเราก็เดินทางไปถึงบ้านหลานสาว

พร้อมถูกลูกตาลที่มีน้ำเชื่อมไหลเลอะออกมานอกกระป๋องจนได้

ข้าพเจ้าสังเกตแววตาของคุณยายที่มีโอกาสได้พบหน้าหลานสาว.....

....หัวใจของคุณยายน่าจะพองโตเมื่อหลานสาว

.... วันนี้ฉันร่วมรับประทานอาหารเย็นพร้อมหน้ากันอีกครั้ง.....

และแน่นอนที่สุด ของหวานสำหรับวันนี้ของทุกคน..จะต้องเป็น“ลูกตาลแห่งความคิดถึง” ของคุณยายแน่นอน