พักชั่วคราวแล้วไปต่อ

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 64px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-shockwave-flash" src="http://www.flash-mp3-player.net/medias/player_mp3_maxi.swf?mp3=http://www.fungdham.com/download/song/allhits/29.mp3&width=250&showstop=1&showinfo=1&showvolume=1&volumewidth=35&sliderovercolor=ff0000&buttonovercolor=ff0000" width="800px" height="64px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" autoplay="false" autostart="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://www.fungdham.com/download/song/allhits/29.mp3" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.fungdham.com/download/song/allhits/29.mp3</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>

ท้าวสักกเทวราช{พระโพธิสัตว์}ตรัสกับ พระนางอุทัยภัทราเทวี ว่า

เธอพึงทราบว่า สุคติและทุคติในสังสาระ เป็นที่พักชั่วคราว

เธออย่าประมาท จงประพฤติธรรมเถิด

ข้อความตอนหนึ่งจาก.........พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก อุทยชาดก

พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงแสดงตลอด ๔๕ พรรษานั้น ไม่ว่าจะเป็นส่วนใด

ของคำสอน ย่อมเป็นเครื่องเตือนที่ดี เพื่อให้ผู้ที่ได้ฟังได้ศึกษามีความเข้าใจถูกเห็น

ถูกมีความประพฤติที่ดีงามทั้งทางกาย ทางวาจา และทางใจ จนกระทั่งสูงสุดเพื่อ

ความเป็นผู้หมดจดจากกิเลสดับกิเลสทั้งปวงได้อย่างเด็ดขาด

จากอุทยชาดกนี้ก็เช่นเดียวกันการสนทนากันระหว่างพระโพธิสัตว์กับพระนางอุทัย

ภัทราเทวีเป็นเครื่องเตือนใจที่ดีสำหรับทุกคนแม้จะไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นั้นก็ตาม

ซึ่งแสดงให้เห็นว่าตราบใดที่ยังไม่ได้ดับกิเลสทั้งปวงจนหมดสิ้นการเวียนว่ายตาย

เกิดย่อมมีอยู่ตราบนั้นไม่เป็นสุคติภูมิก็เป็นทุคติภูมิตามกรรมกล่าว คือ ถ้าเป็นผล

ของกุศลกรรม ก็ทำให้ไปเกิดในสุคติภูมิ เป็นมนุษย์หรือเป็นเทวดาแต่ในทางตรงกัน

ข้าม ถ้าเป็นผลของอกุศลกรรมก็ทำให้ไปเกิดเป็นสัตว์ในอบายภูมิเป็นสัตว์นรกบ้าง

เป็นเปรตบ้าง เป็นอสุรกายบ้าง เป็นสัตว์ดิรัจฉานบ้าง ตามสมควรแก่กรรม

การเกิดในภพหนึ่งชาติหนึ่งนั้นไม่ยั่งยืนเลยสั้นมากเป็นที่พักชั่วคราวจริง ๆ

แม้จะเกิดเป็นเทวดามีความสุข สะดวกสบายทุกอย่างแต่ถึงอย่างไรในที่สุดก็จะต้อง

เคลื่อนจากความเป็นเทวดาอยู่ดีมนุษย์ก็เป็นเช่นเดียวกันเกิดมาในแต่ภพแต่

ละชาติก็ต้องสิ้นสุดที่ความตายทั้งนั้นพักเพียงชั่วคราวแล้วก็ต้องไปต่อเดินทางต่อ

ไปเรื่อย ๆ ในสังสารวัฏฏ์

ดังนั้น...............สำหรับผู้ที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ควรอย่างยิ่งที่จะเป็นผู้ตั้งอยู่ในความไม่

ประมาทพึงเป็นผู้ประพฤติธรรมตั้งอยู่ในธรรมอันงามเพราะภูมิมนุษย์เป็นภูมิที่

เอื้ออำนวยให้สามารถเจริญกุศลได้ทุก ๆ ประการทั้งในเรื่องของการให้ทานรักษา

ศีล การช่วยเหลือเกื้อกูลผู้อื่น การอ่อนน้อมถ่อมตน การฟังพระธรรมอบรมเจริญปัญญา

เป็นต้น เมื่อมีโอกาสแล้ว ก็ไม่ควรที่จะปล่อยโอกาสนั้นให้ผ่านเลยไป และประการที่

สำคัญที่สุด การที่จะไม่ประมาทจริง ๆ คือ เห็นประโยชน์ของการเข้าใจพระธรรม

ที่พักชั่วคราว{อรรถกถา อุทยชาดก}

เธอพึงทราบเถิดว่าในสังสาระนี้{สุคติ}คือ ที่เกิดของมนุษย์และ{ทุคติ}คือ ที่เกิดของ

สัตว์ดิรัจฉานนี้ใดแม้ทั้งสองนั้นเป็นที่พักชั่วคราวแล้วจงไปประพฤติธรรม

อย่าประมาทเสียนะการมาจากที่ต่าง ๆ แล้วพบกันในที่แห่งเดียวกันของสัตว์เหล่านั้น

เป็นการนิดหน่อยสัตว์เหล่านี้อยู่ร่วมกันชั่วกาลมีประมาณเล็กน้อยเท่านั้นเพราะ

ฉะนั้น...........เธอจงเป็นผู้ไม่ประมาท

มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา

สำนักงานเลขที่ 174/1 ซอย เจริญนคร 78

ดาวคะนอง ธนบุรี

กรุงเทพมหานคร 10600 โทร 02 - 4680239