พระมัญชุศรีมหาโพธิสัตว์
ในวัดนั้นพื้นทั้งหมดปูด้วยแก้วไพฑูรย์ สิ่งปลูกสร้างอาคารล้วนเป็นทองคำ งดงามราวกับไม่ใช่โลกมนุษย์ ตาเฒ่านั่งลงบนตั่งงา
ช้างแล้วเชิญให้พระอาจารย์อู๋เจอะนั่งลงในที่ข้าง ๆ จากนั้นเด็กน้อยนำน้ำชามาต้อนรับ เมื่อดื่มแล้วพระอาจารย์อู๋เจอะรู้สึกสบายกายอย่างบอกไม่ถูก พระอาจารย์อู๋เจอะจึงถามตาเฒ่าเจริญพรขอถาม ธรรมสถานแห่งนี้ใครเป็นผู้ดูแล?ตาเฒ่าตอบว่า งูมังกรอยู่ ปะปน อริยะปุถุชนอยู่ร่วมกัน
พระอาจารย์อู๋เจอะถามต่อว่าแล้ว
ที่นี่มีคนพักอยู่กี่คน?ตาเฒ่าตอบว่าหน้าสาม สาม หลังสามสามจากนั้นตาเฒ่าถามว่าตอนพระคุณ เจ้าจะบวช ปรารถนาอะไร?พระอาจารย์อู๋เจอะตอบว่าปรารถนามหายานโพธิญาณ ตาเฒ่าถามว่าตอนนี้พระคุณเจ้าอายุเท่าไรแล้ว? พระอาจารย์อู๋เจอะตอบว่า ๓๐ แล้ว ตาเฒ่ากล่าวต่อว่าพระคุณเจ้าจิตใจสะอาด พออายุ ๓๘ ก็จะดีแล้ว จากนั้นก็ให้พระอาจารย์อู๋เจอะรีบกลับ พอจะกลับ ตาเฒ่าก็กล่าวบทกลอนขึ้นมาลอย ๆ ว่าแค่จิตบริสุทธิ์ คือโพธิจากเม็ดทรายสรรค์สร้างเป็นเจดีย์ แท้จริงแล้วเจดีย์คือธุลี เพียงจิตสะอาดคือตรัสรู้จากนั้นเด็กน้อยจึงนำทางพระอาจารย์อู๋เจอะออกจากถ้ำวัชระ พอมาถึงปากถ้ำ พระอาจารย์อู๋เจอะจึงถามเด็กน้อยว่า ลืมถามไปว่าอารามเมื่อกี้ชื่อว่าอะไร?เด็กน้อยหัวเราะพลางถามพระอาจารย์อู๋เจอะว่าแล้วถ้ำนี้เรียกว่าอะไรล่ะ ?
พระอาจารย์อู๋เจอะตอบว่า ก็ถ้ำวัชระเด็กน้อยถามต่อว่า แล้วคำที่ต่อจากวัชระล่ะ ?พระอาจารย์อู๋เจอะตอบว่า ก็ปรัชญาปารมิตา วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร
เท่านั้นเอง พระอาจารย์อู๋เจอะจึงคิดได้ว่า ที่แท้ตาเฒ่าคนนั้นก็คือนิรมาณกายของพระมัญชุศรีมหาโพธิสัตว์ พอจะหันมาพูดกับเด็กคนนั้น ก็พบว่าเด็ก
คนนั้นหายไปแล้ว จากนั้นก็พลันมีเสียงเด็กคนนั้นพูดว่าใบหน้าที่ไร้โทสะคือ การบูชาที่แท้จริง คำพูดที่ไร้โทสะคือความหอมที่แท้จริง จิตที่ไร้โทสะถึงจะเป็นทรัพย์สมบัติที่แท้จริง บริสุทธิ์สะอาดคือความปกติที่แท้จริงจากนั้นมาตาเฒ่าเด็กน้อย และวัดปรัชญาปารมิตา ก็หายสาบสูญไป ต่อมาพระอาจารย์อู๋เจอะออกปลีกวิเวกที่เขาอู่ไถซัน และไม่เคยมีใครพบท่านอีกเลยคาถามหาธารณีแห่งพระมัญชุศรี มหาโพธิสัตว์นั้น มีมากมาย อาทิเช่น พระมัญชุศรีมหาโพธิสัตว์ เอกอักขรคาถาพระมัญชุศรีมหาโพธิสัตว์ปัญจ อักขรคาถาพระมัญชุศรีมหาโพธิสัตว์ฉอักขรคาถาพระมัญชุศรีมหาโพธิสัตว์อัฏฐอักขรคาถา๑
ในนั้นคาถาที่มีผู้รู้จักมากที่สุดคือ พระมัญชุศรีมหาโพธิสัตว์ปัญจอักขรคาถา หรือที่มีอีกชื่อว่า พระปัญจสิงขรมัญชุศรีมหาโพธิสัตว์ปัญจอักขรคาถา
ซึ่งคาถามีดังนี้........................................................
อม อรา ปัญจะ นะ ติ คาถานี้หมั่นสวดสาธยาย จักช่วยให้มีปัญญาแตกฉาน สามารถแทงตลอดในพระสัทธรรม พ้นจากความไม่รู้และข้อสงสัยในอรรถและพยัญชนะแห่งพระสัทธรรมทั้งปวง เมื่อจะสาธยายนั้น ให้รำลึกถึงพระมหากรุณาแห่งพระปัญจสิงขรมัญชุศรีมหาโพธิสัตว์ จากนั้นตั้งปณิธาน จะสลายสิ้นซึ่งโมหะอวิชชา และวิจิกิจฉาแห่งสรรพชีวิตทั้งปวง เมื่อเวลาสาธยายพระคาถา ให้จินตภาพว่าพระปัญจสิงขรมัญชุศรีมหาโพธิสัตว์ทรงประทับอยู่เบื้องนภากาศ ทอแสงรัศมี สาดส่องสรรพชีวิต พระขรรค์วัชระ ประหารทำลายแล้วซึ่งโมหะอวิชชา และวิจิกิจฉาแห่งสรรพชีวิตทั้งปวง...........................นำโมออนีทอฮุก นำโมออนีทอฮุก นำโมออนีทอฮุก..........................
.......................นำโมกวงซีอิมผ่อสัก นำโมกวงซีอิมผ่อสัก นำโมกวงซีอิมผ่อสัก..............
.........................นำโมตี่ฉั่งอ๊วงผ่อสัก นำโมตี่ฉั่งอ๊วงผ่อสัก นำโมตี่ฉั่งอ๊วงผ่อสัก....................