Clip หน้าหนึ่ง บทความดี ๆ ตีแผ่มุมมอง

ตั้งแต่การอัพโหลด คลิปวีดิโอขึ้นโชว์บนอินเทอร์เน็ตกลายเป็นเรื่องที่ใครๆ ก็ทำได้
แค่ต่อเน็ตกับก๊อบปี้ไฟล์เป็น โลกใบนี้ก็ถูกพลิกโฉมไป

แต่ไม่ได้หมายความว่า ทุกรายการจะสามารถใช้ประโยชน์จาก คลิปเหล่านี้ได้อย่างไม่มีขอบเขตจำกัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงข่าวที่มีเป้าหมายเพื่อสื่อสาร หรือบอกเล่าเชื่อมโยงความเป็นไปของสังคมให้กับผู้คนได้รับรู้

ขอบเขตที่ถูกพูดถึงกับบางรายการข่าว คลิปวีดิโอถูก นำมาใช้เป็นเครื่องมือดึงเวลาให้เนื้อหาสาระของข่าวอื่นๆ น้อยลงไปอย่างน่าเสียดาย ยิ่งในปัจจุบันลักษณะการดำเนินรายการข่าวส่วนใหญ่มักออกมาในรูปแบบของการ ล้อมวงพูดคุยที่บ่อยครั้ง เฉพาะบรรยากาศการหยอกเย้ากันเองของพิธีกรก็ลดทอนปริมาณเนื้อหาข่าวลงไปส่วน หนึ่งอยู่แล้ว

การใช้คลิปมาฉายซ้ำ เพื่อแสดงความเห็นส่วนตัวกับพิธีกรร่วม หรือกระทั่งการนำ "คลิปซีรีส์" ในหมวดหมู่เดียวกันมานำเสนอราวกับว่าคลิปเหล่านี้เป็นข่าวสำคัญที่คนนั่ง หน้าจอโทรทัศน์ตอนเช้าไม่ควรพลาด คงเป็นเรื่องที่ออกจะ "เกินเลย" อยู่

บางครั้ง เราอาจลืมถึง "ความจริง" อย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นกับคลิปวีดิโอในโลกออนไลน์ไปว่า สิ่งที่ปรากฏเป็นภาพเคลื่อนไหวหยาบๆ ในช่วงระยะเวลาเหล่านั้น ก็เป็นสิ่งที่คนทำ "เมค" ขึ้น

เหมือนอย่างก่อนหน้านี้ กรณีครูในห้องเรียนหยิบโทรศัพท์มือถือของนักศึกษาปาทิ้ง เพราะเขาไม่ได้สนใจในสิ่งที่เธอสอน คลิปนี้ก็ถูกนำมาเล่นข่าวติดต่อกันอยู่ระยะหนึ่ง อีกทั้งมีการวิพากษ์วิจารณ์กันหลากหลายแง่มุม (แน่นอน โดยพิธีกรที่นำเสนอเป็นคนชงประเด็น) ก่อนที่จะพบว่า คลิปวีดิโอชิ้นนี้ เป็นไวรัสมาร์เก็ตติ้งของฟาสต์ฟู้ดยี่ห้อหนึ่ง

ในกรณีนี้ เราอาจไม่ต้องหาคำตอบว่าใครหลอกใคร หรือใครตกเป็นเครื่องมือของใคร มากกว่าการเข้าใจว่า ต่างฝ่ายต่าง "ใช้เครื่องมือ" เหล่านี้เพื่อเป็นประโยชน์กับฝ่ายตนเองมากที่สุดเท่านั้น

การฉุกคิดถึง ขอบเขตของเทคโนโลยีที่เราจะพึ่งพิง (โดยเฉพาะผู้คนในแวดวงสื่อ) อาจจะต้องคิดไปให้ไกลกว่า ประสิทธิภาพในการนำเสนอข้อมูลข่าวสารที่รวดเร็ว และหลากหลาย เมื่อเทียบกับ "ความมักง่าย" ที่กำลังเกิดขึ้น (กับบางรายการข่าวในวันนี้)

ไม่แน่ว่า ต่อไป แค่เพียงสามารถ "เมค" เนื้อหาประหลาดๆ ขึ้นมาสักเรื่อง ก็จะถูกนำไปส่งต่อเป็นข่าวหน้าหนึ่งบนทีวีดังเป็นพลุแตกได้ไม่ยาก

bangkokbiznews*