[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้
02 กรกฎาคม 2568 11:57:08 *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
 
  หน้าแรก   เวบบอร์ด   ช่วยเหลือ ห้องเกม ปฏิทิน Tags เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก ห้องสนทนา  

หน้า: [1]   ลงล่าง
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๑๒๓ สุวัณณหังสชาดก : หงส์ทองคำ  (อ่าน 302 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
Kimleng
'อกุศลธรรม' เป็นสิ่งเกิดขึ้นจากการตามใจคนทั้งนั้น อะไรที่ชอบก็บอกของนั้นดี
สุขใจ๊ สุขใจ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +5/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
Thailand Thailand

กระทู้: 6104


'อกุศลธรรม' เป็นสิ่งเกิดขึ้นจากการตามใจคนทั้งนั้น

ระบบปฏิบัติการ:
Windows NT 10.0 Windows NT 10.0
เวบเบราเซอร์:
Chrome 116.0.0.0 Chrome 116.0.0.0


ดูรายละเอียด เว็บไซต์
« เมื่อ: 25 สิงหาคม 2566 15:21:39 »




พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๑๒๓ สุวัณณหังสชาดก
หงส์ทองคำ

          มีพราหมณ์อยู่ตระกูลหนึ่ง เป็นผู้ใจบุญ รักษาศีลภาวนา มีจิตใจโอบอ้อมอารี เขามีบุตรอยู่ ๓ คน ชื่อ นันทวดี สุนันทา และนันทา ทั้ง ๓ เป็นหญิงที่สวยงาม มีกิริยามารยาทดี เป็นที่รักใคร่ของพราหมณ์ เมื่อทั้ง ๓ มีสามีแล้ว พราหมณ์ก็เสียชีวิตลง และได้ไปเกิดใหม่เป็นหงส์ทองระลึกชาติได้ 
          คราวหนึ่งบ้านเมืองเศรษฐกิจไม่ดี ครอบครัวได้รับความลำบาก นางพราหมณีต้องออกรับจ้างทำงานเพื่อหาปัจจัยมาบำรุงเลี้ยงครอบครัว หงส์ทองได้เห็นความลำบากของนางก็เกิดความสงสารอยากจะช่วยเหลือ จึงบินไปเกาะที่หน้าต่างบ้านและเล่าเรื่องที่ตนระลึกชาติได้ให้นางและลูกสาวฟัง ก่อนบินเข้าป่า หงส์ทองก็สลัดขนที่เป็นสีทองให้คนละ ๑ ขน แล้วบินจากไป  หงส์ทองบินมาเยี่ยมนางกับลูกสาวบ่อยๆ ตอนไปก็จะทำแบบเดิมทุกครั้ง จนฐานะของบ้านดีถึงขั้นรวยทีเดียว
          ความโลภทำให้คนเราเกิดความคิดอยากได้ไม่สิ้นสุดไม่เคยพอ นางปรึกษากับลูกว่า “ถ้าครั้งต่อไปหงส์ทองมา พวกเจ้าต้องช่วยจับ แล้วดึงขนมันให้หมดทั้งตัว เอาไปขายคงได้ราคาดี เราก็จะมีสมบัติมากๆ” ลูกทั้ง ๓ ของนางไม่เห็นด้วยกับความคิดของนาง แต่นางก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะความโลภครอบงำนางไปแล้ว
           เช้าวันหนึ่ง หงส์ทองบินมาที่บ้านอีก เมื่อสบโอกาสนางจับหงส์ทองขังไว้ และจัดการถอนขนจนเกลี้ยง ขนนกไม่เป็นทอง แต่กลับกันเป็นเพียงแค่ขนธรรมดา เพราะว่าหงส์ทองไม่ได้เต็มใจให้
          นางยังไม่ลดความพยายามที่จะเอาขนทอง นางจึงเลี้ยงหงส์ไว้ในกรงจนกว่าขนจะขึ้นเอง เวลาผ่านไปจนขนขึ้นเต็มตัว ด้วยความเผอเรอลืมปิดกรง หงส์ทองจึงมีโอกาสบินหนีจากไปและไม่กลับมาที่นี่อีก ดังคำกล่าวที่ว่า “บุคคลได้สิ่งใดด้วยความยินดีแล้ว ความโลภเกินประมาณเป็นความชั่ว นางจับเอาพญาหงส์ทองแล้วจึงเสื่อมทองคำ”
   
 
นิทานชาดกเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“ความโลภเกินไป เป็นบาป”

พุทธศาสนสุภาษิตประจำเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ลุทฺโธ ธมฺมํ น ปสฺสติ
โลภเข้าแล้ว มองไม่เห็นธรรม (๒๕/๒๖๘)

ที่มา : นิทานชาดกจากพระไตรปิฎก : พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ ฉบับสมบูรณ์ จัดพิมพ์เผยแพร่ธรรมโดย ธรรมสภา สถาบันบันลือธรรม

Share this topic on AskShare this topic on DiggShare this topic on FacebookShare this topic on GoogleShare this topic on LiveShare this topic on RedditShare this topic on TwitterShare this topic on YahooShare this topic on Google buzz

บันทึกการเข้า



กิมเล้ง @ สุขใจ ดอท คอม
สูตรอาหาร ทำกับข้าว เที่ยวไปทั่ว
คำค้น:
หน้า: [1]   ขึ้นบน
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  


คุณ ไม่สามารถ ตั้งกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ ตอบกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ แนบไฟล์ได้
คุณ ไม่สามารถ แก้ไขข้อความได้
BBCode เปิดใช้งาน
Smilies เปิดใช้งาน
[img] เปิดใช้งาน
HTML เปิดใช้งาน

Powered by MySQL Powered by PHP
Bookmark and Share

www.SookJai.com Created By Mckaforce | Sookjai.com Sitemap | CopyRight All Rights Reserved
Mckaforce Group | Sookjai Group
Best viewed with IE 7.0 , Chrome , Opera , Firefox 3.5
Compatible All OS , Resolution 1024 x 768 Or Higher
Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.642 วินาที กับ 30 คำสั่ง

Google visited last this page 22 มิถุนายน 2568 04:01:13