เปิดชีวิตออแพร์ไทยในสวีเดน เส้นทางฮิต ‘ย้ายประเทศ’ แต่ก็เสี่ยงดวง ก่อนไปควรรู้อะไรบ้าง
<span>เปิดชีวิตออแพร์ไทยในสวีเดน เส้นทางฮิต ‘ย้ายประเทศ’ แต่ก็เสี่ยงดวง ก่อนไปควรรู้อะไรบ้าง</span>
<div class="field field--name-field-byline field--type-text-long field--label-hidden field-item"><p>เรื่อง: พัชญ์สิตา รุ่งโรจน์ธนกุล</p><p>ภาพปก: กิตติยา อรอินทร์</p></div>
<span><span>See Think</span></span>
<span><time datetime="2025-09-14T18:20:34+07:00" title="Sunday, September 14, 2025 - 18:20">Sun, 2025-09-14 - 18:20</time>
</span>
<div class="field field--name-body field--type-text-with-summary field--label-hidden field-item"><p>โครงการออแพร์ (Au Pair) เป็นโครงการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมรูปแบบหนึ่งที่อยู่ภายใต้การรับรองและอยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐบาลต่างประเทศ เปิดโอกาสให้วัยรุ่นอายุ 18-30 ปี สมัครไปทำงานเป็นพี่เลี้ยงเด็ก และพักอาศัยร่วมกับครอบครัวอุปถัมภ์ หรือเรียกสั้นๆ ว่า “โฮสต์” ซึ่งมาจาก “โฮสต์แฟมิลี่” (Host Family) เป็นระยะเวลา 1-2 ปี</p><p>หน้าที่ของออแพร์โดยภาพรวมก็ไม่หนีไปจากงานพี่เลี้ยงเด็กที่เรารู้จัก ไล่มาตั้งแต่ปลุกน้องตอนเช้า พาน้องอาบน้ำ เตรียมอาหาร พาน้องไปโรงเรียน เก็บกวาดบ้านให้เรียบร้อย ฯลฯ ในรายละเอียดปลีกย่อยก็แล้วแต่จะตกลงกัน สิ่งที่ออแพร์จะได้คือ เงินเดือนที่ไม่เยอะมาก บางประเทศกำหนดเงินเดือนออแพร์น้อยกว่าเงินเดือนขั้นต่ำของไทยเสียอีก </p><p>อย่างไรก็ตาม เงื่อนไขของโครงการนี้นับว่าค่อนข้างเป็นมิตรต่อคนอายุน้อย หรือ ‘เด็กจบใหม่’ ที่อยากหาลู่ทางไปอยู่ต่างประเทศในราคาถูก เนื่องจากการขอวีซ่าไปออแพร์ ส่วนมากไม่ต้องแสดงหลักฐานทางการเงินเหมือนอย่างกรณีอื่นๆ การสมัครผ่านเอเจนซี่ใช้เงินเพียงไม่กี่หมื่นบาท ถ้าสมัครเองก็ประหยัดในส่วนนี้ไป บางคนถึงกับเล่าว่ากรณีของตัวเอง “จ่ายแค่ 5,000 ก็ไปยุโรปได้” เพราะว่าพวกค่าตั๋วเครื่องบินโฮสต์เป็นคนจ่ายให้ จากความยืดหยุ่นที่กล่าวมานี้ ทำให้ออแพร์กลายเป็นเส้นทางที่คนรุ่นใหม่จำนวนหนึ่งใช้เป็นใบเบิกทางย้ายประเทศ</p><p>อย่างไรก็ตาม โครงการออแพร์ถูกวิจารณ์อยู่เนืองๆ ว่า มีช่องโหว่ที่ทำให้โฮสต์ใช้งานออแพร์เกินเรื่องเกินราวจนกลายเป็นการเอารัดเอาเปรียบ เมื่อปี 2566 รัฐบาลนอร์เวย์ประกาศ
ยกเลิกโครงการออแพร์ หลังจากเกิดข้อ
ถกเถียงในสังคมมาหลายปี</p><p>ในปี 2559 สำนักข่าวแรปเลอร์ (Rappler) ปล่อย
งานสืบสวนตีแผ่ชีวิตออแพร์ชาวฟิลิปปินส์ในเดนมาร์กว่าพวกเธอถูกเอารัดเอาเปรียบจากโครงการนี้อย่างไร</p><p>ตามข้อมูลจากองค์กร
FOA ซึ่งเป็นองค์กรดูแลออแพร์ในเดนมาร์กระบุว่า เดนมาร์กมีออแพร์จากฟิลิปปินส์มากที่สุด รองลงมาคือไทย ต่อมาคือประเทศอื่นๆ ในแอฟริกา</p><p>สำหรับสังคมไทย ออแพร์ไม่เป็นที่รู้จักมากนักเหมือนกับอาชีพอื่นๆ ในต่างแดน ชนิดที่คนในสหภาพแรงงานยังไม่รู้จัก เหตุผลหนึ่งอาจเป็นเพราะว่าโครงการนี้ไม่ใช่โครงการจัดหางานที่เป็นกิจลักษณะ คนไทยบางส่วนก็มีมุมมองต่อออแพร์ว่าเป็นการ “ไปหาประสบการณ์” มากกว่าจะเป็นอาชีพที่จริงจัง</p><p>จากการสังเกตของผู้สื่อข่าวประชาไทพบว่า ออแพร์ไทยในต่างแดนมักทำคอนเทนต์แชร์ประสบการณ์ทางโซเชียลมีเดีย ชี้แนะช่องทาง นอกจากนี้ยังมีกลุ่มเฟซบุ๊กที่ใช้พูดคุยสอบถามกัน ตั้งแต่ขั้นตอนการทำสัญญางานกับโฮสต์ การทำงานล่วงเวลา การทำวีซ่า หาเพื่อนที่อยู่เมืองเดียวกัน หาออแพร์ใหม่ให้โฮสต์ การยื่นภาษี ไปจนถึงการขอความช่วยเหลือในกรณีที่มีปัญหากับโฮสต์จนต้องออกจากบ้าน การเข้าถึงข้อมูลเกี่ยวกับออแพร์จึงมีลักษณะเป็นไม่เป็นทางการ อาศัยเครือข่ายทางสังคมที่พบเจอในโลกออนไลน์</p><p>เมื่อเห็นว่าประเทศสวีเดนมีข้อกำหนดที่ยืดหยุ่นต่อออแพร์มากที่สุด ผู้สื่อข่าวจึงติดต่อพูดคุยกับอดีตออแพร์สวีเดน เพื่อค้นหาว่าการทำงานเป็นพี่เลี้ยงเด็กในประเทศที่คนไทยมักมองว่าเป็นประเทศ ‘รัฐสวัสดิการต้นแบบ’ นั้นเป็นอย่างไร มีอะไรบ้างที่เราควรต้องรู้เพื่อเตรียมตัวเตรียมใจ สถานการณ์แบบไหนที่อาจเกิดขึ้น รวมถึงข้อเสนอแนะในการคุ้มครองออแพร์ นอกจากนี้ผู้สื่อข่าวยังได้พูดคุยกับตัวแทนจากเอเจนซีออแพร์แห่งหนึ่งด้วย</p><h2>จากอดีตออแพร์ สู่คุณแม่ลูกสองที่รับออแพร์ไทย</h2><p>เมื่อเทียบกับประเทศยุโรปอื่นใด สวีเดนดูจะเป็นประเทศที่มีข้อกำหนดยืดหยุ่นมากที่สุดและกลายเป็นจุดหมายปลายทางของใครหลายคนที่อาจตกเกณฑ์ของประเทศอื่น ด้วยปัจจัยดังต่อไปนี้</p><p>หนึ่ง – เพดานอายุที่สูงกว่าประเทศอื่น</p><p>สอง – ออแพร์สามารถสมัครไปด้วยตนเองได้</p><p>สาม – ไม่ได้ระบุว่าออแพร์ต้องมีทักษะภาษาสวีดิชมาก่อน ขณะที่ประเทศที่ใช้ภาษาที่สามอย่างฝรั่งเศสและเยอรมนีกำหนดว่าผู้สมัครต้องมีความรู้ภาษาในระดับพื้นฐาน</p><p>สี่ – ตอนขอวีซ่า สวีเดนขอเอกสารน้อยกว่าประเทศอื่น</p><p>นี่คือคำบอกเล่าจากประสบการณ์ของ “นุ่น” อดีตออแพร์ไทยที่เป็นยูทูบเบอร์และเจ้าของเฟซบุ๊กเพจ “นุ่นนี่สวีเดน” ในระหว่างการพูดคุย เธออธิบายภาพรวมและแจงแจงรายละเอียดให้เราเข้าใจแบบเดียวกับที่เธอทำคอนเทนต์ใน
ยูทูบ</p><p>“ไปประเทศไหนขึ้นอยู่กับอายุของเรา”</p><p>ย้อนไปเมื่อปี 2562 นุ่นในวัย 28 ปี สมัครเป็นออแพร์ประเทศสวีเดน เพราะมันเป็นที่เดียวที่เธอสมัครได้ การตัดสินใจครั้งนั้นนำพาให้เธอได้เหยียบแผ่นดินยุโรปเป็นครั้งแรก</p><p>การไม่มีความรู้ภาษาสวีดิชไม่ได้ทำให้นุ่นกังวล ตอนนั้นคิดแค่ว่าใจสู้ ขอแค่ได้ไปก็พอ อีกทั้งการเคยเข้าร่วมโครงการทำงานและท่องเที่ยว (Work and Travel) ที่สหรัฐอเมริกามาแล้วก็ทำให้นุ่นรู้ว่าตัวเองสนุกกับการใช้ชีวิตต่างประเทศ</p><p>นุ่นเลือกใช้บริการเอเจนซีแห่งหนึ่งให้ดำเนินการให้ เนื่องจากขณะนั้นเธอทำงานประจำและไม่สะดวกที่จะจัดการเอกสารด้วยตัวเอง</p><p>“การมีเอเจนต์ช่วยเรื่องเอกสาร หาโฮสต์ง่ายขึ้น แต่ที่เหลือเราต้องสู้เอง”</p><p>หลังจากที่คุยกับเอเจนซีเพียง 2 เดือน นุ่นหาโฮสต์แฟมิลี่ได้ แต่การมีเอเจนซีคอยดูแลไม่ได้แปลว่าเราสามารถวางใจได้ว่าทุกอย่างจะราบรื่น</p><p>“เอเจนต์บอกว่า ทำงาน 1 ปี ได้ฮอลิเดย์ 2 วีค แต่จริงๆ คนทำงาน 1 ปีที่สวีเดน สามารถถึง 5 วีค”</p><p>“ก่อนที่จะทำวีซ่า จะมีสัญญางาน (มาให้ออแพร์เซ็น) ซึ่งค่อนข้างหลวม ควรรัดกุมกว่านี้ เช่น วันหยุดนักขัตฤกษ์ ทำงานกี่ชั่วโมงต่อวีค และวันหยุดกี่วันต่ออาทิตย์”</p><p>นุ่นอยู่กับโฮสต์แฟมิลี่บ้านนี้เป็นระยะเวลา 9 เดือน อีกไม่กี่เดือนก็จะจบโครงการตามแพลนเธอวางไว้ ทว่าเกิดการระบาดของโควิด-19 ขึ้นมา นั่นทำให้การเป็นออแพร์ของเธอต้องหยุดลง</p><p>“9 เดือนที่อยู่กับเขา (โฮสต์) เลี้ยงเด็กและทำงานบ้านของทั้งบ้าน เรื่องงานบ้าน แต่ละบ้านก็ไม่เหมือนกัน แต่พี่ทำของพี่เอง เหมือน (เราคนไทยก็ถูกสอนมา) อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย”</p><p>ตอนแรกนุ่นแพลนไว้ว่าจะใช้เส้นทางออแพร์เป็นเส้นทางย้ายประเทศ เริ่มที่สวีเดน ต่อเนเธอร์แลนด์ จบที่แคนาดา แต่ในช่วงโควิดที่เธอจำต้องหยุดเป็นออแพร์ เธอก็ได้พบรักกับชายคนหนึ่งที่ต่อมาพัฒนาความสัมพันธ์จนแต่งงาน หลังจากนั้นนุ่นกลับเมืองไทยไปทำวีซ่าประเภทผู้อยู่อาศัย (Resident Visa) เพื่อบินกลับมาอยู่สวีเดน</p><p>ปัจจุบัน อดีตออแพร์คนนี้กลายมาเป็นคุณแม่ของลูก 2 คน เธอสลับฝั่งมาเป็นโฮสต์แฟมิลี่ ครอบครัวนี้มีออแพร์ไทยมาแล้ว 4 คน เพราะอยากให้ลูกได้ภาษาไทย โดยนุ่นหาออแพร์ด้วยตนเองผ่านโซเชียลมีเดีย ทุกครั้งที่เธอโพสต์รับสมัครก็จะมีคนส่งใบสมัครเข้ามาเป็นจำนวนมาก</p><p>นุ่นในฐานะอดีตออแพร์บอกด้วยว่า เมื่อเธอชั่งน้ำหนักดูแล้วจากทุกเรื่องที่พบเจอ แม้มีวันที่เครียดบ้าง ท้อบ้างก็ยังรู้สึกว่าโครงการนี้เป็นโครงการที่ดี เปิดโอกาสให้เด็กไทยมายุโรปได้ในราคาไม่แพง การสมัครด้วยตนเองก็ไม่ได้ซับซ้อนมาก ใครที่อยากมาก็ขอให้ได้มา</p><h2>อดีตออแพร์ 3 ประเทศผู้ผันตัวทำธุรกิจรับให้คำปรึกษา</h2><p>อดีตออแพร์อีกคนหนึ่งที่ผู้สื่อข่าวได้พูดคุยคือ ภรกมล สารเถื่อนแก้ว หรือ บี๋ ผู้เคยเป็นออแพร์ในสหรัฐฯ สวีเดน และเนเธอร์แลนด์</p><p>สมัยที่ยังเป็นออแพร์ บี๋เป็นที่รู้จักในโลกออนไลน์จากการทำคลิปบอกเล่าเรื่องราวทางช่องยูทูบ
Biee Au Pair คอนเทนต์ของเธอจึงจัดว่า ‘ทำถึง’ จึงมีคนทักเข้ามาปรึกษามากมาย</p><p>ปัจจุบันบี๋แต่งงานและอาศัยอยู่กับสามีที่ประเทศสกอตแลนด์จึงหันมาบอกเล่าเรื่องราวผ่านเพจ
Biee In Scotland แทน โดยเธอได้แปรเปลี่ยนประสบการณ์วงในเรื่องออแพร์ที่สั่งสมมาให้กลายเป็นธุรกิจเล็กๆ คือ บริการให้คำปรึกษาผู้ที่ต้องการไปเป็นออแพร์</p><p>บี๋เล่าว่า หลังจากเรียนจบการศึกษาเอกภาษาอังกฤษเพื่อธุรกิจ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ตอนนั้นเธอในวัย 23 ปี หรือเมื่อ 9 ปีที่แล้ว ตัดสินใจไปเป็นออแพร์ที่สหรัฐฯ เพราะต้องการพัฒนาสกิลภาษาอังกฤษ “ตอนปีสี่ฝึกงานโรงแรม แล้วฟังลูกค้าต่างชาติพูดไม่รู้เรื่องเลยทั้งๆ ที่เป็นประโยคง่ายๆ จึงตั้งใจจะไปฝึกภาษาแล้วกลับมาทำงานที่ไทย”</p><p>“ชีวิตที่ไทยทำงานหนัก ที่บ้านไม่ค่อยมีเงิน (การเป็นออแพร์ที่สหรัฐฯ) คือชีวิตที่ไม่ต้องคิดอะไร ได้เงินเป็นรายอาทิตย์ ประมาณ 6,000 บาท ตอนนั้นก็ใช้เงินแบบไม่คิดอะไร ชีวิตสนุก ไปเที่ยว” เดิมเธอคิดว่าจะไปแค่ปีเดียว แต่สนุกจึงเลือกเส้นทางนี้ต่อเลย</p><p>บี๋เล่าว่าถึงเธอไม่ทำธุรกิจ คนก็ทักมาปรึกษาอยู่ดี โดยเธอเริ่มต้นธุรกิจนี้ตอนช่วงปี 2565 หลังจบโครงการออแพร์ประเทศเนเธอร์แลนด์แล้วก็กลับเมืองไทย ได้มีเวลาว่าง จึงเริ่มเขียนข้อมูลออแพร์แต่ละประเทศลงเว็บไซต์</p><p>ก่อนหน้านั้นหนึ่งปี ซึ่งช่วงนั้นตรงกับช่วงที่มีกระแส ‘ย้ายประเทศกันเถอะ’ บูมในหมู่คนรุ่นใหม่ เธอให้คำปรึกษาแบบฟรีๆ เพื่อแลกกับข้อมูลรีวิวจากลูกค้า</p><p>ธุรกิจของเธอมีชื่อว่า ‘
Biee Au Pair’ คิดค่าบริการ 3,499 บาท ซึ่ง “ค่อนข้างถูกมากในการไปต่างประเทศสำหรับคนๆ หนึ่ง” โดยเป็นระบบสมาชิกตลอดชีพ จ่ายครั้งเดียวแล้วปรึกษาได้ตลอด ปัจจุบันมีสมาชิกกว่าพันคน</p><p>“(คนที่เข้ามาใช้บริการเรา) ส่วนใหญ่เป็นเด็ก ม.ปลายกับเด็กจบใหม่ เด็ก ม.ปลายค่อนข้างจะเยอะ แต่พวกเขามักไม่ถูกเลือก เนื่องจากโฮสต์ก็อยากได้คนที่ดูน่าเชื่อถือว่าจะมาเลี้ยงลูกเขาได้จริงๆ ทำให้คนจบปริญญาตรีได้ไปเยอะกว่า”</p><p>ในเว็บไซต์ Biee Au Pair ระบุถึงบริการที่ลูกค้าจะได้รับ อาทิ ช่วยเช็ก-เลือกรูปภาพในการสมัคร เขียนโปรไฟล์ให้น่าสนใจในการหาโฮสต์แฟมิลี่ ช่วยทำเรซูเม่ (CV / Resume) เขียนจดหมายแรงบันดาลใจในการเป็นออแพร์ ช่วยทำสคริปต์วิดีโอการแนะนำตัว ติวก่อนสัมภาษณ์กับโฮสต์แฟมิลี่ ไปจนถึงการตรวจสอบเอกสารก่อนยื่นวีซ่า ปรึกษาได้ตลอดตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงได้วีซ่า</p><p>ก่อนที่จะมาลงตัวที่ราคาสามพันกว่าและระบบสมาชิกตลอดชีพ เธอเคยตั้งราคาถูกกว่านี้ และเคยมีระบบสมาชิกวีไอพีที่ให้แบ่งจ่ายค่าบริการเป็นงวดๆ ได้ ด้วยเหตุผลที่ว่าเธอเข้าใจดีว่าคนที่ไปออแพร์ส่วนมากก็มีพื้นเพคล้ายๆ กับเธอที่ไม่ได้มีต้นทุนชีวิตมากเท่าไร อย่างไรก็ตาม ความยืดหยุ่นของเธอก็กลายเป็นช่องว่างให้ลูกค้าบางคนตุกติก เธอจึงเลิกระบบนี้ไป</p><h2>หน้าที่ของเอเจนซี-ปัญหาที่พบบ่อยหน้างาน</h2><p>ผู้สื่อข่าวติดต่อไปยังเอเจนซีไม่กี่แห่งที่ระบุในเว็บไซต์ว่ามีโครงการออแพร์ที่ประเทศสวีเดนด้วย เพื่อสอบถามถึงหน้าที่ของเอเจนซี และเทรนด์ในภาพรวมของการไปเป็นออแพร์ในหมู่เด็กยุคนี้</p><p>Beloved Thai Aupair เป็นเอเจนซีแห่งเดียวที่ตอบรับการให้สัมภาษณ์ โดย แอง ผู้เป็นเจ้าหน้าที่จาก Beloved Thai Aupair แสดงความรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเราสนใจประเทศสวีเดน เธอบอกว่าเป็นประเทศที่คนไปน้อยมาก มีเพียง 1-2 ต่อปีเท่านั้น ทางฝั่งเอเจนซีแทบจะไม่โปรโมตเลย</p><p>แองเล่าถึงเทรนด์ในภาพรวมว่า เมื่อผ่านพ้นกระแสคนรุ่นใหม่ย้ายประเทศ คนไปออแพร์ผ่านเอเจนซีก็ตกฮวบ</p><p>“ช่วงกระแสย้ายประเทศ (ยอดสมัคร) โหดมาก ใบสมัครถล่ม ข้อความเข้ามาทางเพจ 20,000 ข้อความต่อสัปดาห์…(ช่วงนั้นเอเจนซีเรา) ส่งไปอเมริกาได้เดือนละ 30 กว่าคน”</p><p>ในช่วงหลังๆ มานี้ ขนาดสหรัฐอเมริกาซึ่งเป็นปลายทางยอดนิยมอันดับหนึ่งก็มีเพียง 1-2 คนต่อเดือน “เด็กยุคนี้ไม่ค่อยสนใจงานออแพร์ ยอดคนสมัครฮวบลงไปประมาณ 70% หลังจากโควิด-19 ระบาด”</p><p>เมื่อถามว่าหน้าที่ของเอเจนซีมีอะไรบ้าง แองอธิบายว่ามีตั้งแต่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับโครงการแก่ผู้ที่สนใจไปเป็นออแพร์ คัดกรองคุณสมบัติผู้สมัครว่าเข้าเกณฑ์หรือไม่ ช่วยกรอกใบสมัคร ทำรูปถ่าย-คลิปวิดีโอแนะนำตัว ช่วยผู้สมัครหาแง่มุมนำเสนอตัวเองแก่โฮสต์แฟมิลี่ และช่วยสกรีนเบื้องต้น</p><p>“ส่วนใหญ่ 60% (น้องๆ ที่เข้ามาหาเรา) จะแบล๊ง (ไม่รู้ข้อมูลอะไรมาก่อน) เลย”</p><p>“(บางคน) ใจอยากไป แต่เอเจนซี่จะจะช่วยดูว่าโฮสต์เหมาะกับน้องหรือเปล่า โฮสต์เป็นมังสวิรัติ เราไม่ได้เป็น เราจะอยู่ได้ไหม”</p><p>แองเล่าว่าเอเจนซี BTA ทำข้อตกลงกับเอเจนซีประเทศปลายทางเอาไว้ว่าผู้สมัครที่ผ่านเราจะต้องมีประสบการณ์การเลี้ยงเด็กมาบ้าง ถ้าไปเป็นออแพร์ในยุโรปก็จะประมาณ 50-200 ชั่วโมง</p><p>โดยมีค่าใช้จ่ายแบ่งเป็น ค่าดำเนินการของเอเจนซี่ 26,000 บาท และ ค่าวีซ่าประมาณ 3,500 ที่ออแพร์ต้องจ่ายเอง</p><p>ในระหว่างโครงการ เอเจนซีมีการช่วยเหลือออแพร์เบื้องต้น กรณีที่พบบ่อยคือมีปัญหากับโฮสต์แฟมิลี่ แต่ไม่กล้าคุยตรงๆ กับโฮสต์ เหตุผลส่วนหนึ่งคือเรื่องกำแพงภาษา ทำให้หน้างานเลือกที่จะเงียบ แต่มาขอเปลี่ยนโฮสต์</p><p>โดยเอเจนซีจะแนะนำให้ออแพร์ลองพูดคุยกับโฮสต์เองก่อน การหาโฮสต์ใหม่ไม่ใช่เรื่องยาก แต่ว่า “โฮสต์ใหม่ 90% จะขอโทรคุยกับโฮสต์เดิม”</p><p>แองบอกว่าปัญหาที่ออแพร์ไทยในโซนยุโรปเจอแล้วจะรู้สึกว่าอยู่ไม่ได้ คือการทำงานเกินชั่วโมง ส่วนใหญ่โฮสกับออแพร์จะตกลงกันเรื่องจำนวนชั่วโมง แต่เมื่อไปเจอหน้างานจริงถึงจะรู้ว่าการคุยแค่นั้นมันหลวมเกินไป</p><p>“ช่วงที่โรงเรียนเปิดเทอมกับปิดเทอม ชั่วโมงการทำงานก็จะต่างกัน ตอนคุย (กันตอนแรก) มันเป็นการแจ้งคร่าวๆ แต่ไม่ได้ระบุว่ากี่โมงถึงกี่โมง”</p><p>ในกรณีของสวีเดน กฎหมายกำหนดให้ออแพร์ทำงานสัปดาห์ละไม่เกิน 25 ชั่วโมง แต่ในทางปฏิบัติก็มีความยืดหยุ่น อยู่ที่จะตกลงกัน เช่น ในช่วงปกติอาจทำแค่ 20 ชม. แต่ช่วงซัมเมอร์ที่เด็กปิดเทอม อาจจะต้องทำถึง 30 ชั่วโมง</p><p>สัญญาจ้างงานระหว่างโฮสต์กับออแพร์มีแบบฟอร์มตามกฎของรัฐบาลสวีเดน “แต่ทางรัฐบาลไม่ได้ระบุวันหยุด” จึงเป็นเรื่องที่อาศัยการตกลงกันเองเช่นเดียวกัน</p><p>เมื่อถามว่าการสมัครออแพร์ผ่านเอเจนซีจะช่วยให้ปลอดภัยกว่าขนาดไหน เมื่อเทียบกับการสมัครไปเองทุกขั้นตอนด้วยตนเอง แองตอบว่าเท่าที่ทำงานด้านนี้มา เธอก็ยังไม่เคยได้ยินปัญหาที่ร้ายแรง</p><p>จากการที่ผู้สื่อข่าวสังเกตจากบทสนทนาในโลกออนไลน์ของออแพร์ไทยในยุโรป พบว่ามีคำถามเกี่ยวกับการทำงานเกินเวลาอยู่บ้าง ไม่ว่าจะเป็นคำถามว่าโฮสต์ควรต้องจ่ายค่าล่วงเวลาชั่วโมงละเท่าไหร่ บ้างมีคนตอบว่ามีเรทราคาอยู่ แต่ก็ขึ้นอยู่กับการตกลงกับโฮสต์เป็นหลัก อีกคำถามหนึ่งก็คือ ค่าล่วงเวลาจำเป็นต้องถูกระบุตั้งแต่ขั้นตอนการทำสัญญางานด้วยหรือไม่ หรือเป็นการตกลงกันปากเปล่าก็พอ ซึ่งก็ดูเหมือนจะไม่มีกฎที่แน่ชัดเพื่อคลายความสงสัยเหล่านี้</p><p>ด้วยลักษณะของงานที่เป็นงานในบ้าน อยู่กันแบบครอบครัวใต้ชายคาเดียวกัน มีความผูกพันใกล้ชิดกับเด็กๆ ที่ดูแล อีกทั้งเงื่อนไขของโครงการที่ทำให้ออแพร์จำต้องพึ่งพาโฮสต์อยู่มาก ความสัมพันธ์ทางอำนาจที่ไม่เท่าเทียมกันนี้ทำให้การตกลงกันในเรื่องเงินๆ ทองๆ หรือขอบเขตของงานดูจะทำได้อย่างกระอักกระอ่วน อย่างเช่น ถ้าโฮสต์พ่อแม่กลับดึก ออแพร์จะปล่อยน้องไว้แล้วไปพักผ่อนเลยได้หรือไม่ เชื่อว่าในความเป็นมนุษย์คงไม่น่าจะมีใครสบายใจที่จะทิ้งเด็กเล็กๆ ไว้ลำพัง หรือ ถ้าเราอาศัยอยู่ในบ้านของใครสักคนแล้วเขาขอให้ช่วยงานอื่นๆ เพิ่มเติมในเวลาที่เราควรได้พักผ่อน แม้ว่าใจเราไม่อยาก แต่เราจะปฏิเสธแบบเต็มปากเต็มคำได้หรือ โดยธรรมชาติของคนไทยมักขี้เกรงใจอยู่แล้ว หากปฏิเสธก็อาจส่งผลต่อความรู้สึกหรือความสัมพันธ์ในบ้านก็ได้ จึงกลายเป็นว่าออแพร์ไม่ว่าจะสมัครไปเองหรือไปกับเอเจนซี่ก็ต้อง ‘เสี่ยงดวง’ เอาเองว่าจะได้เจอโฮสต์ที่แฟร์หรือไม่</p><h2>เทียบความต่าง ยุโรป-อเมริกา ข้อเสนอคุ้มครองออแพร์ควรเป็นแบบไหน</h2><p>บี๋ อดีตออแพร์ผู้มีประสบการณ์ในสามประเทศ เล่าถึงความแตกต่างหลักๆ ของฝั่งยุโรปและอเมริกา คือเรื่องตารางงานและวัฒนธรรม</p><p>“เคยไปอเมริกามา 2 ปี ระบบดูแลออแพร์ดี กฎแฟร์ โฮสต์ดูแลเหมือนเรามาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน โฮสพาไปเปิดธนาคาร”</p><p>“สวีเดน (สมัคร) ไปเอง ค่อนข้างโชคดีที่เจอบ้านดี แต่ฝั่งยุโรปแตกต่างตรงที่เราต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเอง ไปเปิดบัญชีธนาคารเอง ตารางงานไม่มีตัวกลางมาคุยให้เรา มันยืดหยุ่น”</p><p>บี๋บอกว่าแต่ละบ้านมีข้อดีข้อเสียต่างกัน ขึ้นอยู่กับว่าเราจะชั่งน้ำหนัก ที่สหรัฐฯ บี๋มีช่วงเวลาทำงานที่แน่นอนคือ 7.00-17.00 น. ไม่เกิน 45 ชั่วโมงต่อสัปดาห์</p><p>ส่วนบ้านที่สวีเดนแตกต่างกันเป็นอย่างมาก เธอทำงานช่วง 15.30-20.30 น. รวมไม่เกิน 25 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ โดยจะมีช่วงเช้าที่เธอได้ออกไปเรียนภาษาสวีดิช</p><p>โฮสต์ของเธอที่สวีเดนเป็นเจ้าของธุรกิจที่มีลูกสองคน เปิดบริษัทเอง ไลฟ์สไตล์เขายืดหยุ่นมาก เช่นเดียวกับตารางงานของเธอที่จะเปลี่ยนทุกอาทิตย์ แม้โฮสต์แจ้งล่วงหน้าก่อน แต่มันก็ทำให้เธอวางแพลนไปเที่ยวยาวๆ ได้ลำบาก</p><p>อย่างไรก็ตาม ข้อดีของบ้านนี้คือ โฮสต์มีอพาร์ทเมนต์ส่วนตัวให้กับออแพร์ ตั้งอยู่ข้างๆ แยกออกมาจากตัวบ้าน</p><p>ขณะที่ แอง ผู้ทำงานเป็นเจ้าหน้าที่จาก Beloved Thai Au Pair ที่ในอดีตเคยเป็นออแพร์สหรัฐฯ มาก่อน บอกกับผู้สื่อข่าวว่าสิ่งที่สหรัฐฯ กับยุโรปมองต่างกันคือความคาดหวังต่อออแพร์ในเรื่องการทำงานบ้าน</p><p>“อเมริกามีกฎว่าออแพร์ทำเฉพาะงานบ้านที่เกี่ยวกับเด็ก แต่โฮสต์ยุโรปคาดหวังให้ออแพร์ทำงานบ้านของทั้งบ้าน”</p><p>เมื่อถามว่ารัฐบาลของประเทศปลายทางควรมีนโยบายคุ้มครองออแพร์อย่างไรบ้าง</p><p>แอง ผู้ทำงานเป็นเจ้าหน้าที่จาก Beloved Thai Au Pair กล่าวว่าโมเดลแบบที่รัฐบาลสหรัฐอเมริกาทำถือเป็นตัวอย่างที่ดี สหรัฐฯ อนุญาตให้ออแพร์ไปผ่านเอเจนซีที่ขึ้นทะเบียนเท่านั้น “มี au pair meeting เดือนละครั้ง ให้ออแพร์แต่ละชาติในละแวกบ้านมาเจอกัน” รวมถึงมีผู้ประสานงานในระดับท้องถิ่น (Local Coordinator: LCC) อยู่ในรัศมีที่จะให้ความช่วยเหลือออแพร์ได้</p><p>ทางด้านบี๋ อดีตออแพร์สามประเทศที่ผันตัวมาทำธุรกิจให้คำปรึกษา กล่าวว่าที่เดนมาร์กมีศูนย์รับเรื่องออแพร์ที่เรียกว่า FOA แต่ในกรณีของสวีเดน เมื่อออแพร์เจอปัญหาก็ไม่รู้ว่าต้องรายงานที่ไหน เพราะว่าไม่มีหน่วยงานที่ดูแลออแพร์โดยตรง ทำให้เวลาที่ออแพร์เจอปัญหาก็จะเป็นการแก้โดยอาศัยแรงของปัจเจกบุคคล เช่น บางทีออแพร์ Rematch (เปลี่ยนครอบครัว) แล้วโฮสต์เก่าไม่จ่ายเงิน ออแพร์ก็ไม่รู้ว่าจะไปร้องเรียนที่ไหน กลายเป็นว่าโฮสต์ใหม่ก็ต้องมาช่วยพูดกับโฮสต์เก่า</p><p>ผู้สื่อข่าวติดต่อสถานเอกอัครราชทูตสวีเดน ณ กรุงเทพ เพื่อขอความคิดเห็นในเรื่องนี้ แต่ไม่ได้รับการตอบกลับ</p><p>ผู้สื่อข่าวติดต่อสถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงสตอกโฮลม์ เพื่อขอความคิดเห็นในเรื่องนี้ โดยเจ้าหน้าที่ฝ่ายกงสุลตอบกลับมาเพื่อสอบถามถึงประเด็นปัญหาที่เกิดขึ้น</p><p>ทั้งนี้ จากการสืบค้นของประชาไทพบว่าสถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงโคเปนเฮเกน มีการจัดอบรมเกี่ยวกับการใช้ชีวิตในประเทศเดนมาร์กให้กับออแพร์ ในปี
2567 และ
2568</p><div class="note-box"><p><strong>รายงานชิ้นนี้ผลิตโดยนักข่าวที่เข้าร่วมโครงการ UNDP Media Fellowship on Sustainable Development ในหัวข้อ Business and Human Rights </strong> </p></div></div>
<div class="node-taxonomy-container">
<ul class="taxonomy-terms">
<li class="taxonomy-term"><a href="
http://prachatai.com/category/%E0%B8%82%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%A7" hreflang="th">ข่า
http://prachatai.com/category/%E0%B9%81%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B8%87%E0%B8%B2%E0%B8%99" hreflang="th">แรงงา
http://prachatai.com/category/%E0%B8%AA%E0%B8%B4%E0%B8%97%E0%B8%98%E0%B8%B4%E0%B8%A1%E0%B8%99%E0%B8%B8%E0%B8%A9%E0%B8%A2%E0%B8%8A%E0%B8%99" hreflang="th">สิทธิมนุษยช
http://prachatai.com/category/%E0%B8%84%E0%B8%B8%E0%B8%93%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%9E%E0%B8%8A%E0%B8%B5%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%95" hreflang="th">คุณภาพชีวิ
http://prachatai.com/category/%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%97%E0%B8%A8" hreflang="th">ต่างประเท
http://prachatai.com/category/%E0%B8%AD%E0%B8%AD%E0%B9%81%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B9%8C" hreflang="th">ออแพร
http://prachatai.com/category/%E0%B8%AA%E0%B8%A7%E0%B8%B5%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B8%99" hreflang="th">สวีเด
http://prachatai.com/category/%E0%B8%9E%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B9%80%E0%B8%A5%E0%B8%B5%E0%B9%89%E0%B8%A2%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B9%87%E0%B8%81" hreflang="th">พี่เลี้ยงเด็
http://prachatai.com/category/%E0%B8%A2%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%97%E0%B8%A8%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%96%E0%B8%AD%E0%B8%B0" hreflang="th">ย้ายประเทศกันเถอ
http://prachatai.com/category/%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B9%82%E0%B8%A3%E0%B8%9B" hreflang="th">ยุโร
http://prachatai.com/category/au-pair" hreflang="th">au pair[/url]</li>
<li class="taxonomy-term"><a href="
http://prachatai.com/category/care-work" hreflang="th">care work[/url]</li>
<li class="taxonomy-term"><a href="
http://prachatai.com/category/depth" hreflang="th">depth[/url]</li>
</ul>
</div> <!--/.node-taxonomy-container -->
http://prachatai.com/journal/2025/09/114645 







