การประหารนักโทษด้วยดาบ

บทความจาก....................................wikipedia.................................................

การประหารชีวิตนักโทษด้วยดาบในสมัยโบราณ นักโทษจะถูกควบคุมตัวออกจากคุกโดยมีทหารและพะทำมะรงเป็นผู้ควบคุมตัวออกมาอย่างเข้มแข็งเพื่อป้องกันการแย่งตัวนักโทษ แล้วนำมาที่ลานประหารโดยมากจะทำการประหารในช่วงเวลาเช้า ขบวนนักโทษจะมาหยุดอยู่ที่บริเวณ
ตะแลงแกง ซึ่งมีลักษณะเป็นลานกว้าง มีเสาไม้ไผ่ผูกธงแดง ยาวประมาณ 23 นิ้ว ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของลานประหาร ในบริเวณลานประหารมีศาลาชั่วคราวสร้างขึ้นสำหรับเจ้าหน้าที่ควบคุมการประหาร นักโทษประหารจะได้รับการฟังเทศน์จากพระสงฆ์และรับประทานอาหารคาวหวานเป็นมื้อสุดท้าย ต่อจากนั้นนักโทษจะถูกนำตัวมายังหลักประหารซึ่งสร้างด้วยไม้ มีลักษณะเหมือนไม้กางเขน ตั้งอยู่กลางลานประหาร มีเครื่องพันธนาการจองจำทั้ง 5 อันได้แก่ โซ่ล่ามคอคาไม้ โซ่บั้นเอว ขื่อข้อมือ และตรวนใส่ข้อเท้า ขื่อข้อมือจะถูกถอดออกก่อนที่จะประหารนักโทษส่วนตรวนใส่ข้อเท้าไม่ได้ถอดออก มีสายสิญจน์ผูกล้อมรอบหลักประหาร เชื่อว่าเป็นการสะกดวิญญาณของนักโทษที่เสียชีวิต แผ่นหลังของนักโทษถูกมัดติดกับเสาหลักประหาร ขาของนักโทษเหยียดตรงขนานราบไปกับพื้นดิน มือถือสายสัญจน์ที่มัดแน่นและพนมมือไว้ที่อกพร้อมดอกไม้ ธูปเทียน มีพิธีการเสกดินเหนียวอุดทวารต่าง ๆ ของนักโทษ เช่น อุดหูทั้ง 2 ข้าง เอาผ้าผูกปิดตา ซึ่งถือว่าไม่ต้องการให้นักโทษรับรู้ ได้ยินหรือเห็นอะไรก่อนตาย ต้องการให้นักโทษสงบจิตใจและคิดทบทวนถึงสิ่งที่เคยทำผิดพลาดมา ต่อจากนั้นเพชฌฆาตซึ่งสวมชุดสีแดง เรียกว่า ดาบหนึ่งและ
ดาบสอง จะทำพิธีบวงสรวงเทพยดาอารักษ์ด้วยเครื่องสังเวย เช่น บายศรี หัวหมู ขนมต้มแดงขนมต้มขาว และเหล้า ที่ศาลเพียงตาพร้อมขออโหสิกรรมและกล่าวประกาศให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นพยานในการประหารชีวิตนักโทษครั้งนี้ว่าเป็นการกระทำตามหน้าที่ อย่าได้มีเวรมีกรรมต่อกันแลย
การรำดาบประหารของเพชฌฆาตจะมีเสียงปี่ กลองบรรเลงขึ้นเปรียบเสมือนสัญญาณให้เริ่มต้นการประหาร ดาบหนึ่งและดาบสองจะรำไปรอบ ๆ หลักประหารตามเสียงปี่ กลองที่บรรเลง เมื่อดาบสองรำมาถึงด้านหน้าของนักโทษ ดาบหนึ่งซึ่งรอจังหวะอยู่ด้านหลังก็ลงดาบลงบนต้นคอของ
นักโทษที่มีรอยปูนแดงป้ายเอาไว้ ศีรษะของนักโทษจะหลุดออกจากบ่า หากดาบหนึ่งฟันคอไม่ขาดดาบสองก็จะลงดาบซ้ำ เพื่อให้ศีระษะขาดหลุดออกจากบ่าตกลงที่พื้นดิน เสียงบรรเลงของปี่ กลองภาพศีรษะขาดหลุดออกจากบ่าภาพศีรษะถูกเสียบประจาน การประหารชีวิตนักโทษในสมัยโบราณนั้น
ทางราชการต้องการให้มีคนมาดูมาก ๆ เพื่อเป็นการประจานและไม่ให้ผู้อื่นเอาเยี่ยงอย่าง
ต่อมาในปี 2477 สภาได้มีมติให้มีการยกเลิกการประหารชีวิตด้วยดาบโดยวิธีการตัดศีรษะ และเปลี่ยนเป็นการลงโทษประหารชีวิตด้วยวิธีการยิงเป้าแทน ปัจจุบันนี้การลงโทษประหารชีวิตใช้วิธีการฉีดยาเข้าสู่ร่างกายของนักโทษแทนวิธีการวิธีการยิงเป้า.................................