[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

บุคคลทั่วไป, คุณถูกห้ามตั้งกระทู้หรือส่งข้อความส่วนตัวในฟอรั่มนี้

Fuck Advertise !!

[sometime]

Tweet

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 64px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><!-- // --><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-shockwave-flash" src="http://www.flash-mp3-player.net/medias/player_mp3_maxi.swf?mp3=http://ia310804.us.archive.org/2/items/pray_music/PMS1280002.MP3&amp;width=250&amp;showstop=1&amp;showinfo=1&amp;showvolume=1&amp;volumewidth=35&amp;sliderovercolor=ff0000&amp;buttonovercolor=ff0000" width="800px" height="64px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" autoplay="false" autostart="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://ia310804.us.archive.org/2/items/pray_music/PMS1280002.MP3" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://ia310804.us.archive.org/2/items/pray_music/PMS1280002.MP3</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>

........................................เล่าเซี่ยงชุน.....................................

......................................ตอนที่ 10 ทำชั่วได้ดี...........................

........................................ทหารเสือแผ่นดินถัง..................................

ฝ่าย จูอุน เจ้าเมืองเปียนเหลียงก่อนที่จะมีหนังสือเชิญ หลีจีนอ๋อง เข้าไปกินเลี้ยงในเมืองนั้น ได้ปรึกษากับ จูหงี ผู้น้องแล้วว่า
หลีจีนอ๋อง กับเราเป็นคนไม่ชอบกัน เราคิดจะฆ่าหลีจีนอ๋องมานานแล้ว ก็ยังหาสมความคิดไม่ บัดนี้หลีจีนอ๋องคุมทหารเที่ยวลาดตระเวน มาพักอยู่ที่หน้าเมืองเราจะคิดอุบายทำหนังสือไปเชิญให้เข้ามาแล้ว เราจะให้ทหารจับฆ่าเสีย ท่านจะเห็นประการใด
จูหงี ก็เห็นด้วย จูอุนจึงได้ทำหนังสือเชิญหลีจีนอ๋อง โดยคิดว่าหลีจีนอ๋องจะมีคนติดตามเพียงเล็กน้อย แต่เมื่อเห็นหลีจีนอ๋องพานายทหารเอกมาถึงสี่คน และทหารถืออาวุธครบมืออีกสามพัน ก็คิดว่าการซึ่งคิดไว้แต่เดิมนั้นเห็นจะใช้ไม่ได้ แต่ก็ให้นายทหารคนสนิทเตรียมทหารให้พร้อมไว้ หากได้ท่วงทีก็จะได้ลงมือเมื่อ หลีจีนอ๋อง เดินเข้ามาเกือบจะถึงประตูบ้าน จูอุนกับน้องชายก็ออกไปต้อนรับถึงนอกประตู ทำทีกิริยาอ่อนน้อมคำนับหลีจีนอ๋อง แล้วเชิญเข้าไปในตึกที่รับแขก หลีจีนอ๋องจึงสั่งทหารที่ติดตามมานั้นให้พักอยู่นอกบ้าน ให้แต่นายทหารและทหารติดตามเข้าไปประมาณสามสิบคน แล้วก็นั่งพูดจากับจูอุนอย่างคนคุ้นเคยกัน จูอุนจึงสั่งให้ยกโต๊ะออกมาเลี้ยง ขณะเมื่อกินโต๊ะอยู่นั้น จูอุนก็พูดขึ้นว่า
ข้าพเจ้าได้ฝึกหัดทหารให้รำเพลงกระบี่ ท่าทางอย่างใหม่ไว้แปดคน จะขอเอามารำให้ท่านดูเล่นพอเป็นที่สบาย……..............................

[sometime]

พูดแล้วก็พยักหน้าเรียกทหารทั้งแปดคนเข้ามารำกระบี่ สิออถัน นายทหารคนหนึ่งที่ติดตามหลีจีนอ๋อง ก็บอกกับจูอุนว่าข้าพเจ้ามีความชำนาญในเพลงกระบี่ จะรำให้ท่านดูบ้าง พูดแล้วก็ลุกขึ้นจากโต๊ะชักกระบี่ออกรำ คอยป้องกันสู้รบกับทหารของจูอุนทั้งแปดคน ทหารของจูอุนเห็นสิออถันคล่องแคล่วว่องไวในเพลงกระบี่ ก็ไม่อาจจะเข้ามาใกล้หลีจีนอ๋องได้ จูอุนเห็นดังนั้นก็โกรธ มีสีหน้าอันวิปลาส และพยักหน้ากวักมือเรียกทหารที่ล้อมอยู่ ให้เข้ามาจับ หลีจีนอ๋อง
ฝ่ายหลีจีนอ๋องระวังตัวคอยจับกิริยาจูอุนอ ยู่แล้ว ก็เอามือคว้าคอเสื้อจูอุนไว้ แล้วชักกระบี่ออกจะฟัน จูอุนก็ตกใจซบหน้าลงบนโต๊ะ ทหารของหลีจีนอ๋องที่กำลังกินโต๊ะทั้งสามสิบคน ก็ลุกขึ้นชักกระบี่เงื้อง่าอยู่ทุกคน ทหารของจูอุนที่จัดเตรียมเอาไว้เห็นจูอุนเสียที ก็ไม่อาจเข้ามาทำร้ายหลีจีนอ๋องได้ หลีจีนอ๋องจึงร้องว่า...ตัวให้ไปเชิญเรามากินโต๊ะ เราก็มาด้วยดี ตัวคิดทำร้ายเราดังนี้ เราจะฆ่าเสียก็จะได้ แต่เกรงอยู่ด้วยคำคนจะนินทาว่า มากินในเมืองเขาแล้วกลับฆ่าเจ้าของชิงเอาสมบัติบ้านเมืองเขา จึงได้งดยั้งมือไว้ ท่านจงให้ทหารเปิดประตูบ้านเมือง ส่งเราไปโดยสะดวก ถ้ามีผู้ขัดขวางอยู่ที่ใด เราจะฆ่าตัวท่านเสียในที่นั้นว่าดังนั้นแล้วก็จูง จูอุน เดินมาตามทาง จนออกประตูเมืองจึงได้ปล่อยจูอุนกลับไป จูอุนเสียทีหลีจีนอ๋องครั้งนี้ได้ความอัปยศแก่ทหาร และไพร่บ้านพลเมืองเป็นอันมาก ถึงเวลาค่ำจึงประชุมทหาร เตรียมคบเพลิงเครื่องอาวุธพร้อมมือกัน พอเวลายามเศษก็ยกกองทัพออกจากเมือง จะไปปล้นค่ายหลีจีนอ๋อง แต่หลีจีนอ๋องเตรียมพร้อมอยู่แล้ว ก็ขับทหารออกสู้รบกันเป็นสามารถ ล้มตายลงด้วยกันทั้งสองฝ่ายยังหาแพ้ชนะกันไม่ จนถึงเวลาเช้า
ฝ่าย หลีซุนเฮ้า ซึ่งยกทหารแยกไปทางทิศใต้ ถึงแม่น้ำอินิฮอแขวงเมืองซิวเกียงกุ้ย ก็ให้ทหารไปเที่ยวยืมเรือชาวบ้านจะข้ามแม่น้ำ ก็พบกับเฮ่งง่วนเจียง นายโจรคุมพรรคพวกประมาณยี่สิบคนเศษ ได้ยินข่าวเล่าลือว่าหลีซุนเฮ้ามีฝีมือกล้าหาญเข้มแข็ง ส่วนตนเองนั้นก็ได้ชื่อว่ามีฝีมือไม่มีผู้ใดเทียบ คิดจะลองฝีมือให้ลูกน้องชม จึงขี่ม้าถือกระบองเหล็กเข้ามาหาหลีซุนเฮ้า แล้วว่าแม่น้ำนี้ตัวเราเห็นเจ้าของ ถ้าผู้ใดจะข้ามไปก็ต้องเอาเงินมาเสียให้แก่เราจึงจะให้ข้ามไป......................................................./color]

[sometime]

หลีซุนเฮ้าจึงตอบว่าพระเจ้าตงหัวให้เรามาเที่ยวลาดตระเวน ตรวจตามหัวเมืองใหญ่น้อย ตัวท่านเป็นอะไรจึงได้บังอาจมาพูดดังนี้
เฮ่งง่วนเจียง ก็ว่า.........................................
ถ้าท่านไม่เสียเงินค่าทางให้แก่เราแล้ว จงดูกระบองเหล็กที่เราถืออยู่นี้จะตีคนตายหรือไม่
หลีซุนเฮ้า ได้ฟังก็โกรธไม่ทันที่จะแต่งตัว รีบขึ้นม้าถือทวนออกไปจะแทงคู่ต่อสู้ เฮ่งง่วนเจียงก็ขับม้าสอึกเข้าไปเอากระบองเหล็กตีหลีซุนเฮ้า แต่ถูกหลีซุนเฮ้าคว้าจับกระบองไว้ได้ และกระชากมาด้วยกำลังแรง ตัวเฮ่งง่วนเจียงก็พลัดตกลงจากหลังม้า หลีซุนเฮ้าจึงว่า
ตัวอวดว่าเป็นคนมีฝีมือเข้มแข็ง แล้วเหตุใดจึงให้เราชิงเอากระบองเหล็กมาได้ บัดนี้เราจะตีลงไปท่านก็คงจะตาย แต่เราเห็นว่าจะฆ่าเสียนั้นหาเห็นมีเกียรติยศไม่ จงรีบหนีไปเสียให้พ้นเถิด
เฮ่งง่วนเจียง แพ้ฝีมือหลีซุนเฮ้า ครั้งนี้อัปยศแก่พวกโจรนัก ลุกขึ้นได้ก็วิ่งหนีซุกซ่อนไป เมื่อหลีซุนเฮ้าจัดทหารให้ข้ามฟากได้หมดแล้ว ก็พากันเดินทางต่อไปตามหัวเมืองต่าง ๆ จนถึงเมืองเปียนเหลียง ในคืนที่หลีจีนอ๋องกำลังสู้รบอยู่กับ จูอุน เสียงกลองรบอื้ออึง จนถึงเวลาเช้า หลีซุนเฮ้าจึงนำทหารเข้ารบกับฝ่ายเมืองเปียนเหลียง
จูอุนเห็นมีกองทัพกระหนาบมา ทหารของตนรวนเรจะเสียที จึงยกทหารกลับเข้าเมือง หลีซุนเฮ้าก็เข้าไปคำนับหลีจีนอ๋องถามเรื่องราว หลีจีนอ๋องก็เล่าความตามที่ได้เกิดเหตุ ให้ฟังทุกประการ หลีซุนเฮ้าได้แจ้งก็มีความโกรธยิ่งนัก จึงว่าตนจะคุมทหารเข้าตีหักเอาเมืองเปียนเหลียง แก้แค้นจูอุนเสียให้จงได้ หลีจีนอ๋องก็ท้วงว่า
เมืองเปียนเหลียงนี้ เป็นเมืองขึ้นอยู่ในพระเจ้าอยู่หัว จูอุนก็เป็นขุนนาง พระเจ้าตงหัวตั้งแต่งให้มารักษาเมือง ครั้นเราจะหักหาญเข้าตีเอาบ้านเมือง
ฆ่าจูอุนเสีย ก็เป็นการละเมิดอยู่ หาสมควรกับที่เป็นผู้ใหญ่ไม่ เมื่อจูอุนผิดเหลือเกินประการใด ควรเราจะมีหนังสือบอกเข้าไปกราบทูลพระเจ้าตงหัวให้ทราบก่อน จึงจะดี หลีซุนเฮ้า ได้ฟังก็เห็นชอบด้วย ทั้งสองจึงรวมทหารเข้าด้วยกัน แล้วเลิกทัพกลับไปตั้งที่เมืองเปงจิวตามเดิม

[sometime]

ฝ่ายจูอุนครั้นแจ้งว่าหลีจีนอ๋องยกกองทัพกลับไปแล้ว ก็ปรึกษากับน้องชายและขุนนางนายทหารว่า เมื่อหลีจีนอ๋องกลับไปถึงเมือง
เปงจิวแล้ว ก็คงจะบอกกล่าวโทษตนไปถึง พระเจ้าตงหัว ถ้าฮ่องเต้รับสั่งให้หลีจีนอ๋องยกกองทัพมาตีเมืองเรา ท่านทั้งปวงจะคิดประการใดจูหงีจึงว่า
ซึ่ง หลีจีนอ๋อง จะยกกองทัพมาตีบ้านเมืองเรานั้น ข้าพเจ้าหาสู้วิตกไม่ ด้วยเสบียงอาหารที่เมืองเราก็บริบูรณ์ ทแกล้วทหารก็มีพอจะรักษาเมืองได้ แต่ข้าพเจ้าเห็นว่า ท่านทุกวันนี้กับหลีจีนอ๋องไม่ชอบกัน พระเจ้าตงหัวพระทัยก็โลเล เอาเป็นยุติธรรมไม่ได้ ขอท่านจงคิดเกลี้ยกล่อม หาคนที่มีฝีมือ
เข้มแข็งและมีสติปัญญา กับทั้งทหารเลวมาทำนุบำรุงไว้ให้มาก ตั้งตัวเป็นเอกราชขึ้นอีกก๊กหนึ่ง
ห้องจิว ขุนนางที่ปรึกษาของจูอุน จึงพูดขึ้นว่า
ที่จูหงีว่าดังนี้ก็ดีอยู่ แต่ข้าพเจ้าเห็นว่า คนซึ่งจะเข้ามาเกลี้ยกล่อมถ่อมตัวให้ท่านใช้ได้ จะคิดหน้าระวังหลัง ขยะแขยง กลัวจะไม่ได้คนมากรวดเร็ว ถ้าท่านคิดให้พระเจ้าตงหัวตั้งท่านเป็นอ๋อง มียศใหญ่ขึ้นแล้ว คนทั้งปวงก็จะนิยมมาเข้าเกลี้ยกล่อมอยู่กับท่าน เป็นอันมากโดยเร็ว
จูอุนจึงว่า ท่านจะคิดอย่างไรจึงจะให้พระเจ้าตงหัวตั้งขึ้นเป็นอ๋องได้ห้องจิวก็ว่า
ข้าพเจ้าทราบอยู่ว่าในเมืองหลวงทุกวันนี้ พระเจ้าแผ่นดินก็โง่เขลา พระทัยก็โลเล หามีสติปัญญาไม่ ราชการก็สำเร็จเด็ดขาดอยู่กับชั่นเล่งจือ จะเพ็ดทูลประการใด พระเจ้าตงหัวก็ไม่อาจจะขัดขืน ชั่นเล่งจือเป็นคนไม่มีสติปัญญา ประกอบไปด้วยความโลภแก่กล้านัก ถ้าท่านจัดของที่ดี ๆ มีราคามากไปกำนัลแล้ว จะปรารถนาสิ่งใดก็คงจะได้สมความคิด
จูอุน ได้ฟังดังนั้นก็มีความ ยินดี จึงทำหนังสือฉบับหนึ่งไปถึง ชั่นเล่งจือ กับจัดสิ่งของมีราคาและทองคำเป็นอันมาก มอบให้ขุนนางสองนายคุมไปเมืองเชียงอาน พร้อมกับกำชับว่า
ท่านทั้งสองนี้ เราก็นับถืออยู่ว่าเป็นคนมีสติปัญญาจงพูดจาด้วยกล อุบาย ให้ชั่นเล่งจือหลงไปด้วยลาภสักการ คิดเอาประโยชน์ของเราให้สำเร็จจงได้นางทั้งสองก็เดินทางไปหาชั่นเล่งจือที่เมืองเชียงอาน เอาหนังสือและของกำนัลส่งให้ ชั่นเล่งจือรับหนังสือแล้วเปิดผนึกอ่าน มีความว่า
ข้าพเจ้าได้สามิภักดิ์ทำราชการแผ่นดิน ก็มีบำเหน็จความชอบอยู่ แต่ครั้งนี้ หลีจีนอ๋องมีอำนาจข่มขี่เกียดกันข้าพเจ้าเสีย ชื่อเสียงจึงลับไป ได้ความอัปยศนักข้าพเจ้าขอพึ่งท่านได้ช่วยทำนุบำรุงให้ได้เป็นที่เลียงอ๋อง มียศบรรดาศักดิ์เสมอกับหลีจีนอ๋อง ครั้งนี้ข้าพเจ้าได้เข็มขัดสายประดับหยกคู่หนึ่ง กับเพชรพลอยและทองคำแพร ส่งมาให้เป็นกำนัลแก่ท่านขอท่านจงได้รับไว้ใช้สอย โดยความเมตตาแก่ข้าพเจ้าเถิด.............................

[sometime]

ชั่นเล่งจือได้อ่านทราบความ แล้วเห็นสิ่งของกำนัลมากมายดังนั้นก็มีความยินดี จึงรับปากกับขุนนางที่นำมาว่าจะช่วยให้สำเร็จจงได้ ครั้นถึงเวลาพระเจ้าตงหัวเสด็จออกชั่นเล่งจือก็เข้าไปเฝ้ากราบทูลว่า
ข้าพเจ้าคิดตริตรองดู ในราชการแผ่นดินทุกวันนี้ หลีจีนอ๋องมาปราบปรามฮ่องเฉา ได้เมืองเชียงอานคืนถวาย พระองค์ก็ยกย่องตั้งแต่งให้มียศใหญ่ ทั้งหลีจีนอ๋องและหลีซุนเฮ้า หัวเมืองและราษฎรทั้งปวงก็นิยมนับถือ กลัวว่าหลีจีนอ๋องและหลีซุนเฮ้าจะมีใจกำเริบ คิดการกบฏขึ้น ด้วยถือว่าไม่มีผู้ใดจะอาจต้านทานต่อฝีมือได้ เป็นเอกอยู่แต่พวกหลีจีนอ๋องพวกเดียว พระองค์ควรจะคิดทอนกำลังให้มีที่กีดที่ขวางเสียบ้างจึงจะดี
พระเจ้าตงหัวก็รับสั่งว่า ท่านเห็นการวิตกดังนี้แล้ว จะคิดอย่างไรต่อไปอีกเล่า ชั่นเล่งจือจึงกราบทูลว่า
ข้าพเจ้าเห็นว่า จูอุนเจ้าเมืองเปียนเหลียงนั้น เป็นคนมีสติปัญญาฝีมือก็เข้มแข็ง แล้วก็ได้เป็นผัวนางเง็กลวนเอง ซึ่งเป็นกนิษฐาของพระองค์ ควรพระองค์จะตั้งให้จูอุนเป็นที่เลียงอ๋องมียศใหญ่ จะได้เป็นที่กีดขวางหลีจีนอ๋องไว้บ้างจึงจะดีฮ่องเต้ จึงรับสั่งว่า.............................
จูอุนคนนี้เป็นพวกคิดกบฏกับฮ่องเฉา ครั้นได้นางเง็กลวนเองเป็นภรรยาแล้ว นางเง็กลวนเองชักจูงมาได้กลับใจมาเข้ากับเรา เมื่อครั้งหลีจีนอ๋องยกกองทัพไปปราบฮ่องเฉานั้น จูอุนยกไปแล้วก็กลับมาเสีย หาได้สู้รบมีบำเหน็จความชอบสิ่งไรไม่ เป็นคนใจไม่ซื่อตรง จะให้เราตั้งแต่งเป็นอ๋องขึ้นอย่างไร
ชั่นเล่งจือก็กราบทูลว่า..............................................
ธรรมดาพระมหากษัตริย์ ซึ่งรักษาระวังสิริราชสมบัตินั้น จะตั้งแต่งขุนนางและทหารก็ต้องตั้งเป็นซ้ายพวกหนึ่งขวาพวกหนึ่ง เพื่อจะให้กีดให้ค้านกันเป็นธรรมดาดังนี้ ครั้งนี้พระองค์มาให้มีอำนาจแก่หลีจีนอ๋องพวกเดียว เห็นผิดราชประเพณีอยู่ กลัวจะเป็นภัยแก่ราชสมบัติ และจูอุนทุกวันนี้ก็เป็นเจ้าเมืองใหญ่ มีสติปัญญากล้าหาญ ถ้าพระองค์ไม่เอาใจไว้บ้างแล้ว ก็คงจะคิดวิปลาสไปเป็นแน่
ฮ่องเต้จึงรับสั่งว่า ถ้าเห็นการดังนั้นแล้วก็จงยกที่นาให้สักสามร้อยไร่เถิด ชั่นเล่งจือก็มีความยินดี ครั้นสิ้นเวลาเฝ้าแล้วก็กราบลามาบ้าน ทำหนังสือแอบอ้างรับสั่ง ตั้งให้จูอุนเป็นที่เลียงอ๋อง มีอำนาจคุมทหารปราบโจรผู้ร้ายซึ่งจะเกิดขึ้นในแผ่นดิน และพระราชทานที่นาสามร้อยไร่เป็นบำเหน็จ แล้วประทับตราของตนเป็นสำคัญ มอบให้ขุนนางสองคนนำกลับไปให้จูอุน
จูอุนได้ตราตั้งสมปรารถนาแล้ว ก็มีใจกำเริบเกลี้ยกล่อมซ่องสุมทแกล้วทหารไว้เป็นอันมาก เพื่อจะทำการใหญ่ต่อไป ในไม่ช้านี้................

...................................จากวารสาร"ฟ้าหม่น"..............................

[เงาฝัน]

http://www.cmadong.com/board/index.php?topic=2445.1375

ตอนที่ 10 พี่น้องตระกูลหลี่

     

[คำค้น:]

กระโดดไป: เลือกหัวข้อ: ----------------------------- จากใจถึงใจ ----------------------------- => หน้าบ้าน สุขใจ ===> สุขใจ ป่าวประกาศ (ข้อความจากทีมงาน) ===> สุขใจ เสนอแนะ (ข้อความจากสมาชิก) ===> สุขใจ ให้ละเลง (มุมทดสอบบอร์ด) ----------------------------- สุขใจในธรรม ----------------------------- => พุทธประวัติ - ประวัติพระสาวก ===> พุทธประวัติ แห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ===> ประวิติพระอรหันต์ พระสาวก ในสมัยพุทธกาล ===> ประวัติพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ในยุคปัจจุบัน ===> นิทาน - ชาดก =====> ชาดก พระเจ้า 500 ชาติ => ธรรมะทั่วไป ธารธรรม - ธรรมทาน ===> ธรรมะจากพระอาจารย์ ===> เกร็ดครูบาอาจารย์ => ห้องวิปัสสนา - มหาสติปัฏฐาน 4 => สมถภาวนา - อภิญญาจิต => จิตอาสา - พุทธศาสนาเพื่อสังคม => เสียงธรรมเทศนา - เอกสารธรรม - วีดีโอ ===> เอกสารธรรม ===> เสียงธรรมเทศนา =====> ธรรมะจาก สมเด็จโต =====> ธรรมะจาก หลวงปู่มั่น =====> เสียงบทสวดมนต์ =====> เพลงสวดมนต์ =====> เพลงเพื่อจิตสำนึก แด่บุพการี =====> ธรรมะ มิวสิค (เพลงธรรมทั่วไป) ===> ห้อง วีดีโอ => เกร็ดศาสนา => กฏแห่งกรรม - ท่องไตรภูมิ => ไขปัญหาโลก ธรรม และความรัก => บทสวด - คัมภีร์ คาถา - วิชา อาคม => พุทธวัจนะ - ภาษิตธรรม ===> พุทธวัจนะ ในธรรมบท ===> พุทธศาสนสุภาษิต ===> คำทำนายภัยพิบัติที่จะเกิด ===> รวมข่าวภัยพิบัติ ทั้งในอดีต และปัจจุบัน ===> รู้ เพื่อ รอด (การเตรียมการ) => ห้องประชาสัมพันธ์ ทั้งทางโลก และทางธรรม ===> ฐานข้อมูล มูลนิธิต่าง ๆ ในประเทศไทย (Donation Exchange Center) ----------------------------- วิทยาศาสตร์ทางจิต เรื่องลี้ลับ ----------------------------- => วิทยาศาสตร์ - จักรวาล - การค้นพบ ===> เรื่องราว จากนอกโลก =====> ประสบการณ์เกี่ยวกับ UFO =====> หลักฐาน และ การพิสูจน์ยูเอฟโอ =====> คลิปวีดีโอ ยูเอฟโอ => ไขตำนาน - ประวัติศาสตร์ - การค้นพบ อารยธรรม => เรื่องแปลก - ประสบการณ์ทางจิต - เรื่องลึกลับ ===> ร้อยภูติ พันวิญญาณ =====> ประสบการณ์ ผี ๆ =======> เรื่องเล่าในรั้วมหาลัย =====> ประวัติ ต้นกำเนิด ตำนานผี ===> ดูดวง ทำนายทายทัก ===> ไดอะล็อก คือ ดอกอะไร - พลังไดอะล็อก (Dialogue) ===> กระบวนการ NEW AGE => เครื่องราง ของขลัง พุทธคุณ ----------------------------- นั่งเล่นหลังสวน ----------------------------- => สุขใจ จิบกาแฟ => สุขใจ ร้านน้ำชา => สุขใจ ห้องสมุด ===> สุขใจ หนังสือแนะนำ ===> สุขใจ คลังความรู้ลวงโลก ===> สยาม ในอดีต => สุขใจ ใต้เงาไม้ => สุขใจ ตลาดสด => สุขใจ อนามัย => สุขใจ ไปเที่ยว => สุขใจ ในครัว ===> เกร็ดความรู้ งานบ้าน งานครัว => สุขใจ ไปรษณีย์ => สุขใจ สวนสนุก ===> ลานกว้าง (มุมดูคลิป) ===> เวที จำอวด (จำอวดหน้าม่าน) ===> หนังกลางแปลง (ดูหนัง รีวิวหนัง) ===> หน้าเวที (มุมฟังเพลง) =====> เพลงไทยเดิม ===> แผงลอยริมทาง (รวมคลิปโฆษณาโดน ๆ)