[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้
26 เมษายน 2567 20:07:54 *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
 
  หน้าแรก   เวบบอร์ด   ช่วยเหลือ ห้องเกม ปฏิทิน Tags เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก ห้องสนทนา  
บุคคลทั่วไป, คุณถูกห้ามตั้งกระทู้หรือส่งข้อความส่วนตัวในฟอรั่มนี้
Fuck Advertise !!

หน้า: [1]   ลงล่าง
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ตอนที่ 14 พี่น้อง - ตระกูลหลี่  (อ่าน 2494 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
sometime
บุคคลทั่วไป
« เมื่อ: 17 มีนาคม 2553 10:07:01 »


<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 64px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><!-- // --><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-shockwave-flash" src="http://www.flash-mp3-player.net/medias/player_mp3_maxi.swf?mp3=http://ia310804.us.archive.org/2/items/pray_music/PMS1280002.MP3&amp;width=250&amp;showstop=1&amp;showinfo=1&amp;showvolume=1&amp;volumewidth=35&amp;sliderovercolor=ff0000&amp;buttonovercolor=ff0000" width="800px" height="64px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" autoplay="false" autostart="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://ia310804.us.archive.org/2/items/pray_music/PMS1280002.MP3" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://ia310804.us.archive.org/2/items/pray_music/PMS1280002.MP3</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>

..........................................ตอนที่ 14 ทหารเสือสิ้นบุญ...............................................


...........................................ทหารเสือแผ่นดินถัง......................................


.................................................เล่าเซี่ยงชุน...................................................


เมื่อ หลีจีนอ๋อง แต่งตั้งให้ หลีซุนเฮ้า บุตรเลี้ยงคนที่สิบสาม ซึ่งเป็นทหารเสือ มีบำเหน็จความชอบในการศึกหลายครั้ง ได้เป็นเจ้าเมืองซินจิวนั้น หลีคังกุน บุตรเลี้ยงคนที่เจ็ด กับ หลีซองซิน บุตรเลี้ยงคนที่สี่ ของหลีจีนอ๋อง ก็คิดอิจฉาน้อยใจว่าบิดารักบุตรไม่เสมอกัน ได้ปรึกษากันว่าตัวเราทั้งสองก็ได้ทำศึก มีบำเหน็จความชอบอยู่บ้าง แต่บิดาทำลืมเสียสิ้น จึงคบคิดกันจะหาอุบายใส่โทษหลีซุนเฮ้าอยู่มิได้ขาด อยู่มาทั้งสองก็เข้าไปหาหลีจีนอ๋องแล้วพูดว่า
ทุกวันนี้ราชการ ก็เบาบางว่างลงมากแล้ว ข้าพเจ้าทั้งสองจะขอลาไปเที่ยวป่า ไล่เนื้อและหัดซ้อมยิงเกาทัณฑ์ สักเดือนหนึ่งจึงจะกลับมา
หลีจีนอ๋อง ก็อนุญาตให้ไป ทั้งสองจึงจัดบ่าวไพร่พอสมควร ออกจากเมืองเปงจิว เดินตรงไปเมืองซินจิว เข้าไปหาหลีซุนเฮ้าเมื่อคำนับกันตามธรรมเนียมแล้ว หลีซุนเฮ้าก็ถามว่ามาด้วยกิจธุระสิ่งอันใด ทั้งสองก็บอกว่า
ท่านออก จากเมืองมาเสียแล้ว หลีจีนอ๋องผู้บิดาเราเอาแต่เสพสุรา มัวเมาไปด้วยการเล่นต่าง ๆ แล้วสั่งให้ข้าพเจ้ามาแจ้งแก่ท่านว่า แต่บรรดาบุตรเลี้ยงซึ่งเปลี่ยนเป็นแซ่หลีนั้น ให้กลับไปใช้ตามแซ่เดิมเสียให้สิ้น………......................................

Share this topic on AskShare this topic on DiggShare this topic on FacebookShare this topic on GoogleShare this topic on LiveShare this topic on RedditShare this topic on TwitterShare this topic on YahooShare this topic on Google buzz

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17 มีนาคม 2553 10:22:50 โดย บางครั้ง » บันทึกการเข้า
sometime
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #1 เมื่อ: 17 มีนาคม 2553 10:09:08 »




หลีซุนเฮ้า ได้ฟังก็ตกใจจึงว่า เหตุใดหลีจีนอ๋องจึงไม่ให้เรานับตามแซ่หลีเล่า เราหายอมไม่ หลีซินซองจึงว่าซึ่งท่านจะขืนขัดคำสั่งในเวลานี้เห็นจะไม่ได้ จงผ่อนผันตามไปก่อน ภายหลังจึงค่อยคิดอ่านต่อไป หลีซุนเฮ้าก็คิดตริตรองว่า หนังสือหลีจีนอ๋องก็ไม่มีมาเป็นแต่คำ หลีกังคุนหลีซองซินก็เป็นบุตรเลี้ยงเหมือนกัน ตัวเขาก็ต้องเปลี่ยนแซ่ตามเดิม จะไม่ทำตามก็จะเป็นขัดบัญชา จึงให้ทหารเอาธงยี่ห้อหลีจีนอ๋องลงเสียให้ยกธงยี่ห้อของตัวชักขึ้น
หลีคังกุนและหลีซองซินก็คำนับลากลับมาเมืองเปงจิว เข้าไปคำนับหลีจีนอ๋องบิดาก็ถามว่า เจ้าลาไปเที่ยวป่าเดือนหนึ่งจึงจะกลับมา ที่ทำไมจึงกลับมาเสียโดยเร็วดังนี้ ทั้งสองพี่น้องก็บอกว่า เมื่อไปถึงเมืองซินจิวเห็นธงยี่ห้อสำหรับเมือง เป็นยี่ห้อของหลีซุนเฮ้า หาใช้ยี่ห้อของบิดาไม่ได้สืบถามชาวบ้านชาวเมืองได้ความว่า หลีซุนเฮ้าคิดเอาใจออกห่างจากบิดาหลีจีนอ๋องได้ฟังดังนั้นจึงว่า.............................................
หลีซุนเฮ้านี้เราก็รักใคร่เลี้ยงดูถึงขนาด ควรหรือจะมาคิดทรยศเราได้ ครั้นจะละไว้ก็จะกำเริบมีกำลังมากขึ้นจำจะต้องให้เอาตัวมาฆ่าเสียจึงจะสิ้นเสี้ยนหนามขณะนั้น นางเล่าฮุย ภรรยาใหญ่ของหลีจีนอ๋องได้ยิน จึงลุกออกมาพูดกับสามีว่าหลีซุนเฮ้านี้เป็นคนมีกตัญญูซื่อตรงต่อยิ่งนัก ความซึ่งหลีคังกุน หลีซองซินมากล่าวนี้เห็นจะไม่จริง ด้วยทั้งสองนั้นเป็นคนอิจฉาไม่ชอบกัน ก็ย่อมรู้อยู่แล้ว การครั้งนี้ถ้ายังสงสัย ตนก็จะอาสาไปสืบเอาความ
จริงมาให้จงได้ หลีจีนอ๋องจึงว่าเจ้าจะไปเองก็ดีแล้ว จงเอา หลีซือหงวน ไปด้วย
นางเล่าฮุยกับหลีซือหงวนก็เดินทางไปเมืองซินจิว ก็เห็นธงสำหรับเมืองเป็นยี่ห้อของหลีซุนเฮ้าจริง สมดังคำของหลีคังกุนและหลีซองซินกล่าว ทั้งสองจึงหยุดยั้งอยู่นอกเมืองหาได้เข้าไปในเมืองไม่ หลีซุนเฮ้าได้ทราบก็ออกไปคำนับแล้วจึงถามว่า ท่านผู้มารดามาถึงเมืองซินจิวแล้วเหตุใดจึงมาหยุดอยู่ไม่เข้าไปในเมืองเล่า นางเล่าฮุยว่าเราคิดถึงเจ้าจึงอุตส่าห์มาเยี่ยมเยือน ครั้นมาถึงเห็นธงยี่ห้อสำหรับเมืองผิดประหลาดไป ก็คิดฉงนสงสัยอยู่จึงไม่อาจเข้าไปในเมือง
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17 มีนาคม 2553 10:22:18 โดย บางครั้ง » บันทึกการเข้า
sometime
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #2 เมื่อ: 17 มีนาคม 2553 10:11:21 »



หลีซุนเฮ้าได้ฟังก็ตกใจนัก จึงเล่าความตามที่หลีคังกุนและหลีซองซิน มาบอกให้เปลี่ยนธงยี่ห้อนั้น ให้นางเล่ากุยฟังทุกประการ นางเล่ากุยจึงว่าเจ้านี้เป็นคนใจเบา เสียกลเขาแล้วจงรีบไปเมืองเปงจิวด้วยกันเถิด จะได้ชี้แจงข้อความให้หลีจีนอ๋องสิ้นสงสัย แล้วทั้งสามคนก็รีบพากันกลับมาเมืองเปงจิว
ฝ่ายหลีคังกุนกับหลีซองซิ นให้คนสนิทติดตามนางเล่าฮุยไปฟังความ เมื่อรู้ว่านางเล่าฮุยพาตัวหลีซุนเฮ้ามาเกือบจะถึงเมืองเปงจิวแล้ว ก็ตกใจรีบออกไปบอกกับนางเล่าฮุยและหลีซือหงวนว่า หลีจีนอ๋องให้ทั้งสองไปสืบสวนว่า ที่ตำบลแม่น้ำอึ้งหอเกิดโจรผู้ร้ายซ่องสุมกันขึ้นมากนั้น เป็นความจริงหรือไม่ แล้วจึงให้กลับมาบอกหลีจีนอ๋อง นางเล่าฮุยนั้นก็คลางแคลงใจอยู่ ด้วยแจ้งว่าบุตรเลี้ยงทั้งสองคนนี้ มักพูดจาแอบอ้างคำสั่งหลีจีนอ๋องอยู่เนือง ๆ แต่ก็เกรงว่าจะมีความผิดที่ทำให้เสียราชการ จึงให้หลีซุนเฮ้ารีบเข้าไปหาหลีจีนอ๋องก่อน ตนเองกับบุตรคนโตจะไปสืบความที่แม่น้ำอึ้งหอ แล้วจะรีบกลับมา
ฝ่ายหลีจีนอ๋องแจ้งว่าหลีซุนเฮ้ามาหา แต่นางเล่าฮุยกับหลีซือหงวนยังไม่มา ไม่รู้ว่าได้ความจริงเท็จประการใด จึงสั่งให้คนใช้ไปบอกหลีซุนเฮ้าว่า เวลานี้ยังไม่สู้สบายต่อเวลาอื่นจึงจะให้เข้ามาหา หลีคังกุนกับหลีซองซินแจ้งว่าหลีจีนอ๋องกำลังเสพสุราเมา ห้ามไม่ให้หลีซุนเฮ้าเข้าไปหา ก็มีความยินดี จึงรีบมาเรียกพนักงานสิบคนถืออาวุธครบมือ พากันไปหาหลีซุนเฮ้าในที่พัก บอกว่า.........................................................
หลีจีนอ๋องมอบอาญาสิทธิ์ให้เราทั้งสองมาเอาตัว ท่านไปฆ่าเสียเดี๋ยวนี้หลีซุนเฮ้าก็ตกใจจึงว่า
ข้าพเจ้า หาความผิดไม่ เหตุใดหลีจีนอ๋องจะฆ่าข้าพเจ้าเสียดังนี้เล่า…….....................................................
หลี คังกุนก็มิได้ตอบประการใด สั่งให้ทหารเข้าจับหลีซุนเฮ้าทันที เมื่อทหารเข้าจับตัวนั้น ถ้าหลีซุนเฮ้าจะต่อสู้แล้ว ทหารเหล่านั้นที่ไหนจะสู้กำลังของหลีซุนเฮ้าได้ แต่บังเอิญที่หลีซุนเฮ้าเกรงอาญาสิทธิ์ของบิดา และไม่คิดที่จะขัดขืนจึงนิ่งให้ทหารจับผูกมัดแต่โดยดี และพาตัวมายังลานประหาร ก็ปรากฎว่าทุกคนเห็นเหมือนรูปเทพารักษ์ขี่เมฆมายืนลอยอยู่ตรงหน้า แล้วกล่าวกับหลีซุนเฮ้าว่า
ตัวเจ้านี้สิ้นอายุถึงกำหนดแล้ว ถ้าตายไปในครั้งนี้ความสัตย์ซื่อสุจริตของเจ้าก็จะนำไปให้เป็นเทพารักษ์ อย่าคิดวิตกให้ใจวุ่นวายไปเลย จงตั้งสติให้ดีเถิด…….
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17 มีนาคม 2553 10:18:59 โดย บางครั้ง » บันทึกการเข้า
sometime
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #3 เมื่อ: 17 มีนาคม 2553 10:12:52 »



หลีซุนเฮ้า ก็ประสานมือก้มหน้าคำนับลงสามครั้ง รูปเทพารักษ์นั้นก็หายไป หลีซุนเฮ้าก็ร้องบอกทหารว่า จงเร่งลงดาบเถิดเราจะไปแล้ว ทหารก็ฟันหลีซุนเฮ้าศรีษะขาด กระเด็นออกไป ถึงแก่ความตาย
ขณะนั้นมีผู้เอาความไปแจ้งแก่หลีจีนอ๋อง ว่าหลีคังกุนกับหลีซองซินแอบอ้างคำสั่งเอาตัวหลีซุนเฮ้าไปฆ่าเสียแล้ว หลีจีนอ๋องได้ฟังดังนั้นก็ตกใจสิ้นสตินิ่งอั้นไปเป็นครู่ใหญ่ ครั้นได้สติก็คิดแค้นสองพี่น้อง เหมือนเลือดตาจะหยดย้อยลง จึงสั่งให้ให้นายทหารเร่งไปจับตัวการทั้งสองมาให้ได้โดยเร็ว
เมื่อขณะที่หลีจีนอ๋องกำลังโกรธวุ่นวายอยู่นั้น นางเล่าฮุยกับหลีซือหงวนกลับมาถึง ก็เข้าไปคำนับแจ้งความตามที่หลีคังกุนกับหลีซองซินแอบอ้างคำสั่งหลีจีนอ๋อง ให้ไปสืบสวนโจรผู้ร้ายที่แม่น้ำอึ้งหอให้ฟังทุกประการ หลีจีนอ๋องก็ยิ่งซ้ำมีความโกรธเป็นอันมาก จึงให้เอาตัวหลีคังกุนกับหลีซองซินมาเฆี่ยนตีตบต่อยยับเยิน แต่ไม่ให้ตายจะเอาตัวไว้ตัดศรีษะเซ่นศพหลีซุนเฮ้า
แล้วหลีจีนอ๋องก็ สั่งให้พนักงานเอาหีบไปใส่ศพหลีซุนเฮ้า มาตั้งไว้และแต่งการเซ่นวักเป็นอันมาก ครั้นถึงวันกำหนดฝังศพหลีจีนอ๋องและขุนนางทั้งปวงก็พากันไปพร้อมที่ฝังศพ เมื่อขณะจะยกศพลงฝังนั้น หลีจีนอ๋องก็สั่งให้ตัดศรีษะหลีคังกุนกับหลีซองซินเซ่นศพ ชดใช้กรรมที่ทำไว้ให้ตายตกไปตามกัน
ตั้งแต่นั้นมาหลีจีนอ๋องก็ไม่มี ความสบาย เสพแต่สุราทุกวันไม่ใคร่จะสร่างเมา ถือเอาว่าเป็นการแก้ทุกข์แก้เสียใจ หาออกว่าราชการบ้านเมืองไม่
ฝ่ายจูอุนซึ่งเป็นเลียงอ๋องนั้น เมื่อหลีซุนเฮ้าตายแล้ว ก็มีอำนาจมากขึ้น ไม่เกรง กลัวผู้ใด และติดสินบนขุนนางผู้ใหญ่ให้เชิญเสด็จ พระเจ้าถังเจียวจง ย้ายไปประทับที่เมือง เปียน เหลียง แล้วเลียงอ๋องก็ข่มขู่บังคับให้ฮ่องเต้สละราชสมบัติให้ตน ขึ้นครองราชย์แทนทรงพระนามว่า พระเจ้าเหลียงไทโจ๊ฮ่องเต้ และให้นายทหารคนสนิทเอายาพิษไปให้พระเจ้าถังเจียวจงซึ่งถูกถอดเป็น จีอิมอ๋อง กินจนสิ้นชีวิตไป
เมื่อหลีจีนอ๋องรู้ข่าวก็ยกกองทัพไปตี เมืองเปียนเหลียง แต่ก็พ่ายแพ้แก่ทหารเอกของพระเจ้าไทโจ๊ บุตรชายก็ตายในที่รบถึงเจ็ดคน ตนเองก็แก่ชราแล้วไม่เข้มแข็งที่จะต่อสู้ศัตรูได้จึงอาเจียนเป็นโลหิต ถึงแก่ความตายในกลางศึก เมื่อายุได้แปดสิบสี่ปี คงเหลือบุตรชายอีกสามคน คือ หลีซือหงวน หลีลูอ๋อง และหลีซุนหยก ซึ่งทำศึกกับเมืองเปียนเหลียงต่อไป...............................................................
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17 มีนาคม 2553 10:19:19 โดย บางครั้ง » บันทึกการเข้า
sometime
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #4 เมื่อ: 17 มีนาคม 2553 10:14:59 »



ต่อมาพระเจ้าเหลียงไทโจ๊ฮ่องเต้ได้เอาบุตรสะใภ้ภรรยา ของ จูอิวกุย บุตรคนโตเป็นนางสนม จูอิวกุยโกรธแค้นมากถึงกับชักกระบี่ไล่ฟันบิดา พระเจ้าไทโจ๊เห็นจวนตัวก็ร้องขึ้นว่าบุตรฆ่าบิดาดังนี้มีอยู่บ้างหรือ จูอิวกุยกลับตอบว่าเมื่อเป็นขุนนางอยู่นั้น ตัวก็ฆ่าเจ้าแผ่นดินเสีย เจ้าแผ่นดินไม่เหมือนบิดาคนทั้งหลายหรือ ว่าแล้วก็เอากระบี่ฟันถูกพระกรขาดไปข้างหนึ่ง แล้วฟันซ้ำถูกพระเศียรผ่าออกเป็นสองซีก สิ้นพระชนม์ในทันใดนั้นเอง จูอิวฉอง ผู้เป็นน้องเห็นพี่ชายฆ่าบิดา ก็เข้าสู้รบกับจูอิวกุย และฆ่าพี่ชายตายตกไปตามบิดาในที่นั้นเอง
จูอิวฉองก็ได้ครองราชสมบัติ ทรงพระนามว่า พระเจ้าเคียนฮวยฮ่องเต้ แต่ก็ถูกกองทัพของบุตรทั้งสามของหลีจีนอ๋อง ยกมาตีเมืองเปียนเหลียงแตก ขุนนางก็พากันเข้าไปในพระราชวังจับพระเจ้าเคียนฮวย ตัดศรีษะออกมามอบให้แม่ทัพของแซ่หลี ในเวลานั้นหลีลูอ๋องป่วยตายไปก่อนที่จะได้เมืองเปียนเหลียงแล้ว เหลืออยู่แต่หลีซือหงวนกับหลีซุนหยก ขุนนางประชุมปรึกษากันว่า เชื้อวงศ์ของพระเจ้าถังเจียวจงก็ถูจูอุนฆ่าเสียสิ้นแล้ว หลีซือหงวนนั้นแม้จะเป็นผู้ใหญ่แต่เป็นบุตรเลี้ยงของหลีจีนอ๋อง จึงยกให้หลีซุนหยกบุตรตัวของหลีจีนอ๋องขึ้นครองราชสมบัติในเมืองเปียนเหลียง ทรงพระนามว่า พระเจ้าจังจงฮ่องเต้ ให้หลีซือหงวนผู้พี่เป็นมหาอุปราชสำเร็จราชการแผ่นดิน และย้ายเมืองหลวงไปอยู่ที่เมืองลกเอี๋ยง
แต่พระเจ้าจังจงฮ่องเต้ก็ไม่เอาราชการ มัวลุ่มหลงแต่อิสตรี และประพฤติการเล่นอันหาประโยชน์มิได้ อยู่ในราชสมบัติได้เพียงสามปี ก็ถูกพวกโต้โผงิ้วที่โปรดเอามาไว้ในพระราช วังเป็นกบฏ ปลงพระชนม์เสีย ขุนนางทั้งปวงจึงยกหลีซือหงวนขึ้นครองราชสมบัติ ทรงพระนามว่า พระเจ้าเหมงจงฮ่องเต้ ขณะนั้นมีอายุได้หกสิบปีเศษ พระองค์ก็ตั้งอยู่ในยุติธรรม มิได้มีโลภและหลง เอาพระทัยสอดส่องในกิจราชการใหญ่น้อยทั้งปวง ทรงตัดสินข้อคดีของราษฎรก็ถูกต้องตามกฎหมายแผ่นดิน มิได้มีพระทัยลำเอียงเห็นแก่หน้าบุคคลที่รักและชัง ทรงระวังขุนนางพนักงานไม่ให้ผู้ใดเบียดเบียนราษฎรได้ความเดือดร้อน ไพร่บ้านพลเมืองอยู่เย็นเป็นสุข ทำมาหากินเป็นปกติ หามีเหตุภัยสิ่งใดไม่ ราษฎรพากันสรรเสริญสิ้นทุกพวกทุกเหล่า
ครั้นถึงเทศกาลเข้าปีใหม่ พระองค์ก็ให้ตั้งโต๊ะเครื่องเซ่นบูชา พระมหากษัตริย์และเทพยดาผู้ครองฟ้าและดิน ทรงอธิษฐานว่าตัวข้าพเจ้าผู้ชื่อ หลีซือหงวน ได้เป็นกษัตริย์ครองราชสมบัติในการนี้ ใช่จะเป็นเชื้อวงศ์สืบต่อมาก็หามิได้ ตัวข้าพเจ้าเกิดในแผ่นดินฮวนนอกประเทศจีน หลีจีนอ๋องเอามาเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม บัดนี้อายุข้าพเจ้าล่วงมาได้หกสิบสองปีแล้ว ขอให้เทพยดาเจ้าบันดาลให้ผู้มีบุญซึ่งตั้งอยู่ในยุติธรรม มาครอบครองแผ่นดินทำนุบำรุงราษฎรให้เป็นสุขเจริญต่อไป อย่าให้มีภยันตรายเกิดฆ่าฟันประทุษร้ายกันเหมือนแต่ก่อน ๆ
พระเจ้า เหมงจงฮ่องเต้ทรงอธิษฐานดังนั้นทุก ๆ ปีมา เป็นเวลาแปดปี จนพระชนมายุถึงหกสิบเก้าปี.............................................



............................................จากวารสาร"ฟ้าหม่น"..................................................
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17 มีนาคม 2553 10:19:39 โดย บางครั้ง » บันทึกการเข้า
คำค้น:
หน้า: [1]   ขึ้นบน
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  


คุณ ไม่สามารถ ตั้งกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ ตอบกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ แนบไฟล์ได้
คุณ ไม่สามารถ แก้ไขข้อความได้
BBCode เปิดใช้งาน
Smilies เปิดใช้งาน
[img] เปิดใช้งาน
HTML เปิดใช้งาน


หัวข้อที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อนี้
หัวข้อ เริ่มโดย ตอบ อ่าน กระทู้ล่าสุด
วัชรเฉทิกปรัชญาปารมิตาสูตร ตอนที่ 3
จิตอาสา - พุทธศาสนาเพื่อสังคม
sometime 4 6761 กระทู้ล่าสุด 21 มกราคม 2553 09:54:09
โดย sometime
การวิเคราะห์จริตมนุษย์ (ตอนที่ 1)
กระบวนการ NEW AGE
เงาฝัน 4 5073 กระทู้ล่าสุด 22 มกราคม 2553 13:56:50
โดย หมีงงในพงหญ้า
อย่าซีเรียสกับชีวิตนะคร๊าบ..พี่น้อง
สุขใจ ไปรษณีย์
เงาฝัน 2 2157 กระทู้ล่าสุด 20 เมษายน 2553 19:15:37
โดย เงาฝัน
ตำนานพระพุทธรูป 5 พี่น้อง
สุขใจ ห้องสมุด
ใบบุญ 0 992 กระทู้ล่าสุด 13 สิงหาคม 2561 12:50:50
โดย ใบบุญ
[ไทยรัฐ] - ดิว อริสรา เผยเหตุผลแท้จริงที่โพสต์แฉ 4 พี่น้อง บ. ยันธุรกิจครอบครัวสะอาด
สุขใจ ร้านน้ำชา
สุขใจ ข่าวสด 0 121 กระทู้ล่าสุด 18 มกราคม 2566 22:07:38
โดย สุขใจ ข่าวสด
Powered by MySQL Powered by PHP
Bookmark and Share

www.SookJai.com Created By Mckaforce | Sookjai.com Sitemap | CopyRight All Rights Reserved
Mckaforce Group | Sookjai Group
Best viewed with IE 7.0 , Chrome , Opera , Firefox 3.5
Compatible All OS , Resolution 1024 x 768 Or Higher
Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.327 วินาที กับ 30 คำสั่ง

Google visited last this page 29 มีนาคม 2567 01:02:21