ให้อภัย

<a href="http://www.youtube.com/v/DLF-pqLYlcI?version=3" target="_blank">http://www.youtube.com/v/DLF-pqLYlcI?version=3</a>

ข้อความที่ทุกท่านจะได้อ่านต่อไปนี้เป็นข้อความที่ควรค่าแก่การศึกษา{พิจารณา}

เป็นข้อคิดเตือนใจที่ดีเป็นอย่างยิ่ง ข้าพเจ้า รวบรวม & เรียบเรียง จากคำบรรยายของ

ท่านอาจารย์ สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ซึ่งเกี่ยวกับการให้อภัยล้วน ๆ ขอมอบเป็นธรรม -

บรรณาการสำหรับผู้ศึกษาพระธรรมร่วมกัน(สหายธรรม)ทุก ๆ ท่าน

การให้อภัย หมายถึง การให้ความไม่มีภัยอย่างหนึ่งอย่างใดแก่บุคคลอื่น{เว้นภัย}

ทางกาย ทางวาจา แก่บุคคลอื่นจนกระทั่งไม่เบียดเบียนแม้ด้วยใจ

อภัยทาน เป็นการสละความเห็นแก่ตัวสละความรักตัวในการที่ไม่ให้อภัยในความ

ผิดของคนอื่น หรือในความบกพร่องของคนอื่น

การสละความเห็นแก่ตัวขั้น{อภัยทาน}ทำให้สละความคิดร้ายสละความแค้นเคือง

สละความผูกโกรธ สละความไม่หวังดี สละความไม่เป็นมิตร{สละความไม่เกื้อกูล}

สละความไม่มีน้ำใจต่อคนอื่น

พระธรรมเหมือนกระจกที่จะส่องตัวของแต่ละบุคคล ให้รู้จักตัวเองตามความเป็นจริง

อย่างชัดเจนว่า ตนเองมีทานขั้นไหน เพียงวัตถุทาน หรือว่ามีอภัยทานด้วย เพราะบาง

คนอาจจะสละวัตถุง่ายมาก แต่{อภัยทาน}ยาก

ถ้าเห็นความบกพร่องของตัวเองที่ไม่อภัยว่า เป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ น่ากลัวก็ควรที่

จะรีบอภัยให้ทันทีโดยไม่รีรอและควรที่จะคิดต่อไปอีกว่า ผู้ที่ควรแก่การรับอภัยทาน

นั้น ไม่มีเว้นเลย ทั้งคนดีและคนไม่ดี

ขณะที่ไม่อภัยให้นั้น{ขณะนั้นไม่ได้สละความเห็นแก่ตัวเลย}ถ้าอภัยให้เมื่อใด

ก็แสดงว่าสละความรักตน ความยึดมั่นในตน ความเห็นแก่ตนลง

การสอนให้โกรธ{การสอนให้ทำร้ายต่อบุคคลอื่นนั้น}ไม่มีในคำสอนทาง

พระพุทธศาสนา

ถ้าเห็นโทษของความโกรธ ความคิดร้าย ความพยาบาท ความปองร้ายซึ่งเป็น

{อกุศลธรรม}ก็จะเป็นผู้เริ่มเจริญเมตตาแม้ในขณะนี้ได้

กุศลที่ควรจะง่าย และสะดวกไม่ต้องคอยกาลเวลาเลย ก็คือ อภัยทาน(ให้อภัย)

ถ้าชาตินี้ยังไม่ให้อภัยชาติหน้าจะให้อภัยได้หรือ ? ถ้าชาตินี้ไม่ให้อภัยชาติหน้า

ก็ให้อภัยไม่ได้

สิ่งง่าย ๆ ดูเหมือนจะง่ายที่สุด ง่ายกว่าอย่างอื่นยังทำไม่ได้แล้วจะทำอะไรได้?

พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแเสดงเกื้อกูลให้เกิดกุศลไม่ใช่อกุศล

ธรรมวาทะ---->ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์