หลวงพ่อพ่วง นิมมลกโร วัดบ้านสวน ต.ควนมะพร้าว อ.เมือง จ.พัทลุง

หลวงพ่อพ่วง นิมมลกโร
วัดบ้านสวน ต.ควนมะพร้าว อ.เมือง จ.พัทลุง

"พระครูวิจัยโสภณ" หรือ "หลวงพ่อพ่วง นิมมลกโร" อดีตเจ้าอาวาสวัดบ้านสวน ต.ควนมะพร้าว อ.เมือง จ.พัทลุง เป็นพระนักพัฒนาชื่อดัง ที่มีความเคร่งครัดในพระธรรมวินัย ได้สร้างความเจริญให้กับวัดและชุมชนในพื้นที่อย่างมากมาย

มีนามเดิมว่า พ่วง พลนุ้ย เกิดเมื่อ วันอาทิตย์ที่ 9 มิ.ย. 2450 ณ บ้านแร่ใหญ่ หมู่ที่ 1 ต.ควนมะพร้าว อ.เมือง จ.พัทลุง

ในช่วงวัยเยาว์ อายุ 7 ขวบ ผู้ปกครองพาไปฝากให้ศึกษาเล่าเรียนที่สำนักของพระอาจารย์ชู วัดกุฏิภักดีสังวร ต.ลำปำ อ.เมืองพัทลุง ซึ่งเป็นพระเกจิอาจารย์ชื่อดังเมืองพัทลุง โดยได้ศึกษาเล่าเรียนทั้งหนังสือไทย หนังสือขอม และวิชาโหราศาสตร์จนมีความชำนาญ

กระทั่งอายุ 15 ปี ท่านลากลับมาอยู่ที่บ้าน เพื่อช่วยเหลือครอบครัวหาเลี้ยงชีพด้วยการทำนา

ครั้นเมื่ออายุครบ 21 ปีบริบูรณ์ เข้าพิธีอุปสมบท ที่พัทธสีมาวัดควนแร่ ต.ควนมะพร้าว อ.เมือง เมื่อปี พ.ศ.2471 มีพระครูอริยสังวร เจ้าคณะจังหวัดพัทลุง วัดคูหาสวรรค์ อ.เมืองพัทลุง เป็นพระอุปัชฌาย์ และพระครูจรูญกรณีย์ เป็นพระกรรมวาจาจารย์

หลังจากอุปสมบทไปอยู่จำพรรษาที่วัดควนแร่ระยะหนึ่ง พร้อมกับศึกษาพระปริยัติธรรมด้วยความตั้งใจ พ.ศ.2474 สามารถสอบได้นักธรรมชั้นตรีพร้อมกับเป็นครูสอนพระปริยัติธรรม ที่วัดตรังคภูมิ อ.กันตัง จ.ตรัง เป็นเวลา 2 ปี

พ.ศ.2480 สอบได้นักธรรมชั้นโท ต่อมาในปี พ.ศ.2477 ได้เป็นครูพระปริยัติธรรมในสำนักวัดควนมะพร้าว อ.เมืองพัทลุง พ.ศ.2488 เป็นเลขานุการกรรมการสงฆ์ อ.เขาชัยสน จ.พัทลุง พ.ศ.2490 เป็นเจ้าอาวาสวัดบ้านสวน

ในปี พ.ศ.2498 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรที่พระครูวิจัยโสภณ

ตามประวัติเล่าว่า ก่อนที่พระครูวิจัยโสภณจะย้ายมาอยู่ที่วัดบ้านสวนนั้น เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 8 พ.ค.2484 มีผู้ใหญ่บ้านและชาวบ้าน 3 หมู่บ้าน จาก ต.ควนมะพร้าว อ.เมืองพัทลุง ไปนิมนต์พระครูวิจัยโสภณ จากวัดควนแร่ โดยให้นั่งบนแคร่น้อยมีคานหาม แล้วหามมาตามสายถนน เนื่องจากขณะนั้นถนนยังไม่เรียบร้อย รถยนต์โดยสารยังวิ่งไม่ได้

ครั้นเมื่อมาอยู่ที่วัดบ้านสวน ต.ควนมะพร้าว จึงปรับปรุงถนนในหมู่บ้าน สร้างสะพาน พร้อมทั้งปรับปรุงขยายพื้นที่ของวัดให้สวยงาม และพัฒนาปรับปรุงสร้างถาวรวัตถุหลายอย่าง และยังได้เอาใจใส่ในความเป็นอยู่ และความประพฤติของชาวบ้านในชุมชนเป็นอย่างดี โดยได้ช่วยแนะนำสั่งสอนชาวบ้านให้มีความประพฤติดีงาม ให้รู้จักปรับปรุงการทำมาหากินให้เจริญขึ้น

พร้อมกันนี้ หลวงพ่อพ่วง นำชาวบ้านพัฒนาสิ่งสาธารณประโยชน์ต่างๆ ทั้งขุดเหมือง สร้างสะพาน สร้างถนนหนทาง อย่างไม่เห็นแก่ลำบากเหนื่อยยาก จนเจริญรุ่งเรืองขึ้นตามลำดับทั้งวัดและชุมชน

เนื่องจากท่านทำงานหนักเพื่อประโยชน์ของส่วนรวม เป็นเวลานาน ร่างกายพักผ่อนไม่เพียงพอ กระทั่งล้มป่วยอาพาธหนัก แม้จะได้รับการรักษาพยาบาลเป็นอย่างดี แต่ก็ไม่สามารถต้านทานกำลังของโรคภัยไข้เจ็บ

ในที่สุด มรณภาพโดยสงบ เมื่อวันที่ 1 ธ.ค. 2509 สิริอายุ 60 ปี พรรษา 39

ตลอดชีวิต หลวงพ่อพ่วงประกอบคุณงามความดีด้วยจิตใจที่ผ่องแผ้ว แม้ว่าจะละสังขารไปแล้วก็ตาม แต่คุณงามความดีที่ประกอบศาสนกิจมาตลอดชีวิต

ยังคงปรากฏอยู่ในใจของพุทธศาสนิกชนชาวเมืองพัทลุงอย่างมิลืมเลือน

อริยะโลกที่ 6