[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้
07 ตุลาคม 2567 02:43:17 *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
 
  หน้าแรก   เวบบอร์ด   ช่วยเหลือ ห้องเกม ปฏิทิน Tags เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก ห้องสนทนา  
บุคคลทั่วไป, คุณถูกห้ามตั้งกระทู้หรือส่งข้อความส่วนตัวในฟอรั่มนี้
Fuck Advertise !!

หน้า: [1]   ลงล่าง
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: “ขัดห้องน้ำวัด” งานปิดทองหลังพระ ที่มีเรื่องราวมากกว่าคุณคิด  (อ่าน 1220 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
มดเอ๊ก
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +8/-1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

Thailand Thailand

กระทู้: 5162


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
Chrome 50.0.2661.271 Chrome 50.0.2661.271


ดูรายละเอียด
« เมื่อ: 23 สิงหาคม 2559 03:39:40 »



“ขัดห้องน้ำวัด” งานปิดทองหลังพระ ที่มีเรื่องราวมากกว่าคุณคิด

หลายคนไปทำบุญที่วัดด้วยทรัพย์สินและสิ่งของ ในขณะที่อีกหลายคนทำบุญด้วยการ “ลงแรง”

การทำบุญด้วยการลงแรง  หรือเรียกว่า  เวยยาวัจจมัยเป็นหนึ่งในบุญกิริยาวัตถุ 10  มีความหมายว่า  การช่วยเหลือผู้อื่นในงานที่ชอบ

พระไพศาล  วิสาโล  อธิบายความหมายของเวยยาวัจจมัยไว้ว่า  หมายถึง “การทำบุญด้วยการขวนขวายรับใช้  รวมความถึงการช่วยเหลือกิจส่วนรวม  เช่น  การดูแลรักษาสิ่งแวดล้อมการอนุรักษ์ป่า  การรักษาสมบัติสาธารณะ  การดูแลชุมชนให้เป็นระเบียบเรียบร้อย  การชักชวนผู้คนให้ประหยัดพลังงานต่อต้านคอร์รัปชัน  การเป็นจิตอาสาช่วยเหลือผู้ที่เดือดร้อนตกทุกข์ได้ยาก  หรือเป็นอาสาสมัครช่วยเหลืองานปฏิบัติธรรม

 “คนที่ช่วยเหลืองานวัดเป็นประจำ จะเรียกว่าไวยาวัจกร  แต่ที่จริงการช่วยเหลืองานส่วนรวม  ไม่จำเป็นต้องช่วยงานวัดก็ถือว่าเป็นการบำเพ็ญเวยยาวัจจมัยเช่นกัน”


อานิสงส์ของการขัดห้องน้ำ…ในสมัยพุทธกาล

ในสมัยพุทธกาล  มหาเศรษฐีสามีภรรยาแห่งพระนครโกสัมพี  มีบุตรนามว่า “พากุละ” หลังจากเกิดได้เพียง 5 วัน  มารดาบิดาพร้อมด้วยเครือญาติได้พาทารกน้อยไปอาบน้ำชำระร่างกายที่แม่น้ำคงคาอันศักดิ์สิทธิ์  ระหว่างที่คนใช้กำลังอาบน้ำให้ทารกอยู่นั้น  มีปลาตัวใหญ่ว่ายผ่านมา  เห็นทารกน้อยก็เข้าใจว่าเป็นอาหาร  จึงฮุบทารกกลืนเข้าไปในท้องแล้วว่ายน้ำหนีไป  สร้างความเศร้าโศกเสียใจแก่มารดาและบิดาเป็นอย่างยิ่ง

ด้วยอำนาจบุญญาธิการของทารกพากุละเมื่อเข้าไปอยู่ในท้องปลาก็ไม่ได้รับอันตรายแต่อย่างใด  กลับนอนสบายเหมือนอยู่บนที่นอนธรรมดา  ในทางกลับกันปลายักษ์กลับรู้สึกเดือดร้อนกระวนกระวาย  เที่ยวแหวกว่ายไปตามกระแสน้ำ  จนติดตาข่ายของชาวประมงที่อาศัยในนครพาราณสี

สามีภรรยามหาเศรษฐีแห่งเมืองพาราณสีซื้อปลายักษ์ตัวนี้ไป  หลังจากผ่าท้องปลาและพบทารกน้อยนอนอยู่ในนั้นก็เกิดความรักใคร่ราวกับว่าเป็นบุตรของตน  จึงเลี้ยงดูทารกพากุละเป็นอย่างดี

ข่าวของทารกน้อยในท้องปลาแพร่มาถึงเมืองโกสัมพีหลังเศรษฐีและภรรยาทราบเรื่องก็รู้ทันทีว่าเป็นบุตรชายของตนจึงรีบเดินทางมายังกรุงพาราณสีเพื่อขอทารกน้อยคืน  แต่เศรษฐีแห่งเมืองพาราณสีไม่ยอมคืนให้  พร้อมบอกว่า  “เราเป็นผู้ซื้อปลาตัวนี้  ดังนั้นทารกที่อยู่ในครรภ์ของปลาก็ถือเป็นสมบัติของเราด้วยเช่นกัน”

เมื่อตกลงกันไม่ได้  เศรษฐีทั้งสองฝ่ายจึงได้ถวายฎีกาต่อพระเจ้าพรหมทัตผู้มีปัญญามาก  พระองค์ทรงวินิจฉัยว่า“ทารกน้อยผู้นี้เป็นผู้มีบุญญาธิการมาก  พ่อแม่เพียงสองคนไม่สามารถเลี้ยงดูเขาได้  จึงตัดสินให้ทารกน้อยผู้นี้มีบิดา 2 คนและมารดา 2 คน  พร้อมให้ทั้งสองตระกูลช่วยกันเลี้ยงดู  โดยผลัดกันเลี้ยงคราวละ 4 เดือน”

ตั้งแต่นั้นเศรษฐีทั้งสองตระกูลก็เลี้ยงดูเด็กน้อยเป็นอย่างดี  พากุละเสวยสุขในทรัพย์สมบัติจนอายุ 80 ปี  เป็นเวลาเดียวกับที่พระพุทธเจ้าเสด็จมาแสดงธรรมที่เมืองโกสัมพีท่านพากุละจึงตามไปเข้าเฝ้าและฟังพระธรรมเทศนาของพระพุทธองค์  พอฟังจบก็เกิดความเลื่อมใสศรัทธาบรรลุเป็นพระโสดาบันในทันที

จากนั้นท่านพากุละจึงทูลขอบรรพชาอุปสมบท  หลังปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานเพียง 7 วันก็บรรลุพระอรหันต์

แม้พระพากุละจะมีอายุมากถึง 80 ปีแล้ว  แต่ท่านก็ปฏิบัติกิจสงฆ์  เช่น  กวาดลานวัด  ทำความสะอาดวัด  ขัดห้องน้ำไม่เคยขาด  อีกทั้งยังไม่เคยบ่นปวดหลัง  ปวดตัวหรือแม้แต่เจ็บป่วยเป็นไข้เลย  สร้างความสงสัยในหมู่พระสงฆ์ยิ่งนัก พระอานนท์จึงนำเรื่องนี้ไปกราบทูลถามพระพุทธเจ้าจึงทราบว่าเมื่อชาติก่อนพระพากุละก่อกรรมดีไว้มาก  ท่านชอบสร้างห้องน้ำถวายวัดบ้าง  สร้างห้องน้ำสาธารณะให้ผู้อื่นได้ใช้บ้าง  อีกทั้งยังชอบทำความสะอาดห้องน้ำเป็นนิจ  จึงส่งผลให้ท่านเสวยบุญในชาตินี้

พระพากุละดับขันธปรินิพพานด้วยวัย 160 ปี  ก่อนนิพพาน  ท่านได้เข้าเตโชสมาบัตินั่งนิพพานท่ามกลางภิกษุสงฆ์เมื่อท่านนิพพานแล้ว  เตโชธาตุก็บังเกิดเป็นไฟไหม้สรีระร่างกายของท่านให้หมดไป ณ ที่นั้นเอง
 

เวยยาวัจจมัย ณ ศูนย์ปฏิบัติธรรม

พระครูโชติวัตรวิมล  เจ้าอาวาสวัดคลองตาลอง  สำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดนครราชสีมา  แห่งที่ 20  พูดถึงงานที่วัดแห่งนี้ต้องการอาสาสมัครมาช่วยทำงานว่า

“ถ้าสนใจจะมาทำบุญแบบลงแรงที่วัดคลองตาลองอาตมาอยากให้ช่วยทำความสะอาดห้องน้ำ  เพราะห้องน้ำที่วัดมีมากกว่า 500 ห้อง  เพื่อรองรับผู้ปฏิบัติธรรมที่มีจำนวนมากบางคอร์สมากัน 3,000 กว่าคนก็มี

“การทำบุญด้วยการขัดห้องน้ำนั้นเป็นการทำงานอย่างต่ำแต่ใจสูง  ผู้ที่มาปฏิบัติธรรมที่นี่ส่วนใหญ่  ถ้าปฏิบัติไม่ได้อาตมาจะแนะนำให้ไปขัดห้องน้ำ  ขัดไปอธิษฐานจิตไปด้วยเผื่อแผ่ให้ตัวเอง  ให้พ่อแม่  และคนที่รัก  พอขัดสัก 2 - 3 ห้อง แล้วกลับมานั่งสมาธิจะได้ผลดีขึ้น  หรือเรียกว่าเห็นผลทันตาก็ว่าได้”

จาก http://www.secret-thai.com/category/article/page/11/

Share this topic on AskShare this topic on DiggShare this topic on FacebookShare this topic on GoogleShare this topic on LiveShare this topic on RedditShare this topic on TwitterShare this topic on YahooShare this topic on Google buzz

บันทึกการเข้า

ทิ นัง มิไฮ นัง มิจะนัง ทิกุนัง แปลว่า
ที่นั่ง มีให้นั่ง มึงจะนั่ง ที่กูนั่ง ทิ้งไว้เป็น
ปริศนาธรรม นะตะเอง
คำค้น:
หน้า: [1]   ขึ้นบน
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  


คุณ ไม่สามารถ ตั้งกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ ตอบกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ แนบไฟล์ได้
คุณ ไม่สามารถ แก้ไขข้อความได้
BBCode เปิดใช้งาน
Smilies เปิดใช้งาน
[img] เปิดใช้งาน
HTML เปิดใช้งาน

Powered by MySQL Powered by PHP
Bookmark and Share

www.SookJai.com Created By Mckaforce | Sookjai.com Sitemap | CopyRight All Rights Reserved
Mckaforce Group | Sookjai Group
Best viewed with IE 7.0 , Chrome , Opera , Firefox 3.5
Compatible All OS , Resolution 1024 x 768 Or Higher
Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.244 วินาที กับ 31 คำสั่ง

Google visited last this page 05 พฤษภาคม 2566 06:20:41