สวดมนต์

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 576px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-mplayer2" src="http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/09.%20Track%209.wma" width="800px" height="576px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" ShowControls="True" autostart="false" autoplay="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/09.%20Track%209.wma" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/09.%20Track%209.wma</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>

ในความเป็นจริงแล้วในสมัยพุทธกาล บุคคลสมัยนั้ันต่างก็พูดเป็นภาษาบาลีกัน

ทั้งหมด เพราะฉะนั้นคำพูดเมื่อจะกล่าวสรรเสริญใคร ยกย่องบุคคลใด รวมทั้งอธิบายใน

สิ่งใดให้ผู้อื่นเข้าใจก็ใช้คำบาลีการสวดมนต์ที่ปัจจุบันสวดกันนั้ก็เป็นภาษาบาลี มีการ

กล่าวยกย่องสรรเสริญพระคุณของพระพุทธเจ้าเป็นต้นรวมทั้งเป็นบทพระธรรมที่

พระพุทธเจ้าทรงแสดงไว้ในสูตรต่าง ๆ ในปัจจุบันก็นำมาสวดกัน หากแต่ว่าเราจะต้อง

เข้าใจจุดประสงค์ของพระพุทธศาสนาที่พระองค์ได้แสดงพระธรรมเพื่อประโยชน์คือ ละ

สละ ขัดเกลากิเลส ไม่ใช่เพื่อได้ในสิ่งใดสิ่งหนึ่งคือความคุ้มครองการได้มีชีวิตที่ดี ได้

สิ่งที่ดีเพราะอาศัยพระธรรมพระพุทธเจ้าทรงแสดงเพราะขณะนั้นเป็นโลภะ ความติด

ข้อง พระพุทธองค์จะไม่สอนให้เกิดอกุศล เพิ่มอกุศลเลย เพราะฉะนั้น จุดประสงค์จึงจะ

ต้องถูกต้องตั้งแต่ต้นการสวดสาธยายพระธรรมในสมัยพุทธกาลจึงเกิดจากความเข้าใจพระธรรม มีปัญญา

เป็นพื้นฐานอยู่ก่อนแล้ว จึงสาธยายเพื่อระลึกถึงพระคุณพระพุทธเจ้าเพื่อเพิ่มโสภณ

ธรรม สภาพธรรมฝ่ายดี มีศรัทธา เป็นต้น ในการสาธยายบทพระธรรมนั้น มิใช่เพื่อได้สิ่ง

ใด สิ่งหนึ่ง แต่เพื่อละเพราะเมื่อกุศลจิตเกิดขึ้นก็ละอกุศลขณะนั้นพร้อม ๆ กับการ

สาธยายนั้นเองก็พิจารณาธรรมตามบทธรรมที่พระองค์ทรงแสดงด้วยเพราะผู้คนสมัยนั้น

เข้าใจภาษาบาลีกันจึงเป็นการเพิ่มพูนปัญญาอันเป็นจุดประสงค์สูงสุดของพระพุทธศาสนา

วิสุทธิมรรคแปล ภาค 1 ตอน 2 หน้าที่ 247

วิธี{เจริญพุทธานุสติ}

ในอนุสติ 10 มีประการดังกล่าวมานี้ พระโยคาวจรผู้กอปรด้วย

ความเลื่อมใสมั่นใคร่จะเจริญพุทธานุสสติเป็นอันดับแรกพึงเป็นผู้

ไปในที่ลับ{คน}เร้นอยู่ในเสนาสนะอันสมควรแล้ว ระลึกถึงพระคุณของพระผู้มีพระภาคเจ้า

บัดนี้มีการสวดมนต์แต่เมื่อไม่เข้าใจภาษาบาลี ควรหรือไม่ที่จะศึกษาธรรมให้เข้าใจ

และสาธยายตามภาษาของผู้ที่สามารถเข้าใจได้ เพราะพระธรรมและปัญญา รวมทั้งกุศล

{จิต}ไมไ่ด้อยู่ที่ภาษาใด ภาษาหนึ่งแต่อยู่ที่จิต จิตที่มีศรัทธาอันเกิดความเข้าใจพระธรรม

เพราะฉะนั้นที่อธิบายตรงนี้ก็เพื่อให้เข้าใจจุดประสงค์ของการสวดมนต์ก่อนว่าเพื่ออะไร

หากเป็นไปเพื่อได้ ได้ความคุ้มครองได้สิ่งดี ๆ กับชีวิตนั่นก็ผิดตั้งแต่ต้น ทุกอย่างก็จะ

ต้องตามไปด้วยครับ แต่เพื่อเพิ่มพูนความเข้าใจเพื่อระลึกถึงพระคุณซึ่งเีราสามารถ

เข้าใจตามภาษาของเราได้ซึ่งคำถามเรื่องสวดมนต์ในห้องน้ำได้ไหม ?

พระธรรมเป็นสิ่งที่ประเสริฐสูงสุด เป็นสิ่งที่

ควรเคารพ เพราะแม้พระพุทธเจ้าก็ทรงเคารพพระธรรมรวมทั้งพระอริยสาวกก็เคารพ

ธรรมด้วยดังเช่น นาง{ขุขชุตตรา}เมื่อจะแสดงธรรมก็นั่งในที่สูงกว่าคนอื่นอาบน้ำ

เพราะความที่เคารพธรรมเพราะพระธรรมเป็นธรรมที่สามารถดับกิเลสได้ จึงควรค่าแก่

การเคารพ ด้วยเหตุนี้ การสวดมนต์เพื่อจุดประสงค์อื่นที่ไม่ถูก ไม่ต้องกล่าวถึงในห้องน้ำ

ที่ไหนๆก็ไม่ควรเพราะเป็นไปด้วยความไม่รู้ เป็นไปเพื่อได้ เพื่อติดข้องอันอาศัยบทสวด

มนต์แต่ถ้าจุดประสงค์ถูกต้องตามที่กล่าวมาจึงควรเป็นผู้เคารพธรรมหาที่ที่เหมาะ

อันสมควรแก่การระลึกถึงพระคุณและระลึกพระธรรมคำสั่งสอนที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงดีกว่า

ก่อนอื่นต้องเข้าใจก่อนว่า{มนต์}คือ อะไร ? เมื่อว่าตามศัพท์ภาษาบาลีแล้ว

มนต์{ภาษาบาลี คือ มนฺต}หมายถึง ปัญญา บางครั้งก็มีคำว่า พุทธมนต์{พระปัญญา

ของพระพุทธเจ้า}ด้วยจะเห็นได้ว่าพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตรัสรู้และทรง

แสดงนั้น เป็นพระปัญญาตรัสรู้ของพระองค์ที่เกิดจากการสะสมบำเพ็ญพระบารมีมา

เป็นเวลาที่ยาวนานซึ่งจะต้องมีความละเอียดรอบคอบในการศึกษา เพื่อความเข้า

ใจอย่างถูกต้อง ตรงตามความเป็นจริงโดยไม่ใช่เพียงสวด หรือ ท่อง เท่านั้นจะต้อง

เป็นผู้มีความใจด้วย บทสวดมนต์ต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นมงคลสูตรกรณียเมตตสูตร{รัตน

สูตร} เป็นต้น ล้วนเป็นพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงถ้านำมาสวดหรือท่อง

เพื่อได้เพื่อต้องการสิ่งหนึ่งสิ่งใดหวังลาภสักการะก็เป็นการผิดตั้งแต่ต้น เป็นอกุศล

ตั้งแต่ต้นแล้วไม่ได้เป็นไปเพื่อความเจริญขึ้นของกุศลธรรม ไม่เป็นไปเพื่อการขัดเกลา

กิเลสในชีวิตประจำวันถึงแม้ว่าจะไม่ได้สวดแต่ศึกษาแล้วน้อมที่จะประพฤติปฏิบัติตาม

ย่อมเป็นประโยชน์กว่าอย่างแท้จริง

และที่ควรพิจารณาอีกประการหนึ่ง คือ ในสมัยปัจจุบันนี้ มีบทสวดต่าง ๆ หลายบท

ที่มีการแต่งขึ้นในภายหลังซึ่งไม่ใช่พระธรรมคำสอนที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดง

ก็ไม่ใช่{มนต์}ถึงแม้ว่าจะมีการนำคำว่า มนต์ มาใช้ ก็ตาม

ถ้าจะมองในมุมกลับไม่ต้องสวดมนต์ในห้องน้ำแต่เปิดวิทยุ - เปิดซีดี - MP 3

ที่เป็นคำบรรยายธรรม ในขณะเข้าห้องน้ำได้ฟังเกิดเข้าใจถูกก็ย่อมจะเป็น

ประโยชน์เพราะเวลาของแต่ละคนมีจำกัดมีไม่มากถ้าฟังได้เมื่อไหร่ความเข้าใจ

เกิดก็จะเป็นประโยชน์เมื่อนั้นไม่ว่าจะอยู่ ณ.ที่ใดก็ตาม

พระธรรม อันพระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสไว้ดีแล้ว จึงควรอย่างยิ่งที่พุทธศาสนิกชน

จะได้ศึกษาเพื่อความเข้าใจถูก เห็นถูกเป็นปัญญาของตนเองต่อไป

..................คาถาธรรมบท................

ฝนย่อมรั่วรดเรือนที่มุงไม่ดีได้ฉันใด

ราคะย่อมเสียดแทงจิตที่ไม่ได้อบรมแล้วได้

ฉันนั้นฝนย่อมรั่วรดเรือนที่มุงดีแล้วไม่ได้

ฉันใดราคะก็ย่อมเสียดแทงจิตที่อบรมดีแล้วไม่ได้ ฉันนั้น

http://www.facebook.com/itsariyathanakorn

http://twitter.com/sok45

http://forums.212cafe.com/boxser/

......................................มัชฌิมประภาสปุญสถาน.........................

ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำนี้จงเป็นปัจจัยเกื้อหนุนสรรพชีวิตทั้งหลายให้ได้บำเพ็ญอนุตรวิถี กลับจิตแปรใจ ได้คืนจิตเดิม มีความสงบเย็นใจกาย ปราศจากเสียซึ่งสรรพกำทุกข์ ปลอดพ้นจากภัยเวร สงครามข้าวยาก ด้วยเดชะบุญนี้ จงช่วยค้ำชูบิดา - มารดา ครูบาอาจารย์ - ผู้มีพระคุณ ญาติสนิท - มิตรรัก ศัตรูหมู่มาร สรรพเจ้ากรรมนายเวร เทวาทุกชั้นฟ้า อารักษ์ทั่วชั้นดิน เหล่าภูติ นาคา - นาคี เหล่าวิญญา - หมู่เปรต - อสูรกายเหล่าสัตว์ใด ๆ จงเป็นผู้ได้รับอานิสงค์เดชะแห่งผลบุญนี้ท่วนทั่วทุกคนเทอญ......................