นางสุมิตตา

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 576px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-mplayer2" src="http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/09.%20Track%209.wma" width="800px" height="576px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" ShowControls="True" autostart="false" autoplay="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/09.%20Track%209.wma" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/09.%20Track%209.wma</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>

วันวิสาขบูชานี้เป็นวันที่พระมหาสัตว์ทรงถึงที่สุดแห่งการบำเพ็ญพระบารมีคือทรง

แทงตลอดพระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณอันเกิดได้ยากที่สุดใน{สังสารวัฏฏ์}เหตุสำคัญ

ที่ทำให้พระองค์ บรรลุเป็นพระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะทรงบำเพ็ญบารมี

10 มหาบริจาค 5 และจริยา 3 ซึ่งในวันนี้เองเมื่อสี่อสงไขยยิ่งด้วยแสนกัปป์ที่แล้ว นาง

สุมิตตาได้ตั้งจิตอธิฏฐานขออุทิศขันธสันดานของตนเป็นวัตถุทานเฉพาะพระพักตร์พระ

ผู้มีพระภาคเจ้าทีปังกรและสุเมธดาบสเพื่อให้ทารทานอันเป็นส่วนสำคัญในมหา -

บริจาค 5 ของพระมหาสัตว์นั้นบริบูรณ์ สมจริงดังพระบาลีในยโสธราเถรีอปทานที่กล่าว

ว่าข้าแต่พระมหาวีรเจ้า หม่อมฉันงดเว้นอนาจารในสถานที่ไม่ควร แม้ชีวิตก็ยอมสละ

เพื่อประโยชน์แก่พระองค์ได้ ข้าแต่พระมหามุนี พระองค์ประทานหม่อมฉันให้เป็นภรรยา

ผู้อื่นหลายพันโกฏิกัปป์ก็เพื่อประโยชน์แก่พระองค์หม่อมฉันไม่เคยเสียใจในเรื่องนั้น

เลยพึงศึกษาเพิ่มเติมในคัมภีร์อปทาน พระนางยโสธราเถรีจึงเป็นบุคคลที่พุทธ -

ศาสนิกชนทั้งหลายพึงระลึกถึงพระคุณอันล้นพ้นของพระนางหากไม่ได้จิตใจที่เด็ด -

เดี่ยวของนางสุมิตตาเมื่อสี่อสงไขยยิ่งด้วยแสนกัปป์ที่แล้วใครหนอจะเป็นยอมสละตน

เองเพื่อเป็นอุปกรณ์แห่งทานบารมีของพระมหาสัตว์พระนางจึงเป็นผู้มีพระคุณมากจริง

ๆ เพราะมีพระนางเป็นปัจจัย มหาบริจาค 5 ของพระมหาสัตว์จึงบริบูรณ์อันเป็นเหตุให้

ทรงบรรลุพุทธภาวะใต้ต้นพระศรีมหาโพธิได้ดังนั้น วันนี้นอกจากเราทั้งหลายจะพึง

ระลึกถึงพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้ทรงอยู่เหนือความอาลัยในโลกีย -

ธรรมทั้งปวงแล้ว เราทั้งหลายพึงระลึกถึงหญิงผู้มีจิตใจเด็ดเดี่ยวที่มีนามว่าสุมิตตาหรือ

พระนางยโสธราเถรีนั่นเอง ช่างน่าอัศจรรย์จริงหนอที่โลกใบนี้มีพระพุทธศาสนาอันมี

ความงดงาม หามลทินมิได้ มีแต่ความบริสุทธิ์ดุจแก้วที่ช่างเจียระนัยไว้ีดีแล้วคงจะไม่มี

ใครปฏิเสธได้เลยว่าเมื่อเราระลึกถึงพระผู้มีพระภาคเจ้ามีแต่ความสุขใจปราศจาก

ความกังวลทั้งปวง เมื่อระลึกถึงพระสัทธรรมนิกายใดนิกายหนึ่งในห้านิกายพบแต่ความ

งดงามอันสะท้อนให้เห็นถึงพระปัญญาอันหาประมาณมิได้ แสดงให้เห็นให้เห็นว่าจิตของ

พระสุคตเจ้าอยู่เหนือสังขารโลกจริง ๆ และเมื่อระลึกถึงพระสงฆ์สาว อันประกอบด้วยคู่

แห่งบุรุษ 4 นำมาซึ่งสัทธินทรีย์ได้อย่างไม่น่าเชื่อ แม้ว่าพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นี้จะ

ทรงมีพระชนมายุสั้นมีพระรัศมีปกติแผ่ซ่านโดยรอบเพียงวาเดียวหรือจะทรงมีสาวก

สันนิบาตเพียงครั้งเดียวก็ตาม

ข้าแต่พระมหามุนีหม่อมฉันได้รับสุข

ย่อมอนุโมทนาและในคราวที่ได้รับทุกข์ก็ไม่

เสียใจเป็นผู้ยินดีแล้วในที่ทุกแห่งเพื่อประโยชน์

แก่พระองค์

(:LOVE:)อดีตชาติพระนางยโสธราเถรีกับวิสาขบูชา รัก

ข้าแต่พระมุนีมหาวีรเจ้าขอพระองค์พึงทรงระลึกถึงกุศลกรรมเก่าของหม่อมฉันเถิดข้า

แต่พระมหาวีรเจ้าหม่อมฉันสั่งสมบุญไว้เพื่อประโยชน์แก่พระองค์ข้าแต่พระมหาวีรเจ้า

หม่อมฉันงดเว้นอนาจารในสถานที่ไม่ควรแม้ชีวิตก็ยอมสละเพ

ประโยชน์แก่พระองค์ได้ข้าแต่พระมหามุนีพระองค์ประทานหม่อมฉันเพื่อให้เป็น

ภรรยาผู้อื่นหลายพันโกฏิกัปล์ก็เพื่อประโยชน์แก่พระองค์หม่อมฉันมิได้เสีย

ในเรื่องนั้นเข้าแต่พระมหามุนีพระองค์ประทานหม่อมฉันเพื่อ

อุปการะหลายพันโกฏิกัปล์เพื่อประโยชน์แก่พระองค์

หม่อมฉันมิได้เสียใจในเรื่องนั้นเลย

ข้าแต่พระมหามุนีพระองค์ประทานหม่อมฉันเพื่อประโยชน์

เป็นอาหารพันโกฏิกัปล์หม่อมฉันมิได้เสียใจในเรื่องนั้นเลยหม่อม

ฉันบริจาคชีวิตหลายพันโกฏิกัปล์ประชุมชนจักทำการให้พ้นจากภัยก็ย่อม

สละชีวิตของหม่อมฉันให้ข้าแต่พระมหามุนีหม่อมฉันย่อมไม่เคยหวงเครื่อง

ประดับและผ้านานาชนิดซึ่งอยู่ที่ตัวและภัณฑะคือตัวหญิงเพื่อประโยชน์แก่

พระองค์ข้าแต่พระมหามุนีมหาวีรเจ้าทรัพย์ข้าวเปลือก ปัจจัยเครื่องบริจาคบ้านนิคม

ไร่นา บุตร ธิดา ช้าง ม้า โค ทาสี ภรรยามากมายนับไม่ถ้วนพระองค์ทรง

บริจาคแล้วเพื่อประโยชน์แก่พระองค์(พระองค์ตรัสบอกหม่อมฉันว่า)เราย่อม

ให้ทานกะพวกยาจกเมื่อเราให้ทานอันอุดมเราย่อมไม่เห็นหม่อมฉันเสียใจข้า

แต่พระมหาวีระหม่อมฉันยอมรับทุกข์มากมายหลายอย่างจนนับไม่ถ้วนใน

สงสารเป็นอเนกเพื่อประโยชน์แก่พระองค์ข้าแต่พระมหามุนีหม่อมฉันได้รับ

สุขย่อมอนุโมทนาและในคราวที่ได้รับทุกข์ก็ไม่เสียใจเป็นผู้ยินดีแล้วในที่

ทุกแห่งเพื่อประโยชน์แก่พระองค์

ข้าแต่พระมหามุนีพระสัมพุทธเจ้าทรง

แสดงธรรมโดยบรรดาอันสมควรเสวยสุขและ

ทุกข์แล้วได้บรรลุซึ่งพระโพธิญาณ

หม่อมฉันได้ร่วมมาเป็นมากกับพระ

สัมพุทธเจ้าพระนามว่าโคดมผู้เป็นนายกของโลก

เป็นเทพผู้ประเสริฐพระองค์ก็ได้ร่วมมาเป็นอัน

มากกับพระสัมพุทธเจ้าพระองค์อื่น ๆ ผู้เป็น

นาถะของโลก

ข้าแต่พระมหามุนีอธิการของหม่อมฉัน

มีมากเพื่อประโยชน์แก่พระองค์หม่อนฉันเมื่อ

แสวงหาพุทธธรรมอยู่ก็ได้เป็นบริจาริกาผู้รับใช้

ของพระองค์

ในสี่อสงไขยแสนกัปล์ พระมหาวีรเจ้า

พระนามว่าทีปังกรผู้เป็นนายกของโลกเสด็จ

อุบัติขึ้นแล้วประชาชนในปัจจันตประเทศมีใจ

ยินดีนิมนต์พระตถาคตเจ้าแล้วช่วยกันแผ้วถาง

หนทางสำหรับเป็นที่เสด็จพระพุทธดำเนิน

ณ.กาลครั้งนั้นพระองค์เป็นพราหมณ์

นามว่าสุเมธ ตกแต่งหนทางยาวเพื่อพระสุคต

เจ้าผู้ทรงเห็นธรรมทั้งปวง

หม่อมฉันมีสมภพในสกุลพราหมณ์เป็น

หญิงสาวมีนามว่า{สุมิตตา}เข้าไปสู่สมาคมถือ

ดอกบัวไป ๘ กำเพื่อบูชาพระศาสดาแต่ได้

ถวายพระองค์ผู้เป็นฤาษีอุดมในท่ามกลางประ -

ชุมชนครั้งนั้นหม่อมฉันได้เห็นพระองค์ประ -

กอบสุภกิจอยู่นาน มีความกรุณาเมื่อฤาษีนั้น

เดินเลยไปแล้ว ยังดึงใจหม่อมฉันให้นิยมจึงได้

สำคัญว่าชีวิตของเรามีผล

ครั้งนั้นหม่อนฉันเห็นความพยายามของพระองค์

นั้นมีผลจึงได้ถวายดอกบัวแก่พระองค์

ผู้เป็นฤาษี ด้วยบุญที่ทำมาก่อนแม้จิตของหม่อมฉันเลื่อมใสใน

พระสัมพุทธเจ้าหม่อมฉันยังมีจิตเลื่อมใสในพระองค์ผู้

เป็นฤาษีมีมนัสสูง มิได้เห็นสิ่งอื่นที่ควรถวาย

จึงได้ถวายดอกบัวแก่พระองค์ผู้เป็นฤาษีพร้อมด้วย

กล่าวว่าข้าแต่พระฤาษีดอกบัว ๕ กำจงมีแก่

ท่านดอกบัว ๓ กำจงมีแก่ดิฉันข้าแต่ท่าน

พระฤาษีดอกบัวเหล่านั้นจงมีเสมอกับด้วยท่าน

นั้นเพื่อประโยชน์แก่โพธิญาณของท่าน.........................

......................จบภาณวารที่ ๔ .........................

สุเมธฤาษีรับดอกบัวแล้วบูชาพระพุทธ-

ทีปังกรผู้แสวงหาคุณธรรมใหญ่มีบริวารยศมาก

เสด็จดำเนินมาในท่ามกลางประชุมชนเพื่อประ -

โยชน์แก่โพธิญาณ

พระมหามุนีมหาวีรเจ้าทีปังกรทอดพระ -

เนตรเห็นสุเมธฤาษีผู้มีมนัสสูงแล้วทรงพยากรณ์

ในท่ามกลางประชุมชนข้าแต่พระมหามุนีในกัปล์

อันประมาณมิได้แต่กัปนี้พระมหามุนีทีปังกรทรง

พยากรณ์กรรมของหม่อมฉันอันเป็นธรรมตรงว่า

ดูก่อนฤาษีผู้ใหญ่อุบาสิกาผู้นี้จักเป็น

ผู้มีจิตเสมอกันมีกุศลกรรมเสมอกันทำกุศล

ร่วมกันเป็นที่รักเพราะบุญกรรมเพื่อประโยชน์

แก่ท่าน น่าดูน่าชมน่ารักยิ่งน่าชอบใจมีวาจา

อ่อนหวานจักเป็นธรรมทายาทผู้มีฤทธิ์ของท่าน

อุบาสิกานี้จักรักษากุศลธรรมทั้งหลาย

เหมือนพวกเจ้าของทรัพย์รักษาทรัพย์ที่เก็บไว้เอง

ในคลังฉะนั้น...........ประชาชนจะอนุเคราะห์อุบาสิกา

ผู้ที่เป็นที่รักของท่านนั้นอุบาสิกานี้จักมีบารมี

เต็มจักละกิเลสได้ดังราชสีห์ละกรงแล้วจักบรรลุโพธิญาณ

นกัปอันประมาณมิได้แต่กัปล์นี้พระ

พุทธเจ้าทรงพยากรณ์หม่อมฉันด้วยพระวาจาใด

หม่อมฉันเมื่ออนุโมทนาพระวาจานั้นเป็นผู้ทำ

กรณียกิจอย่างนี้หม่อมฉันยังจิตให้เลื่อมใสในกุศลกรรม

ที่ได้ทำไว้แล้วนั้นได้เสวยผลในกำเนิดเทวดา

และมนุษย์มากมายได้เสวยสุขและทุกข์ในเทวดา

และมนุษย์ทั้งหลาย

ในภพนี้ซึ่งเป็นภพหลังหม่อมฉันเกิดใน

ศากยสกุลมีรูปสมบัติมีโภคสมบัติมียศมีศีล

สมบูรณ์ด้วยองคสมบัติทั้งปวงได้รับสักการะ

อย่างยิ่งในสกุลทั้งหลายมีลาภสรรเสริญและ

สักการะพรั่งพร้อมไปด้วยโลกธรรมมีจิตไม่

ประกอบด้วยทุกข์ไม่มีภัยแต่ที่ไหน ๆ

สมจริงตามพระดำรัสที่พระผู้มีพระภาค -

เจ้าตรัสว่าในกาลนั้นยโสธรานารีผู้มีเพียงแสดง

อุปการะทั้งภายในพระราชฐานและแก่พวกเจ้าใน

พระนครมีอุปการะทั้งในยามสุขและยามทุกข์

เป็นผู้บอกประโยชน์ให้และทำความอนุเคราะห์

หม่อมฉันยังมหาทานให้เป็นไปแล้วแก่

พระพุทธเจ้าห้าร้อยโกฏิและพระพุทธเจ้าเก้าร้อย

โกฏิข้าแต่พระมหาราชขอพระองค์ทรงสดับ

อธิการเป็นอันมากของหม่อมฉัน

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทานเล่ม 9 ภาค 1 - หน้าที่ 644

http://www.facebook.com/itsariyathanakorn

http://twitter.com/soka45

http://forums.212cafe.com/boxser/

......................................มัชฌิมประภาสปุญสถาน.........................

ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำนี้จงเป็นปัจจัยเกื้อหนุนสรรพชีวิตทั้งหลายให้ได้บำเพ็ญอนุตรวิถี กลับจิตแปรใจ ได้คืนจิตเดิม มีความสงบเย็นใจกาย ปราศจากเสียซึ่งสรรพกำทุกข์ ปลอดพ้นจากภัยเวร สงครามข้าวยาก ด้วยเดชะบุญนี้ จงช่วยค้ำชูบิดา - มารดา ครูบาอาจารย์ - ผู้มีพระคุณ ญาติสนิท - มิตรรัก ศัตรูหมู่มาร สรรพเจ้ากรรมนายเวร เทวาทุกชั้นฟ้า อารักษ์ทั่วชั้นดิน เหล่าภูติ นาคา - นาคี เหล่าวิญญา - หมู่เปรต - อสูรกายเหล่าสัตว์ใด ๆ จงเป็นผู้ได้รับอานิสงค์เดชะแห่งผลบุญนี้ท่วนทั่วทุกคนเทอญ.............................