[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

บุคคลทั่วไป, คุณถูกห้ามตั้งกระทู้หรือส่งข้อความส่วนตัวในฟอรั่มนี้

Fuck Advertise !!

[ขม..ค่ะึึ]

พลิ้วพลิ้วผล็อย.ลอยลมลู่.สู่พื้นธารกว้าง
.ร่วงลาร้าง.ดังจิตใจคว้าง.ลอยตามหวาม.หวิวอารมณ์..
.โถ.พอใบเก่า.ก็ทิ้งเจ้า..ลงเคล้าโลกตรม.
ดูแล้วมัน.ขื่นมันขม .ใบไม้ค่อยจม.จูบน้ำ..

.ฉันนี่คล้าย..ใบไม้ไฉนนั่นนา.
ชีวิตถึงคราไร้ค่า.ดูโลกร้างรา.อาธรรม...
รอเวรเดนตาย.เลวร้าย.รับเคราะห์กรรม.
ใบไม้พรำ.ฉันเซปักปำ.คว่ำลงซบ.ซมจนโศกครวญ

...รักเอ๋ยรัก.พอประจักษ์.ก็มักจะเศร้า
.ก่อนเคยเคล้า.คลอสุขโลมเล้า
.เมาปราณหวาน.รักรัญจวน.ฉันยังจำได้

.ใบไม้ร่วงโลมโฉม.หน้านวล
.วันนั้นเราสุข.เราสรวล.ชีวิตชื่นชวน.ดื่มฝัน
.ฉันลูบไล้...ใบไม้ตามผม.พุ่มพวง

.ความรักเหมือนใบไม้ร่วง
.รักพรากหลอนลวง.ชีวัน
.รอยกรรมอำพราง.จึงร้างลานิรันดร์
.ความรักนั้น.ฉันตายจากมัน

"ห่วงใยนะ..ขม..ค่ะ"

<a href="http://youtu.be/GKn3GGCbh_0" target="_blank" class="new_win">http://youtu.be/GKn3GGCbh_0</a>

ขอบคุณเพลงเพราะๆ จากYou Tube.

[หมีงงในพงหญ้า]

มุมใดมุมหนึ่งของชีวิตที่กำลังเดินทางภายใต้ความเงียบ
จะโอบกอดฉัน..

แล้วในวันหนึ่งเสียงเพลงแห่งสายลมจะผ่านไป
รอยยิ้มนั้นจะยังคงมีให้เห็น..บ้างในยามที่ฉันต้องการ

ผมชอบท่อนนี้นะ จากทั้งหมด

ฉันจะหวังอะไรในขณะที่ฉันยืน
ฉันจะหวังอะไรในขณะที่ฉันนั่ง
ฉันจะหวังอะไรในขณะที่ฉันก้าวเดิน

ทีแรกชอบอันนี้ แต่พอท่อนจบผู้แต่งเอามาใช้ซ้ำ

ในความคิดผมผมมองว่ามันจืดไปนิดนึง

[ขม..ค่ะึึ]

บ ท เ พ ล ง เ พ ล ง เ ก่ า จ ะ ดั ง ขึ้ น ม า อี ก ค รั้ ง
ร่องรอยความหลังจะปรากฏตัวตน
ขณะเดียวกันอาจต้องมีคน
เผลอหยอกล้อกับความช้ำหม่นปนน้ำตา

ดั่ ง ท้ อ ง ท ะ เ ล . . ค ลื่ น ที่ ยั ง เ ห่ ไ ม่ เ ค ย ส ง บ
หากความทรงจำไม่เคยถูกลบ..สิ่งที่ได้ผ่านได้พบจะทำให้รู้สึกรู้สา
มีคนปวดร้าวมีคนเสียใจ..เหมือนท้องทะเลที่ร้องไห้เสมอมา
ไม่มีใครจะรู้หรอก..

น า น แ ค่ ไ ห น ก ว่ า ท ะ เ ล จ ะ ห ลั บ ไ ห ล

แ ต่ หั ว ใ จ นี้ ค ง ห ยุ ด พั ก สั ก ค ร า . .

เ สี ย ง ธ ร ร ม กั ง ว า น . . ป ล่ อ ย ว า ง เ สี ย ที

[ขม..ค่ะึึ]

สายน้ำสายเดียวกัน

คนบางคนสามารถว่ายข้ามไปได้อย่างไม่ยากเย็นนัก...
แต่หลายคนไม่อาจข้ามไปถึงอีกปลายฝั่งน้ำ
ถนนสายเดียวกันคนบางคนใช้เวลาก้าวข้ามเพียงชั่วครู่...
แต่หลายคนต้องเปลี่ยนไปใช้สะพานลอยหรือทางม้าลายแทน

อุปสรรค เรื่องเดียวกันคนบางคนหยุดชะงักเพียงช่วงหนึ่งความวิตกกังวลแล้วตั้งสติ
ฝ่าฟันจนข้ามพ้นไปได้... แต่หลายคนยังคงลังเลแม้ว่าเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานเกือบค่อนชีวิต
ความ ผิดพลาดหรือการสูญเสียในเรื่องเดียวกันคนบางคนไม่ต้องใช้เวลาที่จะยอมรับ...
แต่คนหลายคนใช้เวลาตลอดชีวิตเพื่อปฏิเสธที่จะยอมรับมัน

ความสุข... อาจจะเป็นสิ่งเดียวที่ใช้เวลาน้อยที่สุด
เพื่อตัดสินใจไขว่คว้ามาครอบครอง และน้อยคนนักที่จะปฏิเสธที่จะยอมรับ
ชีวิตไม่มีอะไรยาก.. .  หากเราไม่อคติต่อสรรพสิ่งรอบกาย

หากไม่กลัวที่จะเผชิญ...
ก็จักเห็นสะพานสายรุ้งสายเดียวกันมาทอดรอ... .
เพื่อให้เราก้าวข้ามไปพร้อมๆ กัน

[ขม..ค่ะึึ]

เมื่อใดที่เหงาใจ...        
สิ่งที่จะทำได้ คือ การทำตัวให้เหงามากขึ้นอีก
เพราะ . . จะได้เรียนรู้ถึงความอดทน              
เรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับความเหงา
  
ความเหงา . . ช่างเป็นเพื่อนที่ซื่อสัตย์เสียเหลือเกิน              
ความเหงาจะมาทุกครั้ง ยามที่ไม่มีใคร            
และความเหงาก็จะจากไป เมื่อเรามีรอยยิ้ม
            
บางครั้งความเหงามันก็อยู่ใกล้กับเรามาก        
ถึงแม้จะอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย แต่ก็ยังเหงา      
ความเหงาอยู่ใกล้หัวใจแค่เส้นบางๆ กั้นอยู่        
แต่มันไม่ตายหรอก หากจะอยู่กับความเหงา
              
แต่เมื่อไรที่ปล่อยให้ความเหงากัดกินหัวใจคุณ..จนชาชิน  
วันนั้นแหละ
ความเหงามันจะพรากจิตวิญญาณจากตัวไปด้วย
              
หลายคนกลัวความเหงามาเยือน        
ความจริงความเหงา อาจทำให้เราสงบขึ้น  
และบางทีการอยู่ข้างๆ ความเหงา ก็ไม่น่ากลัวหรอก..หากคุณมีสติ
              
..ลองอยู่คนเดียวกับความเหงาดูสิ    
แล้วมันอาจทำให้เข้าใจอะไรบนโลกในนี้ได้มากขึ้น..นะจ๊ะ!!

[เงาฝัน]

** น้ำใจหรือน้ำตาถ้าเลือกได้**

มนุษย์
อุบัติเพิ่มหรือหลุดจากโลกหล้า
เพียงเพื่อพบ.. พึ่ง.. พราก.. จากเวลา
เพียงผ่านพรายสายน้ำตาแห่งอาดูร

ชีวิตมนุษย์
สมมุติสูงสุดจากจุดศูนย์
เลิศเลอสูงค่าน่าเทิดทูน
ใช่ตระกูลสูงส่งจากองค์อินทร์

ชีวิตมนุษย์
สมมุติสูงสุดใช่สุดสิ้น
ยากจนต้อยต่ำย่ำติดดิน
มาแบ่งบิ่นบอกค่าราคาใคร

แต่...ทว่ามนุษย์
สมมุติสูงสุดกว่าค่าไหน
ดีเลวบริสุทธิ์ใช่อื่นใด
คือค่าไซร้แห่งกรรมกระทำเอง

ดังนั้นมนุษย์
มองให้ผ่านผาดผุดสมมุติเพ่ง
เข้าให้ถึงปรมัตถ์สะบัดเพลง
แล้วบรรเลงคุณค่าราคาธรรม

ทำดีตอนเป็นเป็นได้น้ำใจ
โดยเกื้อกูลห่วงใยไร้สูงต่ำ
ทำดีตอนตายใครได้ทำ
มีแต่ลูกหลานทำด้วยน้ำตา

ใช่ไหม เราเหล่ามนุษย์
อุบัติเพิ่มหรือหลุดจากโลกหล้า
เพียงเพื่อพบ.. พึ่ง..พราก.. จากเวลา
เพียงผ่านพรายสายน้ำตาแห่งอาดูร

โดย : kunyay

[หมีงงในพงหญ้า]

ชอบ

[ขม..ค่ะึึ]

มิใช่ลมสายเดิม ที่เคยเริ่มแล้วห่างหาย
ภาพความหลังเกลื่อนกระจาย ล้วนสลายกับสายลม

ยะเยือกเย็นที่เป็นอยู่ นิ่งมองดูความขื่นขม
เหลือสิ่งใดไว้เชยชม สิ้นนิยมก็เลิกรา
ความเปลี่ยนแปลงคือนิรันดร์

จริงหรือฝันที่ตามหา
เสมือนเงาแห่งมายา มิอาจคว้าในรูปรอย
ลืมหรือจำไม่แตกต่าง เพียงตั้งวางแล้วปลดปล่อย
ประโยชน์ใดในรอคอย สิ่งนิดน้อยของคืนวัน

การดำเนินตามความคิดกับชีวิตซึ่งผิดผัน
และสายลมก็เช่นกัน บ้างยาวสั้นไม่แน่นอน

สายลมพัด ณ วันนี้
ผ่านนาทีที่เหนื่อยอ่อน
เมื่อเริ่มแล้วก็จากจร สู่เร่ร่อนมิย้อนคืน

วรรณ วริญญา

[ขม..ค่ะึึ]

สนามอารมณ์....

ฉันจะไม่เกลียดดอกกุหลาบทุกดอก … เพียงเพราะฉันเคยถูกหนามตำ

ฉันจะไม่เลิกฝัน … เพียงเพราะบางฝันนั้นไม่เคยเกิดขึ้น

ฉันจะไม่เลิกศรัทธา … เพียงเพราะคำอธิษฐานไม่เป็นจริง

ฉันจะไม่เลิกพยายาม … เพียงเพราะความตั้งใจไม่เป็นผล

ฉันจะไม่หมดศรัทธา … เพียงเพราะใครบางคน..เดินจากไป … เท่านั้นแน่!!

Posted by  วิฬาเถื่อน  

[หมีงงในพงหญ้า]

^

^

ความเห็นบน

สุดยอดเลยครับ

[ขม..ค่ะึึ]

" เหมือนสายลมที่พยายามพัดผ่านสายฝน "          



หน้าฝนย่างมาแล้ว...ที่นี้มีแต่ความโรแมนติก
สำหรับคนมี่มีความรักแต่อาจเป็นช่วงที่ใครหลายๆกำลังเศร้าใจอยู่
สายลมที่พัดมากระทบกับผิวเรา ให้รู้สึกถึงความรู้สึกในหัวใจ ทั้งหนาวทั้งเยือกเย็น
สายฝนปอยๆที่กำลังจะเป็นเม็ดฝนที่จะกระหน่ำตกลงมา
บ้างก็ทำให้คนวิ่งหลบเพราะกลัวเปียก บ้างก็เล่นน้ำฝนอย่างสนุกสนาน
แล้วความรู้สึกกับวันที่ฝนตกของฉันเป็นอย่างไรนะ..???

ในช่วงนี้ก็เริ่มมีฝนปอยๆตกมาเป็นระยะ
ทำให้อุณหภูมิที่ร้อนๆลดลงได้บ้าง
ทำให้ตอนกลางคืนมีลมเย็นๆให้รู้สึกหนาวเหน็บ
ดูดาวไม่ค่อยเห็นเพราะท้องฟ้าดูคลึ้มๆ

เสียงสายลมกลางสายฝนที่ฉันได้สัมผัสนั้น
ทำให้เราได้รับรู้ถึงความรู้สึกของคำว่า เหงาและเดียวดายมากๆๆ
การที่เราต้องยืนอยู่คนเดียวรอคอยวันเวลาที่เราวาดฝันไว้จะมาถึง
รอคอยใครสักคนที่ดูเหมือนจะไม่มีวันเจอ
แล้วน้ำตาก็ไหลรินจากดวงตาลงมาอาบใบ หน้า ขำตัวเองจัง....!!!

เราเป็นบ้าอะไรนะ ชอบหวังอะไรลมๆแล้งๆ
ชอบฝันอะไรที่ไม่มีทางเป็นจริง
ชอบคิดว่าสักวันสำหรับเรานั้นจะมาถึง
ก็ฉันไม่รู้นิว่าวันนนั้นจะมาถึงไหมและจะมาถึงเมื่อไหร่

แม้ฉันจะเป็นสายลมจะแผ่วเบา
แต่ฉันก็จะเป็นสายลมที่ไม่ย่อท้อต่อมรสุมที่รุมเร้า
เพราะสายลม..จะช่วยพัดพาฉันไปสู่ฝันที่หวังไว้

[ขม..ค่ะึึ]

เสี้ยวอารมณ์..เสี้ยวความรู้สึก

เป็นเพียง...แค่เสี้ยวของส่วนเต็ม

แค่นี้...ชีวิตก็สวยงามพอแล้ว

ยิ่งดิ้นรน...เติมเต็มส่วนที่ขาดหาย

ชีวิตเรา...ยิ่งห่างหาย

จึงพอใจเป็นเพียง..เสี้ยวเล็กๆ ในใจ

เท่านี้..ก็สุขใจ

[ขม..ค่ะึึ]

สนามอารมณ์....

เสียงสายลมกลางสายฝนที่ฉันได้สัมผัสนั้น
ทำให้เราได้รับรู้ถึงความรู้สึกของคำว่า เหงาและเดียวดาย
การที่ต้องยืนอยู่คนเดียวรอคอยวันเวลาที่วาดฝันไว้จะมาถึง
ก็ได้แค่ฝันและทำเพียงสิ่งที่ปัจจุบันที่มี...ที่ฉันหวังไว้
เหมือนสายลมที่พยายามพัดผ่านสายฝน ให้รู้สึกถึงความหนาวเหน็บและเดียวดาย
ที่แม้จะมีสายฝนเป็นอุปสรรคขนาดไหนก็ไปถึงสิ่งที่หวังให้ได้
แม้จะล้มลุกคลุกคลานขนาดไหนก็ต้องไป
ก็เพียงหวังว่ามันจะช่วยพยุงให้สามารถก้าวไปสู่ความหวังและความฝัน

[ขม..ค่ะึึ]

"ความ...รัก....เอย...เจ้า...ลอยลมมาหรือ..ไร .. มาดล...จิต มาดล...ใจ เสน่ห์...หา..."

"ความรัก" เป็นคำสมมติอย่างหนึ่ง ที่หลายคนก็พยายามจะนิยาม
แท้จริงความรักมิใช่สิ่งอันใดเลย เป็นความรู้สึกดีงามที่เกิดขึ้นฤามิใช่
และมิจำเป็นว่าจักต้องเกิดขึ้นในความสัมพันธ์ระหว่างชาย-หญิง เพียงเท่านั้น

หากจะนิยามคำนี้แล้ว ความรักคงกว้างไกลไร้อาณาเขต จำกัดความหมายให้ครอบคลุมได้ยากยิ่ง
ผู้คนมัวแต่จ่อมจมกับการเพรียกหา และค้นหาความรัก ติดตามไล่ล่ามิเว้นวัน
เป็นธรรมชาติหรือว่าสิ่งแวดล้อมปรุงแต่งหล่อหลอมให้เป็นไป
สรุปมิได้จริง ๆ ฉันเห็นเรื่องรักสำคัญเช่นกัน

แต่มิใช่การเสพแต่เรื่องราวเช่นนี้
จนส่วนหยักในสมองมิสร้างสรรค์อันใด
จึงต้องมองสิ่งแวดล้อมรอบตัวที่ธรรมชาติให้มา สีสันที่มิปรุงแต่ง สิ่งที่มันเป็นของมันเช่นนั้น
อาจมีบ้างที่สิ่งเหล่านั้นต้องปรับตัวและเปลี่ยนแปลงไป ตามกาลเวลา ตามสิ่งแวดล้อม..

ฉันจึง..เลือกที่จะเสพด้วยสายตา ชื่นชมตามธรรมชาติ
ฉันจึง..เลือกที่จะเสพด้วยหู ฟังจากเสียง...จากเพลงใส ๆ
ฉันจึง..เลือกที่จะเสพแต่พอดี ที่ไว้สร้างสรรค์แต่พองาม
ฉันจึง..เลือกที่จะเขียนพรรณนา ไม่คิดกล่าววาจาบอกใครๆ

นอกจากย้ำเตือนตนเอง  "ให้เร่งปฏิบัติมากขึ้น..เท่าเอง"

[【ツ】ต้นไม้ความสุข ♪]

เนื้อหาดีครับ
แต่ภาพ



สวยจริง ๆ

[ขม..ค่ะึึ]

แม้ว่าฉันจะได้เกิดใหม่เป็นพันๆ ชาติ
ฉันอาจไม่ได้พบคนอย่างนี้อีก...
ใครบางคน..ที่ทำให้ชีวิตแสนเศร้าของฉันอบอุ่น
ใครบางคน..ที่ทำให้ฉัันสุขสบายชั่วนิรันดร์

เพื่อคนอย่างเธอ..
ไม่ว่าหัวใจฉันจะเจ็บปวดแค่ไหน..
ถึงแม้ว่าฉันจะสารภาพรักของฉัน
ตราบใดที่ฉันยังมองเธอได้อย่างนี้..ใกล้ๆ
ฉันจะละทิ้งทุกๆ อย่าง เพื่อให้ได้รักเธอ
แม้ว่าเศร้า..ฉันก็มีความสุข

เป็นครั้งแรกในชีวิตของฉัน..ที่อยากให้หัวใจเคลื่อนไหว
ฉันจะไม่ได้พบคนอย่างนี้อีก..ฉันเก็บมันไว้อย่างเงียบๆ
ในความทรงจำของฉัน..ไปนานเท่านาน

รักเดียวของฉัน..เพื่อคนอย่างเธอ
ฉันสามารถทนรับน้ำตา..ที่เจ็บปวดทั้งหมดได้
ถึงแม้ฉันไม่อาจสารภาพรักของฉัน
ตราบใดที่ฉันยังมองเห็นเธอได้อย่างนี้..จากที่ไกลๆ

ฉันจะไม่ขออะไรอีก...
ตราบเท่าที่เธอยิ้ม..ฉันก็มีความสุขแล้ว
ความรักคือการเสียสละ..โดยไม่มีข้อโต้แย้ง
แม้ว่าจะเศร้า..ฉันก็มีความสุข

กาแฟหลังเขา...

[ขม..ค่ะึึ]

การอยู่ท่ามกลางสิ่งที่เรียกขานว่า...
ความดี และ ความเลว ความรักใคร่ และความเกลียดชัง
หรือเปลี่ยนขาวให้เป็นดำ ทั้งหมดอยู่ที่การรู้จักเลือกจังหวะ
และโอกาสในการใช้ประโยชน์จากของสองสิ่งที่ตรงกันข้าม
ด้วยการดำรงตนเป็นอิสระเหนือของสองสิ่ง ไม่เช่นนั้นแล้ว
อาจถูกดึงดูดและผลักดันโดยของสองสิ่งนั้นเอง

การอยู่เหนือการยอมรับ และ ปฏิเสธ ย่อมบรรลุถึงความหลุดพ้น
หากสามารถเลือกใช้สรรพสิ่งที่ถูกเรียกขานว่าเป็นสิ่งที่..ดีหรือเลว..ชอบหรือชัง..
ขาวหรือดำ..ได้อย่างเหมาะสมสอดคล้องตามจังหวะแห่งกาลเทศะที่ควรจะเป็น

ข้าพเจ้าเองก็ฝึกอย่างหนักกับสภาวะเช่นนี้
เพราะก็มีจิตใจรู้ร้อนรู้หนาวเช่นกัน

[ขม..ค่ะึึ]

ทุกย่างก้าวบนเส้นทางของชีวิตนั้นไม่จำเป็นต้องก้าวไปข้างหน้าเสมอ

เช่นดียวกับการเดินป่าบนภูสูง เดี๋ยวขึ้น เดี๋ยวลง เลี้ยวซ้าย เดินตรง ไม่อาจกำหนดอนาคตแน่นอนได้

และบางครั้งก็สะดุดรากไม้หรือเหยียบตะไคร่น้ำบนก้อนหินล้มลงอย่างไม่เป็นท่า

แดดยามบ่ายทอประกายฉายลำต้นไม้ส่องกระทบพื้นดินเป็นแสงเงาที่แสนงามพรายพร่างสว่างทึบสลับกัน

แม้ในที่ที่เราคิดว่าจะเต็มไปด้วยความเงียบสงัดในกลางป่าเช่นนี้

กลับระงมไปด้วยสรรพเสียง ทั้งเสียงนก เสียงต้นไม้ร่ายระบำส่ายกิ่งก้านกระซิบคุยกัน

เสียงขับกล่อมของลำธาร รวมทั้งเสียงจังหวะการเต้นของหัวใจของมนุษย์ผู้หนึ่ง

ล้วนถักผสานเข้าเป็นหนึ่งเดียว

บนถนนภายใต้ก้อนเมฆนี้ยังปรากฏท่วงทำนองธรรมชาติให้ได้ยินอยู่เสมอ

พลันความเยือกหนาวภายในได้มลายแปรเปลี่ยนเป็นความชื่นชมยินดีต่อรูปรอยเงาที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้า

ลำเนาไพรนั้นงดงามและยิ่งใหญ่เกินกว่าความลึกล้ำของภาษาจะบรรยาย

ฉันเอนกายลงนั่งริมน้ำ แหงนมองดูเรือนยอดสูงลิบลิ่ว พลางแกว่งเท้าลงแช่น้ำอยู่พักหนึ่งจนเท้าชา

และจากบนโขดหินที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่นี้ทำให้ได้เห็นภาพงามของการดำรงอยู่

ไม้ต้นหนึ่งล้มลงจนกลายเป็นสะพานข้ามธาร

จะด้วยเหตุผลกลใดก็ตามที่ทำให้ไม้ต้นนี้ล้มลงจนเกือบจะเป็นไม้ตายอยู่รอมร่อ

แต่ด้วยพลังบางอย่าง อีกเช่นกันทำให้ขอนไม้ผุแตกกิ่งก้านใหม่

ผลิงอกเงยรับแสงตะวันอย่างน่ามหัศจรรย์

จากตุ่มตาไม้ตุ่มนั้นตุ่มนี้ผุดสะพรั่งเขียวสล้าง ดูเหมือนจะไม่ยอมรับรู้

ว่า..ต้นแม่ของมันกำลังนอนทอดร่างอย่างสิ้นหวังอยู่ระหว่างก้อนหินใหญ่

หากแต่ตุ่มตาไม้น้อยรู้เพียงว่า ต้องเหยียดร่างขึ้นสู่ดวงตะวันอันอบอุ่นให้ได้

และจะไม่มีวันยอมพ่ายแก่ชะตากรรมอย่างเด็ดขาด !

[ขม..ค่ะึึ]

อยากเขียนกลอนได้ฉ่ำเหมือนน้ำผึ้ง อ่านแล้วซึ้งซาบสุขทุกอักษร
ให้รื่นรวยรินรสทุกบทกลอน จนสะท้อนสะท้านจิตมิตรทุกคน

เพื่อผู้อ่านอ่อนไหวหัวใจหวิว ราวช่อหลิวลู่โอนคราวโดนฝน
แต่ครั้นลองรื้ออดีตออกคิดค้น มีสักหนไหมอารมณ์เคยสมจินต์

ที่เขียนแต่กลอนอวดความปวดร้าว ใช่อยากสาวใส้ตนให้คนหมิ่น
เคยเห็นแต่ความช้ำน้ำตาริน ความพังภินท์ความเศร้าและร้าวราน

กลอนบทแรกแม้จารเสียหวานฉ่ำ ไม่กี่คำมักสะท้อนเป็นกลอนหม่น
ภาษากลอนย้อนมาฟ้องห้องกมล โดยเผลอตนกรองกานท์ประจานใจ

ถ้าฉันขาดใจตายในวันนี้ ถึงไม่มีคนหมองช่วยร้องให้
ยังพอมีกลอนย้ำความอาลัย ช่วยหม่นไหม้อาวรณ์ตอนสิ้นลม

ฟ้อง..โดย เกษมสุข บุณยมาลิก

[หมีงงในพงหญ้า]

ชอบครับ ทุกอันเลย เข้ามาอ่านเรื่อย ๆ


 

[ขม..ค่ะึึ]

นกขมิ้นเหลืองอ่อน
นกก็ต้องบินไปเพื่อเรียนรู้โลกกว้าง
บินไปเรื่อยๆ บางทีก้บอกตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่า

บินไปไหน   ไปทำไม..
เหนื่อย....แต่ก็ไม่เคยหยุดบิน
ฉันอิจฉาเพื่อนที่มีโอกาสได้ออกไปเรียนรู้โลกกว้าง

ในขณะที่เราไม่เคยออกบินไปไหนเลย
คนเราถ้าออกไปอยู่ไกลบ้านก็จะได้ "ดวงตา" คือมองเห็นโลกกว้าง

แต่ก็จะไม่มี "ราก" คือย้ายไปเรื่อยๆ ไม่ได้หยุด
ในทางตรงกันข้าม ถ้าอยู่กับบ้านก็จะมีราก คือมีความอบอุ่น ผูกยึดกับถิ่นเกิด

แต่ก็จะไม่ได้ดวงตา ไม่ได้พบเห็นอะไรที่แตกต่างจากสังคมคุ้นเคย
ก็เหมือนกับนกขมิ้นเหลืองอ่อน ย้ายรังนอน...

บินไปเรื่อยๆ....ไร้จุดมุ่งหมายที่ชัดเจน
ทั้งที่ไม่รู้ว่าจะไปไหน แต่ก็ยังคงบินต่อไป
จนมืดค่ำ..เอหรือว่าฉันหลงทาง?

เพลงนกขมิ้นท่อนหนึ่งที่ว่า..

"ยามนี้เราหลงทาง กลางค่ำ
ยินเสียงร่ำ คำบอก เจ้าช่อไม้ดอกเอ๋ย
เจ้าดอก..ขจร..ฉันร่อนเร่พเนจร
ไม่รู้จะนอนไหนเอย..เอ๋ย.โอ้หัวอกเอย"

Posted by คืนรัง

[คำค้น:]

กระโดดไป: เลือกหัวข้อ: ----------------------------- จากใจถึงใจ ----------------------------- => หน้าบ้าน สุขใจ ===> สุขใจ ป่าวประกาศ (ข้อความจากทีมงาน) ===> สุขใจ เสนอแนะ (ข้อความจากสมาชิก) ===> สุขใจ ให้ละเลง (มุมทดสอบบอร์ด) ----------------------------- สุขใจในธรรม ----------------------------- => พุทธประวัติ - ประวัติพระสาวก ===> พุทธประวัติ แห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ===> ประวิติพระอรหันต์ พระสาวก ในสมัยพุทธกาล ===> ประวัติพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ในยุคปัจจุบัน ===> นิทาน - ชาดก =====> ชาดก พระเจ้า 500 ชาติ => ธรรมะทั่วไป ธารธรรม - ธรรมทาน ===> ธรรมะจากพระอาจารย์ ===> เกร็ดครูบาอาจารย์ => ห้องวิปัสสนา - มหาสติปัฏฐาน 4 => สมถภาวนา - อภิญญาจิต => จิตอาสา - พุทธศาสนาเพื่อสังคม => เสียงธรรมเทศนา - เอกสารธรรม - วีดีโอ ===> เอกสารธรรม ===> เสียงธรรมเทศนา =====> ธรรมะจาก สมเด็จโต =====> ธรรมะจาก หลวงปู่มั่น =====> เสียงบทสวดมนต์ =====> เพลงสวดมนต์ =====> เพลงเพื่อจิตสำนึก แด่บุพการี =====> ธรรมะ มิวสิค (เพลงธรรมทั่วไป) ===> ห้อง วีดีโอ => เกร็ดศาสนา => กฏแห่งกรรม - ท่องไตรภูมิ => ไขปัญหาโลก ธรรม และความรัก => บทสวด - คัมภีร์ คาถา - วิชา อาคม => พุทธวัจนะ - ภาษิตธรรม ===> พุทธวัจนะ ในธรรมบท ===> พุทธศาสนสุภาษิต ===> คำทำนายภัยพิบัติที่จะเกิด ===> รวมข่าวภัยพิบัติ ทั้งในอดีต และปัจจุบัน ===> รู้ เพื่อ รอด (การเตรียมการ) => ห้องประชาสัมพันธ์ ทั้งทางโลก และทางธรรม ===> ฐานข้อมูล มูลนิธิต่าง ๆ ในประเทศไทย (Donation Exchange Center) ----------------------------- วิทยาศาสตร์ทางจิต เรื่องลี้ลับ ----------------------------- => วิทยาศาสตร์ - จักรวาล - การค้นพบ ===> เรื่องราว จากนอกโลก =====> ประสบการณ์เกี่ยวกับ UFO =====> หลักฐาน และ การพิสูจน์ยูเอฟโอ =====> คลิปวีดีโอ ยูเอฟโอ => ไขตำนาน - ประวัติศาสตร์ - การค้นพบ อารยธรรม => เรื่องแปลก - ประสบการณ์ทางจิต - เรื่องลึกลับ ===> ร้อยภูติ พันวิญญาณ =====> ประสบการณ์ ผี ๆ =======> เรื่องเล่าในรั้วมหาลัย =====> ประวัติ ต้นกำเนิด ตำนานผี ===> ดูดวง ทำนายทายทัก ===> ไดอะล็อก คือ ดอกอะไร - พลังไดอะล็อก (Dialogue) ===> กระบวนการ NEW AGE => เครื่องราง ของขลัง พุทธคุณ ----------------------------- นั่งเล่นหลังสวน ----------------------------- => สุขใจ จิบกาแฟ => สุขใจ ร้านน้ำชา => สุขใจ ห้องสมุด ===> สุขใจ หนังสือแนะนำ ===> สุขใจ คลังความรู้ลวงโลก ===> สยาม ในอดีต => สุขใจ ใต้เงาไม้ => สุขใจ ตลาดสด => สุขใจ อนามัย => สุขใจ ไปเที่ยว => สุขใจ ในครัว ===> เกร็ดความรู้ งานบ้าน งานครัว => สุขใจ ไปรษณีย์ => สุขใจ สวนสนุก ===> ลานกว้าง (มุมดูคลิป) ===> เวที จำอวด (จำอวดหน้าม่าน) ===> หนังกลางแปลง (ดูหนัง รีวิวหนัง) ===> หน้าเวที (มุมฟังเพลง) =====> เพลงไทยเดิม ===> แผงลอยริมทาง (รวมคลิปโฆษณาโดน ๆ)