"พ่อท่านคล้าย" วาจาสิทธิ์ วัดสวนขัน จ.นครศรีธรรมราช

พ่อท่านคล้าย" วาจาสิทธิ์
วัดสวนขัน ตำบลสวนขัน อำเภอช้างกลาง จ.นครศรีธรรมราช
-------------------------------------

วัดสวนขัน เป็นวัดราษฎร์ มหานิกาย เดิมตั้งอยู่ที่วัดราษฎร์บำรุง ปัจจุบันชาวบ้านเรียกวัดคุดด้วน เพราะตั้งอยู่ริมฝั่งคลองคุดด้วน ถึงฤดูน้ำหลากก็ถูกน้ำท่วมบ่อยๆ น้ำได้เซาะตลิ่งพังลงทุกปี ประกอบกับพื้นที่คับแคบ จึงทำการย้ายวัดขึ้นไปทางเหนือของคลองคุดด้วน สร้างวัดขึ้นมาใหม่ในป่าไม้ขันอันเป็นที่สวนของอุบาสกผู้มีศรัทธาถวายให้วัด และพร้อมใจกันตั้งชื่อวัดว่า วัดสวนขัน

วัดสวนขันปัจจุบันตั้งอยู่ที่ตำบลสวนขัน อำเภอช้างกลาง จ.นครศรีธรรมราช มีพระปลัดคง เป็นเจ้าอาวาสรูปแรก พระปลัดคงเป็นลูกศิษย์ของพระครูกราย ต่อมาลาสิกขาบท พระครูกรายได้เสนอพ่อท่านคล้ายให้เป็นเจ้าอาวาส

พระครูพิศิษฐ์อรรถการ (คล้าย จนฺทสุวณฺโณ) หรือที่รู้จักกันทั่วไปว่า "พ่อท่านคล้าย วาจาสิทธิ์" เดิมชื่อ คล้าย สีนิล เกิดวันที่ ๒๗ มีนาคม พ.ศ.๒๔๑๗ ตรงกับวันอังคาร ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๔ ปีชวด จ.ศ.๑๒๓๘ ร.ศ.๙๕ (พ.ศ.๒๔๑๗) ที่บ้านโคกทือ ตำบลช้างกลาง กิ่งอำเภอช้างกลาง (ต่อมาในวันที่ ๒๔ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๐ ได้มีพระราชกฤษฎีกายกฐานะขึ้นเป็น อำเภอช้างกลาง) จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นบุตรของนายอินทร์ นางเนี่ยว สีนิล มีพี่สาว ๑ คน ชื่อนางเพ็ง

พ่อท่านคล้าย ลักษณะนิสัยเป็นคนอ่อนโยนละมุนละไม มีมานะ อดทน ขยันหมั่นเพียร สุภาพเรียบร้อย อยู่ในโอวาทคำสั่งสอนของบิดามารดาและครูอาจารย์อย่างเคร่งครัด จึงเป็นที่รักของบิดามารดา ครูอาจารย์ และญาติมิตรเป็นอันมาก

เมื่ออายุ ๑๕ ปี ประสบอุบัติเหตุในการถางป่าทำไร่ กระดูกปลายเท้าสามนิ้วแตกละเอียด รักษาไม่หาย ด้วยกำลังใจที่เด็ดเดี่ยว ท่านได้ใช้มีดตัดปลายเท้าออกด้วยตัวเอง และใช้ยาพอกจนหายเป็นปกติ

ขาของพระครูพิศิษฐ์อรรถการนั้นเสียข้างหนึ่ง คือ ขาด้านซ้ายขาดตั้งแต่ตาตุ่มลงไป (เสียตั้งแต่สมัยเด็กๆ โดนต้นไม้ทับที่บ้านญาติของท่านที่ จ.กระบี่ ขาเป็นหนองเลยต้องตัดทิ้ง โดยท่านใช้มีดปาดตาลตัดเอง) ท่านเลยต้องใส่กระบอกไม้ไผ่แทน

ท่านได้บรรพชาเป็นสามเณร เมื่อวันที่ ๓๐ มิถุนายน พ.ศ.๒๔๓๘ (อายุ ๑๙ ปี) ที่วัดจันดี ต.หลักช้าง (ทุ่งปอน) ต.หลักช้าง อ.ฉวาง จ.นครศรีธรรมราช เมื่ออายุครบ ๒๐ ปี จึงอุปสมบทเป็นพระภิกษุ ณ อุทกุกเขปสีมา หรือศาลาน้ำ วัดวังม่วง อ.ฉวาง จ.นครศรีธรรมราช โดยมี พระครูกราย คงคสุวณฺโณ เจ้าอาวาสวัดหาดสูง เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์สังข์ สิริรตโน เจ้าอาวาสวัดไม้เรียง เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระอาจารย์ทอง ปทุมสุวัณโณ เจ้าอาวาสวัดวังม่วง เป็นพระอนุสาวนาจารย์ และมีพระอาจารย์ล้อม ถิรโชโต เป็นผู้ให้สรณคมน์และศีล ได้รับฉายาว่า จนฺทสุวณฺโณ ซึ่งหมายถึง "ผู้มีวรรณะงามดุจพระจันทร์" แล้วได้ไปจำพรรษาอยู่ที่วัดทุ่งปอน หรือวัดจันดี

พ่อท่านคล้ายเริ่มศึกษาเบื้องต้นที่บ้าน โดยบิดาเป็นผู้สอน เรียนวิชาคำนวณ และวิชาอักษรโบราณ จนสามารถอ่านออกเขียนชำนาญทั้งหนังสือไทยและหนังสือขอม เมื่อบวชเป็นพระสงฆ์ได้ศึกษาพระธรรมวินัย ศึกษาภาษาบาลี (มูลกัจจายนะ) ณ สำนักวัดหน้าพระบรมธาตุฯ โดยมีพระครูกาแก้ว (ศรี) เป็นอาจารย์ ต่อมาได้ศึกษาทางวิปัสสนากัมมัฎฐานที่สำนักวัดสามพัน อ.พระแสง จ.สุราษฎร์ธานี โดยมีอาจารย์หนูเจ้าอาวาสเป็นผู้สอน ท่านได้รับสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นตรีที่พระครูพิศิษฐ์อรรถการในปี พ.ศ. ๒๔๙๘ ต่อมาได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูชั้นพิเศษ ในนามสมณศักดิ์เดิม แต่คนทั่วไปเรียกท่านตามชื่อเดิมว่า พ่อท่านคล้าย ท่านดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดสวนขัน ตำบลละอาย อำเภอฉวาง เมื่อ พ.ศ.๒๔๔๕ จนมรณะภาพ แต่เมื่อ พ.ศ.๒๕๐๐ ท่านยังได้เป็นเจ้าอาวาสวัดธาตุน้อยอีกด้วย เนื่องจากมีการสร้างถนนผ่านกลางวัดจันดีหรือวัดทุ่งปอน ทำให้วัดถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน ชาวบ้านได้สร้างวัดใหม่ในเนื้อที่ที่แยกออกไป เรียกว่า วัดพระธาตุน้อย และแต่งตั้งให้ท่านเป็นเจ้าอาวาส

ท่านเป็นผู้นำในการสร้างวัดพระเจดีย์ พระพุทธรูป และร่วมกันในการปฏิสังขรณ์บูรณะศาสนสถานเป็นจำนวนมาก เช่น สร้างวัดมะปรางงาม ต.ละอาย อำเภอฉวาง ใน พ.ศ.๒๔๙๐ ต่อมาในปี พ.ศ.๒๕๐๐ จึงสร้างวัดขึ้น เรียกชื่อตามสมณศักดิ์ว่า วัดพิศิษฐ์อรรถการาม และวัดที่สำคัญที่สุดคือวัดพระธาตุน้อย หรือคนทั่วไปเรียกว่า วัดพ่อท่านคล้าย ท่านได้สร้างเจดีย์องค์ใหญ่ไว้เป็นอนุสรณ์ โดยยึดรูปแบบมาจากวัดพระมหาธาตุ การก่อสร้างสำเร็จในปี พ.ศ.๒๕๑๓

พ่อท่านคล้ายได้สร้างพระเจดีย์ไว้หลายองค์ ได้แก่ เจดีย์วัดสวนขัน เจดีย์บ้านควรสวรรค์ ต.นาแว อ.ฉวาง เจดีย์วัดยางค้อม อำเภอพิปูน และที่จังหวัดสุราษฎร์ธานี ได้แก่ เจดีย์วัดสวนขันอำเภอพระแสง และเจดีย์หน้าถ้ำขมิ้น บนภูเขาอำเภอนาสาร ท่านได้รับการขนานนามว่า "พ่อท่านคล้ายวาจาสิทธิ์" คนทั่วไปต่างเชื่อถือถึงความศักดิ์สิทธิ์ของวาจาของท่านว่าพูดอย่างไรเป็นอย่างนั้น ท่านจะพูดจากับทุกคนด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสอารมณ์เยือกเย็นอยู่ตลอดเวลา ท่านมักจะให้พรกับทุกคน "ขอให้เป็นสุขเป็นสุข" ผู้ที่เคารพนับถือท่านต่างพากันกลัวคำตำหนิ เพราะผู้ที่ถูกตำหนิทุกรายล้วนแต่พบความวิบัติ คนส่วนมากจึงหวังที่จะได้รับคำอวยพร เพราะคำเหล่านั้นเป็นการพยากรณ์ที่แม่นยำทั้งในทางดีและทางเสื่อมเสีย คนที่ไปนมัสการหวังที่จะได้วัตถุมงคล บ้างขอน้ำมนต์ ชานหมาก แหวน ผ้ายันต์ เหรียญ รูปหล่อ รูปพิมพ์ ซึ่งพ่อท่านคล้าย ก็ได้มีเมตตาให้กับทุกคน ยิ่งชานหมากของท่านหากใครได้รับจากมือท่านเป็นต้องหวงแหนอย่างที่สุด

ตามประวัติ พระครูพิศิษฐ์อรรถการ ท่านมีความเคารพนับถือพระเกจิอาจารย์ท่านหนึ่ง ซึ่งแม้จะไม่เคยพบเห็นหน้าตากันมาก่อนเลยก็ตาม พระเกจิอาจารย์ท่านนั้นคือ หลวงพ่อเฟื่อง วัดคงคาเลียบ อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา ตอนที่หลวงพ่อเฟื่อง มรณภาพ ก็ได้พระครูพิศิษฐ์อรรถการ นี้แหละ เป็นผู้นำอัฐิของหลวงพ่อเฟื่อง ขึ้นไปบรรจุไว้บนเจดีย์วัดคงคาเลียบ ที่ตั้งตระหง่านสูงเด่นอย่างสวยงามอยู่ริมถนนสายเอเซีย หาดใหญ่-พัทลุง ตราบเท่าทุกวันนี้

พ่อท่านคล้ายมรณภาพด้วยโรคหืด เมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๑๓ รวมอายุได้ ๙๖ ปี พรรษา ๗๕ ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดสวนขันนานถึง ๖๕ ปี สรีระของพ่อท่านคล้ายได้รับการบรรจุในโลงแก้ว อยู่ในองค์พระเจดีย์ธาตุน้อย วัดพระธาตุน้อยจนถึงปัจจุบัน

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช เสด็จฯ กราบนมัสการพ่อท่านคล้าย

พ่อท่านคล้ายได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระครูพิศิษฐ์อรรถการ
แต่ผู้คนก็ยังเรียกขานท่านว่า 'พ่อท่านคล้าย' เรื่อยมา กิตติศัพท์และ
เกียรติคุณของท่านขจรไกล ทั้งด้านวาจาศักดิ์สิทธิ์ หยั่งรู้เหตุการณ์
ล่วงหน้า เป็นที่เคารพศรัทธาของพุทธศาสนิกชนทั่วภาคใต้