[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้
26 เมษายน 2567 05:35:52 *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
 
  หน้าแรก   เวบบอร์ด   ช่วยเหลือ ห้องเกม ปฏิทิน Tags เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก ห้องสนทนา  
บุคคลทั่วไป, คุณถูกห้ามตั้งกระทู้หรือส่งข้อความส่วนตัวในฟอรั่มนี้
Fuck Advertise !!

หน้า:  [1] 2 3 ... 5   ลงล่าง
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ส้วม ชักโครก เชิญระบายอารมณ์ บ่น เพ้อ ละเมอ ฟุ้งซ่าน ชักดิ้น ชักงอ  (อ่าน 51823 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
มดเอ๊ก
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +8/-1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

Thailand Thailand

กระทู้: 5065


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 7.0 MS Internet Explorer 7.0


ดูรายละเอียด
« เมื่อ: 04 พฤษภาคม 2553 08:21:37 »




เปิดให้แล้ว ใครอยากบ่น เพ้อ ละเมอ แมวตาย ควายป่วย
 แม่ยายด่า ภรรยาหนี อกหัก รักคด ตุ๊ดเมิน เชิญ กระหน่ำ
ละเลงคำ ระบำอักษร ปาดป่ายลีลา นานาจิตตัง

การบ่น ระบายของท่านอาจเป็นของขวัญในใจใคร
การบ่น ระบาย อาจช่วยโลกได้นะ

ใส่ไปเลย แบบไม่ต้องการคำตอบ


ศาสตร์แห่งการบ่น ระบาย ขั้นเทพคือ การเยียวยาภายใน เยียวยาคนอ่านด้วย

ขยะในตัวท่านคือ ปุ๋ยสุดวิเศษสำหรับ เรา

ยิ่งระบาย ใจมันจะคลาย เปิดโล่ง
เวลา จิตวางของหนักไม่ถึงขั้นซาโตริ หรอก

เอาแค่ กูสบายใจ ! แล้ว ท่านจะรับอะไรดีๆ ในเว็บนี้ได้มากขึ้น

จิตเปิด ระเบิดมลภาวะ วางพุทธะภาระ เกิดพุทธะภาวะน้อย ๆ

พอแล้ว แหละ

ตามธรรมเนียม บ่นมาหลายที่แล้ว โว้ยยยยยยยยย

ขอบ่น ระบาย นำทาง ใครจะตามมาเป็นโขยง เชิญ

จะแปะรูป โปะคำ ใส่อะไรคั่น ตามใจ ฟรีสไตน์ จ้า

Share this topic on AskShare this topic on DiggShare this topic on FacebookShare this topic on GoogleShare this topic on LiveShare this topic on RedditShare this topic on TwitterShare this topic on YahooShare this topic on Google buzz

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04 พฤษภาคม 2553 08:24:58 โดย มดเอ๊ก » บันทึกการเข้า

ทิ นัง มิไฮ นัง มิจะนัง ทิกุนัง แปลว่า
ที่นั่ง มีให้นั่ง มึงจะนั่ง ที่กูนั่ง ทิ้งไว้เป็น
ปริศนาธรรม นะตะเอง
มดเอ๊ก
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +8/-1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

Thailand Thailand

กระทู้: 5065


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 7.0 MS Internet Explorer 7.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #1 เมื่อ: 04 พฤษภาคม 2553 08:53:06 »

http://img111.imageshack.us/img111/6799/arangerev6.jpg
ส้วม ชักโครก เชิญระบายอารมณ์ บ่น เพ้อ ละเมอ ฟุ้งซ่าน ชักดิ้น ชักงอ





3 พ.ค. 53 ปรากฏการณ์ เหี้ยจูเหนี่ย และ นกเขา


สด ๆ ร้อน ๆ ครับพี่น้องชาวไทย เมื่อวานฝนตกหนัก

ตื่นนอนมาคว้าหนังสือจิตจักรวาล เล่ม 3 ของอาจารย์ปริญญาไปอ่าน

ใต้ต้นตะขบ พร้อมเป๊บซี่ เย็นชื่นใจ

ต้นตะขบหลังฝนตก กลิ่นหอมของ ลูกตะขบกระจาย ตลบอบอวลไปทั่ว

เปิด ประตูเข้าไปในสวนข้างหอพัก

เห็นหางไว ๆ ตัวอะไร วะ

นึกว่าแย้ นะ เห็นหางยาวผิดปกติ  มันวิ่งหายไปใน พงหญ้า ข้างมอไซต์

เปลที่ผูกไว้  ชื้นนิด ๆ หลังฝนจางหาย


วางตัวนอนพากเปล ดูด เป๊บซี่เย็นชื่นใจ สุขจริงโว้ยยยยยย
ชั่วขณะแห่งความสุขของข้า มันยิ่งใหญ่ดีแท้โว้ยยยยยยยยยย
อยากดอง ชั่วขณะนี้ไว้นาน ๆ จริงนะ สุขง่าย ๆ ไกวเปล พอแล้ว
ไม่ต้องตะกายฟ้า คว้าดาว



อ่าน จิตจักวาลถึง บทสุดประทับใจ
ลมโชยเย็น ๆ นกร้องกังวาน รอบทิศ จิตกำลังคลายอยู่เชียว

เหลียวไปทางซ้ายยยยยยยยยยยย

แล๊บลิ้น แผล๊บบบบบบบ ๆ

ใช่เลย เหี้ย !

ตัวขนาดศอก รุ่นจูเหนี่ย

สบตาปิ๋ง ๆๆๆๆๆ  กันอยู่นาน

มันไม่กลัวคนเลย

แปลกดีอ่าน จิตจักรวาล แล้วเจอเหี้ย !

เหี้ย และ จิตร่วมแห่งดวงดาว มันเกี่ยวกันไหมเนี่ยยยยยยยยยย

โยงใยทำไม ฮ่าๆๆๆๆๆ

สัมผัสเหี้ยจูเหนี่ย ซักพักแล้วมันวิ่งหายไปทางพงหญ้า จบ


ตอนเย็นนะ  รอรถไปทำงาน

เห็นนกเขาตัวหนึ่ง มันยืนนิ่ง อยู่บนถนน รถมันวิ่งผ่าน
มันก็ยังไม่บิน เสียง คนข้าง ๆ บอกว่า

นกหมดแรง เร็ว ๆ ใครก็ได้ ไปจับมันมาที !

ทันทีเลย งานเข้า ภาระกิจกู้โลก เริ่มแล้ว

ข้าพเจ้านี่แหละ วิ่งไปอุ้ม

เฮ่ยยยย !  มันไม่หนีนะ หมดแรงบิน ว่ะ

ลูกนกเขาครับ พี่น้อง

เลย เอาเขาไปวางไว้บนเครือกล้วย ข้างทาง มีใบตองกันฝนได้

พักซักนิดนะ เดี๋ยวคงมีแรงบิน

นกมันคงหัดบิน หลวงทางกับแม่มัน

เกือบแบนแล้วเชียว ดีนะเจอเรา

ฮ่า ๆๆๆๆๆ  ชุ่มใจ ไปทำงานต่อ แล้วล่ะ

จบข่าวววววว
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04 พฤษภาคม 2553 08:55:47 โดย มดเอ๊ก » บันทึกการเข้า

ทิ นัง มิไฮ นัง มิจะนัง ทิกุนัง แปลว่า
ที่นั่ง มีให้นั่ง มึงจะนั่ง ที่กูนั่ง ทิ้งไว้เป็น
ปริศนาธรรม นะตะเอง
เงาฝัน
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 15
*

คะแนนความดี: +58/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
Thailand Thailand

กระทู้: 7493


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0 MS Internet Explorer 8.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #2 เมื่อ: 04 พฤษภาคม 2553 09:03:57 »





เหงื่อตก

 เอาละนะคะ...

 งอแง    :'(    ไม่เอา    สลึมสลือ     แหวะ

 ตลก อิริยาบถน่ะค่ะ

    ขอบพระคุณค่ะ คุณมด

 บ๊าบบาย
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 03 กรกฎาคม 2553 11:55:39 โดย เงาฝัน » บันทึกการเข้า
มดเอ๊ก
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +8/-1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

Thailand Thailand

กระทู้: 5065


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 7.0 MS Internet Explorer 7.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #3 เมื่อ: 06 พฤษภาคม 2553 07:37:40 »




ช่วงเมษาหน้าร้อน กลางคืนเป็นควัน  กลางวันเป็นไฟ จิตเราไหลตามสิ่งเร้าภายนอก 
เหตุปัจจัยอันซับซ้อนของบ้านเมือง  ใจกังวล สลด รันทด วุ่นวาย ถามกับตัวเองว่า
เออ ! สุดท้ายมันจะเป็นแบบไหนนี่ จุดจบจะเป็นอย่างไร ทุก ๆ อย่างจะคลายตัวลงไหม

ดีนะ ช่วงหน้าร้อน ยามบ่าย ๆ เราได้ต้นไม้แห่งโพธิ ตะขบข้างหอ กางเปลนอน อ่านหนังสือ
ยามว่างจากงาน  มังกรเซน แผ่นดินหอม  จิตจักรวาล และ มหาสิทธานาโรปะ  จบไปแล้ว
2 เล่มนะ มังกรเซน กับ แผ่นดินหอม  ใจมันคลายหลังจาก เสือกไปรับ กระแสภายนอกมากไป

ยอมรับว่า จิตขุ่นพอสมควร เป็นพัก ๆ ยามยามสิ่งเร้า เข้ากระทบ  พอจะวาง จางคลายสลายตัวยาม เอาสติ
เอาธรรม ผ่อนหนัก เบี่ยงวิถี สลายกำลังบ้าง  เห็นลมโชย กระทบร่าง ใบตะขบไหวเอน โยกคลอน
เย็น วาบ ๆ ไหว ๆ แล้วหาย หมุนเวียน เปลี่ยนสลับ กลับกลายรูปลักษณ์ นานา โอ้ อนิจจา สาธุ

เราเป็นเพียงผู้เฝ้าดู สายลม กลางฤดูร้อน โยกคลอน ใบไหม้ไหว บนเปลแห่งสติ นี่เอง !

ว่าจะ ว่าจะ ว่าจะ ว่าจะ ว่าจะ ว่าจะ ว่าจะ .....เขียนอะไร ให้อ่าน แต่อารมณ์ สติแตก กระจุยกระจายสิ้นดี

ผมได้คอมมาแล้วนะ สาธุ เจริญ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ธรรม ผมอธิษฐานจิตให้แล้วนะ พลังที่หลั่งรินภายในคำ
ยามอะไรดล แล้วแว๊บว๊าบ สุดจะคาดเดายามเขียน ยามจิตไร้รูปลักษณ์ ชั่วขณะ  จากห้วงอจินไตย
ใจเชื่อมกระแสธารบางอย่าง

ใจผมนั้น ดันพลุ่นพล่าน วิถีการเขียน ดันไปผูกกับ ความเนี้ยบ ข้อแม้ อารมณ์ต้องดี ต้องมีสติ เท่านั้น
จึงเขียนได้ ไหลคล่อง  มันคือวิถีแห่งรูป วิถีแห่งกฏ ระเบียบ ข้อเสียคือ คับแคบ จำกัดจินตนาการ

ไอ้ จิตซน ๆ มันแว๊บ ๆ  ยามมึงขี้ ท้องเสีย มึงต้องมีลีลา มึงต้องเนี้ยบไหมเล่า
เปิดห้องน้ำ ปังเดียว ปู๊ดดดดด เดียว จบเลย

หนังเกาหลี สะท้อนปรัชญาเซน ยามแม่นางโสภณี สุดโสภา ปั้นแจกันดินเหนียว เธอบอกว่า
ปั่นให้บุบ ๆ บ้าง แหว่งบ้าง  ปั้นเหมือนไม่เสร็จ  แต่ให้ความรู้สึกอิ่มเอม พอใจ อย่างประหลาดล้ำ
มันแหกฏแห่งความงาม หรือ มันเป็นความงามแต่ดั้งเดิม กันเล่า  เซนจากโสเภณี สาธุ

ท่านพระอาจารย์ตรุงปะ คุรุบ้า แห่งตันตระ ท่านเตะผม แล้ว ชี้หน้าว่า  ทุกห้วงกระจิต เจตสิก
สีสัน ทุกคลื่นพลัง อารมณ์  คือ การสำแดง การร่ายรำของธรรมกาย เขียนจากกิเลส จากอารณ์
ดิบบ้าง แห่วงบ้าง บ้าบ้าง มีสติบ้าง วิปลาสบ้าง  นานารูปลักษณ์ คือ ความประภัสสร


สวนกระแส วกกลับ เออว่ะ  เป็นความบ้าที่น่าลอง น้องสุนทรียสนทนาก็ไม่ปาน แต่ห่ามกว่านั้น

กลับสู่สามัญ ระบาย บ่น เรื่อยเปื่อย ไร้กระบวน ไร้ที่มา ไร้ที่ไป มาจากไหนไม่รู้ อยู่ดี ๆ ก็โผล่
งานทดลองเขียน เขียนเพื่อเขียน เขียนเป็นยาระบาย  เขียนเป็นโอสถ เยียวยาตัวเอง และคนอื่น


สายน้ำที่ไหลตาม ลำธาร ผ่านหุบเหว เทือกเขาตะหง่าน มันไร้กระบวน ตามแต่เหตุปัจจัย ของธรรมชาติ
ดินฟ้าอากาศ และ อื่น ๆ อีกมากมาย ( เฉลียง บอกไว้  )


สาวก แฟนคลับ ชอบอ่าน ชอบเขียน แนวนี้ เพียบ 

อย่างน้อยก็มีสะกิด เอายังพี่ !
มัวแต่ง้างงงงงงง อยู่เป็นเดือน !

จาก กิเลสล้วน ๆ ไร้สติ บ้า ๆ บวม ๆ บ้าง ทุกห้วงแห่งดวงจิต ข้าขอคารวะ
เชิญเปิดอายตนะรับมันได้แล้วววว


บรรเลงเลย เอ้า ตึ้ง ๆ ตึ้ง ๆ  ตึ้ง ๆ  โป้ง ๆ ชึ่ง ตะโล้ง ตะโล้ง ตะโล้งงงงบ โป้งชึ้ง

ควายตัว เมีย ออกลูก มาเป็นตัวเมีย อยู่ไปไม่นานออกลูก ออกหลานมาเป็นตัวเมีย ฯลฯ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06 พฤษภาคม 2553 07:45:00 โดย มดเอ๊ก » บันทึกการเข้า

ทิ นัง มิไฮ นัง มิจะนัง ทิกุนัง แปลว่า
ที่นั่ง มีให้นั่ง มึงจะนั่ง ที่กูนั่ง ทิ้งไว้เป็น
ปริศนาธรรม นะตะเอง
มดเอ๊ก
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +8/-1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

Thailand Thailand

กระทู้: 5065


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 7.0 MS Internet Explorer 7.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #4 เมื่อ: 06 พฤษภาคม 2553 07:59:29 »


 

เขียนจาก ปราณอารมณ์ แบบตันตระ
เขียนแบบ ฟันฉับ แบบเซน
เพียงแว๊บ แรก แล้วแตกกระจาย ไปเลย เอาให้เตลิดดดดดดดด
ความคิดแรก ใหม่สด ยิ่งใหญ่เสมอนะ
ดุจ การอิมโพรไวส์ ดนตรี ไร้คี ไร้โน๊ต
นึก รู้สึก อย่างไร ไม่ต้องค้นหา เสียเวลา ทำไม ใส่ไปเลย
 
 
จับดาบ ไม่ต้องรำ
มัวแต่รำ แล้ว จะลืมการจับดาบ
 
 
แว๊บ แรก ปิ้งแรก แห่งเรา มันสุดอัศจรรย์นะ พี่น้อง
บ้าง แว๊บ บางห้วงขณะ เกิดขึ้นครั้งเดียวในชั่วชีวิต
ลิขิต มันไว้เลย เขียนมันไว้เลย
 
แล้วร่วมกัน ดื่มกิน อ๊วก
 
อ๊วก ของท่าน อัศจรรย์เสมอ แหละ
 
 
ไม่ต้องอารมณ์ดี ก็ได้วะ
ไม่ต้องมีพิธี ท่วงท่า ลีลา ร่ายรำ
ไม่ต้องเอาคำว่าธรรม หน้ากากแห่งธรรม เข้านำหน้า
ไม่ต้องมีสติ เขียนแบบไร้สติ บ้าง เข้าท่านะ
ไม่ต้องเล็งผลเลิศ หวังผลใด ๆ แค่ปล่อยมันไป เท่านั้น
ไม่ต้องสน ข้อแม้อะไรเลย
 
ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง
ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง
ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง
ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง
 
 
ฉันคือฉัน เธอคือเธอ มึงก็ยังเป็นมึง อยู่วันยังค่ำ
เป็นอะไร รึจะสู้ เป็นตัวเอง เล่า
 
 
เปิดกระทู้ ให้เขียน แปะ แซว ใส่ภาพ เขียนเองบ้าง เอามาแปะบ้าง เชิญละเลงเลย
เหมือน เปิดถนนคนเดิน แล้ว แจกสี ให้พ่อแม่พี่น้อง ละเลงบนท้องถนนแห่งนี้
 
ที่ว่างเรามีมากมาย นะ
 
ผมนำ กระทู้ยาระบาย ใครอยากจะตามก็เชิญเลย จะเงียบ ๆ นั่งอ่าน ก็ไม่ว่ากัน
 
 
ทุกห้วงแห่งกลิ่น สี พลังอารมณ์ เชิญปลดปล่อยมลภาวะ แล้วท่านจะสบาย คลายใจ
ที่แห่งนี้ คือ ส้วม ชักโครก กระโถนท้องพระโรง หลุมขยะสาธารณะ คอห่านแห่งดวงดาว
 
ก็่สุดแล้วแต่ ใจ จะรีไซเคิล ทุกถ้อยคำ เฉดสี แปรขยะ ให้เป็น ทุน เป็นปุ๋ยแห่งโพธิ
 
ตลก หนุกหนาน โกรธ เกลียด เหงา เศร้า ซึม งง สับสน พร่ามัว อกหัก สมหวัง
ท้อถอย รอคอย อยาก ไม่อยาก ใช่ ไม่ใช่ อื่น ๆ อีกมากมาย
 
 
อยากใส่อะไร ใส่ อยากทำอะไร ทำ ขอจุดธูปอัญเชิญ ทุกกลิ่นสี ลีลาพลังอารมณ์
ประเสริฐ อัปลักษณ์ ทุกมุมแห่งความงาม ทุกขั้วแห่งความวิปลาส
 
อยากจะประกาศ บอกรัก จะสำแดงอะไร ภายใน ทุกท่วงทำนองแห่งดนตรีชีวิต จะบรรเลง
 
 
เรานั้นไม่ได้วิเศษ เรานั้นแค่คนธรรมดา กิน ขี้ เปรี้ยว เยี่ยว นอน เหมือนกันนะเออ
ปุถุชนคนมีกิเลส นะเออ คุณจะมีธรรมชาติ อย่างไร ก็ล้วนงดงาม ยามตกกระทบโลก
 
 
ปล่อยให้โลกกระทบ ทั้งวัน วันนี้แหละ ที่เราจะตกกระทบโลกบ้าง โลกเอ๋ย
วันนี้ แหละโลกเบี้ยว ๆ ใบนี้ จะโดนเรา ทะลักทะลาย ถ้อยคำคำ เข้าตกกระทบบ้าง
 
อย่ากระทำเราฝ่ายเดียวเลย ย่ามใจมากไปแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โลกเอ๋ย
 
 
แด่ทุกห้วงแห่ง ดวงจิต ออกมาเป็น สากกะเบือ ยันท้องฟ้า หมีแพนด้า ทะลุทะลวง ยันห้วงอวากาศ
สุดแต่ใจ จะปรุง ฟุ้งกระจาย กระจุย บนปุ่ยเมฆ แล้วเสกฝน กลายเป็น พระมหาเมฆาธรรม บนฟ้าสิบทิศ
 
แด่ความ เตลิดเปิดเปิง ของตัวข้า เอย ชะเอง เอิง เงย เป๊ก พ่อ
 
 
อกหัก ก็ บอกโลกไปเลย ว่า อกหักโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เจ็บ ก็บอกโลกไปเลย ว่า เจ็บ จังเยย
เหนื่อย ก็ บอกโลกไปเลยว่า เหนื่อย ฉิบหาย
ร้องไห้ ก็บอกโลกว่า แง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 
 
เมื่อ ดวงจิต ขับขี่ อาชาแห่งอารมณ์ สาธุ ( เอามาจาก ชัมบาลา นะจ๊ะ )
 
บ่นมากขึ้น ระบายมากขึ้น จะเข้าใจกันมากขึ้น คุ้นเคย กันมากขึ้น เมื่อใจฉันเปิดให้ดู เครื่องในแห่งความคิด
เป็น ความดิบ เถื่อนสะเทือนซาง ขนาดนี้ เธอจะรับฉันได้ไหมเล่า ความหม่น ความดำ ถ้อยคำอีเดียดดดด
สติวปิด โง่เง่า เต่าตะพาบ ปะงาบ ปะงาบ อาการเปลือยเปล่า เหมือนเมากาว เมาใบกระท่อม แบบนี้ น่ะ
คืนวันอันแหว่งวิ้น ไม่มีชิ้นดี ฉันก็มีนะ เธอเห็น รอยเกลื้อนในใจ ฉันใหม หากมันจะเป็นธรรมอันอำไพ
ขอให้ความวิไล จงบังเกิดในใจเธอ
 
ท่วงท่า ลีลา จังหวะ จะสอดรับกันง่ายขึ้น เชิญ อ้าปาก บ่น ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ได้เลย
ด้วยดวงใจแห่งมิตรภาพ เด้อ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 
 
จบข่าว
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06 พฤษภาคม 2553 08:02:14 โดย มดเอ๊ก » บันทึกการเข้า

ทิ นัง มิไฮ นัง มิจะนัง ทิกุนัง แปลว่า
ที่นั่ง มีให้นั่ง มึงจะนั่ง ที่กูนั่ง ทิ้งไว้เป็น
ปริศนาธรรม นะตะเอง
มดเอ๊ก
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +8/-1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

Thailand Thailand

กระทู้: 5065


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 7.0 MS Internet Explorer 7.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #5 เมื่อ: 06 พฤษภาคม 2553 08:15:48 »


 

น้องแม๊ค ปล่อยมาซะเพียบ มันเข้ากระทบอย่างจัง
 
อายตนะภายนอก กระทบอายตนะภาย นอกนั้นเป็นเรื่องของใจ
 
 
บวกกับ ล่าสุด เราไปอ่าน วิถีแห่งนินจานารูโตะ เข้าให้ น้ำตาซึมเลย
 
สะเทือนใจตรงคำที่ว่า ตลกผู้บ้าดีเดือด ปะทะกับ อัจฉริยะผู้คั่งแค้น
 
การขับเคลื่อน วิถีแห่งพลังด้วยความรัก พยายามเอาชนะ อสูรร้าย เจ้าจิ้งจอกเก้าหาง
อันนี้ คือวิถีแห่งนารูโตะ รักเพื่อน รักพวกพ้อง แบกรับภาระหนักแห่งวิถีนินจา
 
การขับเคลื่อน วิถีพลังด้วยความคั่งแค้น ยอดอัจฉริยะ พลังเนตรวงแหวน
ซาซึเกะ กำลังโดนความมืดครอบงำ
 
ทั้งสองมีปม มีปัญหาทั้งคู่ แต่เส้นทาง ทางแยกอันแตกต่างบนวิถี
ฝ่ายหนึ่งจะพยายามคุม สลาย ความดำในดวงจิต อีกฝ่ายมันพอจะมีความสว่าง
เพียงปลายเข็มในใจบ้างใหม เพื่อให้ความรัก ช่วยเยียวยา หรือ กู่ไม่กลับแล้ว
 
เมื่อ กระสุนวงจักร เจอ พันธ์ปักษา อะไรจะเกิดขึ้น
 
ความสัมพันธ์แห่ง คู่ดูโอ้ นารูโตะ กับ ซาซึเกะ
ความสัมพันธ์แบบ ทรีโอ้ ตองสาม นารูโตะ ซาซึเกะ ซากูระ
ความสัมพันธ์ ของ คำว่า เพื่อพ้อง อีกเพียบ ๆๆๆๆๆๆ
 
 
อ่าน ของตาใหม่ ไว้เบ้ แอ๊ดมินเว็บอกาลิโก แกเปรย ๆ แต่เราอ่านที่แกวิเคราะห์ยังไม่จบ
การ์ตูนยังไม่จบเลย ถึงตอนที่ นารูโตะ ไปฝึกวิชา คุมสัตว์หาง อสูรร้ายภายในตัว
กับ แปดหางฮิ๊ปฮ๊อป แร๊บโย่วววววว โอ้ววว เย่ ............
 
 
โปรด ติดตามตอนต่อไป อ่านการ์ตูน อ่านใจ อ่านธรรมภายใน
อะไร อะไร อะไร ก็เกิดขึ้นได้ เมื่อคืน จิตเตลิด แว๊บ ๆ อะไร แต่ยิ่งใหญ่จังเลย
เขียนบันทึกไว้ เรานั้น มีอะไร อื่น อีกมากมาย ในใจเหลือเกิน
 
เกี่ยวอะไรกับ น้องแม๊คเล่า ไม่รู้ว่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 
เอ็ง รู้ไหมเล่า เมื่อ ธรรมสูงหนึ่งวา มารมันจะหาเป็นร้อยโยชน์ มารในใจ ดุจจิ้งจอกเก้าหาง นะ
ธรรมยิ่งสูง มารยิ่งละเอียด ซับซ้อน เมื่อ อวิชชาเป็นเจ้าเรือน มารแอ๊บแบ้ว นี่แหละสุดอันตราย
ปฏิบัติธรรมยิ่งสูง บารมียิ่งเข้าไกล้ โอกาสโดน เตะตัดขาโดย มารภายใน ยิ่งสูง
กรรมร่วมแห่งชาวคณะ กลุ่มคน สับสน ปนเปะ กันไป สุดแล้วแต่อะไรจะมีอำนาจมากกว่า
 
มารสีชมพู มารแอ๊บแบ้ว มารโรยดอกมะลิ คริ คริ คริ
 
 
สนามแห่งโลก คือ การประลองกำลังระหว่างสองฟากฝั่ง แห่งพลัง เทวดา กับ ซาตาน
 
สนามแห่งเว็บยิ่งซับซ้อน ตกตะลึง พรึงเพลิด ยิ่งกว่า โลกซ้อนโลก เว็บซ้อนเว็บ ธรรมซ้อนธรรม
ดำขาว แอ๊บ ไปแอ๊บ มา ปนกันนัวเนีย ซ้อนกันเข้าไป สมมุติ สุดซับซ้อน จนเราอ่อนใจ อ่านใจ อ่านอะไรไม่ออก
พออ่อนกำลัง พอแล้วแหละ ต่อไป จะไม่ขอผูกอะไรกับใคร ให้เหนื่อยใจแล้ว ขอออกมาข้างนอกดู สายลมกลางฤดูร้อนดีกว่าเรา
เป็น ผู้เฝ้าดู อาจมีความสุข กว่าเป็่นผู้ร่วมเล่นก็ได้ ว่ะ เนอะ
 
ใครมีหน้าที่ ฉวัดเฉวียน พูดอ้อม ๆ เตือนไป แม้จะพูดตรง ๆ ไม่ได้ ก็ทำไป
อ่านไป รู้ความนัย ไม่จำเป็นต้องบอกใคร พอแล้วล่ะ พอที พอที
 
ใจมันบอกพอ อีกตัวตนเรา เสือกสวนกลับมาว่า พอแล้วแน่เหรอ เฮ่อ ๆๆๆๆๆๆๆ
 
โลกไม่มี ขาว กับ ดำชัดเจน ดอกโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย พี่น้องเอ๋ย ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 
ทุก สี สัน เลย แบบ ตันตระนั่นแหละ แต่ไอ้ทุกเฉดสี แสงเงา มันสร้าง เป็น รูปพระปฏิมาอันงดงาม
ได้พอ ๆ กับ รูปพญามาร นั่นแหละ สุดแต่ใจ กำลังแห่งท่าน และหมู่คณะ หยิบฉวย
โยกย้าย นานาแห่งเฉดสี ดีชั่ว มาเข้าสู่หนทางแห่งอริยะ ได้ขนาดไหน นั่นแหละ
 
 
เรามัน ปุถุชน ก็พลาด มีหลงทาง บ้างแหละ ช่วยได้ก็ช่วย ช่วยไม่ได้ก็วาง หลบมุมอยู่เงียบ ๆ ดีกว่า
มีหลาย ๆ อย่างที่รังสรรค์ ความงาม เป็นบรรณาการ แด่โลกได้ โดยไม่จำเป็นต้องผูก ติดกับ ใคร กับกลุ่มไหนเลย
 
ถึงแม้ผูกกันบ้าง ขอขอให้เป็นเงื่อน ปมที่พอจะแก้ได้ พอแล้ว
 
 
บ่น พอแล้ว จบ ๆ แหละ เหอ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06 พฤษภาคม 2553 08:19:02 โดย มดเอ๊ก » บันทึกการเข้า

ทิ นัง มิไฮ นัง มิจะนัง ทิกุนัง แปลว่า
ที่นั่ง มีให้นั่ง มึงจะนั่ง ที่กูนั่ง ทิ้งไว้เป็น
ปริศนาธรรม นะตะเอง
เงาฝัน
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 15
*

คะแนนความดี: +58/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
Thailand Thailand

กระทู้: 7493


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0 MS Internet Explorer 8.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #6 เมื่อ: 06 พฤษภาคม 2553 10:18:12 »




 

บันทึกการเข้า
เงาฝัน
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 15
*

คะแนนความดี: +58/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
Thailand Thailand

กระทู้: 7493


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0 MS Internet Explorer 8.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #7 เมื่อ: 06 พฤษภาคม 2553 10:24:24 »


http://i274.photobucket.com/albums/jj260/bangkok-stock-photos-happynewyear/imizzu/coffee-break/coffee-06.gif
ส้วม ชักโครก เชิญระบายอารมณ์ บ่น เพ้อ ละเมอ ฟุ้งซ่าน ชักดิ้น ชักงอ


มาอ่านอักษรที่คุณมดร่าย ขอบพระคุณหลายๆข้อคิดสกิดใจ
นำกาแฟกะต้นตะขบในมโนนึกมาฝากค่ะ...


http://i210.photobucket.com/albums/bb214/pukbass/Dookdig.gif
ส้วม ชักโครก เชิญระบายอารมณ์ บ่น เพ้อ ละเมอ ฟุ้งซ่าน ชักดิ้น ชักงอ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06 พฤษภาคม 2553 16:17:34 โดย เงาฝัน » บันทึกการเข้า
หมีงงในพงหญ้า
ยืนงงในดงตีน
ผู้ก่อตั้งเวบฯ
นักโพสท์ระดับ 15
*

คะแนนความดี: +62/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
United Kingdom United Kingdom

กระทู้: 7861


• Big Bear •

ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0 MS Internet Explorer 8.0


ไม่มี ไม่ใช้ ไม่รู้
ดูรายละเอียด เว็บไซต์
« ตอบ #8 เมื่อ: 06 พฤษภาคม 2553 10:43:48 »

แหม่ะ อ่านนารูโตะกะเค้าด้วย

๕๕๕๕
บันทึกการเข้า

B l a c k B e a r : T h e D i a r y
มดเอ๊ก
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +8/-1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

Thailand Thailand

กระทู้: 5065


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 7.0 MS Internet Explorer 7.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #9 เมื่อ: 08 พฤษภาคม 2553 08:05:15 »




คอมเครื่องเก่าพังปีที่แล้ว ตอนกลางคืน ลุกงัวเงีย ๆ  กะจะลุย ใส่ ๆ บ่น ๆ เรื่อยเปื่อย
ตามแต่ อารมณ์ ดินฟ้าอากาศ เปิดมา เสียง คุโบต้าดังลั่นเลย ฮาร์ดดิส กลายเป็นรถไถนา


แต๊ก ๆๆๆๆๆๆๆ  ครืด ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้ว จอดับ


จบอีกภาคแล้วเรา เหมือนอะไรมาเตือน อีกวันตอนเย็น
ไอ้ที่เล่า ๆ ไว้ ในกระทู้ ยาระบาย โถส้วม อันเก่านั่นแหละ
นั่งอยู่ด้านหลัง เวที ฟัง อีตาลุงพุงกะทิ พูด ๆๆๆๆ  อยู่

ตัวเอง ชอบลมมาก เห็นลมเย็น ๆ พัดอยู่ ด้านหลังเวทีเปิดโล่ง
อัญเชิญตัวเอง ปีน ป่าย ไปนั่งอยู่ บนโครงเหล็กเส้น  หลังเวที

นั่ง ตาก ลม โชยพัดสะบัด  ห่างแนวต้นมะขาม ตรงข้ามวัดพระแก้วไม่เท่าไหร่

เชื่อหรือ ไม่  ไอ้กระทู้ ยาระบายอันเก่า  ก่อนข้าพเจ้ามา นั่งฟัง คุณลุงพุงกะทิ พูด อยู่นั่น
มีคนโพสอะไรแปลก ๆ ด้วยล่ะ  โพสก่อนเจอเหตุการณ์ ซะด้วย  เป็นเรื่อง สายสัมพันธ์อะไรบางอย่าง
ออกแนว ลี้ลับ แปลก ๆ ของจิตสัมผัส วิถีแห่งฝัน สุบินโยคะ ประมาณนั้น

ถามไถ่แล้ว ช่วงแกโพส แก จิตสั่น ร้องไห้ เพราะ ภาพในฝัน มันเป็นภาพ

ข้าพเจ้า นายมดเอ๊ก ภาค อวาตาร  แห่งโลกดิจิตอล

ในฝัน ร่างกายข้าพเจ้า แหลกเหลว แขน ขา อวัยวะ ขาด กระจุย เพราะ
แรงระเบิด  พี่แกวิ่งไปหา ร่างข้าพเจ้า แล้วนั่งร้องไห้ ฟูมฟาย  แล้วแกก็ตื่น
รีบมาโพส  บอกห้อง ยาระบาย แต่ ถ้อยคำมัน สั่น ๆ ส่าย ๆ  จิตมันสั่น ๆ
ไม่มีใคร รู้ความนัย  มันเป็น กระทู้ยาระบาย นี่หว่า อ่านบ้าง ไม่อ่านบ้าง ตามใจ





ในเวลาต่อมา อีกวัน


งานเข้าเลย พี่น้องเอ้ย ! สามทุ่ม นั่งรับลมโชย หลังเวที อยู่ดี ๆ เสียง ตูม ! สะหนั่น
ห่างจาก ที่ข้าพเจ้านั่ง ไม่กี่ร้อยเมตร หลังแนวต้นมะขาม ริมฟุตบาท นั่นแหละ
เล่นเอา ท้องใส้ อวัยวะ  ปั่นป่วน แด้นกระจายเลย แรงอัดอันมหาศาล  ของ
ระเบิดวิถีโค้ง  M 79 ภาษาทางกองทัพ เรียกว่า ลูกยาว

เดชะ บุญ ลมแรง ลมเย็น ๆ ที่ข้าพเจ้า อารมณ์ดี นั่งรับสัมผัสนั้น มันเบี่ยงวิถีกระสุน ได้เยอะ
พวกกะ ล่อ ตรงเวทีนั่นแหละ ช่วงเรทติ้ง สูงซะด้วย  ถ้าลมเบา นะ มันเลย ต้นมะขาม
โดน คนเจ็บระนาว รวมข้าพเจ้าด้วย หลังแนวต้นมะขาม คนทะลักเลย นั่งยาว ถึงหลังเวที

กู โดนด้วย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

วันนั้น กำหนดการ เขากะ จะเดินขบวนแสดงพลัง ตามถนนราชดำเนิน
โชว์พราว โชว์พาว (power) เดินในช่วงมืด ๆ คนเยอะ นะ
ยาวเหยียดแน่ ๆ  ในขบวน มี ข้าพเจ้าด้วย

แต่อยู่ ดี ๆ  เขาเลิก กำหนดการ ไม่ไห้เดิน เพราะคุมลำบาก และ สถานการณ์ยังไม่นิ่ง
ตอนค่ำ นี่แหละ จุดล่อแหลมเลย สายข่าว เขาน่าจะรู้ ระแคะ ระคาย  ยิ่งคนเยอะ
ไอ้ ตรงแยก คอกวัว ลากยาว จาก ท้องสนามหลวง จนถึง สะพานผ่านฟ้า นั่นแหละ
มุมอับเลย  มีตึกสูงสองฟาก  อาจโดน  ชุดใหญ่ ลูกยาว ลูกหนัก  สารพัดเลย

เหยื่อ คือ ผู้บริสุทธิ์  ประชาชนตาดำ ๆ นั่นแหละ
บันทึกการเข้า

ทิ นัง มิไฮ นัง มิจะนัง ทิกุนัง แปลว่า
ที่นั่ง มีให้นั่ง มึงจะนั่ง ที่กูนั่ง ทิ้งไว้เป็น
ปริศนาธรรม นะตะเอง
มดเอ๊ก
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +8/-1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

Thailand Thailand

กระทู้: 5065


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 7.0 MS Internet Explorer 7.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #10 เมื่อ: 08 พฤษภาคม 2553 08:17:00 »





ไม่ว่า สีไหน ถูกผิดอย่างไร คนจำนวนมาก เขาเชื่อ เขาศรัทธา เขาจึงมา
แต่ มันอาจเป็น อาหารอันโชะ ของผู้กระหายอำนาจ บนบันไดแห่งซากศพ


ตัณหาความอยาก ดุจห้วงเหวลึก ทิ้งซากศพ กี่หมื่นชีวิตกันเล่าจึงจะพอ ถมหุบเหวแห่งความอยาก

ความอยาก ไม่เคยพอ ดุจท้องทะเล ที่ไร้ฝั่ง ไร้เขตสิ้นสุด  พายเรือไป แผ่นดินหามีไม่

ความพอ นี่แหละคือแผ่นดิน แม้ เป็นเพียงบึงน้อย ๆ  ส่ำสัตว์น้อยใหญ่ เป็นสุขเสมอ
ยามพึ่งพิงอิงอาศัย  หล่อเลี้ยงต้นไม้ ใบหญ้า ให้เขียวขจี  เจ้าหมู่ปลา มัจฉา พากันแหวกว่าย
บึงน้อย ๆ ยิ้มรับ  สรรพชีวิต

น้ำทะเลสุดกว้างใหญ่ ไร้ขอบเขตแห่งแผ่นดิน  น้ำทะเล ยิ่งดื่มยิ่งกระหาย น้ำทะเลแห่งอำนาจ


ท้องน้ำ คือ ตัณหา  
ความพอ คือ แผ่นดิน

พระสูตร บทหนึ่ง ท่านว่าไว้ ตัณหา ดุจทะเล ห้วงน้ำ ที่ไร้ฝั่ง


หยุดได้ที่คำว่า พอ


พี่สาว แกเปรย ถึงความฝันให้ ข้าพเจ้าฟัง  มันเป็นภาพที่ตรงกับที่ ข้าพเจ้าเจอ


ถ้า คุณมดเอ๊กซ  เป็นอะไรไป  พี่คงไม่ได้อ่าน  ที่น้องเขียนแน่ ๆ  


หวนกลับมาคิด ข้าพเจ้าหวุดหวิด กับ ระเบิด  M 79 ถึง  3 ครั้ง
รวมครั้ง ล่าสุดด้วยยยยยยยยยยยยยยย




หลัง จากคอมเสีย เจอเหตุการณ์ อยู่ดี ๆ เปลี่ยนงาน หายจากเว็บไป นานถึง  6 เดือน
เว็บที่คุ้น ๆ หายไป ถึง  4 เว็บ   ผลงานที่เขียน ๆ  ลง ๆ ไว้ หายหมดเลย

( เลยเข้า ไป บ่น ๆ ใน กูรู โกเกิล  พักใหญ่ )

http://guru.google.co.th/guru/thread?tid=391938f3bcceb55e


คนเมืองบัว ท่านเสียแล้ว พอท่านเสียเสร็จ เว็บเขากะลา อกาลิโก หายไปปรับปรุง


ปรับปรุงแบบไหน ใจเราหวั่น ๆ เรานั้นจิตไปผูกนะ
ทำเว็บไป ใจไปผูกหลาย ๆ อย่าง
อาการผูกแบบนี้ มันมีทั้งดี และไม่ดี นั้นแหละ
 ลึก ๆ นั้น เราไม่รู้อะไรไปกว่านี้แล้ว
เราเจอหน้าเว็บ ภาพเว็บ ภาพแห่งความเป็นจริง  
หลังม่านบังตา อวิชชา มายา อะไรกันหนา
ข้าไม่รู้ ข้าส่งสาร ผลงานไป ให้ คนอื่นได้ ดื่มกิน
จากแรงบันดาลใจอันปิดผนึกอยู่นาน
เกิดพุ่งทะยาน สยายเรียวปีก แห่ง พญาคชสารหกงา  
เปิด ออกมา
อะไรมากมาย หลั่งไหล ดุจห้วงมนตรา ข้าพเจ้าเรียกมันว่า


แรงบันดาลใจอันลี้ลับ  


ข้าพเจ้ามา จากแรงขับภายใน แรงบันดาลใจอันลี้ลับ อันกำลังจะเปิดผนึกออก
ในกล่องแพนโดร่า  ล้วนเต็มไปด้วย ปริศนา ปรัศนีย์ใจ รอกุญแจไข


ความอจินไตยแห่งกรรมร่วม ปณิธานร่วม แรงอธิษฐาน พันธสัญญา แต่ก่อนเก่า
ภาพลาง ๆ ลวง ๆ หน่วง ๆ เบลอ ๆ   ความรู้สึก ลึก ๆ ที่เรามิอาจเข้าใจได้หมด

เราขับเคลื่อน ด้วย ใจเรา หนึ่งสมอง และสองตีน
หรือ แรงกรรม ถีบเรา

ตีนเรา หรือ ตีนแห่งกรรม  กันแน่

แรงถีบ สุดพิศวง หัวเราะร่า น้ำตาเร็ด เลยล่ะ พี่น้อง

ตีนอะไร กันหนอ



ซ่อมแซม ปรับเปลี่ยน โยกย้าย หมดพลัง ปรับสมดุล ใหม่เลย ทั้งเว็บ และ เรา




เห็น ภาพ หนังเรื่อง  Cast away  ทอมแฮ้ง เล่น ภาพตอนท้าย ๆ
ปริศนา ทางแยก พระเอก ขับรถผ่าน มีสาวคนหนึ่ง รถเก่า ๆ ภาพหยุด
บทเพลง เริ่ม บรรเลง แล้ว จบ นะ

เราเข้าใจอะไรบางอย่าง ในท้ายของหนัง
ผู้กำกับ แกทิ้งทวนให้ไปคิด นี่แหละ คือ เสน่ห์แห่งหนัง


ไม่รู้ว่ะ  เขียนทำไมวะ หนัง อืมมมม แต่อยากจะโยงถึง


น้องใหม่ ไวเบ้ กับ น้องแมคก้า  ยังอยู่ อาจเป็นช่วงที่
เขาทั้งสองปรับสมดุล ปรับใจอะไรบางอย่าง
 ปณิธานภาพฝัน ความปรารถนาดี กับ โลกแห่งกิเลส ธรรม  
ถูก ผิด จริง เท็จ ดี ชั่ว มั่ว ๆ จน เล่นเอา เรามั่ว  กล้า ๆ กลัว ๆ
จนต้องถอย กลับ ไปตั้งหลัก หัก มุม ตรงทางแยก  180 องศา เลยนะ

เป็นแบบนี้ไหม

เป็น ช่วง  ที่ต้อง ชะลอชีวิต  ลิขิตความเร็ว
 สู่ท่วงทำนองใหม่ ๆ บทดนตรี ช้า ๆ แห่งสติ เพ่งมองชีวิต
มองสายน้ำไหล  หลังจากโดด ลงไปว่ายกับเขา

เส้นทางแห่งชีวิต จิตวิญญาณ
แต่ละคน ก็เรียนรู้กันเอง
ต่างคนมีบทละครเฉพาะ

บางครั้งเป็นผู้เล่น บางครั้งเป็นผู้กำกับ บางครั้งเป็นนักเขียน

ลงไปเล่น ไปแสดง อย่างดียว ไม่ได้ ในละครแห่งชีวิต

บางช่วง ต้องวกกลับ สลับปรับเปลี่ยน หมุนเวียน
 หยุด วาง พัก มาเป็่น คนกำกับ คนเขียนบทใหม่

เอาธรรม เอาสติ มาเขียน บทใหม่ แล้วค่อยกำกับมันอีกครั้ง ยังไม่สาย

ชีวิตเราก็เช่นกัน นะ  
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08 พฤษภาคม 2553 08:24:19 โดย มดเอ๊ก » บันทึกการเข้า

ทิ นัง มิไฮ นัง มิจะนัง ทิกุนัง แปลว่า
ที่นั่ง มีให้นั่ง มึงจะนั่ง ที่กูนั่ง ทิ้งไว้เป็น
ปริศนาธรรม นะตะเอง
มดเอ๊ก
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +8/-1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

Thailand Thailand

กระทู้: 5065


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 7.0 MS Internet Explorer 7.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #11 เมื่อ: 08 พฤษภาคม 2553 08:53:47 »






พี่สาวเอ๋ย ถ้าถ้อยคำ จากแรงบันดาลใจอันลี้ลับ ของข้าพเจ้านั้น
มันทำให้พี่มีแรง พลังมากขึ้น ข้าพเจ้าก็จะทยอยเขียน ๆ แบบไร้ลักษณ์บ้าง
แบบวิจิตรบรรจงบ้าง ตามแต่ดินฟ้าอากาศ สติอันแหว่ง ๆ ของตัวเอง


 มังกรเซน ให้พี่ยืมไป เป็นธรรมบรรณาการ ยามหน้าร้อน
พี่อ่านไปเถอะ ไม่ต้องรีบร้อน ถ้อยคำ การแปล เรียบเรียง ของ พี่วิน เรียววารินทร์
กวีซีไรด์ นะ  อีกเวอชั่น ของตำนานเซน อ่านไป อาจไม่ละมุนใจ ลีลาหลาย ๆ ตอน
อาจฟันฉับ สะดุ้ง เล่นเอาสับสน อย่าได้ท้อ อย่าได้แบก

 ปล่อย ๆ วาง ๆ ทิ้ง ๆ ไปบ้าง นี่แหละเซน แหละพี่

เหมือน สมัยผม จับ พระสูตรปรัชญาปารมิตา และ เซน ครั้งแรก ๆ นั่นแหละ นะ

ครั้ง ต่อไป

ผมจะเอา เซนแบบละมุน ละไม ใจชุ่มฉ่ำ 
ไปให้ลองลิ้ม ชิมรส

ผมคัดมา ให้ แล้วนะ


1.ศานติในเรือนใจ  ของ  ท่าน ติช นัท ฮันต์  วิถีเซนแบบหมู่บ้านพลัม เซนแบบสหสัมพันธ์
2.งามอย่างเซน  ของ ภิกษุณีชุนโด อาโอยาม่า ศิษย์กึ่งพุทธกาล สาย ท่านโดเง็น คิเง็น แห่งโซโตะเซน


2 เล่มนี้ เป็นผลงานเซน ที่มีความเป็่นศิลปะ ศิลปินสูง
เรียกว่า ธรรมลีลา มิใช่เซนแบบฟันฉับ เซนแบบความว่าง
ท่านมองเซนแค่ เว่ยหลาง ฮวงโป ความว่าง ภาษายาก ๆ แปลก ๆ เท่านั้นหรือ

แคบมากครับ

http://i179.photobucket.com/albums/w292/LoneLizard2/Nature/191441243.gif
ส้วม ชักโครก เชิญระบายอารมณ์ บ่น เพ้อ ละเมอ ฟุ้งซ่าน ชักดิ้น ชักงอ




 ในความเป็นเซน รัศมีแห่ง เรือข้ามห้วงน้ำ มหานาวาเซน นั้นแล้ว มีศิลปะ สีสัน กลิ่นหอมด้วยนะ

ในแง่ ปฏิเสธ ทุก ๆ อย่าง   มิใช่เซน ในมุมมอง ของพุทธะ อริยะผล
ในแง่ ยอมรับ  ทุก ๆ อย่าง  นี่แหละเซน  ในมุมมอง ของ สรรพสัตว์ การบำเพ็ญ การเผยแพร่

กวี ดนตรี ศิลปะ ธรรมชาติ กิน ขี้ เยี่ยว นอน ร้อนอาบน้ำ ทุกอริยาบท ก็คือ เซน

การปรุงแต่ง ทั้งหลาย ที่ท่านเอา มุมอริยะผล ตัดผ่าน โกยมันทิ้งไป ว่าง ว่าง ว่าง นั้น

ในมุมของ การเผยแพร่  การบำเพ็ญ นั้น การปรุงแต่ง นี่แหละเซน ทุก ๆ ที่ ก็คือเซน

ท่าน รู้จัก เซน แบบ พวงดอกไม้  หรือไม่เล่า

เซน แบบ พระโวโรจนะ เซนแบบพระมหาโพธิสัตว์ โกยคน


มี  ทั้งหมด และ ไร้ทั้งหมด ในเวลาเดียวกัน  ฟันไป 1 ฉับ

เป็น เราใช้ทั้งหมด เป็นมรรคา สู่ ความไร้ทั้งหมด

ใน หนึ่งสิ่ง หนึ่งธรรม หรือ ธรรมทั้งหมด เป็นทั้งพ่วงแพข้ามฝั่ง และ ฝั่ง ในเวลาเดียวกัน



อีก  1 ฉับ โกอาน หฤทัยสูตร แห่งพวงดอกไม้ 


หนึ่ง คือ ทั้งหมด และ ทั้งหมด คือ หนึ่ง


สุดแต่ จิตท่านจะสะท้อน ธรรมนาวา นะ










บทหนึ่งใน งามอย่างเซน ชอบคำนี้มากเลย
 บานดอกเหมย เผยฤดูไบ้ไม้ผลิ
จากนี้ไป ผมขออวยพรให้ชีวิตพี่ และทุก ๆ สรรพชีวิต

จงเป็นเช่น

บานดอกเหมย เผยฤดูไบไม้ผลิ 

ทุกอย่าง ยามเผยตัวออก ดุจดอกเหมย ยามเห็นดอกเหมย
ท่านจะเห็น ฤดูไม้ไม้ผลิ ทิวเขาแมกไม้ วิหคนกร้อง ต้องใจ
สายน้ำเย็นยามหิมะละลาย พืชแตกใบอ่อน
สรรพสิ่งดูสดชื่น ลื่นไหล เคลื่อนไหว
ดุจดั่งฤดูกาลนี้ 

ถ้อยคำ คือ ดอกเหมย  จิต จง ผลิบาน ด้วยกระแสธรรม


จิต  ตื่น  โลกตื่น
จิต เปลี่ยน โลกเปลี่ยน
จิต งาม โลกก็งดงาม

จิต  ดุจดั่ง  ใบไม้ 
อาบไล้ด้วย แสงจันทร์งาม แห่งธรรม ยามวันวิสาขะ นะพี่

เย็นใจ เย็นจิต ด้วยแสงจันทร์ ยามหมู่เมฆทะมึน มลาย หายไป

สาธุ สาธุ สาธุ ขอจงสดชื่น ตื่น สดใส ใจประภัสสร ด้วยแสงธรรมวันวิสาขะ
บันทึกการเข้า

ทิ นัง มิไฮ นัง มิจะนัง ทิกุนัง แปลว่า
ที่นั่ง มีให้นั่ง มึงจะนั่ง ที่กูนั่ง ทิ้งไว้เป็น
ปริศนาธรรม นะตะเอง
เงาฝัน
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 15
*

คะแนนความดี: +58/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
Thailand Thailand

กระทู้: 7493


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0 MS Internet Explorer 8.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #12 เมื่อ: 08 พฤษภาคม 2553 12:52:44 »





อักษรที่ร่ายมานั้น ให้ ค่ะเป็นคล้ายกำลังใจ
แนวคิด แนวทาง อธิบายที่คิดไม่ได้มันคือพลัง แรงบันดาลใจ

หลายๆอย่างที่ทำอยู่ ได้แต่หวังว่าจะจุดประกายใดๆเป็น ทาง พ้นทุกข์
ให้ผู้หนึ่งผู้ใด ที่คลื่นความคิด จูน ตรงกัน

ขอบพระคุณอีกครั้งนะคะ สำหรับทุกๆธรรมทาน ที่เมตตาแบ่งปัน
ไม่สามารถสื่อออกมาทั้งหมดได้..
ว่าซาบซึ้งใจเพียงใด นอกจาก.. ขอบพระคุณจริงๆค่ะจากใจ...



 

                     
บันทึกการเข้า
มดเอ๊ก
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +8/-1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

Thailand Thailand

กระทู้: 5065


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 7.0 MS Internet Explorer 7.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #13 เมื่อ: 11 พฤษภาคม 2553 07:55:01 »



วันนี้  9 เดือนวัว ธาตุดิน ปีเสือ บ่ายโมง


กลับมาตอนเช้า ๆ หลังจากเลิกงาน  เดินเข้าหา คุณยายกายสิทธิ์ ข้างหอ
ลูกชายหายเมา 3 ทั้งสามใบเถา ออกไปทำงานแล้ว  

เมื่อวาน  เรากินม่าม่า หิวจัดซัดไป 3 ซอง  นั่งเหงื่อแตกพลั๊ก เพราะล่อรสจัด อุดมไปด้วยพริก
อากาศร้อน เผ็ดก็เผ็ด  เห็นคุณยายกายสิทธิ์ แกยิ้มให้ ถามไถ่ ทักทายตามภาษาคนไกล้กัน ห้องติดกันเลย
เรา นะ เรอ ไป พูดไป  มีความสุข ลืมความเผ็ดร้อน ไปเลย

ร้อนเพราะ พริก ดินฟ้าอากาศ และ สถานการณ์ บ้านเมือง ในยามนี้

หายไปในร้อมยิ้มน้อย ๆ ของยายแล้ว

บานดอกเหมย เผยฤดูไมไม้ผลิ  
วัฏฏะแห่งฤดูเปลี่ยนผ่าน ผันเปลี่ยน
เวียนสลับ กับ วัฏฏะแห่งใจ
ใจปุถุชน ขึ้น ๆ ลง ๆ เกิดดับ ฟูฟ่อง ตาม กิเลส ดีชั่ว
ดุจใบไม้ บน ระลอกคลื่น
ยามใด คลื่นลมสงบ น้ำนิ่งเป็นประกาย
เจ้าใบไม้ก็ เข้าสู่ หยุดพัก
ริมชายคาแห่งความว่างเปล่า
ใน ความสงบงัน อันประเสริฐ

บานดอกอะไร หนอในเมืองไทย เผยฤดูฝน
พระพิรุณโปรยปราย ทักทายสยาม ยามหน้าบึ้งแล้ว ล่ะ
ฝนมา ฟ้าเปลี่ยนสี  ท่ามกลาง กีฬาสีในบ้านเมือง
รุ้งมีหลายสี มันสวยสดงดงาม ยามทอดยาวผ่านทิวเขาใหญ่
สวยได้ เพราะหลายสี
หลายสีเป็นหนึ่งบนฟ้ากว้างไกล
ยามฤดูนี้ วันก่อน รุ่งเช้า นั่งรถกลับ
ทอดตาออกไปดู
พบ สายรุ้งงาม บนสะพานขาลง
ความเย็นของ ฤดูกาล เข้าหน้าฝนแล้วหนอ
บรรยากาศ บ้านเมืองค่อย ๆ ผ่อนปรนลง
ฤดูกาล มีส่วน ลด อุณภูมิแห่งแดนนี้
เป็นช่วง บ้านเมืองยามถอนหายใจ
น่าจะโล่ง ขึ้นบ้าง นะ

ตอนเช้า หลับไป หลับไปกับเสียง ธรรมะ ที่คุณยายแกเปิด แว่วมาข้างห้อง
อากาศเย็นสบายกำลังดี วางภาระ แห่งพุทธะ วางวัฏฏะการงาน สู่แดนนิทรานคร

ตืนมาแล้ว พร้อมเหงื่อ แตกพลั่ก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  
เป็นเวลาเที่ยง หิวจัด และร้อนด้วย

ก็รีบ เดินไปหา ของกิน ที่โลตัส ข้างทาง
เคยแอนตี้ โลตัส นะ เพราะเป็นห้างต่างชาติ
โกยเงินคนไทย ทุนนิยมสามาลย์

โลตัส บิ๊กซี เคยยี้ ไปช่วงหนึ่ง

แต่ตอนนี้ อุดมการณ์ไม่รู้ แต่ กูหิว ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คว้า แฮมเบอร์เกอร์ ขนมปังลูกเกด พร้อมน้ำส้ม ติดมือกลับที่พัก

กะจะชัดให้ชุ่มปอด ดับร้อน ผ่อนกระหาย คลายหิว ต้นพฤษภา ราศรีวัวถึก แห่งดิน

เดือนหน้า ถึงเดือนที่เรา เกิดแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆ  คนคู่สองวิญญาณ แห่งลม นะจ๊ะ





วันนี้ ดูคุณลุงเสื้อแดง แกยิ้มสบายใจจัง
แหม อยากถาม แกไปว่า

" ลุงจ๋า มีอะไรดีเหรอ ช่วงนี้ เห็นอารมณ์ดีเป็นพิเศษเลย "

โอยยยย ก็เคยเห็น แกคาดผ้า เย้ว ๆ กู้ชาติ  ออกบ่อย อยู่กับป้าเมียแก น่ะ

" ไพร่ ๆ อำมาตย์ ๆ กู้ชาติ "

หน้าตา แกจริงจัง จริงใจ ตามความเชื่อ ศรัทธา ความรักของแก
แกรัก คุณทักษิณ มากนะ เชื่อไหม ร้านแก ยังตั้งชื่อเลยว่า ร้านทักษิณ

เห็นภาพเลย เป็นภาพเรา อารมณ์ เคยอารมณ์แบบนั้น ในฐานะม๊อบรุ่นพี่
ลุงเจ้าของหอ แกเป็นเสื้อแดง ศรัทธาในอุดมการณ์แดง ไพร่ ไล่ อำมาตย์
เป็น แดงกันทั้ง บ้านเลย ลุงแกไม่ธรรมดานะ ลุยกับพี่น้องชาวเสื้อแดง
มาแล้ว ยามเป่านกหวีด ระดมพล บางวัน แกปิดร้าน ยกกันไปทั้งบ้านเลย
ไป ฉะกับ แก๊สน้ำตา โล่ กระบองมาแล้ว  




เห็น ผม ใน ลุง  แม้แกจะเป็น อีกขั้วหนึ่งของซีกอุดมการณ์
ซึ่งต่างกับผม เลย  ลุง แกมาเป็น อะไรบางอย่าง ที่กำลังมาสอนผม นะ


สองซีกในใจตัว อยู่ซีกหนึ่งมามาก ช่วงนี้ลองหมุนกลับ สลับขั้ว มองดูอีกขั้วหนึ่งแบบแนบชิด ซิ

อย่าว่า แต่ลุงแกเลย ที่ทำงานของผม แดงทั้งนั้น เป็น ข่าวสาร ความเห็น ที่ กระแทกจิต
ผมบ่อยมาก ๆ  จิตผมจะขุ่น จะฟุ้งเลย ยามโดน ยิงตรง ยิงอ้อม ในความเห็น

อีกซีกหนึ่ง แห่ง ทวิภพ  ขั้ว ไม่ชอบ ไม่ใช่ ปฏิเสธ  แดง เหลือง เล่นงานใจผม
ผมจะเปิด จิต รับ  ข่าวสาร ความเห็น อุดมการณ์ ด้วย ธรรมภายใน ข้อไหนกันเล่า

สติ เมตตา ฟังอย่างลึกซึ้ง โอบกอดภาวนา  อะไร สารพัดที่ผมจะงัดมาใช้
ปรับ จิต เปลี่ยนใจ ให้ เบ่งบาน ยาม คมหอกแห่งสมมุติ ความเห็นอีกซีก เข้าโจมตี

ธรรมะจะหอมจรุง หรือ จะฟุ้งกระจายความเกลียด ออกมา กันแน่ หนอ


ตัดความเชื่อ ทางการเมืองไป อุดมการณ์ไป
 ลุง ก็คือ ลุงธรรมดา ค้าขาย ใช้ชีวิต


ผมถามใจตัวเอง ดู

น้ำตาผม จะพาลไหล เลย ยามเห็น ภาพลุงคนนี้ แก เก็บนกกำพร้า ตัวน้อย ๆ
แก ค่อย ๆ ประคอง ไว้ในมือแล้วป้อนนม  แกบอกว่า ลูกนกตัวนี้ มันบาดเจ็บ
บินไม่ได้ แกเห็นตกอยู่ กำลังจะตาย แก เลย รีบอุ้ม เอามา ชุบชีวิต
ป้อน หยดข้าว หยดน้ำ รักษาบาดแผล

นกเอ๋ย นกน้อย ยามปีกเจ้าหมดแรง เหนื่อยล้า บาดเจ็บ
ขอที่ซุกหุบเรียวปีกอันอ่อนล้า ลาก่อนลมนานา บนฟ้ากว้าง


หรือ ว่านก นั้น คือตัวผม

ใจผม ภายใต้มือของลุง

ภาพนั้น มันได้เยียวยา ภายในใจผม เพิ่มโลกทัศน์ มุมมองใหม่ ที่ไกลกว่าเดิม
มุมแห่ง ธรรม มันใหญ่กว่าคำว่า ดี ชั่ว เท็จ จริง ใช่ ไม่ใช่ ถูก ผิด ในแผ่นดินนี้

ยิ่งใหญ่เสียจน ผมเห็น กระแสอุทก ทะเลธรรม ไหลหลั่ง เป็นพันสาย
ท่วมหลอมละลาย เหล่าธุลี ดี ชั่ว เท็จ จริง ใช่ ไม่ใช่ ถูก ผิด
จนกลายเป็นเนื้อเดียวกัน
เหล่าผงธุลี แห่งสมมุติ  โดน กระแสธรรม ละลายมันไปแล้ว

วันนี้ ลุงแกยิ้ม ไปพร้อมสถานการณ์ที่ผ่อนปรน ลง ยามหน้าฝน
ยิ้มไป ตักน้ำแข็ง ไถ่ ถามทุกข์ สุข  ผม อย่างอารมณ์ดี

ผมควักตังส์ ให้แกไป  2 บาท
พร้อม ยิ้มรับไมตรี ยินดีด้วย นะ ที่ลุงมีความสุข
ลืมคำว่า ฟากฝั่งสีไปเลย  

ใช่เลย ผมไม่เห็นด้วย อยากจะ ตะลุย พูด ๆ ความคิด บอกแกไป หลายรอบ
แต่ ผมกลัวตัวผม อารมณ์ ยามวิ่งตาม ความคิด กิเลส ตัณหา ไร้สติ
เวลา ออกความเห็น ต่อกัน  นะ

ผมตั้งใจ จะขอเป็นผู้เฝ้าดู ใจ ประคอง จิต
พลิกจิต ฝึกจิต โดยใช้ ลุง และปรากฏการณ์อีกขั้วความคิด
ลุยเข้าไป เลยสิ

 อีก โลกหนึ่ง โลกที่ มึงไม่ชอบ


แท้จริงแล้ว มันมีอะไรดี ซ่อนกายใต้กลีบเมฆ ม่านหมอกทะมึน อยู่นะ

ใจผมบอก

และมันก็  จริง  ด้วย


ไอ้วัน ที่แยกคอก วัว  10 เมษา ผู้คนล้มตาม บาดเจ็บ ระนาว
ภาพวันที่ 7 ตุลา ของพันธมิตร เข้ามาหลอกหลอนผมแล้ว
 ผม กลับมาหอ เห็นลุงกับป้า แกขายของอยู่

ใจแว๊บ แรก ที่ โบยบินออก มา
คือ ลุงกูไม่เป็นอะไรวะ เฮ่อโล่ง อก
ใจเรา น่ะเป็น ห่วง

รู้ ในแว๊บ ๆ นั้น เลย คำว่า สายสัมพันธ์ สายใยแปลก ๆ ระหว่างผู้คน
มันมีอะไร ละเอียดอ่อนมากกว่า คำว่า ชอบ ไม่ชอบ ยอมรับ ปฏิเสธ



ความเกลียด ชิงชัง สะสมจนเป็นความแค้น อยู่ที่ ลุงหรือ อยู่ที่อีกฝั่งของสี หรือไร

ที่แท้ มันอยู่ในใจ ผม

ดีนะ สิ่งที่ไหลออกมันไม่ใช่ ความเกลียด มันแค่ความ ไม่เห็นด้วย ปฏิเสธ ไม่ชอบ แค่นั้นแหละ

ผมวางมันได้เป็น หย่อม ๆ เป็นครั้ง ๆ  

 ฝึกอยู่




ขอบ คุณพระพุทธะ ใน ซ่อนกายอยู่ ในคุณยายข้างหอ และ คุณลุงเจ้าของหอ
ท่านได้ สำแดงกายสอน ธรรมผม อยู่ทุกวัน แต่ผม มองผ่านไป ไม่ค่อยเห็น



บริหารความขัดแย้ง ภายใน  2 ฟากฝั่งแห่งใจ ทวิภพ ( ทวิภาวะ  )
โลกแห่งนี้ คือ โลกแห่งสมมุติ โลกแห่งทวิภาวะ โลกแห่งธรรมคู่


ตาเนื้อ ตาใน ตาธรรม ตาพุทธะ ตาโพธิสัตว์ ตามาร ตากิเลส


ประตู ที่ไร้ ประตู ซ่อนอยู่ในทุกที่  
เห็นด้วยตาเนื้อ หยาบไป ในสรรพสิ่ง

เห็นด้วยใจ ภายใน สิ  ผมบอกกับตัวเอง




โอ้วววว เขียนไป มองเห็น น้ำแข็งละลาย แล้ว ความเย็น หายไป
ความร้อนเข้ามาแทนที่ ในห้องแห่งนี้


อืมมมมมมมมมมมม

ความร้อน รึ  


"                      "


ขอ ภาวนา อย่าให้ บ้านนี้ เมืองนี้ เย็น ๆๆๆๆ ลง เย็น ทุกสิ่ง ทุกอย่าง จงคลายตัว

ช่วงนี้ เป็นช่วงที่ผม พยายามจะถอดเสื้อสี  ออกมาเป็นคนดูบ้าง
 ดูบนอัฒจัน ดูกีฬาสี  ที่มากกว่าคำว่า แดง-เหลือง

มองอะไร แค่ แดง-เหลือง  มันแคบไปแล้วกระมัง

ถึงแม้ผม จะเป็นเหลือง แต่ขอเป็นเหลือง บนอัฒจันเฝ้าดู กีฬา

กีฬานอก และ กีฬาภายในใจ ตัว

ในช่วงนี้ นะ

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11 พฤษภาคม 2553 08:05:30 โดย มดเอ๊ก » บันทึกการเข้า

ทิ นัง มิไฮ นัง มิจะนัง ทิกุนัง แปลว่า
ที่นั่ง มีให้นั่ง มึงจะนั่ง ที่กูนั่ง ทิ้งไว้เป็น
ปริศนาธรรม นะตะเอง
มดเอ๊ก
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +8/-1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

Thailand Thailand

กระทู้: 5065


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 7.0 MS Internet Explorer 7.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #14 เมื่อ: 11 พฤษภาคม 2553 08:22:12 »






ใจหายยยยยยยยยยยย อ๊ากกกกก

อะจ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ที่ผม พิมไว้ หายโม๊ดดดดดดดดดดด

พิมพ์ ตั้งแต่ บ่ายโมง 2 ชั่วโมง
ที่องค์ลง ประทับร่าง

ระหว่าง เขียน ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


หายยยยยยยยยยยยยย

ว่าง เปล่า ๆๆๆๆๆ

คือ ความว่างเปล่า ๆๆๆๆๆ

เขียนไหม่ ก็ไม่เหมือนเดิม

ย้อนเวลาไม่ได้

เสียดาย เห็น ความเสียดาย

แต่ มันไม่แรง จัด ถึงขนาด ชัก กระแด่วๆๆๆๆๆๆๆๆ

ดิ้น พราด ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เฮ่อ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ขอถอนหายใจ

เริ่ม ไหม่ แม้ไม่เหมือนเดิม

อารมณ์ แต่ละห้วง เวลาประทับร่าง กลางกระดาษ
มัน มี มิติ ไม่เหมือนกันเลย

ความละเอียดอ่อน ลึกซึ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

ปิ๊ง 1 ปิ้ง
คำ 1 คำ

รู้หรือไม่ อาจคิดได้เพียง ครั้งเดียว ภายใน ชั่วชีวิต

เขียนอะไรไว้ ในเว็บ ในคอม 

ได้ โปรดดดดดดด

ขอ ได้โปรด จง เก็บ เซฟ เพื่อเอาเสพ แทนยา


ฮ่า   ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ไปล่ะ เฮ่อๆๆๆๆๆๆ

บ่น จบ
บันทึกการเข้า

ทิ นัง มิไฮ นัง มิจะนัง ทิกุนัง แปลว่า
ที่นั่ง มีให้นั่ง มึงจะนั่ง ที่กูนั่ง ทิ้งไว้เป็น
ปริศนาธรรม นะตะเอง
เงาฝัน
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 15
*

คะแนนความดี: +58/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
Thailand Thailand

กระทู้: 7493


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0 MS Internet Explorer 8.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #15 เมื่อ: 12 พฤษภาคม 2553 04:40:47 »




  เคราะห์ซ้ำกรรมซัด ใช่ว่า บุญหาช่วยไม่ค่ะ... 

 ตกหลุมรัก   http://www.sookjai.com/index.php?topic=2299.msg9969#new

 ยิ้ม   ยิ้ม   ยิ้ม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12 พฤษภาคม 2553 05:34:45 โดย เงาฝัน » บันทึกการเข้า
มดเอ๊ก
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +8/-1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

Thailand Thailand

กระทู้: 5065


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 7.0 MS Internet Explorer 7.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #16 เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2553 07:56:08 »





การต่อสู้กับเสียงภายในใจตัว



เมื่อวานโดนไป  2 เปรี้ยง 

สติส่าย  จิตหม่น อวิชชา บ้าคลั่ง กระแสพลังปั่นป่วนภายในกาย
มันแฝงฝังใน ภวังคจิต ห้วงอาลัยข้าแล้ว นึกไปใจเริ่มขุ่น ๆ
คราใด สติโดดไป ดูมันไม่ทัน ตัดกระแส เอาแง่มมุมดี ๆ เข้ากำหราบ
ไม่ก็หายใจเข้าลึก ๆ ออก ยาว ๆ ดูฟ้ากว้าง ๆ เอาตาจับขอบฟ้า
จิตแผ่กว้างโอบกอด ปุยเมฆ มันยิ่งใหญ่เพียงใด
หมู่เมฆลอยล่อง บนท้องฟ้า แปรเปลี่ยนนานา ท้องฟ้าเฝ้ามอง
จิต ก็เช่นกัน ทำได้เป็นครั้งคราว ตัดอาการแว๊บ ๆ แปร๊บ ๆ ยามจิต คิดเตลิด
แค่คิด จิตเปลี่ยน ยามไร้อ้อมกอดแห่งสติ
ดู อาการไหล ๆ แรง ๆ จนหาย ๆ ผลุบโผล่ ตามแต่กำลังสติจะรู้ทัน
เบี่ยง สลาย ทลาย ปมเขื่องภายในใจนี้ อย่าให้มันโต ตัดรากถอนโคน แต่ต้นลม

เฮ่อ ๆ ยามเราเจอ การรุก หมัดฮุก กระตุกกิเลส อัตตามหาศาล ให้มันพลุ่นพุ่ง ยุ่งเหยิง

ไม่ถอย ไม่สู้ ไม่อยู่ ไม่หนี  ยามเราเฝ้าดู ศัตรูจะมองเราไม่เห็น

จิตค่อย ๆ พลิก พลิกจิต ปรับใจ พิชิตชัย สงครามภายใน ให้ตั้งรับ ยามโลกเข้ากระทบ

สงครามอันยาวนาน ในห้วงวัฏ ภพภูมิ น้อยใหญ่ ภายใน เวียนว่ายภายในหัว
อย่าให้มันฝัง ตัดกำลังมันก่อน พยามยามรู้เท่าทัน บ้าง ไม่ทันบ้าง ช่างมันค่อย ๆ ทำ

ธรรมโอสถ ชะโลมใจ ดุจแสงจันทร์งาม ยามอาบไล้ ทิวเขาป่าใหญ่ จนสว่างไสว ในราตรี

มันเเบี่ยง วิถีกระแทกได้ เปรี้ยง ๆ แล้วฟุ้ง จิตอย่าฟุ้งตาม ค่อย ๆ ดูมัน
ดุจแม่โคเหลียว ชำเลืองดูลูกน้อย  อาการดู ดู ดู ดู ดู แผ่ว ๆ ไม่ต้องกด ไม่ต้องเพ่ง

จิตหม่น จิตหมอง เครื่องดองสันดาน อาการกำเริบ 

ใจไม่ถึงขั้น กระจกเงาแห่งจักรวาล  ที่ต้าน ต้อน สะท้อนมันกลับ โดยฉับพลัน

ขอแค่เพียง ปรับใจให้ยืดหยุ่น ด้วยฟองน้ำแห่งสติ  เปิดแนวตั้งรับ ยามโลกเข้ากระทบ
แปรเปลี่ยน อายตนะทางโลก ให้เป็น อายตนะทางธรรม แล้วอาการกระทบ จะงดงาม
กระทบ ยิ่งแรง อาการสะท้อนกลับยิ่งเบ่งบาน งานภายใน

แปร กิเลส ให้เป็นปุ๋ย
แปร ยาพิษ ให้เป็น โอสถแห่งธรรม

ทุก ๆ อย่าง ภายในโลกล้วนใช้การได้ บนวิถีแห่งสติ

ตกกระทบ อย่างไร สุดแต่ดวงใจ ความลึก เหลี่ยมมุมภายใน จะสะท้อน


โอ้ สติน้อย ๆ  สาธุ สาธุ สาธุ


ทุกข์ กระทบ ธรรมสะเทือน  ท่านวชิรเมธี บอกข้าไว้
ข้าขอพลิก ตรรกะย้อนกลับ นะขอรับท่านอาจารย์อินเทรนด์

ยามธรรม เข้ากระทบ  ทุกข์ก็สะเทือน เช่นกัน

โลกนี้ คือ ละครเป็น ตอน ๆ
ตอนนี้ ข้าเลือกเอง ต้องน้อมรับทุก ๆ อย่าง
ทุกบท ทุกตอน บนเวทีแห่งนี้ 

อดีตโยนทิ้งไป ปัจจุบันนั้น ยิ่งใหญ่เสมอ ยามเราผันแปร ในชั่วขณะจิต
แม้เพียงน้อยนิด  ทีละนิด ทีละนิด ทีละนิด
จากหยด หยาด ไม่ขาดห้วง
 จนเป็นสายน้ำ สู่ มหาสมุทรแห่งปัญญา โอ้ ปัญญามหาสาคร


มองเห็น ผีเสื้อโบยบิน บนยอดหญ้าอาบน้ำค้าง ยามเช้า

แต่สิ่ง ที่ข้าเห็น เจ้าผีเสื้อที่โบยบิน
จริงแล้ว มันบินท่ามกลาง หมื่น แสน ล้าน พัน พันโลกธาตุจักรวาล
บินท่ามกลาง กระแสธารแห่งเวลา มหาสมุทรแห่งเอกภพ ดวงดาวน้อยใหญ่
เมื่อ ตาข้านั้น ซูมออก มานอกโลก  แล้วเฝ้ามอง

มองโลกธาตุน้อยใหญ่ นับอสงไขยโกฏิ กว้างไกล ไร้ประมาณ
กับ การเฝ้ามองสายน้ำไหล มองลมพัดไบไม้แกว่งไกว มันต่างอะไรกันหนอ

กระแสธรรม ดุจเดียวกัน 

ทีละนิด  ทีละนิด   จากลมอันแผ่ว ๆ แม้ปลายปีกสะบัด ก็พัดโลกได้
เรียวปีกแห่งผีเสื้อ สะเทือนถึงจักรวาล และ หมู่ดาวน้อยใหญ่
ที่แท้ คือ เรียวปีกแห่งธรรมนี่เอง

ทุกห้วงขณะจิต ทุกช่วงชีวิต เรามีสิจน์เลือกเสมอ
ที่จะเติมเต็ม  เหตุปัจจัย งาม ๆ แม้เพียงน้อยนิด ด้วยความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่
เล็ก ๆ แต่งดงาม ให้ดวงจิต

สติมา ปัญญามี บารมีเกิด

โอ้ สายลม จากเรียวปีก สาธุ



ชั่วขณะ  ต่อ ชั่วขณะ ต่อ ชัวขณะ  หลาย ๆ ชั่วขณะ เกิด กาลเวลา
ชั่วขณะที่ไหลต่อเนื่องกัน เหมือนมี แต่ มันไม่มี

จับหนึ่ง ชั่วขณะ ปัจจุบันขณะ อีกหลาย ๆ ชั่วขณะจางหาย


1 ชั่วขณะแห่งสติ มัน กลายเป็น มังกร กลืนกินจักรวาลน้อยใหญ่
คืออะไร ในนิทานเซน  เรื่องหนึ่ง  สาธุ สาธุ สาธุ  สุดแต่จะสะท้อน ธรรมนาวา



ยามเมื่อโลกตกกระทบ ใจ
เจอสิ่ง  ไม่ชอบ ต้องผันแปร ความไม่ชอบ 
ให้เป็นประโยชน์ เป็นองค์คุณแห่งความดีงาม แก่ตัว

ยามเจอสิ่งที่ชอบ ก็ใช้ปัญญาตรวจสอบ ทำอย่างไร  ความชอบนั้น จะไม่เป็นพิษ

ชอบ -ไม่ชอบ  ยอมรับ-ปฏิเสธ บุญ-บาป ดี-ชั่ว แด่โลกแห่งธรรมคู่ สายน้ำแห่งทวิภพ

จิตข้านั้น ถูกเหวี่ยง กระเด้ง กระดอน สะท้อน ไปมา ระหว่าง 2 ชั้ว แห่งทวิภพตลอด
เมื่อ จิตข้านั้น ยังไม่อยู่เหนือ กระแสแห่งโลกแห่งขั้ว ขั้วแห่งกิเลส


จบแล้ว ข้าบ่น ระบาย ไหล ๆ ไป จากดวงใจอันสับสน บ้าง สติบ้าง ไร้สติบ้าง ตามภาษาคนมีกิเลส

12 พ.ค. 53  เวลา  20.49

แด่ความงดงาม และ ความวิปลาส
แด่ มณฑลแห่งพลัง แด่โลก แด่ความทุกข์ และ อีก 3 อริยสัจจ์
แด่ ความปั่นป่วน ความสับสนอันมีแบบแผน

ขอให้ ธรรมมะ ชะล้างใจ ชะโลมโลก ให้ ชุ่มชื่น รื่มรมย์ 
ขอให้ท่านจงมีความสุข สงบ สว่าง สะอาด ฉลาดในธรรมทั้งหลาย
จะหลับ จะตื่น จะโมงยามใด ขอให้ใจมีความสุข สุขง่าย ๆ ถึง วิมุติสุข
แม่ชีศันสนีย์ กล่าวไว้ ขอให้โลกมีธรรมเป็นมารดา จ้า สาธุ
บันทึกการเข้า

ทิ นัง มิไฮ นัง มิจะนัง ทิกุนัง แปลว่า
ที่นั่ง มีให้นั่ง มึงจะนั่ง ที่กูนั่ง ทิ้งไว้เป็น
ปริศนาธรรม นะตะเอง
มดเอ๊ก
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +8/-1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

Thailand Thailand

กระทู้: 5065


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 6.0 MS Internet Explorer 6.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #17 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2553 14:40:41 »



อัลชิเป็นหมู่บ้านเล็กๆ สงบเงียบ ช่วงที่ผมไปราวๆต้นเดือน กค. ยังพอมองเห็นทุ่งข้าวบาร์เลย์เป็นสีเหลืองทองอร่าม
http://www.nikonianthailand.com/forum/show.php?Category=webboard&No=11559
บันทึกการเข้า

ทิ นัง มิไฮ นัง มิจะนัง ทิกุนัง แปลว่า
ที่นั่ง มีให้นั่ง มึงจะนั่ง ที่กูนั่ง ทิ้งไว้เป็น
ปริศนาธรรม นะตะเอง
มดเอ๊ก
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +8/-1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

Thailand Thailand

กระทู้: 5065


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 6.0 MS Internet Explorer 6.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #18 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2553 15:19:27 »

กราบเรียน เจ้ากรรมนายเวร ทุกทั่น ของอิฉัน
InboxX

 Reply |B. SONJ
show details Apr 30


 
กราบเรียน เจ้ากรรมนายเวร ทุกทั่น ของอิฉัน
 
 
อนึ่ง เนื่อง จากอิฉัน
ได้เอา พวกท่านไปนินทา เอ๊ย พูดถึง ที่
 
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=itoursab&group=6

 
 
ทั้ง เจ้าโกล์ดมุนด์     
หลานลูกมด หลานลูกนก
และ เจ้าผู้ชายปากหมา อีกคน
 
 
เก๊าะเรย ต้องแวะมาบอกให้รู้ตามมารยา ( ท )
ในฐานะที่ไงซะ เราก็เคยมีกรรมต่อกันมา แร้ว
เผื่อว่า  ผู้ใดจะคันปากอยากไปใช้สิทธิพาดพิง
โพสแถวนั้นเพื่อเพิ่มเรทติ้ง
ให้กับสมาคม ของอิฉันมั่งแหะ ๆ
 
 

ด้วยมิตรภาพ ( จิง จิ๊งงง ^ 0 ^ )
 
 
นู๋บี บัวผ่าเหล่า งิงิ
บันทึกการเข้า

ทิ นัง มิไฮ นัง มิจะนัง ทิกุนัง แปลว่า
ที่นั่ง มีให้นั่ง มึงจะนั่ง ที่กูนั่ง ทิ้งไว้เป็น
ปริศนาธรรม นะตะเอง
เงาฝัน
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 15
*

คะแนนความดี: +58/-0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
Thailand Thailand

กระทู้: 7493


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
MS Internet Explorer 8.0 MS Internet Explorer 8.0


ดูรายละเอียด
« ตอบ #19 เมื่อ: 23 พฤษภาคม 2553 12:51:41 »




ป้อคุงเค้าแวะมาค่ะ ดีใจ เลยต้องแวะมาตะโกนบอกคุณมดไว้ค่ะ
ขอบพระคุณ ลิ้งค์ คุณ"นู๋บี"ที่นำมาฝาก


และขอให้มีความสุข
ในวันใกล้จะถึงวันคล้ายวันเกิด สุขภาพแข็งแรงและตลอดไปนะคะ...
 
บันทึกการเข้า
คำค้น:
หน้า:  [1] 2 3 ... 5   ขึ้นบน
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  


คุณ ไม่สามารถ ตั้งกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ ตอบกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ แนบไฟล์ได้
คุณ ไม่สามารถ แก้ไขข้อความได้
BBCode เปิดใช้งาน
Smilies เปิดใช้งาน
[img] เปิดใช้งาน
HTML เปิดใช้งาน


หัวข้อที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อนี้
หัวข้อ เริ่มโดย ตอบ อ่าน กระทู้ล่าสุด
ประวัติ-วิวัฒนาการของ "ส้วม"
สุขใจ ห้องสมุด
Kimleng 0 4199 กระทู้ล่าสุด 28 มกราคม 2557 19:20:48
โดย Kimleng
Powered by MySQL Powered by PHP
Bookmark and Share

www.SookJai.com Created By Mckaforce | Sookjai.com Sitemap | CopyRight All Rights Reserved
Mckaforce Group | Sookjai Group
Best viewed with IE 7.0 , Chrome , Opera , Firefox 3.5
Compatible All OS , Resolution 1024 x 768 Or Higher
Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.521 วินาที กับ 32 คำสั่ง

Google visited last this page 30 มีนาคม 2567 14:53:16